Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2019 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

Protokolant: sekr. sądowy Anna Dorecka

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2019 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania U. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 5 września 2018 roku nr (...)

oraz z dnia 7 września 2018 nr (...)

w sprawie U. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o przeliczenie kapitału początkowego i wysokość emerytury

1.  zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje odwołującej się U. T. prawo do uwzględnienia w kapitale początkowym i emeryturze jak składkowego okresu zatrudnienia w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 roku do 14 września 1978 roku;

2.  umarza postępowanie w części uwzględniającej odwołanie w związku z wydanymi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzjami z dnia 23 października 2018 roku o ponownym ustaleniu kapitału początkowego oraz z dnia 24 października 2018 roku o przeliczeniu emerytury;

3.  w pozostałym zakresie oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 759/18

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 11 lutego 2019 r.

Decyzją z dnia 5 września 2018 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie przepisów ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2016 r. poz. 887) oraz przepisów ustawy z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 552), ustalił U. T. wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. w kwocie 47.022,91 zł. Podstawę wymiaru kapitału początkowego wyliczył na 436,71 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1978 r. do 31 grudnia 1987 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 35,77%. Za rok 1986 ZUS przyjął wynagrodzenie zerowe, ponieważ ubezpieczona nie osiągnęła w tym roku żadnego wynagrodzenia z uwagi na urlop wychowawczy, na którym przebywała przez cały rok. Podstawę wymiaru kapitału organ rentowy ustalił w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przez kwotę bazową, tj. 1.220,89 zł. Obliczając wysokość kapitału początkowego, ZUS uwzględnił ubezpieczonej 7 lat, 4 miesiące i 11 dni okresów składkowych oraz 3 lata, 9 miesięcy i 21 dni okresów nieskładkowych z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem. Przy ustalaniu wartości kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił ubezpieczonej okresu zatrudnienia od 1 września 1980 r. do 30 października 1981 r.
w charakterze chałupnika, ponieważ wnioskodawczyni za okres ten przedłożyła
nie potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopię świadectwa pracy, a ponadto brak było
w aktach sprawy wykazu zarobków za poszczególne miesiące oraz okresu zatrudnienia
od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r., ponieważ wnioskodawczyni nie złożyła oryginału dokumentu potwierdzającego ten okres pracy.

Decyzją z dnia 7 września 2018 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16 lipca 2018 r., przyznał U. T. emeryturę od dnia 1 lipca 2018 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Wysokość emerytury ustalona została według zasad określonych w art. 26 ustawy emerytalno-rentowej. Podstawę obliczenia świadczenia stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem
ich waloryzacji, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji. Emerytura stanowiła równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Kwota składek zaewidencjonowana na koncie wnioskodawczyni
z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 3.939,81 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego: 186.909,04 zł, kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie
z uwzględnieniem ich waloryzacji: 92,09 zł, zaś średnie dalsze trwanie życia:
258,40 miesięcy. Emeryturę wyliczono na kwotę 738,94 zł brutto. Emerytura nie została podwyższona do kwoty najniższej emerytury, ponieważ ubezpieczona nie udowodniła łącznie okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 20 lat.

