Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2019 r. w S.

odwołania B. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 18 października 2018 r. Nr (...)

w sprawie B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że wysokość emerytury B. S. na dzień 17 marca 2018 roku wynosi 1.561,39 (jeden tysiąc pięćset sześćdziesiąt jeden i 39/100) złotych brutto miesięcznie.

Sygn. akt IV U 836/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 18 października 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przeliczył emeryturę ubezpieczonej B. S., ustalając jej wysokość od 17 marca 2018r. na kwotę 1 353,49 złotych miesięcznie (zaskarżona decyzja z 18 października 2018r. k.48 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona B. S. kwestionując ustaloną przez organ rentowy wysokość emerytury. Ubezpieczona wskazała, że nie zgadza się ze stanowiskiem organu rentowego, który do ustalenia wysokości emerytury nie uwzględnił okresu jej zatrudnienia w Zakładach (...) w W. od 22 stycznia 1982r. do 31 lipca 1984r. oraz w (...) Spółdzielni (...) w W. od 25 sierpnia 1984r. do 31 marca 1992r. na podstawie świadectw pracy. Podniosła, że nie jest w stanie wykazać wysokości osiąganego wówczas miesięcznego wynagrodzenia, gdyż w/w zakłady pracy już nie istnieją i nie ma możliwości przedstawienia kart wynagrodzeń (odwołanie wraz z załącznikami k.1-9 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, że w okresie od 22 stycznia 1982r. do 31 lipca 1984r. i od 25 sierpnia 1984r. do 31 marca 1992r. ubezpieczona wykonywała pracę nakładczą, dlatego aby okres ten mógł być zaliczony do ustalenia wysokości kapitału początkowego jako okres składkowy – na podstawie art.6 ust.2 pkt 11 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych konieczne jest wykazanie, że osoba wykonująca taką pracę uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia. W przypadku ubezpieczonej brak informacji o uzyskiwanych przez nią dochodach (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.11 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. S. w okresie od 22 stycznia 1982r. do 31 lipca 1984r. była zatrudniona w Zakładach (...) w W. na stanowisku nakładcy. W okresie powyższego zatrudnienia ubezpieczona jako nakładca szyła w domu odzież sportową. Pracodawca określał miesięczne normy wytwarzanej odzieży. Miesięczne wynagrodzenie ubezpieczonej było obliczane od sztuki i wynosiło co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie. Obok wynagrodzenia zasadniczego ubezpieczona otrzymywała dodatek stażowy oraz nagrody jubileuszowe. Okres zatrudnienia ubezpieczonej w powyższym Zakładzie wynosi 2 lata, 6 miesięcy i 10 dni. Pracę w charakterze chałupnika ubezpieczona kontynuowała również w okresie od 25 sierpnia 1984r. do 31 marca 1992r. w (...) Spółdzielni (...) w W.. W okresie tego zatrudnienia – od 1 czerwca 1991r. do 30 lipca 1991r. ubezpieczona przebywała na urlopie bezpłatnym. Po wyłączeniu okresu w/w urlopu bezpłatnego okres zatrudnienia ubezpieczonej w powyższej Spółdzielni wynosi 7 lat, 7 miesięcy i 7 dni. W okresie powyższego zatrudnienia ubezpieczona jako nakładca pracowała na krosnach ręcznych przy tkaniu bieżników i narzut z owczej wełny. Pracodawca określał miesięczne normy wytwarzanych produktów. Wynagrodzenie ubezpieczonej było obliczane od sztuki na podstawie miesięcznej karty rozliczeniowej wykonawcy. Obok wynagrodzenia zasadniczego ubezpieczona otrzymywała premię specjalną wypłacaną co kwartał za każdy miesiąc, w którym wypracowała normę (odpis świadectwa pracy z 8 sierpnia 1984r. k.7 akt emerytalnych, świadectwo pracy z 1 kwietnia 1992r. k.10 akt emerytalnych, umowa o pracę nakładczą z 25 sierpnia 1984r. k.11-15 akt emerytalnych, zeznania świadków: H. S. k.27v-28 i Z. W. k.28-28v akt sprawy oraz zeznania ubezpieczonej k.17v-18 akt sprawy).

Pierwsze dziecko – córkę M. S. ubezpieczona urodziła niespełna dwa lata przed rozpoczęciem pracy w charakterze nakładcy ,tj. w dniu 7 września 1980r., a w okresie pracy jako nakładca urodziła kolejną córkę I. S. w dniu 19 września 1988r. (kopie odpisów skróconych aktów urodzenia dzieci k.19-20 akt emerytalnych). Opiekę nad dziećmi ubezpieczona łączyła z pracą jako nakładca. W okresie pracy jako nakładca mąż ubezpieczonej również pozostawał w zatrudnieniu (zeznania ubezpieczonej k.17v akt sprawy).

