Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2019r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Dorota Scott - Sienkiel

Protokolant – st. sekr. sąd. Anna Zaborowska- Przesmycka

w obecności Prokuratora (...) A. Z.

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2019r. na rozprawie

sprawy G. W. (1)

urodzonego (...) w P.

syna J. i E. z d. K.

oskarżonego o to, że: I w bliżej nieustalonej dacie od dnia 4 marca 2017r. do dnia 4 czerwca 2018r. w m. Ł. gm. W. na działce ewidencyjnej nr (...), obręb Ł. na O. Chronionego Krajobrazu Krainy W. (...) ustanowionego uchwałą Sejmiku Województwa (...) z dnia 27.11.2012r. nr XXII/430/12, wykonał roboty budowlane polegające na wykonaniu wiaty o konstrukcji drewnianej posadowionej na wymurowanych z bloczków betonowych stropach fundamentowych, bez wymaganego prawem zgłoszenia

tj. o czyn z art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane

II w bliżej nieustalonej dacie od dnia 4 marca 2017r. do dnia 4 czerwca 2018r. w m. Ł. gm. W. na działce ewidencyjnej nr (...), obręb Ł., na O. Chronionego Krajobrazu Krainy W. (...) ustanowionego uchwałą Sejmiku Województwa (...) z dnia 27 listopada 2012 nr XXII/430/12 wykonał roboty budowlane polegające na wykonaniu zbiornika żelbetonowego na nieczystości ciekłe (szambo), bez wymaganego prawem zgłoszenia

tj. o czyn z art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane

1.  Uznając, iż wina i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, na podstawie art. 66§1 i 2 kk, art. 67§1 kk postępowanie karne wobec oskarżonego G. W. (1) warunkowo umarza na okres próby 1 (jeden) roku.

2.  Na podstawie art. 67§3 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 500,00 (pięćset) złotych.

3.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty i pozostałe koszty sądowe w kwocie 70 (siedemdziesiąt 00) złotych.

Sygn. akt V K 27/19

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

G. W. (1) i B. W. (dalej: B. W.) są małżeństwem. W dniu 4 marca 2017r. B. W. nabyła od C. B., na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr (...), udział w 1/3 nieruchomości niezabudowanej oznaczonej jako działka nr (...) o powierzchni 3022 m ², położonej w obrębie Ł., gmina W. oraz udział wynoszący 1/27 część nieruchomości niezabudowanej, oznaczonej jako działka nr (...) o powierzchni 1437 m ² położonej w miejscowości Ł., gmina W.. Działki leżą na terenie O. Chronionego Krajobrazu Krainy W. (...), ustanowionego uchwałą Sejmiku Województwa (...) z dnia 27 listopada 2012 nr XXII/430/12. Nabycie nieruchomości nastąpiło do majątku osobistego B. W., gdyż w dniu 11.07.2016r. zawarła z mężem G. W. (1) umowę majątkową małżeńską o ustanowienie rozdzielności majątkowej. Następnie B. W. przekazała zakupioną nieruchomość swemu mężowi w użytkowanie. Działka miała służyć celom rekreacyjnym, więc G. W. (1) postawił na niej przyczepę kempingową, do której podprowadził przyłącze kanalizacji sanitarnej. Kanalizację połączył ze zbiornikiem na nieczystości ciekłe. Nadto wybudował drewnianą wiatę o wymiarach 7,20 X 3,60 m, pełniącą rolę zadaszonego tarasu.

G. W. (1) wykonał wszystkie prace budowlane bez wymaganego prawem zgłoszenia.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 8 uchwały Sejmiku Województwa (...) z dnia 27 listopada 2012 nr XXII/430/12 na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy W. (...) obowiązuje zakaz lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, w wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej. Obiekty budowlane posadowione przez G. W. (1) na działce nr (...) znajdowały się w odległości ok. 50 metrów od linii jeziora.

W czerwcu 2018r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w W. przeprowadził postępowanie w sprawie samowolnie wzniesionych obiektów na działce nr (...). Decyzją z dnia 21.08.2018r znak(...) nakazano B. W., jako właścicielce nieruchomości, usunięcie przyczepy kempingowej wraz z urządzeniami do gromadzenia ścieków, zaś decyzją z dnia 21.08.2018r. znak (...)nakazano jej rozbiórkę drewnianej wiaty.

W sierpniu 2018r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. złożył zawiadomienie do Prokuratury Rejonowej w Giżycku o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 90 ustawy – Prawo budowlane.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego G. W. k. 48-48v, zeznania świadków L. S. k. 48v-49, 22, M. M. k. 49, C. B. k. 24, dokumenty w postaci: pisma (...) w W. wraz z aktami spraw (...) oraz (...), k. 1-17, decyzji z (...) w W. k. 77,78 , mapy geodezyjnej k. 23 , wypisu z rejestru gruntów k. 72 , dokumentacji fotograficznej k. 25-29, 38-43 , protokołu oględzin miejsca k. 34-35 , materiału poglądowego k. 36 , umowy sprzedaży k. 63-70 , szkicu korzystania ze współwłasności k. 21, 71 , decyzji (...) k. 79-80, 81-84, 76-89

