Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Szałachowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Rabuczewska

w obecności prokuratora Prok. Rej. Ewy Nowickiej

po rozpoznaniu w dniach 21/11/2018 r., 15/01/2019r., 05/03/2019r. sprawy

P. K. syna J. i J. z domu W.,

ur. (...) w O.,

oskarżonego o to, że:

I. W dniu 16 czerwca 2018 roku w miejscowości O. na terenie ośrodka wczasowego, będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,46 mg/l, 0,47 mg/l, 0,40 mg/l, 0,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował motocyklem marki U. o nr rej. (...) i umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, nieumyślnie spowodował wypadek drogowy poprzez nieprawidłową technikę jazdy wywrócił on pojazd na skutek czego obrażeń ciała doznał G. S. (1) w postaci złamania LeFort II/III, złamania dna oczodołu prawego, rany płata skóry okolicy czołowej prawej, zwichnięcia barku lewego naruszających prawidłowe funkcjonowanie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu,

tj. o przestępstwo z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k.

II. W dniu 16 czerwca 2018 roku w miejscowości O. gm. P. na terenie ośrodka wczasowego w ruchu lądowym kierował motocyklem marki U. o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,46 mg/l, 0,47 mg/l, 0,40 mg/l, 0,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.

O R Z E K A :

I.  Oskarżonego P. K. w granicach czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że:

- w dniu 16 czerwca 2018r. w miejscowości O. gmina P., na terenie miejscowego ośrodka wczasowego, w jego części znajdującej się poza strefą ruchu, kierując w stanie nietrzeźwości motocyklem marki U. o nr rej. (...) doprowadził do jego wywrócenia się, czym nieumyślnie spowodował u pasażera G. S. (1) obrażenia ciała w postaci złamania LeFort II/III, złamania dna oczodołu prawego, rany płata skóry okolicy czołowej prawej, zwichnięcia barku lewego naruszających prawidłowe funkcjonowanie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu, tj. występku z art. 157 § 3 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 157 § 3 k.k. wymierza mu karę grzywny w rozmiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki na 20 (dwadzieścia) złotych;

II.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka od oskarżonego P. K. na rzecz pokrzywdzonego G. S. (1) kwotę 1000 zł ( jeden tysiąc złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznana krzywdę;

III.  Oskarżonego P. K. uniewinniania od popełniania zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II aktu oskarżenia;

IV.  Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa złotych tytułem 200 opłaty i obciąża go w ½ części pozostałymi kosztami sądowymi.

Sygn. akt IIK 315/18

UZASADNIENIE

Oskarżony P. K. stanął pod następującymi zarzutami:

I. W dniu 16 czerwca 2018 roku w miejscowości O. na terenie ośrodka wczasowego, będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,46 mg/l, 0,47 mg/l, 0,40 mg/l, 0,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował motocyklem marki U. o nr rej. (...) i umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, nieumyślnie spowodował wypadek drogowy poprzez nieprawidłową technikę jazdy wywrócił on pojazd na skutek czego obrażeń ciała doznał G. S. (1) w postaci złamania LeFort II/III, złamania dna oczodołu prawego, rany płata skóry okolicy czołowej prawej, zwichnięcia barku lewego naruszających prawidłowe funkcjonowanie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu,

tj. o przestępstwo z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k.

II. W dniu 16 czerwca 2018 roku w miejscowości O. gm. P. na terenie ośrodka wczasowego w ruchu lądowym kierował motocyklem marki U. o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,46 mg/l, 0,47 mg/l, 0,40 mg/l, 0,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.

Sąd ustalił, co następuje:

Oskarżony P. K. w dniu 16 czerwca 2018 roku przebywał na zlocie motocykli zabytkowych „42 Rotor Rajd” odbywającym się na terenie Ośrodka (...) w miejscowości O., położonej w gminie P.. Na zlot przyjechał on motocyklem marki U. o nr rej. (...) (d. wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 42v, 71-72). Zlot „42 Rotor Rajd” był imprezą zamkniętą dla uczestników klubu bądź też uprawnionych gości (bezsporne).

Na terenie ośrodka wydzielone były strefy, które wyznaczył organizator. Była wydzielona strefa parku maszyn, gdzie na koniec dnia odstawiało się motocykle po rajdzie, samochody zaś pozostawione były na parkingu przed ośrodkiem. Przy jeziorze znajdowała się strefa namiotowa, wraz z rozstawionymi stołami do biesiadowania oraz infrastrukturą wypoczynkową (d. zeznania G. S. (2) k. 86v, G. S. (1) k. 90, A. N. k. 91-92, materiał fotograficzny zdjęcia 12, 13 k. 26).