Odwołanie od tych decyzji wniosła U. T., domagając się ich zmiany
i przeliczenia zarówno kapitału początkowego, jak i emerytury przy uwzględnieniu okresów zatrudnienia od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r. i od 1 września 1980 r.
do 30 października 1981 r., okresu prowadzenia działalności gospodarczej, okresów nieskładkowych z tytułu sprawowania opieki nad trójką dzieci, a ponadto okresu opłacania składek w KRUS. W uzasadnieniu odwołująca podała, że ze względu na chorobę, którą ujawniono u niej w wieku 40 lat, nie była w stanie podjąć żadnej pracy. Po kilkukrotnym pobycie w szpitalu, otrzymała stałą rentę rolniczą.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniósł o umorzenie postępowania w części uwzględniającej odwołanie w związku
z wydanymi decyzjami z dnia: 23 października 2018 r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego i 24 października 2018 r. o przeliczeniu emerytury, zaś w pozostałym zakresie o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu wskazał, że do wysokości kapitału początkowego zaliczył odwołującej okresy opłacania składek z tytułu działalności gospodarczej od 2 lutego 1998 r. do 16 września 1998 r. i od 1 listopada 1998 r. do 17 grudnia 1998 r. Decyzją z dnia 23 października 2018 r. ponownie ustalił ubezpieczonej kapitał początkowy, zaliczając okresy sprawowania opieki na dziećmi w wymiarze 4 lat, 3 miesięcy i 9 dni. W związku z korektą kapitału początkowego, decyzją z dnia 24 października 2018 r. przeliczył należną odwołującej emeryturę od dnia 1 lipca 2018 r. Do wysokości emerytury nie doliczył zwiększenia rolnego, ponieważ odwołująca nie przedłożyła wniosku ze stosownym zaświadczeniem o opłacaniu składek na Fundusz Emerytalny Rolników.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Odwołująca U. T. urodziła się w dniu (...) Ubezpieczona ma troje dzieci: syna B. K. urodzonego w dniu (...), syna W. K. urodzonego w dniu (...) i córkę E. K. urodzoną w dniu (...)

dowód:

-

dokumenty zgromadzone w aktach ZUS,

-

odpisy skróconych aktów urodzenia dzieci odwołującej- k. 5-7 akt ZUS,

Od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r. (10 miesięcy i 7 dni) odwołująca pracowała w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. w pełnym wymiarze godzin na stanowisku młodszego inwentaryzatora.
Od 15 września 1978 r. do 31 sierpnia 1980 r. była zatrudniona w (...) w L. w pełnym wymiarze czasu pracy jako intendent. Od 1 września 1980 r.
do 30 października 1981 r. pracowała w Przedsiębiorstwie (...) Zakłady Produkcyjne (...) w T. na stanowisku krawiec-chałupnik.
Od 1 listopada 1981 r. do 31 sierpnia 1983 r. była zatrudniona w (...)
w L. jako referent ds. księgowych. Od 29 listopada 1983 r. do 5 grudnia 1988 r. pracowała w Miejskim Przedsiębiorstwie (...) w T. w pełnym wymiarze godzin jako starszy referent ds. ekonomicznych. Od 1 grudnia 1987 r.
do 31 stycznia 1989 r. była zatrudniona w Usługowym Zakładzie (...) w wymiarze ½ etatu. Od 2 lutego 1998 r. do 16 września 1998 r. i od 1 listopada 1998 r.
do 17 grudnia 1998 r. odwołująca prowadziła działalność gospodarczą i opłacała z tego tytułu składki. Od 5 kwietnia 1980 r. do 31 października 1981 r., od 1 września 1983 r.
do 28 listopada 1983 r., od 5 grudnia 1985 r. do 30 listopada 1987 r. i od 16 lutego 1989 r.
do 5 sierpnia 1989 r. odwołująca korzystała z urlopu wychowawczego celem sprawowania opieki nad dzieckiem.

dowód:

-

świadectwa pracy z dnia: 03.07.2018 r., 19.10.2006 r., 30.10.1981 r., 13.09.1978 r. i 30.11.1983 r.- k. 8-14, 35, 37-41 akt ZUS,

-

opinia o pracowniku z dnia 14.09.1978 r.- k. 18 akt ZUS, akta osobowe,

-

dokumentacja pracownicza- k. 19-27 akt ZUS,

-

dokumentacja pracownicza zgromadzona w aktach osobowych,

-

potwierdzenie ubezpieczenia z dnia 17.08.2018 r.- k. 49-50 akt ZUS,

-

potwierdzenie opłacania składek Wydziału Ubezpieczeń i Składek z dnia 16.08.2018 r.- k. 46-47 akt ZUS,

Odwołująca pobiera rentę rolniczą, do której zostały doliczone okresy pracy poza rolnictwem. Po wyłączeniu okresów zatrudnienia, ubezpieczona nie spełnia warunków
do emerytury rolniczej. Do renty rolniczej doliczono okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 stycznia 2000 r. do 31 marca 2007 r. oraz zatrudnienie. Kwota świadczenia rolniczego wynosi 1.029,80 zł brutto.

