Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale ./.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury górniczej

na skutek odwołania M. K. (K.)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 25 stycznia 2018 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IX U 416/18

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 25 stycznia 2018r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu M. K. (K.) ponownego obliczenia emerytury na podstawie art.110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z dwudziestu najkorzystniejszych lat wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu jest niższy od wwpw przyjętego do poprzedniego przeliczenia emerytury wynoszącego 253,99%.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji i domagał się ponownego przeliczenia emerytury na podstawie art.110 ustawy emerytalnej z dwudziestu lat kalendarzowych wskazanych we wniosku tj.z lat 1970-1972, 1974-1975, 1977-1990, 1997. Wskazał również, że zarobki za lata 1973-1977 opiera się na błędnym zaświadczeniu Rp-7 zaniżającym wartość tych wynagrodzeń.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje :

Ubezpieczony urodził się (...)

Jest uprawniony do emerytury górniczej od dnia 01.04.1990r.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru tej emerytury po przeliczeniach ostatecznie wyniósł 427,02% (wyliczony z lat 1983-1987) i został ograniczony do 250%.

Decyzją z dnia 12.07.2017r. organ rentowy wykonując wyrok tutejszego Sądu z dnia 29.05.2017r. IXU 368/16 przeliczył jego emeryturę zgodnie z art. 110a ustawy emerytalnej przy zastosowaniu wskaźnika wyliczonego przez biegłego na potrzeby przeliczenia z art.110a. Obliczony w tym celu wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z dwudziestu najkorzystniejszych lat wybranych z całego okresu zatrudnienia wyniósł 253,99%.

W dniu(...) ubezpieczony złożył wniosek o ponowne przeliczenie świadczenia na podstawie art. 110 ustawy emerytalnej.

W rozpoznaniu wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję omówioną na wstępie.

Obliczony przez organ rentowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z dwudziestu najkorzystniejszych lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu wskazanych przez ubezpieczonego wyniósł 250,61%.

Ubezpieczony nie zgodził się z powyższą decyzją i domagał się ponownego ustalenia wynagrodzeni za lata 1974-1977.

W celu weryfikacji wynagrodzeń uzyskiwanych przez ubezpieczonego w spornym okresie i ponownego ustalenia wwpw Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu emerytur i rent, który odtworzeniu ich wartości na podstawie dostępnej dokumentacji oraz obowiązujących przepisów płacowych stwierdził, że maksymalny wwpw z lat 1970-1972, 1974-1975, 1977-1990 i 1997 wyniesie 261,90%. Organ rentowy wniósł zastrzeżenia do powyższej opinii wskazując, że za lata wyliczone przez biegłego wynagrodzenie jest wykazane przez pracodawcę w zaświadczeniu Rp-7, ponadto kwestionuje przyjęcie składników wynagrodzenia, których wysokość nie wynika z zachowanej dokumentacji.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, złożonej dokumentacji oraz opinii biegłego z zakresu emerytur i rent mgr Z. G. (k.30-51).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.110 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2017r., poz. 1383 ze zm.), zwanej dalej ustawą emerytalną, wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Przewidziany w art.110a ww ustawy sposób przeliczenia emerytury ma charakter wyjątkowy, co wskazuje sformułowanie, że przeliczenia w tym trybie można dokonać tylko raz.

Sąd nie podziela argumentacji organu rentowego zawartej w zaskarżonej decyzji, gdyż wskaźnik w wysokości 253,99% został ustalony przez biegłego na potrzeby przeliczenia świadczenia w trybie art.110a.

Natomiast poprzednio obliczony wwpw, o którym mowa w art.110 powołanej ustawy, to wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury obliczony przy jej przyznaniu, a nie w trybie art.110a.

Tak więc w niniejszej sprawie aby dokonać przeliczenia emerytury ubezpieczonego na podstawie art.110 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru musiałby być wyższy niż 427,02%. Odtworzone przez biegłego wynagrodzenie w żaden sposób nie pozwala na ustalenie wwpw w takiej wysokości. Zastrzeżenia stron wobec opinii pozostają bez znaczenia w tym zakresie.

Mając powyższe na uwadze Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.

Sędzia