Oskarżony G. W. (1) przyznał się do popełniania zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że szambo i wiata powstały na działce pod koniec lata 2017r. Zaznaczył, że nie są to duże obiekty i nie są one trwale związane z gruntem, zatem w każdej chwili mogą być usunięte. Oskarżony podał również, że nie miał świadomości, że budowanie czegokolwiek na tych działkach jest sprzeczne z prawem, gdyż użytkownicy sąsiednich działek również prowadzili prace tego typu. Nadto rozmawiał wielokrotnie z sąsiadami, ale żaden z nich nie uprzedzał oskarżonego, że robi coś niezgodnego z przepisami. G. W. (1) podał również, że do działek w 2017r. została doprowadzona woda. Nadto zostały podpisane umowy na przyłącze prądu do działek i w 2018r. prąd ten został doprowadzony. Myślał więc, że tego rodzaju roboty, jakie wykonał, są dozwolone. Oskarżony podniósł także, że montując szambo kierował się przekonaniem, iż jest to rozwiązanie bardziej ekologiczne, chroniące środowisko przed zanieczyszczeniem. Szambo zostało posadowione w ziemi, więc nikomu nie przeszkadzało i nie oddziaływało na krajobraz. Jego zdaniem było to lepsze rozwiązanie, niż wykopanie dołu w ziemi. Z szamba nie korzystał. Miało ono być podłączone do przyczepy, w której do tego czasu korzystano z toalety chemicznej (wyjaśnienia oskarżonego G. W., k. 48-48v).

W ocenie Sądu wyjaśnienia złożone przez oskarżonego G. W. (1) nie budzą wątpliwości, gdyż znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków oraz w wymienionych wyżej dokumentach, stanowią nie budzącą wątpliwości spójną całość.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1202) podlega ten, kto bez wymaganego pozwolenia na budowę lub wymaganego prawem zgłoszenia wykonuje roboty budowlane. Budowa wiaty (altany) oraz szamba, zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 pkt 2 i 3a wymienionej wyżej ustawy nie wymaga, co prawda, pozwolenia na budowę, jednakże wymaga zgłoszenia właściwemu organowi administracji architektoniczno – budowlanej. G. W. (1) niewątpliwie swoim zachowaniem dopuścił się popełniania wymienionych wyżej czynów, skoro rozpoczął prace budowlane bez wcześniejszego zgłoszenia. Nadmienić przy tym należy, że nawet przy zachowaniu przez oskarżonego ustawowego wymogu zgłoszenia robót budowlanych, wybudowanie wiaty i szamba na działce nr (...) i tak nie byłoby możliwe, z uwagi na wskazany wcześniej zapis § 5 ust. 1 pkt 8 uchwały Sejmiku Województwa (...) z dnia 27 listopada 2012 nr XXII/430/12.

Jednocześnie mając na uwadze fakt, że G. W. (1) nie był dotychczas karany (karta karna - k. 117), zaś jego dotychczasowy sposób życia i warunki osobiste uzasadniają przekonanie, że będzie w przyszłości przestrzegał porządku prawnego, Sąd na zasadzie art. 66§1 i 2 kk warunkowo umorzył prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne. Wydaje się, że wymierzenie oskarżonemu jakiejkolwiek kary byłoby nadmierną represją, nie znajdującą uzasadnienia ani w okolicznościach sprawy, ani we właściwościach i warunkach osobistych oskarżonego.

O nieznacznej winie oskarżonego świadczy okoliczność, że G. W. (1) przystąpił do prac zachęcony podobnymi działaniami właścicieli i użytkowników sąsiednich działek. Nie doszły do niego wcześniej żadne sygnały, że jego zachowanie może być sprzeczne z prawem. To, że na położonych w tym miejscu nieruchomościach gruntowych wykonane zostały przyłącza wodociągowe i prądu, także utwierdzało go w przekonaniu, że nie ma żadnych przeciwwskazań do prowadzenia prac budowlanych na działce.

Również stopień społecznej szkodliwości czynów nie jest znaczny. Obiekty wzniesione przez G. W. (1) nie są trwale związane z gruntem, więc łatwo można je zdemontować i przywrócić stan działki do tego sprzed budowy. Nadto zauważyć należy, że wykonane przez oskarżonego szambo niewątpliwie w mniejszym stopniu zagrażało środowisku, niż ewentualne korzystanie z działki bez żadnej konstrukcji służącej do odprowadzania ścieków.

Okoliczności sprawy wskazują, że G. W. (1) nie jest osobą zdemoralizowaną, przejawiającą lekceważenie dla obowiązującego porządku prawnego. Prowadzi ustabilizowany tryb życia i można w sposób uzasadniony stwierdzić, iż działanie oskarżonego miało charakter incydentalny.

W ocenie Sądu okres próby 1 roku będzie wystarczający dla osiągnięcia wobec G. W. (1) celów wychowawczych i prewencyjnych, tym samym zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa. Dla wzmocnienia funkcji prewencyjnej i wychowawczej Sąd na podstawie art. 67§3 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, uznając, iż wysokość tego świadczenia będzie adekwatna do społecznej szkodliwości czynu.

O kosztach procesu orzeczono stosownie do treści art. 629 kpk w zw. z art. 627 kpk oraz art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t. j. Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm).