Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2019r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Dorota Scott - Sienkiel

Protokolant – Anna Zaborowska- Przesmycka

w obecności Prokuratora -------------------

po rozpoznaniu w dniu 13.08.2018r., 17.09.2018r., 25.03.2019r. na rozprawie

sprawy

1.  B. G. (1)

urodzonego (...) w G.

syna Z. i B. z d. K.

2.  P. K. (1)

urodzonego (...) w G.

syna A. i A. z d. C.

oskarżonych o to, że: I. W dniu 02 stycznia 2018r. w m. K. gm. G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim odkręceniu zawiasów w drzwiach wejściowych i ich odchyleniu dostali się do wnętrza domu letniskowego skąd zabrali w celu przywłaszczenia kamerę monitoringu, syrenę alarmową, sokowirówkę, pudełko z akcesoriami wędkarskimi oraz sztućce o wartości 390 zł, powodując łączne straty w wysokości 1710 zł na szkodę M. B. (1),

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

II. W okresie od 29 września 2016r. do 17 października 2016r. w m. K. gm. G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim zniszczeniu atrapy monitoringu i wyłamaniu drzwi wejściowych dostali się do wnętrza domu letniskowego skąd zabrali w celu przywłaszczenia pięć wędek, trzy butle gazowe różnej pojemności, akumulator żelowy, kosiarkę elektryczną, przedłużacze, listwę przepięciową, wkrętarkę akumulatorową, siekierę, żelazko o wartości 1760 zł, powodując łączne straty w wysokości 2760 zł na szkodę M. B. (1),

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

III. W okresie 17/31 lipca 2016r. w m. K. gm. G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim wyłamaniu drzwi wejściowych dostali się do wnętrza domku holenderskiego, skąd zabrali w celu przywłaszczenia telewizor marki B., dekoder telewizji cyfrowej, ubrania, pościel, butlę gazową, wiertarkę, przedłużacze, kosmetyki, chemię gospodarczą i cztery kamery monitoringu a następnie po zerwaniu kłódki zabezpieczającej pokrywę studni głębinowej z jej wnętrza dokonali zaboru pompy wody łącznej powodując straty o wartości 4900 zł na szkodę L. A. (1),

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

IV. W okresie 24/29 maja 2015r. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim wyłamaniu drzwiczek wejściowych do kabiny łodzi wędkarskiej zacumowanej przy brzegu jeziora K. w m. K. gm. G. dostali się do jej wnętrza skąd zabrali w celu przywłaszczenia wędki, lornetkę, skrzynkę z przyborami wędkarskimi, pieniądze w kwocie 40 zł powodując straty w wysokości 1000 zł na szkodę J. C. (1),

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

V. W nocy 13/14 marca 2017r. w m. K. gm. P. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim przecięciu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do budynku gospodarczego dostali się do jego wnętrza skąd zabrali w celu przywłaszczenia prostownik, sprężarkę, urządzenie spawalnicze m. m., elektronarzędzia, klucze, podnośnik samochodowy, dwa głośniki samochodowe marki M., kanistry z olejem napędowym powodując straty w wysokości 7600 zł na szkodę J. F. (1) i J. F. (2),

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

VI. W nocy 25/26 kwietnia 2017r. w m. K. gm. P. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim otwarciu przy pomocy nieoryginalnego kluczyka zamkniętych drzwi samochodu osobowego marki V. (...) nr rej. (...) dokonali zaboru tego pojazdu wraz ze znajdującym się w nim mieniem w postaci piły spalinowej H., kamerami HD, elektronarzędziami, kanistrami z olejem napędowym, paszportem, deklaracjami celnymi i dowodem rejestracyjnym wystawionymi na nazwisko J. F. (1) powodując straty w wysokości 5600 zł na szkodę J. F. (1),

tj. o czyn z art. 279 §1 kk i art. 275 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk

VII. W okresie 19/21 marca 2016r. w m. K. gm. G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim wyłamaniu drzwi wejściowych dostali się do wnętrza domku letniskowego skąd zabrali w celu przywłaszczenia lodówko-zamrażarkę marki A., opiekacz halogenowy, czajnik elektryczny, toster, maszynkę do mięsa marki Z., siekierę, opiekacz do kanapek oraz wiosła powodując straty w wysokości 2100 zł na szkodę A. W.,

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

VIII. W okresie od 26 czerwca 2015r. do 03 lipca 2015r. z terenu działki rekreacyjnej w m. K. gm. G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim przecięciu łańcucha zabezpieczającego zabrali w celu przywłaszczenia łódź wiosłową o nr (...) o wartości 1500 zł na szkodę A. W.,

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

IX. W dniu 10 maja 2016r. w m. K. przy ul.(...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim demontażu z zaparkowanego na posesji samochodu osobowego marki V. (...) nr rej. (...) zabrali w celu przywłaszczenia cztery kompletne koła na aluminiowych felgach powodując straty w wysokości 1000 zł na szkodę J. F. (2),

tj. o czyn z art. 278§1 kk

X. W okresie 02/12 października 2016r. na terenie działki rekreacyjnej w m. Ż. gm. K. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, czynem ciągłym w wykonaniu z góry powziętego zamiaru po uprzednim wyłamaniu okna dostali się do wnętrza przyczepy kempingowej skąd zabrali w celu przywłaszczenia alkohol, radio marki P., butlę gazową z palnikiem, odzież o wartości 590 zł na szkodę A. Ż., a następnie po wyłamaniu okna dostali się do kolejnej przyczepy kempingowej skąd zabrali w celu przywłaszczenia bluzę polarową, kurtkę przeciwdeszczową oraz akcesoria wędkarskie o wartości 240 zł na szkodę R. R. powodując łączne straty w wysokości 830 zł,

tj. o czyn z art. 279 §1 kk w zw. z art. 12 kk

XI. W okresie 12/17 września 2015r. na terenie działki rekreacyjnej w m. Ż. gm. K. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą po uprzednim wyłamaniu okna dostali się do wnętrza przyczepy kempingowej skąd zabrali w celu przywłaszczenia butlę gazową turystyczną wraz z palnikiem, przetwornicę prądu wraz z przedłużaczem, buty typu wodery, ponton dziecięcy wraz z wiosłami, koło sterowe do przyczepy, materac, wędkę typu bat, butelkę z alkoholem powodując straty ogólnej wartości 684 zł na szkodę R. R.,

tj. o czyn z art. 279 §1 kk

1.  Oskarżonych B. G. (1) i P. K. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanych mu czynów z tym, że z ich opisu eliminuje zwrot: „z inną osobą” a nadto w zakresie czynu zarzucanego:

- w pkt III aktu oskarżenia ustala, że dokonali zaboru w celu przywłaszczenia termy gazowej, butli gazowej, dekodera telewizji cyfrowej, opryskiwacza na chwasty, basenu ogrodowego, szafki- stolika nocnego, żyrandola i kinkietu, 2 przedłużaczy, 4 kamer monitoringu, radio-budzika, wyposażenia kuchni, pościeli, kosmetyków, chemii, rzeczy osobistych, ręczników, telewizora, wiertarko- wkrętarki, pompy do studni, tj. mienia na łączną kwotę 5.830 zł,

- w pkt V aktu oskarżenia ustala, że wartość skradzionego mienia wynosiła co najmniej 7.600 zł,

- w pkt VI aktu oskarżenia ustala, że zabór pojazdu został dokonany w celu przywłaszczenia

i za to:

- za czyny opisane w pkt od I do VIII aktu oskarżenia oraz od X do XI przy przyjęciu, że stanowią ciąg przestępstw, na podstawie art. 279§1 kk, art. 279§1 kk w zb. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk, art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk skazuje ich, zaś na podstawie art. 279§1 kk przy zastosowaniu art. 91§1 kk i art. 37b kk w zw. z art. 34§1 i §1a kk i art. 35§1 kk wymierza im kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz kary po 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwadzieścia cztery) godzin w stosunku miesięcznym,

- za czyn opisany w pkt IX aktu oskarżenia na podstawie art. 278§1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 34§1 i §1a kk i art. 35§1 kk skazuje ich na kary po 4 (cztery) miesiące ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwadzieścia cztery) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 86§1 i 3 kk, art. 91§2 kk orzeka wobec oskarżonych kary łączne po 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwadzieścia cztery) godzin w stosunku miesięcznym.

3.  Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego B. G. (1) kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniach od 3.01.2018r., godz. 10.50 do 5.01.2018r., godz. 10.15 uznając karę pozbawienia wolności za wykonaną w zakresie 2 (dwa) dni.

4.  Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. K. (1) kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniach od 3.01.2018r., godz. 10.50 do 5.01.2018r., godz. 10.45 uznając karę pozbawienia wolności za wykonaną w zakresie 2 (dwa) dni.

5.  Na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonych obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę solidarnie na rzecz pokrzywdzonych:

- M. B. (1) kwoty 3.360,00 (trzy tysiące trzysta sześćdziesiąt 00/100) złotych,

- L. A. (1) kwoty 6.359,00 (sześć tysięcy trzysta pięćdziesiąt dziewięć 00/100) złotych,

- J. C. (1) kwoty 500,00 (pięćset 00/100) złotych,

- J. F. (1) kwoty 8.098,00 (osiem tysięcy dziewięćdziesiąt osiem 00/100) złotych,

- J. F. (2) kwoty 1.500,00 (tysiąc pięćset 00/100) złotych,

- A. W. kwoty 3.030,00 (trzy tysiące trzydzieści 00/100) złotych.

6.  Zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 420 (czterysta dwadzieścia) złotych tytułem opłaty i pozostałe koszty sądowe w kwocie po 1.276,77 (tysiąc dwieście siedemdziesiąt sześć 77/100) złotych.

Sygn. akt V K 62/18

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. G. (1) (dalej: B. G. (1)) i P. K. (1) (dalej: P. K. (1)) są mieszkańcami miejscowości B. gm. K.. Mężczyźni są dobrymi znajomymi, gdyż P. K. (1) jest konkubentem rodzonej siostry B. G. (1).

W okresie między 24 a 29 maja 2015r. B. G. (1) i P. K. (1) przebywali w miejscowości K. gm. G.. Na jeziorze K. zauważyli zacumowaną przy brzegu łódź kabinową, stanowiącą własność J. C. (1). Była ona zabezpieczona kłódką, więc weszli do niej po uprzednim wyłamaniu z zawiasów drzwiczek wejściowych. Po dostaniu się do jej wnętrza, zabrali znalezione tam przedmioty w postaci wędki, lornetki, skrzynki z przyborami wędkarskimi i pieniądze w kwocie 40 złotych, powodując łączne straty w wysokości 1.000 złotych. (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 27-28,54-55, wyjaśnienia P. K. k. 734, 51-52, 58-59, zeznania J. C. (1) k. 735, 150-152, dokumenty w postaci protokołu eksperymentu procesowego k. 43-45, protokołu zatrzymania rzeczy k. 108-110, protokołu oględzin miejsca k. 155-156, protokołu zatrzymania rzeczy k. 206-208, protokołu okazania rzeczy k. 209-210, pokwitowania k. 211 )

Po raz kolejny B. G. (1) i P. K. (1) znaleźli się z miejscowości K. latem 2015r. Między 26 czerwca 2015r. a 3 lipca 2015r. udali się na działkę rekreacyjną należącą do A. W. i po uprzednim przecięciu łańcucha zabezpieczającego, zabrali z niej łódź wiosłową o nr (...) o wartości 1.500 zł. Łódź tę przewieźli następnie przyczepką samochodową do B., na teren posesji B. G. (1). (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 307, wyjaśnienia P. K. k. 734, 305, zeznania A. W. k. 735-735v, 220-221, 310-311 , dokumenty w postaci protokołu zatrzymania rzeczy k. 215-217, protokołu oględzin miejsca k. 314, materiał poglądowy k. 315-316)

We wrześniu 2015r. B. G. (1) i P. K. (1) udali się do miejscowości Ż. gm. K.. W okresie między 12 a 17 września 2015r. weszli na teren działki rekreacyjnej R. R., na której stała należąca do niego przyczepa kempingowa. Po wyłamaniu okna przyczepy, dostali się do jej wnętrza, skąd zabrali butlę gazową turystyczną wraz z palnikiem, przetwornicę prądu wraz z przedłużaczem, buty typu wodery, ponton dziecięcy wraz z wiosłami, koło sterowe do przyczepy, materac, wędkę typu bat, butelkę z alkoholem, powodując starty o łącznej wartości 684 zł. (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 404, wyjaśnienia P. K. k. 734, 305, zeznania R. R. k. 735v-736, 349-350, 382-383 , dokumenty w postaci protokołu okazania rzeczy k. 369-370, pokwitowania k. 371, protokołu oględzin miejsca k. 384-385)

