Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2019 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko A. P.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego A. P. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. kwotę 31 589,92 zł (trzydzieści jeden tysięcy pięćset osiemdziesiąt dziewięć złotych 92/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18.07.2018r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego A. P. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. kwotę 4 012 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 849/18

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2018 roku (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wytoczył powództwo przeciwko A. P. o zapłatę kwoty 31 589,92 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że 26 kwietnia 2017 roku pozwany zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę pożyczki numer (...). Otrzymaną na podstawie tej umowy kwotę pieniężną pozwany zobowiązał się zwrócić na warunkach precyzyjnie określonych w umowie. W następstwie niedotrzymania przez pozwanego warunków określonych w umowie, (...) Sp. z o.o. wezwała pozwanego A. P. do zapłaty zadłużenia, informując go jednocześnie, że w przypadku braku zapłaty, przedmiotowa wierzytelność zostanie przelana na rzecz (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego. Pozwany nie dokonał zapłaty w wyznaczonym terminie. Roszczenie stało się wymagalne w dniu 24 listopada 2017 roku, natomiast w dniu 30 stycznia 2018 roku (...) Sp. z o.o. zawarła z powodem umowę przelewu wierzytelności wynikającej z przedmiotowej umowy pożyczki. Na dzień wniesienia niniejszego pozwu zadłużenie pozwanego z tytułu umowy pożyczki numer (...) wynosi łącznie 31 589,92 złotych, w tym: kwota 15 000,00 zł – należność główna, kwota 14 958,00 zł – należności uboczne naliczone przez wierzyciela pierwotnego, kwota 1 631,92 zł – skapitalizowane odsetki umowne naliczone przez wierzyciela pierwotnego od niezapłaconej należności głównej oraz odsetki ustawowe za opóźnienie naliczone przez stronę powodową od należności głównej za okres po dniu cesji do dnia poprzedzającego dzień złożenia pozwu w niniejszej sprawie. Powód wezwał pozwanego do zapłaty, jednakże wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 7 września 2018 roku wydanym w przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powoda całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania (k. 8).

Pozwany A. P. w przepisanym terminie wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. W uzasadnieniu podniósł zarzut nieudowodnienia roszczenia zarówno do co zasady, jak i co do wysokości, zarzut braku legitymacji procesowej czynnej po stronie powoda, zarzut nieudowodnienia wymagalności roszczenia oraz zarzut przedawnienia roszczenia (k. 9-12). W konsekwencji pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 26 kwietnia 2017 roku pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a A. P. zawarta została umowa pożyczki numer (...), na podstawie której A. P. przyznana została kwota 29 950,00 złotych, w tym prowizja za udzielenie pożyczki w wysokości 14 958,00 złotych, a wypłacona została w dniu zawarcia umowy kwota 15 000,00 złotych. Przyznaną kwotę pożyczki wraz z odsetkami umownymi wynoszącymi 10% w skali roku A. P. zobowiązał się spłacić w 36 miesięcznych ratach, po 903,95 złotych każda, płatnych do ostatniego dnia miesiąca począwszy od 30 czerwca 2017 roku.

Zgodnie z umową, w przypadku niespłacenia wymagalnej kwoty raty w umówionym terminie lub spłacenia jej w niepełnej wysokości, pożyczkodawca uprawniony został do naliczania dziennie odsetek od przeterminowanego zadłużenia (odsetek ustawowych za opóźnienie) obliczonych według stopy procentowej odsetek maksymalnych za opóźnienie, o których mowa w art. 481 § 2 ¹ k.c. (§ 4 pkt 8. umowy).

A. P. nie dotrzymał warunków umowy. Nie dokonał żadnych wpłat na poczet spłaty pożyczki wynikającej z umowy numer (...).

W związku z powyższym (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wypowiedziała A. P. umowę pożyczki numer (...). Całość zadłużenia stała się wymagalna 24 listopada 2017 roku.

W dniu 30 stycznia 2018 roku pomiędzy (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W. zawarta została umowa przelewu nieprzedawnionych i wymagalnych wierzytelności pieniężnych, w tym wierzytelności przysługującej względem A. P. z tytułu umowy pożyczki numer (...) zawartej 26 kwietnia 2017 roku, która na dzień 26 stycznia 2018 roku wynosiła łącznie 31 106,63 złotych, w tym: 15 000,00 zł – kapitał pożyczki, 14 958,00 zł – prowizja, 1 148,63 zł – odsetki umowne i karne. A. P. został zawiadomiony o przelewie wierzytelności.