Wysokość emerytury ubezpieczonej - obliczona przy uwzględnieniu do wyliczenia wysokości kapitału początkowego jako elementu podstawy obliczenia emerytury okresów zatrudnienia ubezpieczonej w charakterze chałupnika w Zakładach (...) w W. od 22 stycznia 1982r. do 31 lipca 1984r. oraz w (...) Spółdzielni (...) w W. od 25 sierpnia 1984r. do 31 marca 1992r. - wynosi od 17 marca 2018r., tj. od daty nabycia prawa do świadczenia – 1 561,39 złotych brutto miesięcznie (projekty decyzji przedstawione przez organ rentowy k.33-36 akt sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie B. S. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.174 ust.2 pkt 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy, czy przed 1 stycznia 1999r., okresy składkowe, o których mowa w art.6 ustawy oraz okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 ustawy. Przepis art.6 ust.2 pkt 11 lit.a w/w ustawy stanowi natomiast, że okresami składkowymi są przypadające przed dniem 15 listopada 1991r. okresy wykonywania na obszarze Państwa Polskiego pracy nakładczej objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, jeżeli w tym okresie osoba wykonująca taką pracę uzyskała wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie przepisów Kodeksu pracy.

Ustalenia Sądu pokazują, że z uwagi na brak danych o wysokości wynagrodzenia ubezpieczonej w okresach pracy na stanowisku nakładcy organ rentowy nie zaliczył wskazanych okresów jako okresów składkowych (vide: decyzja z 16 maja 2018r. o ustaleniu kapitału początkowego ubezpieczonej k.4-5 akt o ustalenie kapitału początkowego). W złożonym odwołaniu ubezpieczona wskazywała na niemożność przedstawienia informacji o wynagrodzeniu osiąganym w spornych okresach, gdyż w/w zakłady pracy nie istnieją. Analizując okoliczności sprawy Sąd stwierdził, że zachodzą okoliczności przemawiające za uwzględnieniem twierdzeń ubezpieczonej, że w okresach pracy nakładczej od 22 stycznia 1982r. do 31 lipca 1984r. w Zakładach (...) w W. oraz od 25 sierpnia 1984r. do 31 marca 1992r. w (...) Spółdzielni (...) w W. (z przerwą od 1 czerwca 1991r. do 30 lipca 1991r. z powodu urlopu bezpłatnego) osiągała wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia. Poza sporem jest, że ubezpieczona nie dysponuje zaświadczeniem o wysokości wynagrodzenia i z przyczyn obiektywnych ,tj. z uwagi na upływ ponad 30 lat i niemożność uzyskania dokumentacji osobowo-płacowej nie jest w stanie dowodu takiego przedstawić (pismo przechowawcy akt osobowych (...) Spółdzielni (...)w W. z 18 lutego 2019r. k.29 akt sprawy). Z przedstawionego przez ubezpieczoną świadectwa pracy wystawionego przez Zakłady (...) w W. (k.7 akt emerytalnych) wynika jednak, że na wynagrodzenie ubezpieczonej obok wynagrodzenia zasadniczego akordowego liczonego wg cen za jednostkę odzieży składało się kilka innych składników ,tj. dodatek stażowy oraz nagrody jubileuszowe. Natomiast w okresie zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w W. obok wynagrodzenia zasadniczego ubezpieczona otrzymywała premię kwartalną za każdy miesiąc, w którym wypracowała normę. Powyższa okoliczność połączona ze spójnymi zeznaniami świadków H. S. i Z. W. oraz zeznaniami samej B. S., z których wynika, że ubezpieczona solidnie wykonywała swoją prace i w każdym miesiącu wypracowywała określoną normę, uzasadnia wniosek, że w spornym okresie ubezpieczona uzyskiwała wynagrodzenie osiągające próg w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie przepisów Kodeksu pracy. Zauważyć przy tym również należy, że w okresie pracy nakładczej ubezpieczona była osobą młodą i miała na utrzymaniu małoletnie dzieci. Okoliczność ta wiarygodnym czyni twierdzenia ubezpieczonej, że w/w praca była dobrze opłacana i stanowiła źródła utrzymania jej rodziny.

Mając na uwadze powyższe względy Sąd uwzględnił odwołanie ubezpieczonej i na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję z 18 października 2018r. w ten sposób, że uwzględniając okresy pracy ubezpieczonej w charakterze nakładcy ustalił wysokość emerytury – wg stanu na datę jej przyznania ,tj. 17 marca 2018r. na kwotę 1 561,39 złotych brutto miesięcznie (vide: projekty decyzji organu rentowego o wysokości kapitału początkowego i wysokości emerytury k.33-36 akt sprawy).