W godzinach popołudniowych P. K. przebywał w strefie namiotowej, wraz z nim w strefie tej przebywali inni uczestnicy rajdu. W strefie tej pozostawił on także swój motocykl U. (d. zeznania świadka G. S. (1) k. 90-91)

W pewnym momencie oskarżony postanowił odstawić motocykl do parku maszyn. Wraz z nim, do strefy tej postanowił pojechać A. N., który usiadł na motocyklu za oskarżonym, do kosza bocznego zaś wsiadł G. S. (1). Oskarżony zaczął jechać polem pod górkę. W pewnym momencie przednie koło utknęło w sypkim piachu w nierówności terenu i „motocykl się wywrócił” (d. wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 71-72).

W wyniku zaistniałego zdarzenia motocykla G. S. (1) doznał obrażeń ciała w postaci złamania LeFort II/III, złamania dna oczodołu prawego, rany płatowej skóry okolicy czołowej prawej oraz zwichnięcia barku lewego. Powyższe obrażenia jego ciała naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej siedmiu dni (d. opinia sądowo – lekarska k. 33).

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie powołanych wyżej dowodów oraz pozostałych dowodów, w tym dokumentów ujawnionych w toku rozprawy głównej i zaliczonych w poczet materiału dowodowego.

Oskarżony P. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że był uczestnikiem zlotu motocyklowego, który odbywał się w P.. Miał postawiony motocykl na polu przylegającym do jeziora. Rozmawiał z grupą znajomych zlotowych i spożywał alkohol w postaci piwa, trwało to około 2 godziny. Wypił 2 piwa i jednego drinka. Następnie chciał odstawić motocykl. Na motocykl wsiadł z nim, do wózka bocznego, G. S. (1), za nim usiadła osoba, której nie zna z imienia i nazwiska. Przejechał przez pole około 200 metrów, a następnie skręcił kierownicą w lewo. Przednie koło utknęło w sypkim piachu i motocykl się wywrócił. Do zdarzenia doszło na polu przy jeziorze. Jechali pod górkę w stronę domku po utwardzonym terenie, po przejechaniu około 200-250 metrów zauważył piasek na drodze, motocykl zarył kołem wózka bocznego w dołek. Na skutek przyhamowania i skręcenia kierownicą w lewą stronę, koło zaryło i się wywrócili. Motocykl wywrócił się na prawą stronę, przygniatając go. G. S. (1) wypadł z wózka. Dodał, że chciał podjechać pod domek. Jechał między ławkami, a brzegiem jeziora. Na te pole wjeżdża się z drogi wewnętrznej ośrodka. Stwierdził nadto, że ten motocykl ma tendencję do przewracania się. Wyjaśnił nadto, że na zlot mogły wejść tylko osoby uczestniczące w zlocie. Taśmami były ogrodzone strefy ruchu i strefy parkowania. Do zdarzenia doszło w miejscu, gdzie nie można było jeździć. Drogę miał w zasięgu wzroku, widział trasę przejazdu. Stwierdził nadto, że nie czuł się pod wpływem alkoholu. Alkohol pił w trakcie rozmowy, mogło to trwać 2 godziny. Przykro mu jest, że doszło do tego zdarzenia. Przeprosił pokrzywdzonego, odwiedzał go kilkukrotnie w szpitalu (d. wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 42v, 71-72).

Sąd zważył, co następuje:

W granicach zarzucanych oskarżonemu czynów należy wskazać, że oskarżonemu zarzucono naruszenie zasad bezpieczeństwa oraz kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości w ruchu lądowym. W tym miejscu trzeba wskazać, że nie budzi wątpliwości, że ruch lądowym jest to ruch pojazdów, w którym obowiązują określone reguły postępowania, zaś ruch odbywa się we wszelkich miejscach, w których możliwy jest ruch pojazdów i pieszych. W tej sytuacji należy przyjąć, że miejsca te to zarówno drogi publiczne, strefy zamieszkania jak i drogi poza drogami publicznymi, dostępne dla ruchu pojazdów. Ruch lądowy obejmuj też ruch drogowi odbywający się na drogach gminnych, powiatowych, wojewódzkich i krajowych (art. 2 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 roku o drogach publicznych).