B. G. (1) i P. K. (1) w marcu 2016r. wrócili na działkę A. W., z której wcześniej skradli łódź. Tym razem postanowili włamać się do jego domku letniskowego, do czego doszło w okresie między 19 a 21 marca 2016r. Po uprzednim wyłamaniu drzwi wejściowych dostali się do wnętrza budynku i zabrali stamtąd lodówko-zamrażarkę marki A., opiekacz halogenowy, czajnik elektryczny, toster, maszynkę do mięsa marki Z., siekierę, opiekacz do kanapek, lampę halogenową oraz wiosła. Było to mienie o łącznej wartości 2100 zł (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 307, wyjaśnienia P. K. k. 734, 305, zeznaniaA. W.k. 735-735v, 220-221, 310-311, dokumenty w postaci protokołu zatrzymania rzeczy k. 215-217, protokołu oględzin miejsca k. 224-225, materiału poglądowego k. 226-228, protokołu okazania rzeczy k. 366-367, pokwitowania k. 368)

W dniu 10 maja 2016r. B. G. (1) i P. K. (1) weszli na teren posesji przy ul.(...) w K., gdzie stał samochód osobowy marki V. (...) nr rej. (...), stanowiący własność J. F. (2). Podnieśli samochód na lewarku i dokonali demontażu czterech kompletnych kół na aluminiowych felgach o wartości 1.000 zł. Następnie pod samochód podstawili kamienie, zaś koła zabrali ze sobą do B.. (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 307, wyjaśnienia P. K. k. 734, 305, zeznania J. F. (2) k. 849-849v, 253-255, 269, 327-328, dokumenty w postaci protokołu zatrzymania rzeczy k. 242-244, protokołu oględzin miejsca k. 329-330, protokołu okazania rzeczy k. 395-396, pokwitowania k. 397)

Tego samego roku, w okresie między 17 a 31 lipca B. G. (1) i P. K. (1) włamali się do domku holenderskiego, znajdującego się na działce w K., który stanowił własność L. A. (2). Po wyłamaniu drzwi wejściowych weszli do środka, skąd zabrali przedmioty znajdujące się na wyposażeniu domku w postaci termy gazowej, butli gazowej, dekodera telewizji cyfrowej, opryskiwacza na chwasty, basenu ogrodowego, szafki- stolika nocnego, żyrandola i kinkietu, 2 przedłużaczy, 4 kamer monitoringu, radio-budzika, wyposażenia kuchni, pościeli, kosmetyków, chemii, rzeczy osobistych, ręczników, telewizora, wiertarko-wkrętarki. Nadto, po zerwaniu kłódki zabezpieczającej pokrywę studni głębinowej, dokonali zaboru pompy. Łączna wartość skradzionego przez nich mienia wyniosła 5.830 zł. (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 27-28,54-55, wyjaśnienia P. K. k. 734, 51-52, 58-59, zeznania L. A. (2) k. 734v- 735, 130-133, dokumenty w postaci: protokołu eksperymentu procesowego k. 43-45, protokołu zatrzymania rzeczy k. 108-110, protokołu oględzin miejsca k. 136-138, materiału poglądowego k. 139-141, protokołu okazania rzeczy k. 398-399, pokwitowania k. 400)

W 2016r. B. G. (1) i P. K. (1) dopuścili się jeszcze trzech włamań do domków letniskowych. Jedno z nich miało miejsce w K., w okresie między 29 września a 17 października. Wówczas mężczyźni, po uprzednim zniszczeniu atrapy monitoringu i wyłamaniu drzwi wejściowych, weszli do domku M. B. (1), skąd następnie zabrali pięć wędek, trzy butle gazowe różnej pojemności, akumulator żelowy, kosiarkę elektryczną, przedłużacze, listwę przepięciową, wkrętarkę akumulatorową, siekierę i żelazko, tj. mienie o wartości 1760 zł, powodując łączne straty w wysokości 2760 zł (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 27-28,54-55, wyjaśnienia P. K. k. 734, 51-52, 58-59, zeznania M. B. (1) k. 734-734v, 5-6,22-23, 116-117, dokumenty w postaci protokołu eksperymentu procesowego k. 43-45, protokołu oględzin miejsca k. 120-121, protokołu okazania k. 212-213, pokwitowania k. 214)

Kolejne włamania miały miejsce w październiku 2016r. na terenie działek rekreacyjnych w miejscowości Ż. gm. K.. W okresie między 2 a 12 października 2016r. po uprzednim wyłamaniu okna B. G. (1) i P. K. (1) dostali się do wnętrza przyczepy kempingowej A. Ż., skąd zabrali alkohol, radio marki P., butlę gazową z palnikiem oraz odzież o łącznej wartości 590 zł, a następnie po wyłamaniu okna dostali się do kolejnej przyczepy kempingowej, stanowiącej własność R. R., skąd wynieśli bluzę polarową, kurtkę przeciwdeszczową oraz akcesoria wędkarskie o wartości 240 zł. (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 404, wyjaśnienia P. K. k. 734, 305, zeznania R. R. k. 735v-736, 349-350, 382-383 , A. Ż. k. 735v, 342-343, dokumenty w postaci protokołu oględzin miejsca k. 344-345, 351-352, protokołu okazania rzeczy k. 373-374, pokwitowania k. 375)

