Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2019 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa U. (...) w W.

przeciwko A. P.

o zapłatę

1.  Oddala powództwo w całości.

2.  Zasądza od powoda U. (...) w W. na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...) kwotę 1.476 (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć 00/00) zł w tym VAT w wysokości 276 zł tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie pozwanego A. P. wykonywane z urzędu.

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Sygn. akt I C 1533/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód U. (...) w W. wniósł przeciwko A. P. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 6.365,71 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. Pełnomocnik powoda wskazał, że nabył wierzytelność od pierwotnego wierzyciela, z którym pozwany zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Twierdził, iż pozwany nie uiścił należności wynikających z faktur wskazanych w pozwie wystawionych na podstawie przedmiotowej umowy. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się kwota 6113,63 zł tytułem należności głównej, kwota 252,08 zł wynikająca z należnych odsetek.

Nakazem zapłaty z dnia 18.X.2018 r. wydanym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1870633/18 Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie uwzględnił powództwo w całości (k. 6 v). Na skutek wniesionego przez pozwanego sprzeciwu postanowieniem z dnia 13.XI.2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Giżycku (k. 14).

Pozwany A. P. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od strony powodowej na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Podnosił, iż twierdzenia powoda są nieudowodnione, a zgłoszone roszczenie nie zostało należycie wykazane. Zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych i prawnych, sprzeczność żądania z zasadami współżycia społecznego oraz brak należytego umocowania pełnomocnika powoda w sprawie. Kwestionował skuteczność i ważność zawartej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz istnienie i wysokość zobowiązania. Podniósł także brak legitymacji procesowej czynnej powoda oraz zakwestionował wyciąg z jego ksiąg rachunkowych. Zdaniem pozwanego nadto zgodnie z zasadą słuszności wyrażoną w art. 102 k.p.c. nie powinien być on obciążony kosztami niniejszego procesu.

Pismem z dnia 12.02.2019 r. wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie mu adwokata z urzędu .

Jego wniosek w tym zakresie sąd rozstrzygnął pozytywnie na mocy postanowienia z dnia 14.02.2019 r.( k.95 akt).

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany A. P. zawarł w dniu 17.02.2016 r. z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych N. nr (...).. Na mocy przedmiotowej umowy operator zobowiązał się do świadczenia określonych usług telekomunikacyjnych, zaś pozwany do uiszczania należności wynikających z rachunku telekomunikacyjnego. Strony przewidziały w umowie możliwość naliczania przez operatora odsetek od zaległej płatności w wysokości odsetek ustawowych za każdy dzień opóźnienia. W przypadku umowy na czas określony operatorowi przysługiwało prawo naliczenia kary umownej z tytułu rozwiązania umowy przez abonenta lub przez operatora z przyczyn leżących po stronie abonenta, przed upływem czasu, na jaki została zawarta.

Pozwany otrzymywał faktury, zgodnie z którymi był zobowiązany do uiszczenia należności.

Według twierdzeń powoda pozwany powyższych należności nie uiścił. Z wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu wynika ,że na dzień wytoczenia powództwa pozwany zalegał na łączną kwotę 6 365,71 zł .

( dowód: umowa i załączniki nr - k. 51-61, kserokopie faktur VAT- k. 35-50)

Ze wspomnianego wyciągu z ksiąg rachunkowych wynika ,że umową z dnia 22.02.2018 r. spółka (...) sprzedała przedmiotowe wierzytelności U. (...) w W..

Działająca na rzecz powoda (...) S.A. pismem z dnia 28.06.2018 r. poinformowała pozwanego o dokonanej cesji wierzytelności na rzecz U. (...) w W. i wezwał go do natychmiastowego uregulowania zadłużenia.

( dowód : , wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu z wykazem wierzytelności- k. 21-22, pismo- k. 31, )

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony procesu.

