Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 324/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Justyna Żbikowska

Protokolant – Robert Graff, Katarzyna Kowalik

w obecności przedstawiciela oskarżyciela publicznego rachmistrza (...)

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 11 października 2018 r., 6 grudnia 2018 r., 15 stycznia 2019 r. i 19 lutego 2019 r.

sprawy (...)

syna (...) i (...)

ur. (...) w (...)

oskarżonego o to, że:

w dniu 23.05.2017 r. na drodze krajowej nr (...) działając wspólnie i w porozumieniu
z (...) przewoził w samochodzie marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) towar akcyzowy pochodzenia niewspólnotowego w postaci 660 sztuk (33 paczek) papierosów różnych marek bez polskich znaków akcyzy oraz towar akcyzowy w postaci 6000 sztuk papierosów (luzem w dwóch kartonach) stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 1 i 4 kks w zb. z art. 86 § 1 i 4 kks
w zw. z art. 7 § 1 kks, gdzie narażone na uszczuplenie należności z tytułu podatku akcyzowego wynoszą łącznie 5643,00 zł natomiast narażone na uszczuplenie należności celne wynoszą łącznie 43,00 zł i nie przekraczają ustawowego progu wykroczenia,

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 65 § 1 i 4 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw.
z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 9 § 1 kks

oraz (...)

syna (...) i (...) z d. (...)

ur. (...) w (...) (Włoszech)

oskarżonego o to, że:

w dniu 23.05.2017 r. na drodze krajowej nr (...) działając wspólnie i w porozumieniu
z (...) przewoził w samochodzie marki (...)
o numerze rejestracyjnym (...) towar akcyzowy pochodzenia niewspólnotowego
w postaci 660 sztuk (33 paczek) papierosów różnych marek bez polskich znaków akcyzy oraz towar akcyzowy w postaci 6000 sztuk papierosów (luzem w dwóch kartonach) stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 1 i 4 kks w zb. z art. 86 § 1 i 4 kks
w zw. z art. 7 § 1 kks, gdzie narażone na uszczuplenie należności z tytułu podatku akcyzowego wynoszą łącznie 5643,00 zł natomiast narażone na uszczuplenie należności celne wynoszą łącznie 43,00 zł i nie przekraczają ustawowego progu wykroczenia,

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 65 § 1 i 4 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw.
z art. 7 § 1 kks w zw. z art. 9 § 1 kks

o r z e k a

I.  w ramach czynu zarzucanego oskarżonemu (...) uznaje go za winnego popełnienia tego, że w dniu 23.05.2017 r. na drodze krajowej nr (...) przewoził w samochodzie marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) wyroby akcyzowe w postaci 660 sztuk (33 paczek) papierosów różnych marek oraz 6000 sztuk (luzem w dwóch kartonach) papierosów bez oznaczenia marki bez polskich znaków akcyzy, stanowiących przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 1 i 4 kks, gdzie narażone na uszczuplenie należności z tytułu podatku akcyzowego wynoszą łącznie 5643,00 zł i nie przekraczają ustawowego progu, to jest wykroczenia skarbowego z art. 65 § 1 i 4 kks
i za to oskarżonego na podstawie art. 65 § 1 i 4 kks skazuje, a na podstawie
art. 65 § 4 kks wymierza mu karę grzywny w wysokości 4.500 (czterech tysięcy pięciuset) złotych;

II.  oskarżonego (...) uniewinnia od zarzucanego mu czynu;

III.  na podstawie art. 49 § 3 kks, art. 29 pkt 4 kks w zw. z art. 49 § 1 kks, art. 30 § 6 kks
w zw. z art. 49 § 1 kks oraz art. 31 § 6 kks w zw. z art. 49 § 1 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/151/17/P (k. 2) pod poz. 6 i 8 poprzez ich zniszczenie, stosownie do art. 31 § 7 kks w zw. z art. 49 § 1 kks kosztami zniszczenia obciążając oskarżonego (...);

