Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Gąsior

Protokolant st. sek. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2018 r. w Warszawie

sprawy A. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W.

z udziałem T. S.

o wysokość podstawy wymiaru składek

na skutek odwołania A. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. z dnia 1 marca 2018 r., nr (...)

1. zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 1 marca 2018 r., nr (...) w ten sposób, że stwierdza, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) odwołującej A. D. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej z płatnikiem składek T. S. od 31 sierpnia 2017 r. wynosi kwotę 14.256,80 zł (czternaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt sześć złotych osiemdziesiąt groszy) brutto w przeliczeniu na okres miesiąca,

2. wniosek A. D. o zasądzenie odsetek, zgłoszony w odwołaniu z dnia 15 marca 2018 r. przekazuje do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.,

3. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. na rzecz odwołującej A. D. kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Renata Gąsior

UZASADNIENIE

A. D. w dniu 15 marca 2018 r. złożyła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji w/w organu rentowego z dnia 1 marca 2018 r., nr: (...). Odwołująca zarzuciła zaskarżonej decyzji:

- błędną ocenę, niezgodną z treścią i z przekroczeniem swobodnej oceny dowodów, pominięcie zgłoszonych dowodów oraz naruszenie zasady wszechstronnej oceny materiału dowodowego prowadzącą do błędnych ustaleń faktycznych poprzez uznanie, że podstawa wymiaru składki winna wynosić kwotę miesięcznego przeciętnego wynagrodzenia za pracę;

- naruszenie art. 58 § 2 k.c. poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie,
że umowa o pracę zawarta z T. S. ma charakter pozorny oraz jest niezgodna z zasadami współżycia społecznego i narusza zasadę solidaryzmu społecznego w zakresie dotyczącym ustalonego wynagrodzenia;

- naruszenie art. 18 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez ich niezastosowanie i błędne naliczenie podstawy wymiaru składki.

W związku z tym ubezpieczona wniosła o zmianę decyzję poprzez ustalenie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wynikające z wynagrodzenia ustalonego w umowie o pracę z dnia 31 sierpnia 2017 r. oraz wypłatę świadczenia w pełnej wysokości wraz z odsetkami liczonymi od dnia wymagalności do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów postępowania,
w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych w razie ustanowienia pełnomocnika. Odwołująca uzasadniając stanowisko wskazała,
że oprócz swoich dotychczasowych obowiązków członka zespołu ekspertów dla trzech umów realizowanych na rzecz (...) S.A., wykonywała również czynności przejęte po adwokacie P. S. związane z koordynacją tych umów. W jej ocenie organ rentowy pominął fakt wykonywania przez nią obowiązków typowo merytorycznych związanych z obsługą prawną
a skoncentrował się jedynie na kwestii związanej z koordynacją i zarządzaniem kancelarią. Ubezpieczona uznała, że z decyzji organu rentowego wynika, iż jej wysokość wynagrodzenia powinna wynosić tyle, ile aplikanta radcowskiego posiadającego znacznie mniejsze doświadczenie i nieponoszącego odpowiedzialności zawodowo-majątkowej oraz wykonującego obowiązki
w zakresie administracyjnym i wspierającego zespół prawny. Odwołująca wskazała, że nie została zatrudniona nowa osoba na jej miejsce, lecz w jej ocenie to nie pozostaje w związku z zaskarżoną decyzją. Stwierdziła również,
że w okresie zatrudnienia u T. S. od dnia 1 marca 2010 r.
do dnia 28 lutego 2013 r. miała ustaloną podstawę składek na około 2000,00 złotych, ponieważ była osobą tuż po ukończeniu studiów bez żadnego doświadczenia, która wykonywała jedynie czynności o charakterze administracyjno-sekretarskim. Zdaniem A. D. na początku 2015 r. wysokość wystawianych przez nią faktur wynosiła około 8.610,00 złotych brutto miesięcznie, w 2016 r. 12.300,00 złotych brutto miesięcznie a przed zawarciem umowy o pracę uzyskiwane przez nią przychody z samej współpracy
z kancelarią wynosiły około 14.760,00 złotych brutto miesięcznie ( k. 3-15 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 11 kwietnia 2018 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz o zasądzenie od odwołującej na swoją rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W ocenie organu rentowego podstawa wymiaru składek odwołującej kształtuje się na dużo wyższym poziomie niż pracownika, którego obowiązki miała przejąć. Oddział podkreślił, że na jej miejsce nie została zatrudniona nowa osoba a jej obowiązki przejęli T. S. oraz D. A.. Organ rentowy podniósł również, że odwołująca w okresie od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 28 lutego 2013 r. była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek
z wynagrodzeniem 2.000,00 złotych brutto miesięcznie. Zdaniem organu rentowego wysokość wynagrodzenia uzgodnionego przez strony stosunku pracy miała na celu osiągnięcie wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego
i podyktowana była ciążą odwołującej. W związku z tym Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne
z tytułu zatrudnienia odwołującej w ramach umowy o pracę od dnia 31 sierpnia 2017 r. wynosi miesięcznie kwotę przeciętnego wynagrodzenia ( k. 51-52 a. s.).