dowód:

-

pisma KRUS z dnia: 26.07.2018 r. i 24.09.2018 r.- k. 30, 60 akt ZUS,

Decyzją z dnia 23 października 2018 r. (...) Oddział w T. ponownie ustalił odwołującej wartość kapitału początkowego, zaliczając okresy sprawowania opieki
na dziećmi w wymiarze 4 lat, 3 miesięcy i 9 dni, doliczając jako nieskładkowy okres przerwy w zatrudnieniu od 16 lutego 1989 r. do 5 sierpnia 1989 r., tj. do osiągnięcia 4 lat przez dziecko urodzone w dniu (...) Wartość kapitału początkowego wzrosła do kwoty 48.847,48 zł. W związku z korektą kapitału początkowego, decyzją z dnia 24 października 2018 r. (...) Oddział w T. przeliczył odwołującej emeryturę od dnia 1 lipca 2018 r., ustalając jej wysokość na kwotę 767,00 zł. Świadczenie nie zostało podwyższone do kwoty najniższej emerytury, ponieważ ubezpieczona nie udowodniła łącznie okresów składkowych
i nieskładkowych w wymiarze 20 lat. Wypłata emerytury została zawieszona, ponieważ okazała się świadczeniem mniej korzystnym od pobieranej renty rolniczej.

dowód:

-

decyzje ZUS z dnia: 23.10.2018 r. i 24.10.2018 r.- k. 64, 69 akt ZUS,

W postępowaniu przed organem rentowym odwołująca wykazała na dzień 1 stycznia 1999 r. 7 lat, 4 miesiące i 11 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 3 miesiące i 9 dni okresów nieskładkowych.

dowód:

-

wykaz wprowadzonych okresów ubezpieczonego- k. 63 akt ZUS,

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów.

Sąd pozytywie ocenił dowody z dokumentów, których autentyczność oraz wiarygodność, jak również poprawność materialna i formalna nie budziły wątpliwości,
zaś ich treść i forma nie były kwestionowane przez strony postępowania. Brak było zatem jakichkolwiek podstaw, także takich, jakie należałoby uwzględnić z urzędu, aby dokumentom tym odmówić właściwego im znaczenia dowodowego. Dokumenty urzędowe stanowiły więc dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 § 1 k.p.c.), zaś dokumenty prywatne- dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte
w dokumencie (art. 245).

Sąd pominął dowód z zeznań odwołującej U. T., ponieważ pomimo prawidłowego wezwania na termin rozprawy pod rygorem pominięcia dowodu z jej zeznań, ubezpieczona nie stawiła się na rozprawie bez usprawiedliwienia. Odwołująca zrezygnowała więc z możliwości osobistego zaprezentowania swojego stanowiska w sprawie
i twierdzeń o faktach.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie od zaskarżonych decyzji podlegało częściowemu uwzględnieniu. Postępowanie zaś w części uwzględniającej odwołanie w związku z wydanymi przez ZUS Odział w T. decyzjami z dnia: 23 października 2018 r. i 24 października 2018 r. należało umorzyć.

W niniejszej sprawie odwołująca U. T. domagała się przeliczenia zarówno kapitału początkowego, jak i emerytury przy uwzględnieniu okresów zatrudnienia
od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r. i od 1 września 1980 r. do 30 października
1981 r., okresu prowadzenia działalności gospodarczej, okresów nieskładkowych z tytułu sprawowania opieki nad trójką dzieci, a ponadto okresu opłacania składek w KRUS.

