Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. III K 147/19

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2019 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Danuta Kasprzyk

Protokolant: sędzia sprawozdawca

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań Grunwald w Poznaniu Karoliny Suchanek - Frąckowiak

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2019 roku sprawy o wydanie wyroku łącznego w stosunku do:

A. W., urodzonego (...) w G., syna J. i B. zd. W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 27 października 1986 roku w sprawie II K 449/86 za:

przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku popełnione z 25 na 26 lipca 1986 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności i 150.000 zł (przed denominacją) grzywny,

przestępstwo z art. 203 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione w sierpniu 1986 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i 50.000 zł (przed denominacją) grzywny,

przy czym jednostkowe kary wymierzone skazanemu połączono wymierzając mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności i karę łączną 160.000 zł (przed denominacją) grzywny;

II.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 25 lipca 1988 roku w sprawie III K 356/88 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku w zw. z art. 60 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 5 na 6 maja 1988 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 50.000 zł (przed denominacją) grzywny;

III.  Sądu Rejonowego Nysie z dnia 23 września 1991 roku w sprawie II K 607/91 za przestępstwo z art. 199 § 2 k.k. z 1969 roku w zw. z art. 60 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione w dniu 7 czerwca 1991 roku na karę 5.000.000 zł (przed denominacją) grzywny;

IV.  Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu z dnia 24 marca 1993 roku w sprawie II K 160/93 za przestępstwo z art. 256 § 2 k.k. z 1969 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

V.  Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 15 września 1995 roku w sprawie II K 71/95 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku popełnione w dniu 18 listopada 1994 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 200 zł;

VI.  Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 25 września 1995 roku w sprawie K 70/95 za przestępstwo z art. 203 § 3 k.k. z 1969 roku popełnione w październiku 1994 roku na karę 100 zł grzywny;

VII.  Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 14 listopada 1995 roku w sprawie K 84/95 za przestępstwo z art. 214 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 17 na 18 kwietnia 1994 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 13 lutego 1996 roku w sprawie K 117/95, w którym połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 15 września 1995 roku w sprawie II K 71/95 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku popełnione w dniu 18 listopada 1994 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 200 zł;

Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 14 listopada 1995 roku w sprawie K 84/95 za przestępstwo z art. 214 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 17 na 18 kwietnia 1994 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

po czym wymierzono mu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

IX.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 30 października 1997 roku w sprawie II K 570/97 za przestępstwo z art. 210 § 1 k.k. z 1969 roku w zw. z art. 60 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 13 na 14 kwietnia 1997 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności i 300 zł grzywny;

X.  Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 6 grudnia 2000 roku w sprawie II K 173/00 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione z 31 grudnia 1999 roku na 1 stycznia 2000 roku na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

XI.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 13 grudnia 2000 roku w sprawie III K 466/00 za przestępstwo z art. 310 § 1 k.k. popełnione w grudniu 1999 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności;

XII.  Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 28 października 2002 roku w sprawie II K 242/02 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione z 15 na 16 października 2001 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

XIII.  Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 25 marca 2004 roku w sprawie III K 537/03, w którym połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 6 grudnia 2000 roku w sprawie II K 173/00 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione z 31 grudnia 1999 roku na 1 stycznia 2000 roku na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 13 grudnia 2000 roku w sprawie III K 466/00 za przestępstwo z art. 310 § 1 k.k. popełnione w grudniu 1999 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności;

po czym wymierzono mu karę łączną 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

XIV.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 3 lipca 2007 roku w sprawie II K 221/07 za przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. popełnione w dniu 25 stycznia 2007 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

XV.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 22 sierpnia 2007 roku w sprawie II K 247/07 za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 27 stycznia 2007 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności;

XVI.  Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2008 roku w sprawie VIII K 197/08 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 17 lipca 2007 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

XVII.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 8 kwietnia 2008 roku w sprawie II K 633/07 za:

ciąg 13 przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnionych w okresie od dnia 13 maja 2007 roku do dnia 31 sierpnia 2007 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności,

ciąg 7 przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnionych w okresie od dnia 13 maja 2007 roku do dnia 9 lipca 2007 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności,

ciąg 2 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionych w okresie od dnia 3 czerwca 2007 roku do dnia 9 lipca 2007 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności,

przy czym wymierzone skazanemu jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono wymierzając mu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności

XVIII.  Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 28 października 2010 roku w sprawie XVI K 289/10, w którym połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 3 lipca 2007 roku w sprawie II K 221/07 za przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. popełnione w dniu 25 stycznia 2007 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 22 sierpnia 2007 roku w sprawie II K 247/07 za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 27 stycznia 2007 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności;

po czym wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2008 roku w sprawie VIII K 197/08 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 17 lipca 2007 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 8 kwietnia 2008 roku w sprawie II K 633/07 za:

po czym wymierzono skazanemu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności;

XIX.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 23 maja 2018 roku w sprawie II K 98/18 za przestępstwo z art. 193 k.k. i art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 15 grudnia 2017 roku na karę 5 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XX.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 19 czerwca 2018 roku w sprawie II K 118/18 za:

przestępstwo z art. 281 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 30 kwietnia 2017 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

przestępstwo z art. 281 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 30 kwietnia 2017 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym jednostkowe kary pozbawienia wolności sprowadzono do kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

1.  Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary wymierzone skazanemu w sprawach opisanych wyżej w punktach XIX i XX, tj. wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 23 maja 2018 roku w sprawie II K 98/18,

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 19 czerwca 2018 roku w sprawie II K 118/18

i wymierza mu karę łączną 7 ( siedmiu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 1 zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 98/18, objętej wyrokiem łącznym od dnia 15 grudnia 2017 roku, godz. 23;45 do nadal

3.  w pozostałym zakresie na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie umarza;

4.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego w całości od obowiązku zapłaty Skarbowi Państwa kosztów sądowych, a na podstawie art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.) – nie wymierza mu opłaty.

5.  Na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 października 2016 r. w sprawie w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. J. kwotę 147,60 zł (brutto) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu.

SSO Danuta Kasprzyk

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 30 października 2018 roku zastępca dyrektora Zakładu Karnego w C. zawiadomił o możliwości wystąpienia warunków do wydania wyroku łącznego w stosunku do skazanego A. W..

W dniu 22 lutego 2019 roku w tut. Sądzie z urzędu wszczęto postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego wobec skazanego A. W..

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 27 października 1986 roku w sprawie II K 449/86, za:

- przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku popełnione z 25 na 26 lipca 1986 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności i 150.000 zł (przed denominacją) grzywny,

- przestępstwo z art. 203 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione w sierpniu 1986 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i 50.000 zł (przed denominacją) grzywny,

przy czym jednostkowe kary wymierzone skazanemu połączono wymierzając mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności i karę łączną 160.000 zł (przed denominacją) grzywny,

postanowieniem z dnia 14 stycznia 1988 roku warunkowo zwolniono skazanego z okresem próby do 14 kwietnia 1990;

II.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 25 lipca 1988 roku w sprawie III K 356/88 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku w zw. z art. 60 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 5 na 6 maja 1988 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 50.000 zł (przed denominacją) grzywny,

w dniu 26 czerwca 1989 roku skazanego zwolniono z zakładu karnego;

III.  Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 23 września 1991 roku w sprawie II K 607/91 za przestępstwo z art. 199 § 2 k.k. z 1969 roku w zw. z art. 60 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione w dniu 7 czerwca 1991 roku na karę 5.000.000 zł (przed denominacją) grzywny,

w dniu 9 października 1991 roku wykonano karę grzywny;

IV.  Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu z dnia 24 marca 1993 roku w sprawie II K 160/93 za przestępstwo z art. 256 § 2 k.k. z 1969 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

V.  Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 15 września 1995 roku w sprawie II K 71/95 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku popełnione w dniu 18 listopada 1994 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 200 zł;

VI.  Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 25 września 1995 roku w sprawie K 70/95 za przestępstwo z art. 203 § 3 k.k. z 1969 roku popełnione w październiku 1994 roku na karę 100 zł grzywny;