Na rozprawie z dnia 26 września 2018 r. zainteresowany T. S. przyłączył się do stanowiska odwołującej i również wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji organu rentowego ( k. 80 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 grudnia 2017 r. zawiadomił A. D. i T. S. na podstawie art. 50 § 1, art. 61 § 1 i § 4 k.p.a. oraz art. 123 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych o wszczęciu z urzędu postępowania wyjaśniającego
w sprawie ustalenia prawidłowości zgłoszenia odwołującej do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i podstaw wymiaru składek na te ubezpieczenia
z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u zainteresowanego ( akta ZUS).

Zgodnie z Centralną Ewidencją i Informacją o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej T. S. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą Kancelaria (...) Radca Prawny
od dnia 1 grudnia 2001 r. ( akta ZUS).

W dniu 25 lutego 2016 r. (...) S.A. zawiadomiły o wyborze oferty kancelarii zainteresowanego dotyczącej usługi specjalistycznego doradztwa prawnego w zakresie ochrony środowiska,
w zakresie prawa zamówień publicznych w ramach Pomocy (...) Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020 (POliŚ) oraz Pomocy (...) na lata 2014-2020 ( (...)) na potrzeby wsparcia zadań inwestycyjnych finansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach POliŚ i (...). Zgodnie z wykazem osób na potrzeby weryfikacji spełniania warunków udziału w postępowaniu stanowiącym załącznik do zamówienia, odwołująca została określona jako jeden z pięciu ekspertów kancelarii ( k. 16-50 a. s.).

T. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) Radca Prawny z siedzibą w W. zawarł w dniu 1 lipca 2017 r. umowę o pracę z M. C. na czas nieokreślony na stanowisku office manager w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem w kwocie 5.645,41 złotych brutto ( k. 78 a. s.).

Następnie T. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) Radca Prawny z siedzibą
w W. zawarł w dniu 31 sierpnia 2017 r. umowę o pracę z A. D. na stanowisku radcy prawnego w pełnym wymiarze czasu pracy
z wynagrodzeniem w kwocie 14.256,80 złotych brutto miesięcznie ( akta ZUS).

Zgodnie z zakresem obowiązków stanowiącym załącznik do umowy
o pracę zawartej w dniu 31 sierpnia 2017 r., odwołująca była zobowiązana do: świadczenia pomocy prawnej na rzecz klientów kancelarii, przygotowania pism, odwołań, pism procesowych, stanowisk, opinii prawnych, reprezentowania klientów kancelarii przed sądami powszechnymi i arbitrażowymi, udziału
w spotkaniach, negocjacjach, prowadzenia szkoleń, pełnienia dyżurów prawnych w siedzibie klientów kancelarii, koordynowania realizacji umów
o świadczenie pomocy prawnej realizowanych przez kancelarię, organizowania pracy kancelarii, podziału zadań i nadzorowania nad ich wykonaniem przez prawników i radców prawnych współpracujących z kancelarią oraz wykonywania innych powierzonych czynności związanych z obsługą prawną klientów kancelarii ( akta ZUS).

Zgodnie z orzeczeniem lekarskim nr 68/17 z dnia 31 sierpnia 2017 r. odwołująca została uznana za zdolną do podjęcia pracy na stanowisku radcy prawnego w Kancelarii (...) Radca Prawny z siedzibą
w W. ( akta ZUS).

T. S. w dniach 31 sierpnia i 1 września 2017 r. zapoznał odwołującą z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy panującymi na stanowisku radcy prawnego ( akta ZUS).

Odwołująca podpisywała listę obecności we wrześniu 2017 r., z której wynika, że świadczyła pracę na rzecz zainteresowanego w godzinach 8:00-16:00 ( akta ZUS).

