Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Małgorzata Nazarko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 listopada 2018r. w Ś.

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko Ł. B.

o zapłatę kwoty 1.103,91zł

I.  zasądza od pozwanego Ł. B. na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1.103,91zł (jeden tysiąc sto trzy złote dziewięćdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od dnia 22 marca 2017r. do dnia wydania wyroku;

II.  należność zasądzoną w pkt I wyroku rozkłada na 14 rat, przy czym trzynaście pierwszych rat po 100zł, natomiast ostatnia czternasta rata w kwocie 56,27 zł (na raty składa się 1103,91 zł należności głównej oraz 252,36 zł skapitalizowanych odsetek od dnia 22 marca 2017r do dnia wydania wyroku) z zaznaczeniem, że raty będą płatne co miesiąc do 20 dnia każdego miesiąca począwszy od miesiąca następnego po dacie, w której wyrok się uprawomocni z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od każdego uchybionego terminu płatności poszczególnych rat;

III.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym wniosła pozew w elektronicznym postepowaniu upominawczym przeciwko Ł. B. o zapłatę kwoty 1.103,91 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od dnia 22 marca 2017 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że w dniu 23 lutego 2016 r. zawarła z postawnym umowę pożyczki odnawialnej, a na jej podstawie również umowę pożyczki z dnia 21 grudnia 2016 r. Powód dokonał wypłaty pozyczki pozwanemu, jednakże ten nie wywiązał się z warunków określonych w umowach i nie dokonał zwrotu pożyczki, co spowodowało, że roszczenie stało się wymagalne w dniu 23 marca 2017 r. Na roszczenie w kwocie 1.103,91 zł składa się kapitał (1.045,81 zł) oraz prowizje i opłaty (58,10 zł).

W dniu 5 marca 2018 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie (sygn. akt VI Nc-e (...)) nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem strony powodowej wyrażonym w pozwie.

Pozwany w dniu 20 marca 2018 r. wniósł skutecznie sprzeciw od wydanego w sprawie nakazu zapłaty zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa. Pozwany podniósł zarzuty braku udowodnienia podstawy istnienia i wysokości roszczenia, braku legitymacji czynnej powoda, braku wykazania sposobu wyliczenia wysokości należności głównej, braku wykazania podstaw do wypowiedzenia umowy, braku wykazania istnienia podstawy wymagalności dochodzonego roszczenia, braku skutecznego doręczenia pozwanemu wezwania do zapłaty, braku skutecznego doręczenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, tym samym wymagalności roszczenia w całości oraz braku dokonania pełnego rozliczenia zadłużenia wskazującego na kwotę dochodzonej należności. W uzasadnieniu pisma pozwany wskazał, że nie zna przyczyn powstania rzekomego zobowiązania i nie posiada żadnych zaległości. Jednakże w razie uznania powództwa przez Sąd za zasadne wniósł o rozłożenie świadczenia na raty z uwagi na trudną sytuację materialną.

Postanowieniem z dnia 27 marca 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał niniejszą sprawę do Sądu Rejonowego w Świdnicy.

Na rozprawie w dniu 8 listopada 2018 r. pozwany oznajmił, że nie podtrzymuje sprzeciwu oraz nie kwestionuje żądania pozwu, jednocześnie wniósł o rozłożenie płatności na raty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lutego 2016 r. strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawała z pozwanym Ł. B. ramową umowę pożyczki nr (...). Na podstawie tejże umowy ramowej strony w dniu 21 grudnia 2016 r. zawarły umowę pożyczki ratalnej nr (...) do umowy pożyczki odnawialnej nr (...) z dnia 21 grudnia 2016 r. Na podstawie umowy strona powodowa udzieliła pozwanemu pożyczki w kwocie 2.500,00 zł nie oprocentowanej, na okres 90 dni. Pozwany był zobowiązany do poniesienia kosztu prowizji w kwocie 811,76 zł wobec czego (...) wyniosło 212,795% a całkowita kwota do zapłaty wynosiła 3.311,76 zł. Zobowiązanie zostało rozłożone na trzy raty po 1.103,92 zł płatne do 21 dnia każdego miesiąca, pierwsza rata płatna w dniu 21 stycznia 2017 r.

Dowód:

- ramowa umowa pożyczki nr (...) z dnia 23 lutego 2016 r. z załącznikami – k. 33-45;

- umowa pożyczki ratalnej nr (...) do umowy pożyczki odnawialnej nr (...) z dnia 21 grudnia 2016 r. – k. 46-47;

- formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego – k. 20-31.

W dniu 21 grudnia 2016 r. strona powodowa przekazała pozwanemu przelewem na jego rachunek bankowy kwotę 2.500,00 zł.