VII.  Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 14 listopada 1995 roku w sprawie K 84/95 za przestępstwo z art. 214 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 17 na 18 kwietnia 1994 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  Łącznym Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 13 lutego 1996 roku w sprawie K 117/95, w którym połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 15 września 1995 roku w sprawie II K 71/95 za przestępstwo z art. 208 k.k. z 1969 roku popełnione w dniu 18 listopada 1994 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny 200 zł,

- Sądu Rejonowego w Szamotułach – Roki Sądowe w Obornikach z dnia 14 listopada 1995 roku w sprawie K 84/95 za przestępstwo z art. 214 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 17 na 18 kwietnia 1994 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

po czym wymierzono mu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

postanowieniem z dnia 25 kwietnia 1996 roku warunkowo zwolniono skazanego z okresem próby do 25 kwietnia 1997 roku;

IX.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 30 października 1997 roku w sprawie II K 570/97 za przestępstwo z art. 210 § 1 k.k. z 1969 roku w zw. z art. 60 § 1 k.k. z 1969 roku popełnione z 13 na 14 kwietnia 1997 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności i 300 zł grzywny,

w dniu 14 kwietnia 1999 roku wykonano karę pozbawienia wolności;

X.  Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 6 grudnia 2000 roku w sprawie II K 173/00 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione z 31 grudnia 1999 roku na 1 stycznia 2000 roku na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

XI.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 13 grudnia 2000 roku w sprawie III K 466/00 za przestępstwo z art. 310 § 1 k.k. popełnione w grudniu 1999 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności;

XII.  Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 28 października 2002 roku w sprawie II K 242/02 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione z 15 na 16 października 2001 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 12 września 2005 roku warunkowo zwolniono skazanego z okresem próby do 12 września 2008 roku;

XIII.  Łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 25 marca 2004 roku w sprawie III K 537/03, w którym połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 6 grudnia 2000 roku w sprawie II K 173/00 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione z 31 grudnia 1999 roku na 1 stycznia 2000 roku na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

- Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 13 grudnia 2000 roku w sprawie III K 466/00 za przestępstwo z art. 310 § 1 k.k. popełnione w grudniu 1999 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

po czym wymierzono mu karę łączną 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

postanowieniem z dnia 12 września 2005 roku warunkowo zwolniono skazanego z okresem próby do 12 września 2008 roku,

postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 października 2008 roku odroczono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności do 31 grudnia 2008 roku;

XIV.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 3 lipca 2007 roku w sprawie II K 221/07 za przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. popełnione w dniu 25 stycznia 2007 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 października 2008 roku zwolniono skazanego na przerwę w karze do dnia 31 grudnia 2008 roku;

XV.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 22 sierpnia 2007 roku w sprawie II K 247/07 za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 27 stycznia 2007 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności,

postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 października 2008 roku zwolniono na przerwę w karze do dnia 31 grudnia 2008 roku;

XVI.  Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2008 roku w sprawie VIII K 197/08 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 17 lipca 2007 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 października 2008 roku zwolniono skazanego na przerwę w karze do dnia 31 grudnia 2008 roku;

XVII.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 8 kwietnia 2008 roku w sprawie II K 633/07, za:

- ciąg 13 przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnionych w okresie od dnia 13 maja 2007 roku do dnia 31 sierpnia 2007 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności,

- ciąg 7 przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnionych w okresie od dnia 13 maja 2007 roku do dnia 9 lipca 2007 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności,

- ciąg 2 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionych w okresie od dnia 3 czerwca 2007 roku do dnia 9 lipca 2007 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym wymierzone skazanemu jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono wymierzając mu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności,

postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 października 2008 roku zwolniono skazanego na przerwę w karze do dnia 31 grudnia 2008 roku;

XVIII.  Łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 28 października 2010 roku w sprawie XVI K 289/10, w którym połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 3 lipca 2007 roku w sprawie II K 221/07 za przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. popełnione w dniu 25 stycznia 2007 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 22 sierpnia 2007 roku w sprawie II K 247/07 za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 27 stycznia 2007 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności,

po czym wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2008 roku w sprawie VIII K 197/08 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 17 lipca 2007 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 8 kwietnia 2008 roku w sprawie II K 633/07, za:

- ciąg 13 przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnionych w okresie od dnia 13 maja 2007 roku do dnia 31 sierpnia 2007 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności,

- ciąg 7 przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnionych w okresie od dnia 13 maja 2007 roku do dnia 9 lipca 2007 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności,

- ciąg 2 przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionych w okresie od dnia 3 czerwca 2007 roku do dnia 9 lipca 2007 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym wymierzone skazanemu jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono wymierzając mu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności

po czym wymierzono skazanemu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności.

