Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Małgorzata Nazarko

po rozpoznaniu w dniu 02 października 2018r. w Świdnicy

sprawy z powództwa Banku (...) S.A we W.

przeciwko D. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. M. na rzecz strony powodowej Banku (...) S.A we W. kwotę 7.239,26 zł (siedem tysięcy dwieście trzydzieści dziewięć złotych dwadzieścia sześć groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonych od dnia 10 listopada 2017r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1.294,00 zł tytułem kosztów procesu w tym kwotę 1.200,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 821/18

UZASADNIENIE

Strona powodowa Bank (...) S.A. z siedzibą we W. pozwem z dnia 18 stycznia 2018 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym, wniosła o zasądzenie od pozwanego D. M. kwoty 7448,87 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi od kwoty 7239,26 zł od dnia 10 listopada 2017 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, że w dniu 1 lipca 2016 roku zawarła z pozwanym umowę o kredyt gotówkowy. Pozwany nie wywiązał się z warunków określonych w umowie, co spowodowało powstanie wymagalnego zadłużenia z dniem 10 listopada 2017 roku. Na żądaną kwotę 7448,87 zł składają się: kapitał w kwocie 7239,26 zł oraz odsetki umowne w kwocie 209,61 zł naliczone od dnia 1 czerwca 2017 roku do dnia 9 listopada 2017 roku.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 1 lutego 2018 roku, sygn. akt VI Nc-e (...), Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie uwzględnił roszczenie strony powodowej w całości.

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty i zaskarżając nakaz w całości wniósł o oddalenie powództwa.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie pozwany zakwestionował wysokość dochodzonego roszczenia zarzucając, że strona powodowa zapomniała o zwrocie składek ubezpieczeniowych. Zarzucił nadto, że strona powodowa celowo uniemożliwiła mu spłatę kredytu wskazując błędny numer rachunku do wpłat. Pozwany nie przedstawił żadnych dokumentów na poparcie swojego stanowiska.

Postanowieniem z dnia 15 marca 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Świdnicy.

Po wezwaniu do usunięcia braków formalnych pozwu strona powodowa podtrzymała pozew wniesiony w elektronicznym postępowaniu upominawczym oraz dołączyła dowody na poparcie żądania.

W TOKU POSTĘPOWANIA SĄD USTALIŁ

NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

Od dnia 23 stycznia 2012 roku stronę powodową Bank (...) S.A. z siedzibą we W. i pozwanego D. M. łączyła umowa usług bankowości elektronicznej (...).

Dowód:

- umowa usług bankowości elektronicznej z dnia 23 stycznia 2012 roku – k. 52—53.

W dniu 1 lipca 2016 roku pozwany D. M. zawarł ze stroną powodową Bankiem (...) S.A. z siedzibą we W. umowę kredytu gotówkowego. Bank zobowiązał się udzielić do dyspozycji kredytobiorcy kredytu w kwocie 8138,49 zł, który miał być spłacony w 72 miesięcznych, równych ratach.

Dowody:

- umowa o kredyt gotówkowy z dnia 1 lipca 2016 roku – k. 47-49,

- pełnomocnictwo do obciążania konta osobistego – k. 50,

- formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego – k. 54-56,

- potwierdzenie zawarcia umowy z dnia 1 lipca 2016 roku – k. 57-60,

- harmonogram spłat kredytu – k. 61,

- historia spłat kredytu – k. 62.

W związku z zaległością w spłacie rat Bank pismami z dnia 5 grudnia 2017 roku i 3 sierpnia 2017 roku wzywał pozwanego do wpłaty zaległości.

Dowody:

- wezwanie do zapłaty z dnia 5 grudnia 2017 roku – k. 51,

- ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 3 sierpnia 2017 roku – k.65.

Pismem z dnia 29 września 2017 roku strona powodowa wypowiedziała pozwanemu umowę kredytu z dnia 1 lipca 2016 roku i wezwała go do spłaty całej wierzytelności Banku w ciągu 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia.

Dowód:

- wypowiedzenie umowy z dnia 29 września 2017 roku – k. 63,

- potwierdzenie nadania – k. 64,

- wyciąg z ksiąg rachunkowych banku – k. 79.

Po wypowiedzeniu umowy kredytu strony prowadziły negocjacje w celu umożliwienia pozwanemu dogodnej spłaty zadłużenia.

Dowody:

- korespondencja stron – k. 65-70.

W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM

SĄD ZWAŻYŁ:

Powództwo jest zasadne.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1876 t.j.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszej sprawie na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania zasadności powództwa oraz wysokości dochodzonego roszczenia i w ocenie Sądu strona powodowa, wbrew zarzutom pozwanego, sprostała temu obowiązkowi.

Strona powodowa wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 7448,87 zł podnosząc, że kwota ta stanowi należność wynikającą z umowy kredytu zawartej przez pozwanego z Bankiem w dniu 1 lipca 2016 roku.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie zakwestionował istnienia roszczenia co do zasady, a jedynie jego wysokość. Nie uszła przy tym uwagi Sądu okoliczność biernej postawy pozwanego, który na poparcie swojego stanowiska nie przedłożył żadnych dokumentów, pozew wraz z załącznikami pozostawił bez odpowiedzi, nie stawił się również na wyznaczonej rozprawie, pomimo wezwania w celu przesłuchania w charakterze strony.

W ocenie Sądu zarzuty pozwanego, jako bezzasadne i nieudowodnione, nie podlegały uwzględnieniu. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego, zgodnie z którym strona powodowa nie wykazała wysokości zobowiązania. Strona powodowa dołączyła do akt sprawy m.in. umowę o kredyt gotówkowy z dnia 1 lipca 2016 roku, harmonogram spłat kredytu i co istotne - historię spłat kredytu, z których to dokumentów bezsprzecznie wynika, ze pozwany nie spłacił udzielonego mu przez Bank kredytu i z tego tytułu zobowiązany jest do zapłaty kwoty 7239,26 zł należności głównej oraz 209,61 zł odsetek umownych. Dokumenty te nie budzą wątpliwości co do ich prawdziwości, a pozwany nie kwestionował faktu zawarcia umowy.

Twierdzenia pozwanego, że strona powodowa wprowadziła go w błąd co do właściwego rachunku do wpłat, czym uniemożliwiła pozwanemu spłatę zobowiązania, również nie znajdują uzasadnienia w zgromadzonym materialne dowodowym. Podobnie zarzut pozwanego dotyczący składek ubezpieczeniowych jest chybiony. Przedmiotem sporu bowiem jest roszczenie z tytułu umowy kredytu, a nie umowy ubezpieczenia.

Tym samym roszczenie strony powodowej należało uznać za zasadne.

Za zwłokę w zapłacie przysługują stronie powodowej odsetki umowne (w wysokości wskazanej w umowie) liczone od daty wymagalności, dlatego zasadnym było również żądanie zasądzenia odsetek umownych liczonych od kwoty 7239,26 zł od dnia 10 listopada 2017 roku do dnia zapłaty.

W związku z powyższym na mocy powołanego przepisu zasądzono od pozwanego D. M. na rzecz strony powodowej Banku (...) S.A. we W. kwotę 7239,26 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonych od dnia 10 listopada 2017 roku do dnia zapłaty.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc, mając na względzie wynik procesu i koszty poniesione przez stronę powodową (94 zł opłaty od pozwu, 1200 zł koszt zastępstwa procesowego), zasądzając w punkcie II wyroku od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1294 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 1200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.