Kancelaria wypłacała należne odwołującej wynagrodzenie przelewem na jej osobiste konto bankowe ( akta ZUS).

T. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) Radca Prawny z siedzibą w W. zawarł w dniu 31 października 2017 r. umowę o pracę z I. P. na czas nieokreślony na stanowisku prawnika w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem w kwocie 4.496,83 złotych brutto ( k. 76-77
a. s.).

Zgodnie z podatkową księgą przychodów i rozchodów kancelaria zainteresowanego w latach 2016-2017 osiągała znaczny dochód ( akta ZUS).

Zgodnie z pismem z dnia 2 lutego 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-P. w W. wskazał, że działalność gospodarcza prowadzona przez zainteresowanego figuruje w bazie i nie posiada zaległości podatkowych płacąc terminowo należne podatki ( akta ZUS).

T. S. prowadzi własną kancelarię specjalizującą się w prawie zamówień publicznych i procesu inwestycyjnego. Obecnie zatrudnia on 6 osób na podstawie umowy o pracę, do których zalicza się personel administracyjny
w kancelarii, młodsi prawnicy, prawnicy i odwołująca jako radcę prawnego. M. Ś. zatrudniona na stanowisku office managera jest osobą posiadającą ukończone studia, lecz bez wykształcenia prawniczego i otrzymuje wyższe uposażenie od przeciętnego wynagrodzenia. Zajmuje się ona czynnościami ściśle administracyjnymi, a więc nie jest odpowiedzialna
za przygotowanie i treść dokumentów. I. P. uzyskuje przeciętne wynagrodzenie, ponieważ przy przyjmowaniu do pracy nie posiadała żadnego doświadczenia zawodowego. Zainteresowany współpracuje również
z radcami prawnych i adwokatami w ramach zawartych umów zlecenia, którzy otrzymują wynagrodzenie od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy złotych miesięcznie w zależności od ich doświadczenia oraz wymiaru czasu pracy. Początkowo płatnik składek zatrudniał ubezpieczoną, kiedy była praktykantką
z niskim stosunkowo wynagrodzeniem, które ówcześnie odpowiadało jej doświadczeniu i kwalifikacjom. Kancelaria w 2016 r. zdołała zawrzeć trzy umowy z (...) na kwoty kilku milionów złotych dzięki min. odwołującej, która jako ekspert z doświadczeniem punktowała w sposób maksymalny. Zamawiający oceniał czynności takie, jak doradztwo, uczestnictwo w sporze czy przygotowanie opinii prawnych. Tylko zainteresowany i odwołująca punktowali maksymalnie w przeciwieństwie do innych radców prawnych. Dlatego też zainteresowany chciał korzystać z wiedzy i umiejętności ubezpieczonej
w sposób stały. Nawiązując stosunek pracy, odwołująca wykonywała tylko merytoryczne czynności takie, jak pisanie opinii na zlecenie zainteresowanego oraz uczestniczenie w: konsultacjach u klienta, spotkaniach, pracach komisji przetargowych, rozjemstwie czy naradach koordynacyjnych, gdzie klient potrzebował wsparcia prawnego. Odwołująca przejęła również obowiązki aplikanta adwokackiego P. S., która zajmowała się administrowaniem umów w sensie technicznym. Ubezpieczona również nadzorowała merytorycznie i terminowo publikowanie komentarza do ustawy prawo zamówień publicznych. Przyjęcie na miejsce odwołującej nowej osoby było niemożliwie, ponieważ należałoby zastąpić ją pracownikiem o wiedzy
i doświadczeniu nie gorszym niż punktowania A. D., co było niemożliwe ze względu na brak takiej osoby na rynku pracy. Dlatego też obowiązki ubezpieczonej zostały rozłożone na wszystkich pracowników merytorycznych. Domeną ubezpieczonej była kwestia rozwiązywania sporów czy analizy dokumentów pod kątem rekomendacji ( zeznania zainteresowanego oraz faktury VAT i załączniki, k. 80-86 a. s. i akta ZUS).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.
po zakończeniu postępowania wyjaśniającego wydał zaskarżoną decyzję z dnia 1 marca 2018 r., nr: (...) na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 1, art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 58 § 2 k.c. Organ rentowy stwierdził,
że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe dla A. D. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej z płatnikiem składek T. S. od dnia
31 sierpnia 2017 r. wynosi miesięcznie kwotę przeciętnego wynagrodzenia
za pracę, w przeliczeniu na okres miesiąca. Organ rentowy przyjął,
że świadkowie potwierdzili świadczenie pracy przez odwołującą, jednak jej podstawa wymiaru składek kształtuje się na dużo wyższym poziomie niż innych pracowników oraz osoby, której obowiązki miała przejąć. Oddział uznał,
że w miejsce ubezpieczonej nie została zatrudniona nowa osoba, ponieważ jej zakres obowiązków obecnie wykonuje osobiście zainteresowany oraz mecenas D. A.. Organ rentowy podniósł również, że w okresie od dnia
1 marca 2010 r. do dnia 28 lutego 2013 r. odwołująca była zgłoszona do ubezpieczeń jako pracownik u zainteresowanego, jednak wykazywana podstawa wymiaru składek była ustalona na kwotę 2.000,00 złotych. W ocenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przyjęta przez strony stosunku pracy wysokość wynagrodzenia miała na celu wyłącznie uzyskanie wyższych świadczeń
z ubezpieczenia społecznego, dlatego zasadnym było ustalenie wysokości podstawy wymiaru składek ubezpieczonej w kwocie obowiązującego przeciętnego wynagrodzenia w przeliczeniu na okres miesiąca, które wynosiło 4.255,59 złotych w trzecim kwartale 2017 r. oraz 4.516,69 złotych w czwartym kwartale 2017 r. ( akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy, w tym w aktach organu rentowego oraz w oparciu o zeznania zainteresowanego T. S.. Dokumenty zawarte w aktach nie budziły zastrzeżeń stron postępowania, dlatego też Sąd nadał im walor wiarygodności. Na ich podstawie Sąd uznał, że odwołująca faktycznie pracowała w kancelarii zainteresowanego w ramach zawartej umowy o pracę z wynagrodzeniem w kwocie 14.256,80 złotych brutto miesięcznie. W niniejszej sprawie ustalono również, że kancelaria przynosi duże dochody i na bieżąco opłaca należności składkowe za swoich pracowników do Urzędu Skarbowego i organu rentowego. Sąd przy tym uznał za wiarygodne zeznania zainteresowanego, ponieważ korelują one z rzeczowym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie. T. S. wskazał szczegółowo na zakres czynności, które odwołująca miała obowiązek realizować w ramach zawartej umowy o pracę. W związku z tym Sąd uznał tak zgromadzony materiał dowodowy za wystarczający do wydania rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. D. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. z dnia 1 marca 2018 r., nr: (...) jako zasadne podlegało uwzględnieniu.