Dowód:

- potwierdzenie realizacji przekazu pieniężnego – k. 32.

Pozwany nie uiścił ostatniej z rat, wobec czego w dniu 13 czerwca 2017 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 1.139,09 zł, na którą składały się kwota 1.045,81 zł tytułem niespłaconego kapitału pożyczki, kwota 35,18 zł tytułem odsetek umownych oraz kwota 58,10 zł tytułem naliczonych opłat i prowizji.

Dowód:

- przedprocesowe wezwanie do zapłaty z dnia 13 czerwca 2017 r. – k. 48.

Pozwany jest osobą uzależnioną od alkoholu, po terapii uzależnień. W okresie uzależnienia od alkoholu pozwany zaciągnął szereg zobowiązań w bankach i innych instytucjach finansowych, które sukcesywnie reguluje. Zarabia kwotę około 4.500,00 zł brutto, miesięcznie na spłatę zobowiązań przeznacza kwotę około 2.000,00-2.500,00 zł. Oświadczył, że jest w stanie przeznaczyć kwotę 100,00 zł miesięcznie na spłatę zobowiązania względem strony powodowej.

Dowód:

- przesłuchanie pozwanego – e-protokół - k. 91;

- historia rachunku z dnia 4 października 2018 r. – k. 65-85;

- potwierdzenia przelewów z dnia 30 października 2018 r. – k. 86-87.

Sąd zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Orzeczenie w niniejszej sprawie w głównej mierze oparto o zapisy umów zawartych między stronami oraz przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 r., nr 16, poz. 93 z późń zm, dalej k.c.). Zgodnie bowiem z art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W przedmiotowej sprawie pozwany, po zapoznaniu się z przedstawionymi przez stronę powodową dowodami stwierdził, iż uznaje powództwo strony powodowej. Na marginesie należy jednak zaznaczyć, że dopuszczone w sprawie dowody z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową wykazują w sposób niebudzący wątpliwości istnienie, wysokość oraz wymagalność roszczenia. Pozwany zawarł ze stroną powodową skutecznie umowę pożyczki, środki zostały pozwanemu wypłacone, pozwany nie uregulował całości należności wynikających z umowy, wobec czego całe roszczenie stało się wymagalne z końcem okresu, na który umowa została zawarta, tj, z dniem 21 marca 2017 r. Wbrew twierdzeniom pozwanego zbędne było wypowiedzenie tejże umowy.

W tym stanie rzeczy, wobec uznania przez pozwanego powództwa w całości Sąd zasądził roszczenie na rzecz strony powodowej w całości wraz z odsetkami do dnia wydania wyroku o czym Sąd orzekł w pkt I wyroku.

Zgodnie z art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia. W niniejszej sprawie Sąd uznał, że choroba alkoholowa pozwanego która jest skutecznie leczona terapią uzależnień oraz jego postawa, tj. regularna spłata wszystkich zobowiązań uzasadniała rozłożenie roszczenia na raty. Przychylając się do wniosku pozwanego, Sad rozłożył roszczenie pozwanego na 14 rat, przy czym 13 rat płatnych po 100,00 zł, ostatnia zaś w kwocie 56,27 zł. Kwota rozłożona przez Sąd na raty, jest wyższa od kwoty dochodzonej pozwem, bowiem Sąd dokonał kapitalizacji odsetek umownych naliczonych od dnia 22 marca 2017 r. do dnia wydania wyroku. Na kwotę rozłożoną na raty złożyła się kwota 1103,91 zł tytułem należności głównej oraz kwota 252,36 zł tytułem skapitalizowanych odsetek. Raty płatne mają być od 20-tego dnia każdego miesiąca począwszy od miesiąca następnego po dacie uprawomocnienia się wyroku. W przypadku uchybienia przez pozwanego płatności z którejkolwiek rat Sąd orzekł o obowiązku zapłaty przez pozwanego odsetek ustawowych za opóźnienie w myśl art. 481 § 1 i 2 k.c.

O powyższym orzeczono w pkt II wyroku.

W pkt III wyroku Sąd orzekł o kosztach procesu odstępując jednak od obciążania pozwanego tymi kosztami, pomimo przegrania przez niego procesu w całości. Zgodnie bowiem z art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Sąd uznał, że w/w okoliczności, tj. leczona choroba alkoholowa pozwanego, uznanie powództwa oraz wykazanie faktu, że pozwany stara się spłacić wszelkie zaciągnięte w trakcie trwania choroby alkoholowej zobowiązania (co wiąże się z comiesięczna spłatą kwot rzędu 2.500,00-2.000,00 zł) uzasadnia odstąpienie od obciążania pozwanego kosztami procesu.