Odwołującej przysługuje emerytura obliczona według nowych zasad na podstawie
art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Według tego przepisu, emerytura dla ubezpieczonych urodzonych po dniu
31 grudnia 1948 r. stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy
jej obliczenia (art. 25 ustawy) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, ustalane wspólnie dla kobiet
i mężczyzn wyrażone w miesiącach. Podstawą obliczenia jest kwota: 1) zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego,
2) zwaloryzowanego kapitału początkowego ustalanego dla ubezpieczonych urodzonych
po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem 1 stycznia 1999 r. opłacali składki
na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy (kwota tzw. hipotetycznej emerytury na dzień 1 stycznia 1999 r.) oraz 3) środków zewidencjonowanych na subkoncie,
o których mowa w art. 40a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych („Emerytury i renty
z FUS. Emerytury pomostowe. Okresowe emerytury kapitałowe. Komentarz”, K. Antonów (red.), M. Bartnicki, B. Suchacki, M. Zieleniecki, LEX, 2014).

Jak wynika z treści art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 ze zm.), podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185. Zgodnie zaś z art. 26 ust. 1 tej ustawy, emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony
w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.

W myśl art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6; 2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5 oraz 3) okresy nieskładkowe,
o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony
w art. 5 ust. 2 (art. 174 ust. 2 ustawy). Przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów,
o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2 (art. 174 ust. 2a ustawy). Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (art. 174 ust. 3 powołanej ustawy).

Zgodnie z § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia
11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno- rentowe
(Dz. U. z 2011 r. Nr 237, poz. 1412), jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności: 1) legitymacja ubezpieczeniowa;
2) legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis
w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia. Jak podkreśla się w orzecznictwie, w postępowaniu sądowym okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość mogą być dowodzone wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w Kodeksie postępowania cywilnego, gdyż ograniczenia dowodowe zawarte w rozporządzeniu w sprawie postępowania
o świadczenia emerytalno-rentowe dotyczą wyłącznie postępowania przed tymi organami. Nie mają więc zastosowania w postępowaniu sądowym, opartym na zasadzie swobodnej oceny dowodów (por. wyrok SA w Łodzi z dnia 5 czerwca 2018 r., III AUa 600/17, LEX
nr (...), wyrok SO w Tarnowie z dnia 16 października 2013 r., IV U 237/13, LEX
nr (...)).

Przeprowadzony przez Sąd dowód w postaci akt osobowych przekazanych przez Urząd Gminy L. pozwolił na potwierdzenie kwestionowanego na etapie postępowania przed ZUS okresu zatrudnienia odwołującej w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r. Jak wskazał organ rentowy, za ten okres nie został przedłożony oryginał dokumentu, a jedynie kopia, która nie stanowi środka dowodowego.

W pozyskanych od Urzędu Gminy L. aktach osobowych znajduje się oryginał świadectwa pracy z dnia 30 listopada 1983 r. z okresu zatrudnienia odwołującej w Zbiorczej Szkole Gminnej w L. od 15 września 1978 r. do 31 sierpnia 1980 r. na stanowisku intendenta. Na drugiej stronie tego dokumentu pracodawca potwierdził odwołującej podlegający zaliczeniu do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę sporny okres pracy w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 r.
do 14 września 1978 r. Oryginał świadectwa pracy z dnia 30 listopada 1983 r. dotyczy
co prawda dalszego okresu zatrudnienia odwołującej, ale potwierdza w sposób nie budzący wątpliwości, że ubezpieczona od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r. pracowała
w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia
w T.. W aktach osobowych znajduje się również oryginał świadectwa pracy z dnia
30 listopada 1983 r. z okresu pracy odwołującej w Zbiorczej Szkole Gminnej w L. od 1 listopada 1981 r. do 31 sierpnia 1983 r. na stanowisku referenta ds. księgowych.
Na drugiej stronie tego dokumentu pracodawca potwierdził ubezpieczonej podlegające zaliczeniu do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę okresy pracy w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych
w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r., w (...) w L. od 15 września 1978 r. do 31 sierpnia 1980 r.
i w Przedsiębiorstwie (...) Zakłady Produkcyjne (...)
w T. od 1 września 1980 r. do 30 października 1981 r. W kwestionariuszu osobowym z dnia 3 stycznia 1982 r. odwołująca wymieniła wszystkie trzy wskazane wyżej okresy zatrudnienia, w tym okres pracy w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r.
W aktach osobowych znajduje się też pismo pracodawcy (...)w L. dotyczące ustalenia odwołującej wysługi lat w wysokości 5% od dnia 1 stycznia
1983 r. Zalega w nich również opinia zawodowa o odwołującej wystawiona przez (...) Agencję Handlową Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T.
w dniu 14 września 1978 r. Jak podano w opinii, ubezpieczona podjęła pracę w Zakładzie Usług Handlowych (...) w K. Filia w T. z dniem 8 listopada 1977 r. Została przyjęta na 2-tygodniowy okres próbny na stanowisko Młodszego Inwentaryzatora.
Po zakończeniu okresu próbnego zawarto z nią umowę na okres wstępny trwający do dnia
8 listopada 1978 r. na tym samym stanowisku. U. T. była pracownikiem sumiennym, zdyscyplinowanym i koleżeńskim. Z nałożonych obowiązków wywiązywała się bez zastrzeżeń.