XIX.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 23 maja 2018 roku w sprawie II K 98/18 za przestępstwo z art. 193 k.k. i art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 15 grudnia 2017 roku na karę 5 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności,

kara ta została wprowadzona do wykonania – skazany odbywa ją od 15 grudnia 2017 roku – przewidywany termin końca kary przypada na 10 października 2023 roku;

XX.  Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 19 czerwca 2018 roku w sprawie II K 118/18, za:

- przestępstwo z art. 281 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 30 kwietnia 2017 roku na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- przestępstwo z art. 281 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 30 kwietnia 2017 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym jednostkowe kary pozbawienia wolności sprowadzono do kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

planowany termin rozpoczęcia odbywania kary przypada na 10 października 2023 roku.

Skazany A. W. ma 50 lat. Jest bezdzietnym kawalerem, bez zobowiązań alimentacyjnych. W czasie orzekania w niniejszej sprawie pozostawał osadzony w Zakładzie Karnym w C. (w warunkach izolacji w tut. jednostce skazany pozostaje od dnia 17 sierpnia 2018 roku). Skazany odbywa obecnie karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie II K 98/18. Jego zachowanie w trakcie odbywania kary należy ocenić jako przeciętne. W zakładzie karnym nie był karany dyscyplinarnie, ani nagradzany regulaminowo. W stosunku do przełożonych skazany nie zawsze zachowuje postawę regulaminową, a w sytuacjach dla siebie niekorzystnych jest arogancki i wulgarny. Skazany nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. A. W. w Zakładzie Karnym nie pracuje z powodu złego stanu zdrowia. Obecnie przebywa w oddziale szpitalnym tutejszej jednostki. Decyzją Komisji Penitencjarnej z dnia 6 sierpnia 2018 roku został skierowany do terapeutycznego systemu odbywania kary pozbawienia wolności w Oddziale Terapeutycznym dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo. Niniejsze spowodowane było faktem, iż u skazanego stwierdzono zaburzenia osobowości, które są spowodowane uzależnieniem od środków psychoaktywnych i postępującą psychodegradacją. W warunkach izolacji penitencjarnej przeszedł dwie terapie w Oddziale Terapeutycznym dla skazanych uzależnionych od środków odurzających lub substancji psychotropowych w 2002 roku w Zakładzie Karnym we W. oraz w 2009 roku w Zakładzie Karnym we W., gdzie pierwsza z nich zakończyła się wynikiem pozytywnym. Skazany w Izbie Wytrzeźwień przebywał cztery razy. Odnosząc się do popełnionych czynów skazany nie przyznaje się do nich, wykazuje postawę bezkrytyczną. A. W. nie utrzymuje kontaktu z rodziną.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, iż w niniejszej sprawie znalazły zastosowanie przepisy art. 85 - 91 k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396). Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 1 tej ustawy przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (regulujących zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych) w brzmieniu nadanym tą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. W niniejszej sprawie po dniu 1 lipca 2015 roku doszło do prawomocnego skazania A. W. – wyrokami Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 23 maja 2018 roku w sprawie o sygn. akt II K 98/18 oraz z dnia 19 czerwca 2018 roku w sprawie o sygn. akt II K 118/18, wobec czego zaszła konieczność zastosowania nowych zasad orzekania kar łącznych.

Uwzględniając daty popełnionych przestępstw ocena tejże sytuacji winna zostać jednak również dokonana poprzez pryzmat art. 4 k.k., tj. przy uwzględnieniu względności ustawy obowiązującej w dacie czynu. Biorąc pod uwagę wymiar orzeczonych kar oraz zasady ich łączenia nie można uznać by przepisy regulujące zasady łączenia kar i wymiaru kary łącznej obowiązujące do dnia 1 lipca 2015 roku były dla skazanego względniejsze. Nie pozwoliłyby one bowiem na zastosowanie jakiejkolwiek reguły stwarzającej dla skazanego dogodniejsze rozwiązanie prawne. Oceny tej nie zmienia ustalenie, iż skazany był uprzednio wielokrotnie karany, w tym karami pozbawienia wolności, które zostały wykonane.