W 2017r. B. G. (1) i P. K. (1) swoją uwagę skierowali na teren K.. Najpierw w nocy z 13 na 14 marca 2017r. weszli na jedną z posesji a następnie po uprzednim przecięciu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do budynku gospodarczego dostali się do jego wnętrza i zabrali stamtąd prostownik, sprężarkę, urządzenie spawalnicze m. m., elektronarzędzia, klucze, podnośnik samochodowy, dwa głośniki samochodowe marki M. oraz kanistry z olejem napędowym. Przedmioty te stanowiły własność J. F. (1) i jego syna J. F. (2), zaś ich wartość wynosiła co najmniej 7600 zł. W to samo miejsce B. G. (1) i P. K. (1) wrócili w nocy z 25 na 26 kwietnia 2017r. Przyjechali razem samochodem należącym do B. G. (1). Na posesji F. stał samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność J. F. (1). W środku znajdowało się mienie w postaci piły spalinowej H., kamer HD, elektronarzędzi, kanistrów z olejem napędowym, paszport, deklaracje celne i dowód rejestracyjny wystawiony na nazwisko J. F. (1). B. G. (1) posiadł kluczyki do swego samochodu tej samej marki. Po otwarciu auta J. F. (1) postanowił sprawdzić, czy jego klucz będzie pasował do pojazdu o nr rej. (...). Okazało się, że udało się nim uruchomić jego silnik. Wówczas B. G. (1) odjechał tym samochodem, wraz ze znajdującymi się w nim przedmiotami, w kierunku lasów w okolicy Ż. i K.. P. K. (1) pojechał za kolegą jego samochodem. Skradziony pojazd pozostawili w lesie i wrócili do niego dopiero po dwóch dniach, aby go rozebrać na części. Zabrali również przedmioty, które znajdowały się w środku samochodu. Część podzespołów z tego pojazdu została następnie zamontowana w samochodzie B. G. (1) marki V. (...) o nr rej. (...) (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 27-28,54-55, wyjaśnienia P. K. k. 734, 51-52, 58-59, zeznania J. F. (1) k. 769-769v, 168-170, 201-202, 248-250, J. F. (2) k. 849-849v, 253-255, 269, 327-328, dokumenty w postaci protokołu okazania rzeczy k. 19-21, protokołu eksperymentu procesowego k. 43-45, 104-105, materiału poglądowego k. 106- 107, protokołu zatrzymania rzeczy k. 29-31, protokołu oględzin miejsca k. 171-172, materiału poglądowego k. 173, protokołu oględzin rzeczy k. 199-20, protokołu okazania rzeczy k. 203-204, pokwitowania k. 205, protokołu oględzin miejsca k. 258-259, protokołu okazania rzeczy k. 288-289)

W dniu 2 stycznia 2018r. B. G. (1) i P. K. (1) postanowili ponownie włamać się do domku rekreacyjnego, należącego do M. B. (1), do którego włamali się po raz pierwszy na przełomie września i października 2016 r. Po uprzednim odkręceniu zawiasów w drzwiach wejściowych i ich odchyleniu, dostali się do wnętrza domu letniskowego. Właściciel został poinformowany przez system alarmowy o włamaniu, więc zawiadomił o tym zajściu policję. B. G. (1) i P. K. (1) przebywali w domku kilkanaście minut. Zabrali z niego kamerę monitoringu, syrenę alarmową, sokowirówkę, pudełko z akcesoriami wędkarskimi oraz sztućce o wartości 390 zł. Łączna wysokość strat wyniosła 1.710 zł. Przestraszyli się, gdy zobaczyli światła nadjeżdżającego samochodu, więc wybiegli z domku i zaczęli uciekać w stronę lasu. Tam też porzucili skradzione przedmioty. (wyjaśnienia B. G. k. 733v, 27-28,54-55, wyjaśnienia P. K. k. 734, 51-52, 58-59, zeznania M. B. (1) k. 734-734v, 5-6,22-23, 116-117, dokumenty w postaci protokołu oględzin miejsca k. 7-9, pokwitowania k. 24, protokołu eksperymentu procesowego k. 43-45, materiału poglądowego k. 76-80 )

B. G. (1) i P. K. (1) zostali zatrzymani w dniu 3 stycznia 2018r. (protokoły zatrzymania osoby k. 15-16, 17). Pokrzywdzeni odzyskali jedynie część utraconych przedmiotów (pokwitowania k. 24, 205, 211, 214, 368, 290, 371, 375, 397, 400 , 410).

W toku rozprawy głównej obaj oskarżeni przyznali się do popełnienia wszystkich zarzucanych im czynów, odmówili jednak składania wyjaśnień. W tej sytuacji odczytano im wyjaśnienia, które złożyli w toku postępowania przygotowawczego. Wyjaśnienia te B. G. (1) i P. K. (1) potwierdzili w całości. (wyjaśniania B. G. k. 733v, 27-28,54-55, 307,404 P. K. k. 734, k. 51-52, 58-59, 305, 407) Obaj oskarżeni złożyli wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Wskazali miejsca, w których dokonywali włamań i kradzieży oraz przybliżony czas popełnienia czynów. Oskarżeni opisali zastosowane przez siebie sposoby przełamywania zabezpieczeń oraz podali, jakie przedmioty padły ich łupem, a ich relacje w tym zakresie wzajemnie się uzupełniają. Nie potrafili, co prawda, podać precyzyjnie jakie przedmioty, skąd i konkretnie w jakich datach zostały przez nich skradzione, jednak wydaje się to zrozumiałe wobec upływu czasu oraz znacznej ilości czynów popełnionych przez nich na przestrzeni ponad 2 lat.

Wyjaśnieniom B. G. (1) i P. K. (1) należało dać wiarę, gdyż znajdują pełne potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, w tym przede wszystkim w zeznaniach pokrzywdzonych: J. C. (1) (k. 735, 150-152), A. W. ( k. 735-735v, 220-221, 310-311) L. A. (2) ( k. 734v- 735, 130-133), R. R. ( k. 735v-736, 349-350, 382-383) , A. Ż. (k. 735v, 342-343), M. B. (1) ( k. 734-734v, 5-6, 22-23, 116-117), J. F. (1) ( k. 769-769v, 168-170, 201-202, 248-250), J. F. (2) ( k. 849-849v, 253-255, 269, 327-328). Nadto wyjaśnienia oskarżonych korespondują z dokumentami zebranymi w toku sprawy, w szczególności z protokołami oględzin miejsca ( k. 7-9, 120-121, 136-138, 155-156, 171-172, 199-200, 224-225, 258-259, 314, 329-330, 344-345, 351-352, 384-385), protokołem przeszukania ( k. 13-14), protokołami okazania rzeczy ( k. 19-21, 203-204, 209-210, 212-213, 288-289, 366-367, 369-370, 373-374, 395-396, 398-399, 408-409), protokołami zatrzymania rzeczy ( k.29-31, 34-36, 46-48, 108-110, 206-208, 215-217, 242-244), protokołami eksperymentu procesowego ( k. 43-45, 104-105) i materiałami poglądowymi ( k. 76-80, 90-95, 96-103, 106-107, 139-141, 173, 226-228, 315-316). Strony nie kwestionowały tych dokumentów, nie zaszły też żadne inne okoliczności mogące podważyć ich autentyczność jak i prawdziwość treści w nich zawartych. Wobec tego Sąd uznał dowody wynikające z tych dokumentów za zgodne z prawdą i dał im wiarę.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego zdaniem Sądu wskazuje na to, że B. G. (1) i P. K. (1) dopuścili się wszystkich zarzucanych im aktem oskarżenia czynów.