(...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wezwał A. P. do dobrowolnej zapłaty całości zadłużenia lub podpisania porozumienia ratalnego w terminie do 10 lipca 2018 roku pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego i egzekucyjnego. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

(dowód: umowa pożyczki wraz z harmonogramem spłaty k. 53-64; potwierdzenie przelewu kwoty pożyczki k. 65; umowa przelewu wierzytelności k. 26-34v; notarialne poświadczenie własnoręczności podpisów na umowie wierzytelności k. 67-67v; załącznik do umowy przelewu wierzytelności k. 68-70; zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności k. 66; wezwanie do zapłaty lub podpisania porozumienia ratalnego k. 36)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Obowiązkiem wierzyciela pierwotnego było więc udostępnić pozwanemu określoną ilość pieniędzy, natomiast obowiązkiem pozwanego po udzieleniu mu przez pożyczkodawcę pożyczki było zwrócić pożyczoną kwotę i uiścić dalsze umówione opłaty.

Podniesione przez stronę pozwaną zarzuty, w świetle przedłożonych przez powoda dokumentów, uznać należy za chybione.

Powód wykazał zarówno istnienie zobowiązania, jak i jego wysokość oraz wymagalność roszczenia. Z przedłożonej przez powoda umowy pożyczki z 26 kwietnia 2017 roku, harmonogramu spłaty oraz potwierdzenia przelewu z 26 kwietnia 2017 roku, wynika jednoznacznie, że pozwanego i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. łączyła umowa pożyczki numer (...), na podstawie której w dniu 26 kwietnia 2017 roku pozwanemu wypłacona została przez pożyczkodawcę kwota 15 000 złotych, którą wraz z prowizją i odsetkami umownymi pozwany zobowiązał się zwrócić w umówionych 36 miesięcznych ratach. Z załączonego do akt sprawy wyciągu z ksiąg rachunkowych powoda (k. 22) oraz umowy przelewu wierzytelności (k. 26v) i z załącznika nr 7 do tejże umowy (k. 68-70) wynika natomiast wprost, że pozwany nie dokonał żadnych wpłat na poczet spłaty przedmiotowej umowy, a całość roszczenia stała się wymagalna z dniem 24 listopada 2017 roku. Z powołanych wyżej dokumentów wynika jednoznacznie, że z tytułu przedmiotowej umowy pożyczki do spłaty przez pozwanego pozostał: kapitał w kwocie 15 000,00 złotych, prowizja w kwocie 14 958,00 złotych oraz skapitalizowane odsetki umowne i karne naliczone do dnia poprzedzającego złożenie pozwu w niniejszej sprawie w łącznej wysokości 1 631,92 złotych.

W ocenie Sądu wysokość zobowiązania pozwanego została należycie przez powoda udokumentowana, natomiast strona przeciwna nie przedstawiła dowodów kwestionujących te wyliczenia, a zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Gdyby doszło do całkowitej bądź częściowej spłaty pożyczki, pozwany winien był przedłożyć na potwierdzenie tego faktu stosowne dowody, czego jednak nie uczynił ograniczając się do gołosłownych twierdzeń.

Zważywszy na załączoną do akt sprawy umowę przelewu wierzytelności z 30 stycznia 2018 roku (k. 26-34v), notarialne poświadczenie podpisów (k. 67) oraz załącznik nr 7 do umowy przelewu wierzytelności (k. 68-70), nie budzi wątpliwości Sądu także fakt, iż (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. posiada legitymację procesową czynną w niniejszej sprawie.

Chybiony jest również zarzut przedawnienia roszczenia.

Zgodnie z treścią art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Nie ulega wątpliwości, że udzielanie pożyczek i kredytów mieści się w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez instytucje je udzielające, dlatego termin przedawnienia roszczeń wynikających z tego rodzaju umów wynosi 3 lata. Termin ten liczony jest od dnia wymagalności roszczenia, a więc od dnia wypowiedzenia umowy, który to skutek w niniejszej sprawie nastąpił w dniu 24 listopada 2017 roku. Pozew w niniejszej sprawie został natomiast wniesiony 18 lipca 2018 roku, która to czynność, zgodnie z treścią art. 123 § 1 k.c., przerwała bieg przedawnienia. Stwierdzić zatem należy, że do przedawnienia przedmiotowego roszczenia nie doszło.

Reasumując, Sąd uznał, że przedłożone przez powoda dokumenty nie budzą wątpliwości i dowodzą istnienia przedmiotowego zadłużenia, zaś ich prawdziwość i wiarygodność nie została podważona przez stronę pozwaną.

W konsekwencji Sąd na podstawie przepisów art. 720 § 1 k.c., przepisów umowy pożyczki 26 kwietnia 2017 roku oraz art. 481 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną kwotę 31 589,92 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu, to jest od 18 lipca 2018 roku do dnia zapłaty.

Mając na uwadze wynik procesu, w oparciu o przepisy art. 98 k.p.c. oraz § 2 pkt 5) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.), Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 012,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 395,00 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwotę 3 600,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę 17,00 złotych tytułem zwrotu opłaty uiszczonej od udzielonego pełnomocnictwa.