Na wstępie należy odnieść się do legitymacji procesowej czynnej strony powodowej. W ocenie Sądu podnoszone przez pozwanego zarzuty co do nieprzysługiwania powodowi wierzytelności będących przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie są uzasadnione. Sąd z urzędu ustala czy strony występujące w procesie posiadają legitymację do występowania w procesie, a jej brak zawsze skutkuje oddaleniem powództwa bez potrzeby merytorycznej oceny roszczenia.

Powód powołując się na cesję wierzytelności wskazywał, iż jest następcą prawnym wierzyciela (...) S.A. z siedzibą w W., z którą to spółką pozwany zawarł umowę o świadczenie usług. Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania, zaś w myśl § 2 wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie przyjmuje się zgodnie, że w wyniku przelewu w rozumieniu art. 509 k.c. przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Powód występując z roszczeniem winien zatem stosownie do treści art.6 kc wykazać skuteczne przejście uprawnień przysługujących mu w stosunku do pozwanego. W ocenie Sądu dokumenty dołączone do pozwu w przedmiotowej sprawie – nie potwierdzają skutecznego przejścia tych wierzytelności na powoda. Do pozwu nie została dołączona umowa cesji, o której mowa w uzasadnieniu oraz w wyciągu z ksiąg rachunkowych powoda. Obowiązkiem sądu nie jest natomiast zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, a także przeprowadzanie z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, których wykazanie obciąża strony procesu , stosownie do treści art.232 kpc.

Powód reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego , winien zatem wykazać legitymację do wystąpienia z powództwem, w szczególności przez przedłożenie umowy przelewu wierzytelności przysługującej pierwotnemu wierzycielowi w stosunku do pozwanego w kwocie dochodzonej pozwem. W razie niewykazania powyższych okoliczności ponosi negatywne konsekwencje procesowe w postaci oddalenia powództwa.

W ocenie sądu w sprawie niniejszej powód nie wykazał skutecznie nabycia wierzytelności wynikającej z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 17.02.2016 r. Nie przedstawił umowy sprzedaży wskazanej wierzytelności. Jej przelewu nie dowodzi przedłożone przez powoda zawiadomienie o przelewie, ani wezwanie do zapłaty, ani wreszcie załączony do pozwu - , a zakwestionowany przez pozwanego- wyciąg z ksiąg rachunkowych.( zob. uchwała SN z 07.X.2009 r., III CZP 65/09).

Odnosząc się z kolei do przedłożonego wyciągu z ksiąg rachunkowych stwierdzić należy ,iż tutejszy sąd w całości popiera stanowisko SN wyrażone w uchwale z dnia 29.XI.2007 ( III CZP 101/07), w której Sąd Najwyższy stwierdził, że nie można w sposób abstrakcyjny przyjąć ,że wyciąg z ksiąg finansowych funduszu w sposób abstrakcyjny przesądza fakt przejścia na fundusz uprawnień w ramach art.788 §1 kpc. Samo istnienie zapisu w księgach rachunkowych nie przesądza bowiem ,że dana wierzytelność istnieje, w ramach bowiem kontroli rachunkowej nie jest oceniana strona prawna konkretnej transakcji i jej skuteczność w świetle prawa cywilnego. Celem prowadzenia ksiąg rachunkowych funduszu jest jedynie wykazanie dokonywanych operacji zakupu lub sprzedaży w celach finansowych.

W tej konkretnej sprawie powód w załącznikach do pozwu wprawdzie wymienia umowę cesji jednak dokument ten nie został sądowi przedstawiony , co uniemożliwiło jego weryfikację.

Uwzględniając powyższą argumentację należy stwierdzić ,że nie ma podstaw do przyjęcia ,że powodowi przysługuje względem pozwanego roszczenie wskazane w pozwie.

Mając powyższe na uwadze ,na podstawie przywołanych przepisów sąd powództwo oddalił.

O kosztach pomocy prawnej świadczonej pozwanemu z urzędu Sąd orzekł zgodnie z § 8 pkt 4 w zw. z § 4 ust.3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.X.2016 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.