Mając na względzie ustalony stan faktyczny należy stwierdzić, że obaj oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 279§1 kk w zakresie czynów z pkt I, II, III, IV, V, VII, VIII, X i XI. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 279§1 kk polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia, przy czym zabór musi zostać dokonany z włamaniem. Celem działania sprawcy musi być włączenie rzeczy do majątku sprawcy, objęcie jej w posiadanie lub postępowanie z nią jak z własną. Dopuszczając się kradzieży z włamaniem, sprawca narusza nie tylko prawo do mienia, lecz także system bezpieczeństwa mienia, który polegał na umieszczeniu go w odpowiednim pomieszczeniu lub schowku albo w innym miejscu wyposażonym w funkcjonujące zamknięcie, w celu ochrony przed kradzieżą (por. wyrok SN z 3 lutego 1999 r., V KKN 566/98, Prok. i Pr. 1999, nr 7-8, poz. 7). Niewątpliwie w każdym z wymienionych wyżej przypadków B. G. (1) i P. K. (1) dokonali zaboru cudzych rzeczy ruchomych w celu przywłaszczenia (mając to na uwadze uzupełniono opis czynu z punkt VI a/o poprzez dodanie stwierdzenia, że zabór pojazdu został dokonany w celu przywłaszczenia), przy czym zaborowi temu towarzyszyło włamanie, czyli zachowanie polegające na usunięciu przeszkody, stanowiącej zabezpieczenie danego przedmiotu, a w tym konkretnym przypadku polegające na wyłamaniu drzwi wejściowych, okien, przecięciu łańcucha zabezpieczającego łódź oraz użyciu nieoryginalnego kluczyka do uruchomienia samochodu.

W zakresie czynu z pkt IX a/o oskarżeni dopuścili się kradzieży kół z samochodu, nie przełamując przy tym żadnych zabezpieczeń, zatem właściwa w tym przypadku jest kwalifikacja z art. 278§1 kk.

Czyn z pkt VI a/o został zakwalifikowany z art. 279§1 kk i art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk, albowiem strona przedmiotowa przestępstwa z art. 275§1 kk polega na posługiwaniu się, kradzieży lub przywłaszczeniu dokumentu stwierdzającego tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe. Oskarżeni, dokonując kradzieży samochodu, jednocześnie dokonali zaboru znajdującego się w nim dokumentu stwierdzającego tożsamość innej osoby, którym jest niewątpliwie paszport wystawiony na nazwisko J. F. (1).

Z uwagi na to, że opisane w pkt od I do VIII oraz od X do XI aktu oskarżenia zachowania wyczerpują znamiona tego samego czynu zabronionego, a nadto zostały popełnione z wykorzystaniem takiej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu, uznać należało że zachodzą warunki do przyjęcia tzw. ciągu przestępstw (art. 91 kk).

Ciąg przestępstw może objąć czyny jednorazowe i czyny ciągłe (czyn z pkt X a/o), jeśli wyczerpują one znamiona tego samego typu przestępstwa, jako że art. 12 kk nie modyfikuje granic grożącej sprawcy kary ( P. Kardas, w: Wróbel, Zoll (red.), Kodeks karny, t. I, 2016, s. 706; wcześniej zob. wyr. SN z 24.11.2005r., WA 32/05, OSNKW 2006, Nr 1, poz. 11; wyr. SA we Wrocławiu z 29.11.2005 r., II AKa 297/05, OSA 2006, Nr 5, poz. 27). Ciąg przestępstw może obejmować czyny kwalifikowane kumulatywnie zarówno z tych samych przepisów (wyr. SA w Warszawie z 29.6.2006 r., II AKa 173/06, OSA 2007, Nr 4, poz. 16), jak i z różnych przepisów, jeśli w świetle art. 11 § 3 KK ten sam przepis będzie podstawą wymiaru dla każdego z czynów objętych ciągiem (wyr. SA w Białymstoku z 19.6.2018 r., II AKa 64/18, Legalis). Czyn z pkt IX a/o, jako że został zakwalifikowany jako kradzież z art. 278§1 kk, a więc wyczerpujący znamiona innego przestępstwa, nie spełniał warunków do objęcia go ciągiem przestępstw.

Nadmienić należy, że Sąd z opisów wszystkich czynów usunął zapis „z inną osobą”, gdyż zwrot ten jest zbędny i może wprowadzać w błąd, że oprócz oskarżonych B. G. (1) i P. K. (1) w procederze mogła brać udział jeszcze jedna osoba, co w rzeczywistości nie miało miejsca. Nadto, mając na uwadze zeznania pokrzywdzonej L. A. (1) na rozprawie w dniu 13.08.2018r., Sąd zmienił opis czynu z pkt III a/o przyjmując, iż oskarżeni dokonali zaboru w celu przywłaszczenia termy gazowej, butli gazowej, dekodera telewizji cyfrowej, opryskiwacza na chwasty, basenu ogrodowego, szafki- stolika nocnego, żyrandola i kinkietu, 2 przedłużaczy, 4 kamer monitoringu, radio-budzika, wyposażenia kuchni, pościeli, kosmetyków, chemii, rzeczy osobistych, ręczników, telewizora, wiertarko- wkrętarki, pompy do studni, tj. mienia na łączną kwotę 5.830 zł. Pokrzywdzona wskazała, że lista i wartości skradzionych rzeczy podane przez nią na rozprawie są rzetelne. Spis utraconych rzeczy, podany przez nią w dochodzeniu nie był precyzyjny, gdyż został sporządzony na szybko i pod wpływem stresu. (zeznania L. A. k. 735).