W oryginałach świadectw pracy z dnia 30 listopada 1983 r. wydanych odwołującej przez (...)w L. pracodawca potwierdzał zatem okres jej zatrudnienia w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r., który zaliczany był do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę. W oparciu
o wszystkie wymienione wyżej dokumenty, nie budzi wątpliwości, że w tym czasie odwołująca wykonywała pracę zarobkową w oparciu o umowę o pracę. Dokumenty zgromadzone w aktach osobowych pozwalają na ustalenie w sposób nie budzący wątpliwości, że od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r. ubezpieczona pozostawała w zatrudnieniu
w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia
w T..

W tym więc zakresie odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Na podstawie powołanych przepisów prawa oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zatem zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznał odwołującej prawo do uwzględnienia
w kapitale początkowym i emeryturze jako składkowego okresu zatrudnienia w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r., o czym orzekł w punkcie 1 wyroku.

Po wniesieniu odwołania od zaskarżonych decyzji, Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonał przeliczenia kapitału początkowego i emerytury odwołującej. Organ rentowy ponownie ustalił ubezpieczonej wartość kapitału początkowego, zaliczając okresy sprawowania opieki na dziećmi w wymiarze 4 lat, 3 miesięcy i 9 dni, doliczając jako nieskładkowy okres przerwy w zatrudnieniu od 16 lutego 1989 r. do (...)
tj. do osiągnięcia 4 lat przez dziecko urodzone w dniu (...) Wartość kapitału początkowego wzrosła do kwoty 48.847,48 zł. W związku z korektą kapitału początkowego, decyzją z dnia 24 października 2018 r. (...) Oddział w T. przeliczył też odwołującej emeryturę od dnia 1 lipca 2018 r., ustalając jej wysokość na kwotę 767,00 zł. Stosownie
do treści art. 477 ¹³ § 1 k.p.c., zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności zaskarżonego orzeczenia przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd- przez wydanie decyzji lub orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądanie strony- powoduje umorzenie postępowania w całości lub
w części. Poza tym zmiana lub wykonanie decyzji lub orzeczenia nie ma wpływu na bieg sprawy. Przepis ten stanowi lex specialis w stosunku do art. 182-183 k.p.c. oraz art. 355 k.p.c. i przewiduje szczególny przypadek umorzenia postępowania, gdy- jak podkreśla się
w doktrynie- dalsze jego prowadzenie jest zbędne z uwagi na to, że zaskarżona decyzja została przez organ rentowy zmieniona poprzez wydanie decyzji uwzględniającej w całości lub w części żądanie strony (w trakcie postępowania cywilnego przed wydaniem rozstrzygnięcia w sprawie przez sąd) i ubezpieczony osiągnął swój cel.

Uwzględniając powyższe okoliczności, Sąd umorzył postępowanie w części uwzględniającej odwołanie w związku z wydanymi przez (...) Oddział w T. decyzjami z dnia: 23 października 2018 r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego oraz z dnia 24 października 2018 r. o przeliczeniu emerytury na podstawie art. 477 ¹³ § 1 k.p.c.,
o czym orzekł w punkcie 2 wyroku.

