Pełny tekst orzeczenia

  Sygn. akt IV K 150/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2018r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach w Wydziale IV Karnym

w składzie:

Przewodniczący SSO Barbara Kempińska – Krawczyk

Protokolant: E. S.

przy udziale prokuratora Marka Dutkowskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2018 roku

sprawy skazanego

Z. S. (S.),

urodz. (...) roku w S.,

syna S. i A. z domu M.

o wydanie wyroku łącznego z następujących prawomocnych wyroków:

I.  wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 30 maja 2016 roku, sygn. akt IV K 60/11 za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności jak również przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności. Wymierzono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 29.10.2008 roku do 28.01.2009 roku. Kara nie została wykonana, jej koniec przypada na dzień 28.06.2019 r.

II.  wyroku Sądu Rejonowego w T. z dnia 22 maja 2018 roku, sygn. akt VII K 704/17 za ciąg przestępstw z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w z. z art. 11 § 2 k.k. oraz art. 286 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 180 stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 50 złotych. Na poczet kary pobawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pobawienia wolności w sprawie w dniu 16.12.2014 roku godz. 8:30 do godz.13:14 uznając ją za wykonaną w wymiarze 1 dnia. Kara pozbawienia wolności nie została wykonana.

orzeka

1)  na mocy art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 i 4 k.k. łączy karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną w prawomocnym wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 30 maja 2016 roku sygn. akt IV K 60/11 oraz karę pozbawienia wolności orzeczoną w prawomocnym wyroku Sądu Rejonowego w T. z dnia 22 maja 2018 roku, sygn. akt VII K 704/17 opisane wyżej w pkt I i II i wymierza skazanemu Z. S. karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

2)  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt 1. kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu:

-

okresy zaliczone na poczet kary pozbawienia wolności w sprawie Sądu Okręgowego w Gliwicach, sygn. akt IV K 60/11 od 29.10.2008 r. do 28.01.2009 r. oraz w sprawie Sądu Rejonowego w T., sygn. akt VII K 704/17 w dniu 16.12.2014 r. od godz. 8:30 do godz.13:14;

-

okres dotychczas odbytej kary łącznej w sprawie Sądu Okręgowego w Gliwicach sygn. akt IV K 60/11 od dnia od 31.03.2017 r. do 24.09.2018 r.;

3)  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary łącznej grzywny orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w T. z dnia 22 maja 2018 roku, sygn. akt VII K 704/17, opisanym wyżej w pkt I;

4)  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu;

5)  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie o wydanie wyroku łącznego obciążając nimi Skarb Państwa.

IV K 150/18

UZASADNIENIE WYROKU ŁĄCZNEGO

Pismem z dnia 20 lipca 2018 r. Dyrektor Zakładu Karnego w W. poinformował Sąd Okręgowy w Gliwicach o tym, iż zachodzą warunków do wydania wyroku łącznego wobec skazanego Z. S. (k. 3), albowiem ma on wprowadzone do wykonania kary pozbawienia wolności z wyroku Sądu Rejonowego w T. (VII K 704/17) oraz Sądu Okręgowego w Gliwicach (IV K 60/11).

Sąd ustalił, że Z. S. został prawomocnie skazany następującymi wyrokami:

1.  Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 30 maja 2016 roku, sygn. akt IV K 60/11 za ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności jak również przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności. Wymierzono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności na poczet której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 29.10.2008 roku do 28.01.2009 roku. Skazany karę tę odbywa od 31 marca 2017 roku, a jej koniec planowany jest na dzień 28 czerwca 2019 roku.

2.  Sądu Rejonowego w T. z dnia 22 maja 2018 roku, sygn. akt VII K 704/17 za ciąg przestępstw z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w z. z art. 11 § 2 k.k. oraz art. 286 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 180 stawek dziennych ustalając, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 50 złotych. Na poczet kary pobawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pobawienia wolności w sprawie w dniu 16.12.2014 roku godz. 8:30 do godz.13:14 uznając ją za wykonaną w wymiarze 1 dnia. Skazany karę te ma odbywać od dnia 28 czerwca 2019 roku do 26 czerwca 2021 roku.

Dowody: pismo ZK W. (k.3), karta karna (k. 25-27); opinia o skazanym (k. 20-24), odpis wyroku SR T. o sygn. akt VI K 704/17 wraz z obliczeniem kary (k. 29-32, 33); wyrok SO Gliwice o sygn. akt IV K 60/11 wraz z postanowieniem z dnia 19.06.2017 r. (k. 6-16,17);

Skazany Z. S. od dnia 31 marca 2017 roku przebywa w warunkach izolacji. Jego zachowanie można ocenić jako pozytywne. Nie był karany dyscyplinarnie ani nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Skazany stosuje się do wymogów samodyscypliny, samokontroli zachowania, regulaminu oraz obowiązujących zasad porządku wewnętrznego jednostki penitencjarnej. Wobec przełożonych reprezentuje postawę zbieżną z wymogami regulaminu organizacyjno – porządkowego, a w grupie wychowawczej funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej i odcina się od jej uczestników. Dba o czystość i porządek w miejscu zakwaterowania w stopniu dobrym, a w codziennym funkcjonowaniu nie ujawnia cech przemocy oraz dominacji. Nie korzysta z czasowych zezwoleń na opuszczenie zakładu karnego. Jest krytyczny wobec popełnionego przestępstwa i deklaruje przestrzeganie zasad porządku społecznego. Ponadto pracuje poza terenem Zakładu Karnego i posiada dobrą opinię w miejscu pracy. Nie posiada zobowiązań nałożonych przez Sąd.