Mając to na uwadze, należy wskazać, że piśmiennictwo oraz orzecznictwo wprost wskazują, że miejsce niedostępne dla powszechnego użytku nie jest miejscem, w którym odbywa się ruch lądowy. Nie są także zaliczane do takich miejsc, te na których nie odbywa się ruch ogólnodostępny, a jedynie w danym miejscu dopuszczone są do ruchu pojazdy ściśle określonego, wąskiego grona osób (komentarz pod. red. R. Stefańskiego, 2013 wydawnictwo C.H. Becks wyd.7). Ustalenia te należy uznać zarówno do przestępstw z art. 178 § 1 k.k. jak i 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 a § 1 k.k.

Przenosząc te rozważania na grunt faktyczny niniejszej sprawy, w ocenie Sądu nie ma wątpliwości, że oskarżony uczestniczył w imprezie zamkniętej, dostępnej dla uprawnionych osób, zaś organizator wyznaczył konkretne strefy zarówno ruchu, jak i postoju pojazdów. Miejsce, gdzie w którym oskarżony kierował motocyklem było miejscem całkowicie wyłączonym z ruchu, zaś jakikolwiek ruch pojazdów był naruszeniem zasad ustanowionych przez organizatora. Nie można wykluczyć, że pojazdy poruszały się w wyłączonej strefie, ale jak wynika z zeznań świadków (A. N. k. 91-92, G. S. k. 90-91) działo się to wbrew zasadom ustalonym przez organizatora, chociaż „nikomu nie przeszkadzało, że motocykle nie były w parku maszyn” (zeznania A. N. k. 92).

Mając to na uwadze należy przyjąć, że murawa łąki położonej przy jeziorze, na terenie Ośrodka (...) w miejscowości O. w dniu 16 czerwca 2018 roku nie może być uznana za miejsce, gdzie odbywał się ruch lądowy. Jakikolwiek ruch pojazdów na tym terenie odbywał się jedynie sporadycznie i z naruszeniem zasad organizacji zlotu, nie mówiąc już o tym, że na tym obszarze nie było wyznaczonych żadnych dróg, które z racji swojego przeznaczenia mogłyby służyć ruchowi pojazdów i pieszych (W. Kotowski Ustawa o kierujących pojazdami, kom. Warszawa 2013 str. 25 i następne, uchwała pełnego składu Izby Karnej SN z 28 lutego 1975 r. – VKZP 2/74 OSNKW 1975 nr 3 – 4 poz. 33, analogicznie wyrok SN z 2 marca 2012 roku VKK 358/11 OSNKW 2012, nr 6 poz. 66).

Odnosząc się do zarzutów stawianych oskarżonemu, po pierwsze należało go uniewinnić od popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia, z uwagi na to, że działaniem swoim nie wyczerpał ustawowych znamion tego występku, bowiem kierował motocyklem marki U. w stanie nietrzeźwości lecz nie w miejscu, w którym odbywał się ruch lądowy.

Co do pierwszego z zarzucanych mu czynów wskazać należy, że w jego ramach historycznych możliwe jest i konieczne przypisanie mu przestępstwa z art. 157 § 3 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. Niewątpliwie działanie oskarżonego było nieumyślne w zakresie spowodowania obrażeń ciała, przy czym jak wcześniej wskazano do zdarzenia doszło poza strefą ruchu (vide punkt I części dyspozytywnej niniejszego wyroku).

W tym stanie rzeczy wina oskarżonego w wyżej opisanym zakresie nie budzi wątpliwości i została mu w pełni wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Działaniem swym wyczerpał on dyspozycję art. 157 § 3 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k.

Oskarżony P. K. nie był dotychczas karany sądownie (d. dane o karalności k. 45).

W tym stanie rzeczy należy uznać, że wymierzona oskarżonemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu mu zarzucanego, mając przy tym na uwadze, że pokrzywdzony nie ma pretensji do oskarżonego.

Sąd orzekł od oskarżonego P. K. na rzecz pokrzywdzonego G. S. (1) kwotę 1000 zł (jeden tysiąc złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznana krzywdę, uznając to za słuszne w realiach niniejszej sprawy.

O kosztach procesu Sąd orzekł jak w punkcie IV, po myśli art. 627 k.p.k.