W zaskarżonej decyzji organ rentowy nie kwestionował faktu wykonywania przez ubezpieczoną pracy na podstawie umowy o pracę na rzecz płatnika składek, a jedynie wysokość wynagrodzenia umówionego przez strony na kwotę 14.256,80 złotych brutto miesięcznie, obniżając je do wysokości przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w III i w IV kwartale 2017 r. Organ rentowy skorzystał przy tym z prawa kontrolowania wysokości wynagrodzenia w zakresie zgodności z prawem i zasadami współżycia społecznego. Przedmiotem takiej kontroli może być prawidłowość i rzetelność obliczenia, potrącenia i płacenia składek. Zakład ma przy tym prawo badać zarówno tytuł zawarcia umowy, jak i ważność jej poszczególnych postanowień. Nie jest ograniczony do kwestionowania faktu wypłacenia wynagrodzenia
we wskazanej kwocie, lecz może też ustalić stosunek ubezpieczenia społecznego na ściśle określonych warunkach. Potwierdził to wyraźnie Sąd Najwyższy
w uchwale z dnia 27 kwietnia 2005 r. ( sygn. akt II UZP 2/05) , w której stwierdził, że w ramach art. 41 ust. 12 i 13 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych może zakwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa. Nadmierne podwyższenie wynagrodzenia pracownika w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych może być bowiem ocenione jako dokonane z zamiarem nadużycia prawa do świadczeń. Ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę stanowiącego podstawę wymiaru składek
na ubezpieczenia społeczne może być w konkretnych okolicznościach uznane
za pozorne w myśl art. 58 § 2 k.c. W ocenie Sądu Okręgowego
w rozpoznawanej sprawie nie mamy do czynienia z rażącą dysproporcją
w mechanizmie ustalenia wynagrodzenia za pracę dla odwołującej. Organ rentowy nie udowodnił, aby wysokość uposażenia A. D. została ustalona pozornie w celu uzyskania wyższych świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Pierwszy argument podniesiony przez organ rentowy dotyczył ukształtowanej podstawy wymiaru składek dla odwołującej na dużo wyższym poziomie niż pracownika, którego miała przejąć obowiązki. W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że faktycznie ubezpieczona przejęła zakres obowiązków wykonywanych przez aplikanta adwokackiego P. S., która zajmowała się administrowaniem umów od strony technicznej. W ocenie organu rentowego ustalone wynagrodzenie dla odwołującej było zawyżone, ponieważ P. S. otrzymała przeciętne wynagrodzenie. Jednakże uwadze organu rentowego uszło, że czynności P. S., które przejęła ubezpieczona, stanowiły jedynie część jej zakresu obowiązków. Odwołująca wykonywała głównie czynności merytoryczne, do których była upoważniona, ponieważ cechowało ją duże doświadczenie zawodowe oraz kwalifikacje, ponieważ tytułowała się zawodem radcy prawnego. Dodatkowo w ocenie Sądu nie można sprowadzać wysokości zarobków osiąganych przez radcę prawnego do aplikanta adwokackiego, ponieważ wiązałoby się to z naruszeniem zasad współżycia społecznego.