Zgodnie z treścią art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku warunkiem sine qua non orzeczenia kary łącznej jest taka sytuacja, aby sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, przy czym podstawą orzeczenia kary łącznej są kary wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k. (czyli również kary pozbawienia wolności, których wykonanie warunkowo zawieszono), w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w art. 85 § 1 k.k.

W realiach niniejsze sprawy względem skazanego A. W. wykonaniu obecnie podlegają:

kara 5 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 23 maja 2018 roku w sprawie II K 98/18, którą skazany odbywa od 15 grudnia 2017 roku oraz

kara łączna 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Obornikach z dnia 19 czerwca 2018 roku w sprawie II K 118/18, którą skazany rozpocznie wykonywać od 10 października 2023 roku.

Przechodząc do uzasadnienia wysokości wymierzonej A. W. kary łącznej pozbawienia wolności zauważyć należy na wstępie, że przy orzekaniu kary łącznej mogą mieć zastosowanie różne systemy: system kumulacji - polegający na zsumowaniu (skumulowaniu) kar wymierzonych za zbiegające się przestępstwa, system absorpcji (pochłaniania) - według którego najsurowsza z kar wymierzonych staje się karą łączną pochłaniając pozostałe kary, czy też system asperacji (podwyższenia) - polegający na obostrzeniu najsurowszej z kar orzeczonych poprzednio. Należy przy tym wskazać, że obecnie obowiązujące przepisy uwzględniają elementy wszystkich wskazanych wyżej systemów, przyjmując system mieszany. O tym, któremu z systemów należy dać prymat, a zatem jak należy ukształtować karę łączną, każdorazowo rozstrzygają okoliczności rozpoznawanej sprawy. Sąd orzekający karę łączną na podstawie kar wymierzonych prawomocnymi wyrokami, powinien rozważyć przede wszystkim zagadnienie związku przedmiotowego i podmiotowego zachodzącego pomiędzy zbiegającym się przestępstwami, co w dużej mierze decyduje o zastosowaniu w mniejszym lub większym stopniu zasady absorpcji lub kumulacji przy wymiarze kary łącznej. Obowiązkiem sądu orzekającego w sprawie jest ponadto rozważenie tych okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków i przemawiają za korzystnym bądź niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej (vide: m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 1976r., sygn. akt I KR 292/75, OSNKW 1976/10-11, poz. 128 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 1985r., sygn. akt II KR 245/85, OSNKW 1986/5-6, poz.39). Silniejsze związki czasowe i rodzajowe pomiędzy dokonanymi przestępstwami wskazują na potrzebę przyznania decydującego znaczenia zasadzie absorpcji łączonych kar. W przypadku zaistnienia luźniejszych relacji pomiędzy tymi czynnikami powinna z kolei przeważać zasada kumulacji. Natomiast trzecia z zasad wymiaru kary łącznej, a mianowicie zasada asperacji, z jednej strony pozwala uniknąć premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, z drugiej zaś strony – umożliwia uniknięcie dolegliwości wynikającej z kumulacji orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasad racjonalności wymiaru kary i zasad humanitaryzmu w stosowaniu kar. W myśl obowiązującego od dnia 1 lipca 2015r. art. 85a k.k. sąd, orzekając karę łączną, ma brać pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego (dyrektywa prewencji indywidualnej) a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (dyrektywa prewencji generalnej).

Orzekając o karze łącznej Sąd miał również na uwadze przeciętną opinię o zachowaniu A. W. w warunkach izolacji więziennej, o której była mowa powyżej.

Granice kary łącznej kształtowały się w niniejszej sprawie od 5 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności (najsurowszej z kar podlegających łączeniu) do sumy kar czyli do 8 lat pozbawienia wolności.