W pozostałym zakresie odwołanie podlegało oddaleniu.

Brak było podstaw do uwzględnienia w kapitale początkowym i emeryturze okresu pracy odwołującej od 1 września 1980 r. do 30 października 1981 r. w Przedsiębiorstwie (...) Zakłady Produkcyjne (...) w T. na stanowisku krawiec-chałupnik.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. następujące okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne: wykonywania na obszarze Państwa Polskiego pracy nakładczej: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia z tego tytułu, jeżeli w tych okresach osoba wykonująca taką pracę uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie przepisów Kodeksu pracy. Należy podzielić stanowisko ZUS, zgodnie z którym do uznania okresu pracy nakładczej za okres składkowy wymagane jest ustalenie, że nakładca osiągał wynagrodzenie w wysokości odpowiadającej co najmniej połowie obowiązującego wówczas najniższego wynagrodzenia (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 9 stycznia 2007 r., III AUa 1080/06, Apel.-W-wa 2007/4/17, wyrok SO w Opolu z dnia 31 sierpnia 2011 r., V U 958/11, LEX
nr (...), wyrok SA w Krakowie z dnia 8 kwietnia 2015 r., III AUa 1109/14, LEX
nr (...)). W aktach sprawy brak jest jakichkolwiek dokumentów pozwalających
na poczynienie ustaleń w tej kwestii. Odwołująca po doręczeniu jej odpowiedzi na odwołanie, nie zajęła żadnego stanowiska w sprawie. Nie stawiła się też na termin wyznaczonej rozprawy.

Okresy opłacania składek z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od 2 lutego 1998 r. do 16 września 1998 r. i od 1 listopada 1998 r. do 17 grudnia 1998 r. zostały uwzględnione przez ZUS przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego i emerytury
na podstawie potwierdzenia opłacania składek Wydziału (...) i Składek z dnia
16 sierpnia 2018 r.

Należna ubezpieczonej emerytura nie została podwyższona do kwoty najniższej emerytury, ponieważ odwołująca nie udowodniła łącznie okresów składkowych
i nieskładkowych w wymiarze 20 lat. Jak wynika z treści art. 26a ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wysokość emerytury ustalonej zgodnie z art. 26 ulega zwiększeniu za okresy opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników, Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników i ubezpieczenie emerytalno-rentowe, o których mowa w przepisach
o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zwiększenie to ustala się według zasad wymiaru części składkowej emerytury rolniczej przewidzianych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników na podstawie zaświadczenia Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o okresach opłacania składek. Zgodnie zaś z treścią art. 26a ust. 2 tej ustawy, zwiększenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie mającej ustalone prawo
do emerytury na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników. W tej sprawie odwołująca nie przedłożyła stosownego zaświadczenia o opłacaniu składek na Fundusz Emerytalny (...). W przypadku przedłożenia takiego zaświadczenia, hipotetyczna kwota zwiększenia rolnego wynosiłaby za 7 lat, 2 miesiące i 5 dni 66,18 zł. W przypadku hipotetycznego zaliczenia do okresu składkowego okresu opłacania składki na ubezpieczenie społeczne rolników, od którego obliczono zwiększenie dla celów podwyższenia emerytury, odwołująca legitymowałaby się łącznym okresem w wymiarze 17 lat, 8 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Doliczając do tego wymiaru okres zatrudnienia
w (...) Agencji Handlowej Zakład Usług Handlowych w K. Filia w T. od 8 listopada 1977 r. do 14 września 1978 r., a więc 10 miesięcy i 7 dni, dałoby to łącznie tylko 18 lat, 6 miesięcy i 11 dni. Nawet, gdyby odwołująca udowodniła okres pracy chałupniczej od 1 września 1980 r. do 30 października 1981 r. (1 rok i 2 miesiące),
to wykazałaby tylko 19 lat, 8 miesięcy i 11 dni okresów ubezpieczenia. Kwota należnego odwołującej świadczenia nie została zatem podwyższona do kwoty najniższej emerytury.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów prawa oraz
art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd orzekł jak punkcie 3 wyroku.