IV.  na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. (...) oraz adw. (...) kwoty po (...),96 (tysiąc czterdzieści siedem i 96/100) złotych tytułem wynagrodzenia za udzieloną oskarżonym pomoc prawną z urzędu, w tym kwoty po 195,96 (sto dziewięćdziesiąt pięć i 96/100) złotych tytułem podatku VAT;

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks wobec oskarżonego (...), a na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks wobec oskarżonego (...), zwalnia oskarżonych w całości od kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 324/18

UZASADNIENIE

wyroku z 5 marca 2019 r. ograniczone do rozstrzygnięcia o karze

Po dokonaniu analizy całokształtu zgromadzonego i ujawnionego w niniejszej sprawie materiału dowodowego sąd uznał (...) za winnego tego, że w dniu 23 maja 2017 r. na drodze krajowej nr (...) przewoził w samochodzie marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) wyroby akcyzowe w postaci 660 sztuk (33 paczek) papierosów różnych marek oraz 6000 sztuk (luzem w dwóch kartonach) papierosów bez oznaczenia marki bez polskich znaków akcyzy, stanowiących przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 1 i 4 k.k.s., gdzie narażone na uszczuplenie należności z tytułu podatku akcyzowego wynoszą łącznie 5643,00 zł i nie przekraczają ustawowego progu,
to jest wykroczenia skarbowego z art. 65 § 1 i 4 k.k.s.

Przechodząc do wymiaru kary, zważyć należy, że zgodnie z art. 12 § 2 k.k.s. sąd wymierza karę, środek karny lub inny środek według swego uznania, w granicach przewidzianych przez kodeks, bacząc, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które mają one osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie zaś z art. 13 § 1 k.k.s. wymierzając karę, środek karny lub inny środek, sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego
i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie.

Sąd uznał, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu obwinionego są stosunkowo wysokie. Obwiniony jest osobą dorosłą i w pełni świadomą karalności swojego zachowania, w tym nieuchronności poniesienia kary za popełnione czyny zabronione, tym bardziej, że odpowiadał już za przestępstwa z art. 158 § 1 k.k., art. 209 § 1 k.k. oraz art. 223 § 1 k.k. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, wzięto pod uwagę wysokość uszczuplonej należności publicznoprawnej oraz sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego. Podkreślenia wymaga, że budżet Państwa w wyniku zachowania obwinionego został narażony na uszczuplenie w łącznej kwocie 5643 zł. W związku z powyższym podstawę wymierzenia obwinionemu kary stanowi przepis art. 65 § 4 k.k.s., który przewiduje grzywnę. Zgodnie z art. 48 § 1 k.k.s. kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia [chyba że kodeks stanowi inaczej (w niniejszej sprawie kodeks takiego odstępstwa nie przewidział)]. Przepis § 4 cytowanego artykułu stanowi, że wymierzając karę grzywny, uwzględnia się także stosunki majątkowe i rodzinne sprawcy oraz jego dochody i możliwości zarobkowe.

Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności niniejszej sprawy oraz mając za podstawę ww. przepisy kodeksu karnego skarbowego, sąd wymierzył obwinionemu karę 4.500 zł grzywny. Jak już wzmiankowano okolicznością obciążającą jest fakt, iż obwiniony był uprzednio skazywany za przestępstwa. Punktem wyjścia dla określenia wysokości grzywny była należność z tytułu podatku akcyzowego, która wskutek działania obwinionego naraziła budżet Państwa na uszczuplenie. Sąd miał również na względzie sytuację majątkową i osobistą obwinionego. Jak wynika z protokołu przesłuchania podejrzanego (k. 19-20) obwiniony określił uzyskiwany dochód na poziomie 3.000 zł miesięcznie. Należy zatem zauważyć, że nałożona na obwinionego kara nie jest nadmiernie dolegliwa, albowiem wynosi półtorakrotność jego miesięcznego uposażenia. Przy założeniu, że obwiniony będzie uiszczał miesięcznie 20% swojego wynagrodzenia na poczet orzeczonej grzywny, już po siedmiu i pół miesiącach kara zostanie wykonana.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

I