Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Patrycja Abel-Mordasewicz

Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Piotra Machula

po rozpoznaniu w dniach 06.02. (...). i 04.04.2019 r. sprawy

M. B. (1) syna J. i H. z domu L.,

ur. (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 29 lipca 2018 roku na jeziorze M. prowadził w ruchu wodnym skuter marki S. (...) nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno w pierwszym badaniu 0,70 mg/l, w drugim badaniu 0,72 mg/l, w trzecim badaniu 0,64 mg/l, w czwartym badaniu 0,61 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178a§1 k.k.

ORZEKA:

I.Oskarżonego M. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.178a§1 k.k. skazuje go na karę grzywny w rozmiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki na 10 (dziesięć) złotych;

II. Na podstawie art. 42§2 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu wodnym na okres 3 (trzech) lat;

III. Na podstawie art. 43a§2 k.k. zasądza od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV. Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 150 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

Sygn. akt IIK 403/18

Uzasadnienie w trybie art. 424 § 3 k.p.k. odnośnie rozstrzygnięcia o karze

Oskarżony M. B. (2) syn J. i H. z domu L., ur. (...) w B., stanął pod zarzutem tego, że:

- w dniu 29 lipca 2018 roku na jeziorze M. prowadził w ruchu wodnym skuter marki S. (...) nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno, w pierwszym badaniu 0,70 mg/l, w drugim badaniu 0,72 mg/l, w trzecim badaniu 0,64 mg/l, w czwartym badaniu 0,61 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. popełnienia przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k.

Wymiar kary jest zgodny ze wskazanymi w art. 53 kk dyrektywami wymiaru kary, biorącymi pod uwagę cele kary w zakresie jej społecznego oddziaływania oraz cele wychowawcze i zapobiegawcze, które kara ma osiągnąć. W szczególności Sąd uwzględnił rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego, stopień społecznej szkodliwości czynu, pobudki i motywację oskarżonego oraz sposób i okoliczności jego popełnienia. Sąd wziął również pod uwagę, w ramach znacznej społecznej szkodliwości czynu fakt, iż zachowanie oskarżonego pozostawało w znacznej dysharmonii pomiędzy zachowaniem powinnym i było bez wątpienia przejawem rażącego lekceważenia przez niego podstawowych zasad obowiązującego porządku prawnego.

Analizując przesłanki wpływające na stopień społecznej szkodliwości czynu mu zarzucanego Sąd uznał, że jest znaczny. Wskazać należy na dobro prawne, w które godzi przestępstwo (bezpieczeństwo w komunikacji).

Oskarżony M. B. (2) nie był karany sądownie (d. dane o karalności k. 18). Niewątpliwie zasada winy pełni punkcję, która legitymuje odpowiedzialność karną oraz limituje wysokość kary. Kara nie może przekraczać stopnia winy, zaś ustalając stopień winy Sąd jest zobowiązany uwzględnić zarówno przesłanki świadczące o zawinieniu jak i sytuację motywacyjną, a także stosunek sprawcy do popełnionego czynu. Wszystkie powołane wyżej okoliczności łagodzące i obciążające w ich łącznym powiązaniu pozwalają Sądowi na należytą ocenę wymiaru orzeczonej względem oskarżonego kary.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że wymierzona oskarżonemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu mu przypisanego, sposobu działania, motywów i pobudek. Zdaniem Sądu dolegliwość tak wymierzonej kary, określona zgodnie z zasadą indywidualizacji odpowiedzialności karnej, nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości przestępstwa popełnionego przez oskarżonego oraz wywrze na niego prawidłowy wpływ wychowawczy i zapobiegawczy, czyniąc jednocześnie zadość potrzebom w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

O zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu wodnym Sąd orzekł po myśli art. 42 § 2 k.k., mając na względzie po pierwsze fakt, że oskarżony kierował skuterem na wodzie, po drugie stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu, jakie stwierdzono u oskarżonego.

Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. Sąd zasądził od oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach orzeczono, jak w punkcie IV, na podstawie art. 627 k.p.k.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować;

2. za 7 dni lub z wnioskiem o uzasadnienie.

M., dnia 04.04.2019 r.