Nadto Sąd w opisie czynu z pkt V a/o przyjął, iż wartość skradzionego na szkodę J. F. (1) i J. F. (2) mienia wynosiła co najmniej 7.600 zł. Precyzyjne ustalenie wartości skradzionych rzeczy nie było możliwe wobec postawy pokrzywdzonych, którzy nie podjęli współpracy w tym zakresie. Choć podana przez nich lista skradzionych przedmiotów nie budzi wątpliwości to już ich wartość jest niedokładna. Z tego powodu mając na uwadze ilość i rodzaj skradzionych rzeczy Sąd przyjął ich wartość na minimalnym poziomie.

Wszystkich czynów oskarżeni dopuścili się w formie współsprawstwa. Wedle powszechnie przyjmowanego w piśmiennictwie i orzecznictwie poglądu jurydyczna istota współsprawstwa zasadza się na stworzeniu podstaw do przypisania każdemu ze współsprawców całości popełnionego wspólnie przez kilka osób przestępstwa, a więc także tego, co zostało realizowane przez innych współdziałających, przy czym każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność tak, jak gdyby sam „wykonał” czyn zabroniony (a więc zrealizował jego znamiona w całości własnoręcznie), niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających (por. wyrok SA w Krakowie z 15 stycznia 2003 r., II Aka 353/02, Prok. i Pr. 2003, z. 9, poz. 18; wyrok SA w Lublinie z 15 czerwca 2000 r., II Aka 70/00, Prok. i Pr. 2001, z. 5, poz. 24). Trafnie w orzecznictwie zwraca się uwagę, że o wspólnym działaniu w takich warunkach stanowi również brak stanowczego sprzeciwu oskarżonego przeciw przestępnym działaniom, a co za tym idzie, aprobata takiego zachowania, popełnionego na wspólny rachunek (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 19 czerwca 2008r., II AKa 147/08, Prok. i Pr. – wkł. 2009/2/27, LEX nr 526730). Oskarżeni niewątpliwie działali ze sobą w porozumieniu, mieli wspólny cel- dokonać kradzieży, w większości przypadków po pokonaniu zabezpieczenia. Każdy ze sprawców przedsiębrał środki zmierzające do dokonania przestępstw nie sprzeciwiając się działaniom podejmowanym na wspólny rachunek przez drugiego ze sprawców, w pełni aprobując je.

Przy wymiarze kar dla obu oskarżonych Sąd miał na uwadze wysoką społeczną szkodliwość czynów, przejawiającą się przede wszystkim w znacznej wartości wyrządzonych przez nich szkód, a także w sposobie i okoliczności popełnienia przestępstw. B. G. (1) i P. K. (1) dopuszczali się kolejnych czynów zabronionych na przestrzeni ponad 2 lat. W przypadku włamań do obiektów rekreacyjnych wykorzystywali to, że ich właściciele przebywali w nich jedynie okresowo. Ośmieleni brakiem konsekwencji swego zachowania, wracali w te same miejsca, by ponownie dokonać kradzieży. Jednocześnie Sąd wziął pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonych (karta karna, k. 805, 806) oraz to, że w toku postępowania aktywnie współpracowali z organami ścigania, przyczyniając się do wyjaśnienia okoliczności sprawy. Część szkód została już naprawiona ( dowody wpłat k. 762) i jednocześnie oskarżeni są również zainteresowani naprawieniem szkód wobec pozostałych pokrzywdzonych.

Przy wymiarze kary za czyny opisane w pkt od I do VIII oraz od X do XI aktu oskarżenia, Sąd zastosował przepis art. 37b kk, który przewiduje możliwość jednoczesnego orzeczenia za każdy występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia tą karą, dwóch kar, tj. kary pozbawienia wolności do 3 miesięcy albo 6 miesięcy oraz kary ograniczenia wolności do lat 2. Warunkiem zastosowania art. 37b kk jest popełnienie przez sprawcę występku oraz występowanie kary pozbawienia wolności w ustawowym zagrożeniu przewidzianym za dany czyn. Sąd uznał, że karą adekwatną do okoliczności czynów popełnionych przez B. G. (1) i P. K. (1) będzie kara mieszana tj. kara 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym. Za przestępstwo z art. 279§1 kk przewidziana jest kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat, zatem wymiar kary 6 miesięcy pozbawienia wolności wynika wprost z treści art. 37b kk. Istota reakcji karnej przewidzianej w art. 37b kk sprowadza się do krótkoterminowego pobytu w zakładzie karnym, a następnie dłuższej okresowo kary ograniczenia wolności. W założeniu izolacja skazanego ma być terapią szokową i działać nań odstraszająco. Uzupełnienie oddziaływania penalnego w takim wypadku ma stanowić kara ograniczenia wolności, nakierowana na utrwalenie społecznie pożądanych zachowań skazanego, a jednocześnie pozbawiona silnego stygmatyzującego skutku. W ocenie Sądu te cele karne zostaną osiągnięte w przypadku obu oskarżonych. Jednocześnie dolegliwość wymierzonej kary, zdaniem Sądu, nie przekracza stopnia winy, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynów oraz bierze pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonych, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd uznał nadto, iż karą adekwatną do społecznej szkodliwości czynu oskarżonych z pkt IX a/o i stopnia ich winy, będzie kara 4 miesięcy ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd zastosował w tym przypadku przepis art. 37a kk, który stanowi wyraz zasady preferencji kar nieizolacyjnych, która w tym przypadku rozciąga się także na występki zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat. Sąd w takich sprawach może orzec zamiast kary pozbawienia wolności grzywnę lub karę ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34§1a pkt 1 lub 4. W doktrynie wskazuje się, że przepis art. 37a kk, odczytywany łącznie z odpowiednim przepisem typizującym zabronione zachowanie ( w tym przypadku z art. 278§1 kk) współwyznacza zakres normowania normy sankcjonującej, bo stanowi dopełnienie granic ustawowego zagrożenia. Tym samym poszerza pozostawiony organowi stosującemu prawo luz decyzyjny w zakresie wyboru kary ( Jacek Giezek „O sankcjach alternatywnych oraz możliwości wyboru rodzaju wymierzanej kary, Palestra 7-8/2015). Przepis art. 37 a kk nie formułuje żadnych kryteriów, którymi miałby się kierować sąd, podejmując decyzję o wyborze kary, jednakże wynikają one z art. 53 k.k. Choć zatem za czyn stypizowany w art. 278§1 kk przewidziana jest tylko kara pozbawienia wolności, to jednak art. 37a kk rozszerza luz decyzyjny dla Sądu o karę grzywny i karę ograniczenia wolności.