Zdaniem organu rentowego o pozorności ustalonej wysokości wynagrodzenia świadczył również fakt, że w okresie od dnia 1 marca 2010 r.
do dnia 28 lutego 2013 r. odwołująca była zgłoszona u zainteresowanego
do ubezpieczeń społecznych z podstawą wymiaru składek 2.000,00 złotych.
W tym aspekcie Zakład Ubezpieczeń Społecznych również wybiórczo ocenił istniejący stan faktyczny. Sąd doszedł do przekonania, że ustalone wówczas wynagrodzenie ubezpieczonej na kwotę 2.000,00 złotych miesięcznie było uzasadnione i podyktowane jej wówczas umiejętnościami oraz doświadczeniem zawodowym. W tym okresie odwołująca ukończyła studiów oraz nie posiadała żadnego doświadczenia i wykonywała jedynie czynności o charakterze administracyjno-sekretarskim. Sąd Okręgowy doszedł do wniosku,
że przygotowania do wykonywania obowiązków oraz ich zakresu nie sposób porównywać. Ubezpieczona w spornym okresie czasu nie wykonywała zadań typowo administracyjnych, ponieważ jako radca prawny pisała opinie, uczestniczyła w konsultacjach, spotkaniach, pracach komisji przetargowych, rozjemstwie czy naradach koordynacyjnych. Celem tych czynności było wsparcie prawne klienta kancelarii. Sąd zważył, że przyjmując się tuż po zakończeniu studiów prawniczych, odwołująca nie miała tak skonstruowanego zakresu obowiązków, co skutkowało, że nie ponosiła żadnej odpowiedzialności w stosunku do klientów za wykonywane zadania. W związku z tym należy uznać, że wówczas osiągane przez nią wynagrodzenia było logicznie mniejsze
w porównaniu do obecnego.

Sąd zważył, że zainteresowany nie wykazywał podstawy wymiaru składek za żadnego pracownika w wysokości odpowiadającej osiąganym zarobkom przez odwołującą, co również zostało faktycznie uzasadnione. Zainteresowany wskazał, że zatrudniał w kancelarii 6 osób, do których zaliczano pracowników wchodzących w skład personelu administracyjnego kancelarii, młodszych prawników, prawników i odwołującą jako radcę prawnego. Wszystkie osoby legitymujące się umową o pracę nie miały realnego wpływu
na realizację kluczowych projektów dla kancelarii, od których zależała jej kondycja finansowa. Ubezpieczona jako jedna z nielicznych osób mianowana była ekspertem, co przełożyło się na jej duży udział w zawarciu a później realizowaniu umów z (...) S.A. Dzięki pracy odwołującej we wrześniu 2017 r. kancelaria wystawiła wiele faktur VAT, które przełożyły się na zwiększenie dochodów. Ponadto zainteresowany przedstawił dwie umowy
o pracę zawarte w dniu 1 lipca z M. C. na stanowisku office manager za wynagrodzeniem w kwocie 5.645,41 złotych brutto oraz w dniu 31 października 2017 r. z I. P. na stanowisku prawnika za wynagrodzeniem w kwocie 4.496,83 złotych brutto. W ocenie Sądu zarówno doświadczenie zawodowe obu nowo przyjętych pracownic, jak i realizowanie zadań dla kancelarii w ramach stosunku pracy było nieporównywalnie mniejsze. M. C. nie miała wykształcenia prawniczego, zaś I. P. nie legitymowała się tytułem eksperta, co uniemożliwiało jej czynny udział w realizowaniu zadań w celu pozyskania nowych klientów dla kancelarii. W związku z tym obniżenie wynagrodzenia ubezpieczonej do poziomu osiąganego przez dwie w/w zatrudnione stanowiłoby naruszenie zasad współżycia społecznego. Dodatkowo organ rentowy pominął, że inni radcowie prawni współpracujący z kancelarią a nie zatrudnieni w ramach umowy o pracę, osiągali miesięczne zarobki w przedziale od kilkunastu do nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Dlatego też należało uznać, że wynagrodzenie określone odwołującej nie było wygórowane w stosunku do zakresu jej obowiązków.

Kwestia związana z podjęciem decyzji przez pracodawcę
o niezatrudnianiu nowej osoby w miejsce odwołującej została wyjaśniona
w trakcie przesłuchania zainteresowanego. T. S. wskazał, że ubezpieczona była uznawana jako ekspert zarówno w kancelarii, jak i przez potencjalnych kontrahentów. Wiązało się to z systemem oceniania, od którego zależało pozyskanie zlecenia. Z uwagi na jej umiejętności w doradztwie, przygotowaniu opinii prawnej czy też uczestnictwa w sporze, zamawiający maksymalnie oceniał odwołującą, co przekładało się później na zwiększenie szans kancelarii na etapie pozyskania klienta. Wiedza ubezpieczonej była niewątpliwie bogata, ponieważ maksymalne oceny otrzymywał jeszcze tylko zainteresowany. Dlatego też przyjęcie nowej osoby o takich kwalifikacjach, jakimi legitymowała się ubezpieczona było niemożliwe na panującym rynku pracy, co skutkowało rozłożeniem jej zakresu obowiązków na innych pracowników. Niezależnie jednak od powyższego, w ocenie Sądu zatrudnienie nowego pracownika zależy tylko od decyzji płatnika składek. W niniejszej sprawie kwestionowana była wysokość podstawy wymiaru składek, zatem zdarzenia przyszłe, które wystąpiły po przejściu odwołującej na zwolnienie lekarskie, pozostają bez znaczenia na zapadły wyrok.

Na marginesie rozważań prawnych Sąd wskazuje, że kancelaria w latach 2016-2017 uzyskała znaczne dochody z tytułu prowadzonej przez odwołującego działalności gospodarczej. Ponadto zainteresowany nie posiadał żadnych długów w opłacaniu należnych składek i podatków. Sąd uznał, że niewątpliwie kancelarię było stać na zatrudnienie odwołującej z wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 14.256,80 złotych.

Z tych też względów Sąd Okręgowy w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję przyjmując jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne A. D. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej z T. S. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) Radca Prawny z siedzibą w W. wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 14256,80 złotych brutto w przeliczeniu na okres miesiąca od dnia 31 sierpnia 2017 r.

W punkcie 2 wyroku Sąd przekazał do rozpoznania organowi rentowemu żądanie odwołującej wypłacenia świadczenia z odsetkami liczonymi od dnia wymagalności do dnia zapłaty. W ocenie Sądu decyzja zaskarżona przez ubezpieczoną obejmowała jedynie ustalenie wysokości podstawy wymiaru składek. Natomiast wniosek o wypłatę odsetek stanowi nowe roszczenie
w sprawie, które podlega ocenie przez organ rentowy. Dopiero odwołanie się od kolejno wydanej decyzji w tej przedmiocie przez organ rentowy będzie obligowało Sąd do rozpoznania zasadności żądania ubezpieczonej.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł w punkcie 3 wyroku zasądzając od organu rentowego na rzecz odwołującej kwotę 180,00 złotych
na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2018 r., poz. 265), zgodnie z którym stawki minimalne wynoszą 180,00 złotych w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego
i zaopatrzenia emerytalnego oraz w sprawach dotyczących podlegania ubezpieczeniom społecznym.

SSO Renata Gąsior

ZARZĄDZENIE

1.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego;

2.  zmienić na obwolucie akt przedmiot sporu na ,,o wysokość podstawy wymiaru składek”.