Biorąc pod uwagę wskazane granice kary łącznej, a jednocześnie przeciętną opinię o skazanym nadesłaną przez Zakład Karny, a także częściową zbieżność rodzajową poszczególnych przestępstw występujących w ramach zbiegu realnego, mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary łącznej określone w art. 85a k.k. sąd wymierzył skazanemu karę łączną 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Kierując się tymi okolicznościami oraz mając na względzie z jednej strony popełnienie przez skazanego przestępstw za które orzeczono kary podlegające łączeniu na przestrzeni stosunku krótkiego okresu czasu (od kwietnia 2017 roku do grudnia 2017 roku), a z drugiej strony umiarkowaną prognozę penitencjarną sąd wymierzając karę łączną 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności zastosował zasadę częściowej absorpcji kary. Postawa skazanego, bezkrytycznie odnoszącego się do popełnionych przestępstw pozwala sądzić, że dla osiągnięcia celów kary konieczne jest wymierzenie kary łącznej w wyższych granicach niż wynikające z zasady pełnej absorpcji kar. W ocenie sądu żadne szczególne okoliczności nie przemawiają za wymierzaniem skazanemu kary pozbawienia wolności na zasadzie pełnej absorpcji lub pełnej kumulacji kary.

Za zasadą absorpcji, lecz również nie w pełnym wymiarze, przemawiała tożsamość rodzajowa przestępstw popełnionych przez skazanego, które obejmowały czyny zabronione stypizowane w ustawie karnej przeciwko mieniu. Sąd miał jednak na uwadze, iż A. W. przestępstwa wynikającego z wyroku Sądu Rejonowego w Obornikach w sprawie II K 98/18 popełnił naruszając różne dobra, albowiem skazany on został za przestępstwo, które wymierzone było również w inne niż mienie dobra prawnie chronione, a mianowicie przeciwko życiu, zdrowiu, wolności i wiarygodności dokumentów.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż pomimo tego, że działalność przestępcza A. W. skupiała się wokół działalności przeciwko mieniu (co uzasadniałoby zasadę absorpcji), to nie ograniczał się on do konkretnego rodzaju czynu zabronionego, lecz brał w niej udział na szerszą skalę.

Ponadto sąd nie mógł przyjąć wobec A. W. zasady absorpcji w większym zakresie od zastosowanego z uwagi na wielość popełnionych przez skazanego czynów zabronionych, których w sumie było aż 20, co świadczy o znacznej demoralizacji skazanego, który w konflikt z prawem wchodził bardzo często na różnych etapach swojego życia, a jego przestępcza działalność nie miała w jego życiu charakteru incydentalnego.

Zastosowanie natomiast wobec skazanego zasady kumulacji kar mogłoby u niego spowodować błędne przekonanie o opłacalności popełnienia kolejnych przestępstw, za które orzekane kary i tak nie byłyby efektywnie wykonywane.

W tym zakresie wskazać należy, iż sąd nie miał podstaw do tego, by wobec skazanego zastosować zasadę pełnej kumulacji kar i orzec karę łączną w wymiarze odpowiadającym najsurowszej z kar orzeczonych wobec skazanego. .

Zdaniem sądu orzeczona wobec A. W. kara łączna 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności spełni swoje wszelkie cele i to zarówno na płaszczyźnie ogólnospołecznego jej oddziaływania, stanowiąc dowód kary sprawiedliwej w społecznym odczuciu, jak również na płaszczyźnie prewencji indywidualnej, stanowiąc element wychowawczy dla skazanego.

W oparciu o dane o wykonaniu poszczególnych kar jednostkowych Sąd zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności i odbywania kary w sprawie Sądu Rejonowego w Obornikach o sygn. akt II K 98/18, tj. od dnia 15 grudnia 2017 roku, godz. 23:45 do nadal.

W punkcie 3 wyroku Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. w pozostałym zakresie postępowanie umorzył.

O wydatkach poniesionych przez Skarb Państwa w związku z wydaniem niniejszego wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. biorąc pod uwagę sytuację finansową skazanego, który nie posiada majątku, a w chwili obecnej odbywa karę pozbawienia wolności i nie jest zatrudniony odpłatnie w zakładzie karnym, zaś o opłacie od orzeczonej kary łącznej na podstawie art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych i tym zakresie Sąd zwolnił skazanego z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego oraz nie wymierzył mu opłaty.

SSO Danuta Kasprzyk