Jednocześnie Sąd stosując zasadę pełnej absorpcji, wymierzył obu oskarżonym karę łączną 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godziny w stosunku miesięcznym. W tym miejscu podnieść należy, że łączeniu nie podlegają kara pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności w zakresie, w jakim tworzą jedną karę mieszaną (nie zostały bowiem orzeczone za dwa lub więcej przestępstw, ale za jedno z nich). Kary te podlegają jednak łączeniu z innymi karami pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, orzeczonymi zarówno jako kary mieszane, jak i typowe kary jednostkowe i łączne ( Kara łączna i wyrok łączny, Dariusz Kala i Maja Klubińska, KRAJOWA SZKOŁA SĄDOWNICTWA I PROKURATURY, Kraków 2017 r., str. 120) Nie ma zatem żadnych przeciwskazań, by połączyć karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności orzeczoną w ramach kary mieszanej, z karą 4 miesięcy ograniczenia wolności, orzeczoną za przestępstwo z art. 278§1 kk.

W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej za zbiegające się przestępstwa dopuszczalne jest stosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak zasady pełnej kumulacji (art. 86 § 1 KK), to nie ulega przy tym wątpliwości, że im większe jest powiązanie pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami, tym pełniej wymiar kary łącznej powinien uwzględniać zasadę absorpcji. Przez związek podmiotowo-przedmiotowy rozumie się przede wszystkim podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich (...)"; SA w Katowicach z 25.10.2007 r. (II AKa 239/07, Prok. i Pr. 2008, Nr 6, poz. 32) wyr. SA w Łodzi z 28.2.2008 r., II AKa 246/07, P. Kardasa (w: Zoll, Kodeks karny, t. I, 2007, s. 952 i n.) Czyny, których dopuścili się oskarżeni są podobne rodzajowo i wykazują ścisłą więź czasowo-przedmiotową, zatem w ocenie zastosowanie zasady pełnej absorpcji w tym przypadku było uzasadnione.

Na zasadzie art. 63§ 1kk na poczet orzeczonych wobec obu oskarżonych kar pozbawienia wolności zaliczyć należało okres ich zatrzymania: B. G. (1) w dniach od 3.01.2018r., godz. 10.50 do 5.01.2018r., godz. 10.15, zaś P. K. (1) w dniach od 3.01.2018r., godz. 10.50 do 5.01.2018r., godz. 10.45, uznając karę pozbawienia wolności za wykonaną w zakresie 2 dni.

Na podstawie art. 46§1 kk orzeczono wobec obu oskarżonych obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę solidarnie na rzecz pokrzywdzonych M. B. (1) kwoty 3.360,00 zł, L. A. (1) kwoty 6.359,00 złotych, J. C. (1) kwoty 500,00 złotych, J. F. (1) kwoty 8.098,00 złotych, J. F. (2) kwoty 1.500,00 złotych i A. W. kwoty 3.030,00 złotych.

Warunkiem orzeczenia tego środka kompensacyjnego jest powstanie szkody w wyniku popełnienia przestępstwa i jednocześnie materialną podstawą takiego orzeczenia musi być zawsze istnienie szkody w chwili orzekania. Oznacza to zatem, że obowiązek naprawienia szkody przez oskarżonego dotyczy tylko szkody, której nie naprawiono i sąd - orzekając na podstawie art. 46§1 kk - musi mieć na względzie rozmiar już naprawionej szkody" (wyr. SN z 24.8.2016 r., V KK 171/16, niepubl.); Kodeks karny. Komentarz pod red. Prof. dr hab. Ryszarda Stefańskiego rok 2019

Na kwotę należną M. B. (1) złożyła się wartość skradzionego i nieodzyskanego mienia, jak i wysokość szkód wyrządzonych przez B. G. (1) i P. K. (1) przy pokonywaniu zabezpieczeń do domku letniskowego. W zakresie czynu z pkt I a/o jest to zatem kwota 1660 zł, na którą złożyła się wartość kamery- 75 zł, syreny alarmowej - 105 zł, sokowirówki - 160 zł oraz szkoda wynikająca ze zniszczenia lampy zewnętrznej (120 zł) i drzwi zewnętrznych (1200 zł). Pudełko z akcesoriami i sztućce w kwocie 50 zł zostały odzyskane przez pokrzywdzonego (zeznania M. B. k. 734-734v, 22-23, 116-117, pokwitowanie k. 24). W zakresie czynu z pkt II jest to natomiast kwota 1700 zł, na którą złożyły wartość wędek – 400 zł, trzech butli gazowych różnej pojemności -150 zł, 60 zł i 50 zł, akumulatora żelowego- 550 zł, kosiarki elektrycznej – 250 zł, przedłużaczy – 50 zł, listwy przepięciowej – 40 zł, wkrętarki akumulatorowej – 50 zł i żelazka – 100 zł oraz szkoda wynikająca ze zniszczenia drzwi – 1000 zł. Siekierę o wartości 60 zł pokrzywdzony odzyskał (zeznania M. B. k. 734-734v, pokwitowanie k. 214). Nadmienić także należy, że choć M. B. (1) odzyskał również kosiarkę, jednakże w stanie uszkodzonym, zatem również jej wartość została wliczona do szkody poniesionej przez pokrzywdzonego.

Szkoda wyrządzona przestępstwem wobec pokrzywdzonej L. A. (2), zgodnie z ustaleniami Sądu, wyniosła 6.359 zł. Przede wszystkim zaliczyć należało do niej wartość skradzionego i nieodzyskanego mienia o łącznej wartości 5.830 zł tj. : termy gazowej – 600 zł, butli gazowej – 100 zł dekodera telewizji cyfrowej – 300 zł, opryskiwacza na chwasty – 60 zł, basenu ogrodowego – 350 zł, szafki - stolika nocnego – 100 zł, żyrandola i kinkietu – 200 zł, 2 przedłużaczy – 200 zł, 4 kamer monitoringu – 400 zł, radio-budzika – 80 zł, wyposażenia kuchni – 250 zł, pościeli – 800 zł, kosmetyków, chemii, rzeczy osobistych, ręczników – 500 zł, pompy do studni -1000zł. Nadmienić przy tym należy, że pokrzywdzona odzyskała telewizor o wartości 800 zł, wiertarko- wkrętarkę o wartości 90 zł oraz pompę (pokwitowanie k. 400). Ten ostatni przedmiot jest jednak niezdatny do użycia, gdyż został przerobiony, więc koszty zakupu i montażu nowej pompy w wysokości 1600 zł zostały wliczone do szkody, która winna być naprawiona. Nadto do szkody poniesionej przez pokrzywdzoną należało zaliczyć koszty naprawy wyłamanego okna – 500 zł oraz koszty związane ze zerwaniem umowy z C. P. – 319 zł (zeznania L. A. k. 734v-735).