Dowód: opinia o skazanym (k. 20-24);

Sąd zważył, co następuje:

Ponieważ potrzeba wydania wyroku łącznego powstała na skutek prawomocnego skazania po dniu 1 lipca 2015 r., w sprawie niniejszej zastosowanie znajdują przepisy w brzmieniu aktualnie obowiązującym – na mocy art. 19 ust. 1 ustawy nowelizującej z dnia 20 lutego 2015 r. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach - II Wydział Karny z 2016-06-09, II AKa 190/16; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku - II Wydział Karny z 2016-06-29, II AKa 100/16).

Kary pozbawienia wolności opisane w pkt I i II podlegały połączeniu jako kary tego samego rodzaju (art. 85 § 1 k.k.), które nadal podlegają wykonaniu (art. 85 § 2 k.k.). Stanowią one kary o wymiarze 2 lat i 6 miesięcy (pkt 1) pobawienia wolności oraz 2 lat (pkt 2) pozbawienia wolności. Kary te zostały połączone węzłem kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 4 lat. Odnośnie zaś kary grzywny orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w T. (pkt 2) Sąd nie znalazł podstaw do objęcia jej wyrokiem łącznym wobec czego na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie w tym zakresie umorzono.

W tym miejscu nadmienić należy, iż w karcie karnej Z. S. widnieje jeszcze jedno skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w T. z dnia 3 grudnia 2013 roku (sygn. akt VII K 348/13). Wyrok ten uprawomocnił się dnia 11 grudnia 2013 roku, a orzeczono nim karę łączna 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby wynoszący 4 lata. Kara ta nie mogła zostać uznana za karę podlegającą wykonaniu, a tym samym podlegającą łączeniu, albowiem okres próby i kolejne 6 miesięcy upłynęło przed dniem wyrokowania w niniejszej sprawie.

Z uwagi na to, iż przestępstwa przypisane skazanemu w obu wyrokach stanowiły ciąg przestępstw Sąd jako podstawę orzeczenia kary łącznej przyjął przepis art. 91 § 2 k.k., natomiast podstawę wymiaru kary stanowił przepis art. 86 § 1 i 4 k.k.

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. W niniejszej sprawie daje to zakres od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zgodnie z art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W orzecznictwie podkreśla się od dawna, że instytucja kary łącznej nie stanowi „nagrody” dla sprawców wielokrotnych, lecz ma na celu racjonalizowanie kary. Przy wymierzaniu kary łącznej sąd ma do dyspozycji trzy różne zasady jej obliczania: kumulacji, asperacji i absorpcji, a wybór jednej z nich winien być podyktowany względami zapobiegawczymi i wychowawczymi (art. 85a k.k.) oraz związkami podmiotowo-przedmiotowymi łączącymi poszczególne czyny (por. postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z 2016-03-23, IV KK 70/16).

W niniejszej sprawie Sąd uznał za zasadne skorzystanie z zasady asperacji i wymierzenie kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności. Jest to kara niższa o sześć miesięcy niż suma kar łączonych oraz wyższa o 1 rok i 6 miesięcy od najwyższej z orzeczonych kar. Jak podkreślono w opinii penitencjarnej, skazany ma pozytywną prognozę kryminologiczną, a zatem względy wychowawcze przemawiają na rzecz wymierzenia kary niższej niż wynikająca ze zsumowania kar. Sąd wymierzając karę łączną pozbawienia wolności miał na uwadze brak bliższego związku pomiędzy czynami, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, a które dzieli okres pięciu lat. Przestępstwa za które skazano Z. S. wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach (IV K 60/11) zostały popełnione w roku 2008, natomiast przestępstwa za które skazano go wyrokiem Sądu Rejonowego w T. w roku 2013 i na początku 2014. W ocenie Sądu wymierzenie kary łączne w niższym wymiarze nie tylko byłoby nadmiernie korzystne dla skazanego, ale mogłoby przynieść negatywny skutek w zakresie prewencji ogólnej, albowiem mogłoby stanowić dla innych zachętę do popełniania kolejnych przestępstw bez obawy o konieczność realnego poniesienia kary.

W tym stanie rzeczy wymiar orzeczonej kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności w ocenie Sądu czyni zadość wymogom ustawy wyrażonym w art. 85a k.k., zapatrywaniom utrwalonym w orzecznictwie sądów, jak również zdrowemu rozsądkowi i poczuciu słuszności.

Ponadto, zgodnie z art. 577 k.p.k. Sąd zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej okresy uprzednio zaliczone w wyrokach jednostkowych jak również okres kary już odbytej do dnia wyrokowania oraz zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie o wydanie wyroku łącznego obciążając nimi Skarb Państwa.