Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 21 sierpnia 2018r. obwiniony K. W. (1) poruszał się ulicą (...) w B. samochodem O. (...) nr. rej. (...) jadąc w kierunku R.. Z przeciwnego kierunku poruszał się pojazd S. (...) o nr rej. (...) kierowany przez P. W. (1)., który postanowił wykonać manewr skrętu w lewo w ulice (...) na której mieszka. Z uwagi na wyprofilowanie skrętu bardzo mocno zredukował prędkość , włączył kierunkowskaz i podjął manewr skrętu. Wcześniej upewnił się co do możliwości wykonania manewru. Manewr ten wykonywany był powoli i w tym czasie jadący z nadmierną , niedozwoloną na ul. (...) prędkością 69 km/h obwiniony zjeżdżał ze wzniesienia , podjął manewr hamowania i uderzył w tył znajdującego się już na jego pasie ruchu pojazdu S.. Pojazd P. W. (1) w wyniku uderzenia został obrócony.

/dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego K. W. k. 85-86; zeznania świadka P. W. k. 86-87; notatka k. 5, zdjęcia k. 6-11, 55; szkic k. 12 ; opinia k. 34-44

Obwiniony K. W. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odpowiadając na pytania podał, iż w dniu zdarzenia były dobre warunki drogowe, poruszał się po ul. (...) w kierunku R. z przepisowa prędkością. W pewnym momencie zauważył znajdujący się około 10 metrów od niego , na jego pasie ruchu pojazd. Próbował go ominąć , jednak uderzył w tył pojazdu.

Sąd zważył, co następuje.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego odnośnie faktu, iż poruszał się on z prędkością administracyjnie dopuszczalna oraz, iż to pokrzywdzony naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym zjeżdżając przed jego pojazd co doprowadziło do kolizji. W tym zakresie zebrane dowody sprzeczne są bowiem z zeznaniami P. W. (1) oraz opinia biegłego Z. K. oraz dowodami w postaci dokumentacji fotograficznej z miejsca zdarzenia i szkicu /choć ten daje ogólny obraz zdarzenia nie jest bowiem częścią oględzin miejsca zdarzenia i nie zawiera określenia odległości/

P. W. (1) w swoich zeznaniach podał, iż wracał z kierunku R. i zamierzał skręcać w ul. (...). Przed nim poruszał się pojazd marki R. (...), który w momencie gdy rozpoczynał manewr skrętu w lewo znajdował się już na wzniesieniu. Nie widział innych pojazdów , w tym jadących z przeciwka. Po podjęciu manewru , w chwili gdy przodem pojazdu znajdował się na ul. (...) został uderzony w bok samochodu. Jego pojazd obrócił się o 90 stopni. Podał, iż nie przemieszczał samochodu albowiem miał uszkodzone zawieszenie i nie było to możliwe.

Z opinii biegłego sporządzonej przede wszystkim w oparciu o dowody techniczne wynika, iż obwiniony poruszał się z prędkością 69 km/h i gdyby poruszał się z prędkością administracyjnie dozwoloną to do zdarzenia by nie doszło.

W ocenie Sądu sporządzona opinia techniczna co do okoliczności i przebiegu zdarzenia jest jasna , opiera się na zgromadzonych dowodach i została sporządzona z wykorzystaniem fachowej wiedzy w danej dziedzinie.

Podnieść należy, iż samego opisu zdarzenia a w szczególności miejsca kolizji i usytuowania uszkodzeń w pojeździe S. wynika, iż pojazd ten faktycznie zjeżdżał już z lewego dla siebie pasa ruchu, co przeczy wyjaśnieniom obwinionego , iż P. W. (1) podjął manewr skrętu bezpośrednio /około 10 metrów/ przed nim. W takim przypadku pojazd nie pokonałby takiego odcinka drogi. O fakcie, iż przód pojazdu znajdował się już na ul. (...) świadczy też jego usytuowanie powypadkowe. Ze zdjęć wprost wynika, iż samochód S. – po wykonaniu częściowego obrotu stoi cały na ul. (...) , zaś jego tylne prawe koło stoi na krawężniku /ten zaś fakt przeczy wyjaśnieniom obwinionego, iż pojazd S. zsunął się z górki albowiem w takim przypadku nie najechałby tym kołem na krawężnik/. Ze zdjęć nie wynika tez aby obwiniony istotnie próbował zjechać w lewo – ślad hamowania jest bowiem prawie prosty /istotnie z niewielkim odchyleniem w lewo/ a ślady wycieku płynów eksploatacyjnych znajdują się na środku prawego pasa.

Odpowiedzialności z art. 86§1 kw podlega ten, kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, nie zachowując należytej ostrożności, powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 Ustawy Prawo o ruchu drogowym „kierujący pojazdem, zbliżając się do skrzyżowania, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pojazdowi nadjeżdżającemu z prawej strony, a jeżeli skręca w lewo - także jadącemu z kierunku przeciwnego na wprost lub skręcającemu w prawo.”. P. W. (1) wszystkich tych czynności dopełnił. To obwiniony poruszał się z prędkością nadmierną – niezgodną z prędkością administracyjnie dozwoloną co stało się bezpośrednią przyczyną kolizji.

Zgodnie z art. 92a kw odpowiedzialności podlega ten „kto, prowadząc pojazd, nie stosuje się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, podlega karze grzywny”

W myśl przepisu art. 20 ust. 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym „prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5:00-23:00 wynosi 50 km/h,”. Obwinionym zaś poruszał się z prędkością 69 km/h a zatem przekroczył prędkość o 19 km/h.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał obwinionego K. W. (1) za winnego tego, że w dniu 21 sierpnia 2018r. o godz. 17:50 w B. na ul. (...), kierując pojazdem O. (...) o nr rej. (...) nie zachował dopuszczalnej prędkości w terenie zabudowanym (69 km/h), w wyniku czego najechał na pojazd S. (...) o nr rej. (...), którego kierujący wykonywał manewr skrętu w lewo w ul. (...), doprowadzając do zderzenia się pojazdów czym stworzył zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym dla P. W. (1) tj. popełnienia wykroczenia z art. 86§1 kw w zw. z art. 92a kw i za to z mocy ww. przepisów skazał go zaś na podstawie art. 86§1 kw w zw. z art.9§1 kw wymierzył mu karę grzywny w wysokości 500 złotych.

Jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę umyślność popełnienia czynu z art. 92a kw a zatem kierowania pojazdem z nadmierna prędkością oraz wielkość przekroczenia prędkości /o 19 km/k/.

Obwiniony pracuje , osiąga stały dochód i dlatego na podstawie art. 119§1 kpow Sąd zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 50 złotych tytułem opłaty oraz kwotę łączna 700 złotych tytułem zryczałtowanych wydatków w postępowaniu (100 złotych) i kosztów opinii biegłego (600 złotych).