Pokrzywdzony J. C. (1) wniósł o naprawienie szkody w wysokości 500 zł. Jakkolwiek zostało mu skradzione mienie o łącznej wartości 1000 zł, jednak wędki odzyskał. Pokrzywdzony odzyskał także lornetkę, ale została ona uszkodzona i jej naprawa kosztowała go 350 zł. Trwale utracił nadto skrzynkę z narzędziami o wartości 150 zł (zeznania J. C. k. 735).

Na należną pokrzywdzonemu A. W. kwotę 3.030 zł złożyła się wartość skradzionego i nieodzyskanego mienia, jak i wysokość szkód wyrządzonych przez oskarżonych przy pokonywaniu zabezpieczeń do domku. Jest to zatem wartość lodówko-zamrażarki marki A. – 1.200 zł, opiekacza halogenowego – 200 zł, czajnika elektrycznego – 80 zł, tostera – 50 zł, maszynki do mięsa marki Z. – 300 zł, siekiery – 30 zł, lampy halogenowej – 70 zł (łącznie 1930 zł) oraz koszty poniesione przez A. W. w związku z wymianą uszkodzonych drzwi – 1100 zł. Łódkę, wiosła (wartości 100 zł) i opiekacz do kanapek (wartości 70 zł) pokrzywdzony odzyskał, więc nie wnosił o naprawę szkody w tym zakresie (zeznania A. W. k. 735-735v, 220-221, pokwitowanie k. 368).

Podane przez wymienionych wyżej pokrzywdzonych kwoty w ocenie Sądu nie budzą zastrzeżeń, odzwierciedlają rynkową wartość przedmiotów czy napraw, nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Wobec J. F. (2) obowiązek naprawienia szkody orzeczono w części i obejmuje on kwotę 500 złotych za utracone koła wraz z felgami oraz kwotę 1000 złotych tytułem wydatków poniesionych na naprawę samochodu, uszkodzonego przez oskarżonych w trakcie zdejmowania kół. Choć pokrzywdzony odzyskał koła (wycenione na kwotę 1.000 zł – pokwitowanie k. 397), jednakże opony były zużyte, co należało uwzględnić przy orzekaniu obowiązku naprawienia szkody. Jednocześnie pokrzywdzony podał, iż koszt naprawy jego samochodu wyniósł 3.000 zł, jednak nie przedstawił żadnego rachunku, który potwierdziłby poniesiony przez niego wydatek w takiej wysokości. Zdaniem Sądu przedstawiona przez J. F. (2) wycena kosztów naprawy pojazdu nie znajduje poparcia w materiale dowodowym, dlatego też kierując się zasadami doświadczenia życiowego i mając na uwadze rozmiar uszkodzeń auta i zakres możliwych napraw, Sąd zasądził na jego rzecz kwotę 1.000 zł tytułem pokrycia kosztów naprawy pojazdu. Sąd nie orzekł o naprawieniu szkody wobec J. F. (2) w pozostałym zakresie, gdyż pokrzywdzony w toku rozprawy nie potrafił określić, które ze skradzionych przedmiotów odzyskał. Niemożliwe stało się więc ustalenie, w jakim wymiarze szkoda została naprawiona, a tym samym orzeczenie o obowiązku naprawienia szkody w pozostałym zakresie.

Ustalając zakres obowiązku naprawienia szkody wobec J. F. (1), Sąd oparł się przede wszystkim na zeznaniach tego pokrzywdzonego, złożonych na rozprawie w dniu 17 września 2018r. J. F. (1) wycenił wartość skradzionego samochodu, którego nie odzyskał, na kwotę 3000 zł oraz określił wartość pozostałego utraconego mienia: wiza - 1200 zł, torba podróżna – 80 zł, 200 litrów paliwa po 5 zł za litr – 1000 zł, kamera – 250 zł, siekiera – 20 zł, komplet do wulkanizacji – 700 zł. J. F. (1) wskazał również, że utracił przedmioty, który wcześniej zakupił za granicą tj. klucz teleskopowy o wartości 10 euro, siekierę – 10 euro i kamerę – 140 euro, co po przeliczeniu według średniego kursu euro z okresu, w którym przedmioty te zostały skradzione (4,3 zł za 1 euro) daje odpowiednio kwoty: 43 zł, 43 zł i 602 zł. Nadto pokrzywdzony podał, że poniósł koszty związane z oszkleniem okien – 120 zł oraz zakupem nowej kłódki – 40 zł. J. F. (1) wskazał również, że utracił 15 używanych kanistrów. Sąd przyjął wysokość szkody w tym zakresie na kwotę 700 złotych, skoro były to kanistry używane, a nowe kosztowały łącznie 900 złotych. Do wartości szkody Sąd doliczył również ubezpieczenie samochodu w wysokości 300 zł, jakie pokrzywdzony musiał uiścił za samochód, który został mu skradziony i którego nie mógł wyrejestrować do czasu jego odnalezienia przez policję (zeznania J. F. k. 769v)

Nadmienić należy, iż obowiązek naprawienia szkody nie został orzeczony na rzecz dwóch pokrzywdzonych – A. Ż. i R. R.. Z akt sprawy wynika, że w toku przeprowadzonej mediacji zawarte zostały ugody, zgodnie z którymi P. K. (1) zobowiązał się wypłacić A. Ż. kwotę 500 zł, zaś R. R. kwotę 3.500 zł. Zobowiązania wynikające z zawartych ugód zostały wykonane w całości (dowód wpłaty k. 762)

Stosownie do treści art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 2 ust 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądzono od obu oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa opłaty w kwotach po 420 zł oraz pozostałe koszty sądowe w kwocie po 1.276,77 złotych, na które złożyły się zryczałtowane koszty doręczenia korespondencji, koszty uzyskania danych o karalności oraz należności przyznane świadkom tytułem zwrotu kosztów podróży.