Pełny tekst orzeczenia

Sygn.. akt XI GC 2100/18 upr

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2018 roku powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew o zasądzenie od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w N. kwoty 761,71 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot: 258,61 zł od dnia 6 czerwca 2018 r., 500,79 zł od dnia 21 czerwca 2018 r. oraz 2,31 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, że zawarła z pozwanym umowę kompleksową sprzedaży paliwa gazowego, z tytułu czego wystawiono faktury VAT, których pozwany nie zapłacił.

W dniu 27 września 2018. w sprawie wydano nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w N. zaskarżyła w całości nakaz zapłaty sprzeciwem, domagając się oddalenia powództwa w całości. Pozwana spółka wskazała, że faktura VAT z dnia 27 listopada 2017 r. została przez pozwaną zapłacona w całości oraz zakwestionowała zasadność faktury VAT z dnia 6 czerwca 2018 r., która do pozwanej nie dotarła, przy czym pozwana opuściła lokal, do którego dostarczany był gaz w dniu 1 czerwca 2018 r. i nie wie, za co została wystawiona przedmiotowa faktura.

Postanowieniem z dnia 10 października 2018 r. sprawę przekazano do rozpoznania tutejszemu sądowi.

W toku postępowania strony podtrzymały stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 30 grudnia 2013 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w N. zawarła z (...) Spółką Akcyjną w W. umowę kompleksową dostarczania paliwa gazowego numer BOK.S5- (...) w lokalu przy ul. (...) w S..

Bezsporne, a nadto dowód:

- umowa z dnia 30 grudnia 2013 r k. 21-22;

- protokół zdawczo—odbiorczy z dnia 30 grudnia 2013 k. 22v.;

- oświadczenie dotyczące tytułu prawnego z dnia 30 grudnia 2013 r. k. 23-23v.;

- oświadczenie o przeznaczeniu paliwa gazowego z dnia 30 grudnia 2013 r. k. 24;

- aneks z dnia 10 lipca 2014 r. k. 24v-25.

Dnia 1 sierpnia 2014 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wstąpił w prawa i obowiązki (...) Spółki Akcyjnej w W..

Bezsporne, a nadto dowód:

- umowa przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 1 sierpnia 2014 r. – k. 46-55v.

Dnia 27 listopada 2017 r. powódka wystawiła na rzecz pozwanej następujące faktury VAT tytułem szacunkowego zużycia przez pozwaną paliwa gazowego w przedmiotowym lokalu:

- numer (...) z dnia 27 listopada 2017 r. na kwotę 73,59 zł powiększoną o odsetki w kwocie 2,90 zł z terminem płatności do dnia 11 grudnia 2017 r.;

- numer (...) z dnia 27 listopada 2017 r. na kwotę 262,22 zł terminem płatności do dnia 5 lutego 2018 r.;

- numer (...) z dnia 27 listopada 2017 r. na kwotę 258,61 zł z terminem płatności do dnia 5 kwietnia 2018 r.;

- numer (...) z dnia 27 listopada 2017 r. na kwotę 258,61 zł za prognozowany okres od dnia 22 marca 2018 r. do dnia 22 maja 2018 r. z terminem płatności do dnia 5 czerwca 2018 r.

Faktury od numeru (...) do numeru (...) zostały opłacone przez pozwaną po terminie.

Bezsporne, a nadto dowód:

- faktury – k. 18, 40 – 44;

- specyfikacja rozliczenia faktury VAT nr (...) k. 43v.

- nota odsetkowa – k. 45.

Dnia 4 czerwca 2018 r. pozwana przekazała lokal przy ul. (...) w S. na rzecz W. S., ze stanem gazomierza wynoszącym 6878,316 m 3, z jednoczesnym wypowiedzeniem umowy kompleksowej o dostarczanie paliwa gazowego nr (...).

Dowód:

- protokół zdawczo-odbiorczy k. 17.

Dnia 6 czerwca 2018 r. powódka wystawiła na rzecz pozwanej fakturę numer (...) na kwotę 500,79 zł powiększoną o odsetki za nieterminowe wpłaty w kwocie 2,31 zł z terminem płatności do dnia 20 czerwca 2018 r. z tytułu rozliczenia dostarczanego palowa gazowego za okres od dnia 21 listopada 2017 r. do dnia 4 czerwca 2018 r., z uwzględnieniem rzeczywistego zużycia gazu według stanu gazomierza na dzień zdania lokalu w dniu 4 czerwca 2018 r.

Dowód:

- faktura nr (...) wraz ze specyfikacją rozliczenia do faktury VAT k. 18a – 19, 38-39.

Dnia 6 czerwca 2018 r. powódka wystawiła na rzecz pozwanej notę odsetkową na kwotę 2,31 zł, tytułem opłaconych po terminie faktur VAT nr (...), z terminem płatności do dnia 20 czerwca 2016 r.

Dowód:

- nota odsetkowa z dnia 15 października 2018 r. k. 20.

Pismem z dnia 26 czerwca 2018 r., doręczonym w dniu 2 lipca 2018 r., powódka wezwała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 761,71 zł tytułem faktur VAT nr (...) w kwocie 500,79 zł i nr 142 w kwocie 258,61 zł oraz noty odsetkowej nr 5 w kwocie 2,31 zł.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 29 czerwca 2018 r. k. 33-33v.;

- wydruk śledzenia przesyłki k. 32.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie w zakresie, w jakim okoliczności nie pozostawały pomiędzy stronami bezsporne (art. 229 k.p.c.), Sąd ustalił w oparciu o przywołane wyżej dokumenty, złożone przez powódkę, których autentyczności pozwana nie kwestionowała. Sąd ustalił, że pozwana opuściła lokal, do którego powódka dostarczała paliwo gazowe, z dniem 4 czerwca 2016 r., co potwierdza protokół zdawczo-odbiorczy. W ocenie Sądu rzeczywiste zużycie gazu powódki do tej daty obrazuje faktura VAT nr (...) wystawiona dnia 6 czerwca 2018 r., na podstawie spisanego stanu gazomierza w dacie zdania lokalu. Co istotne, ww. faktura obejmuje rozliczenie rzeczywistego zużycia gazu za okres od dnia 21 listopada 2017 r. do dnia 4 czerwca 2018 r. Obejmuje zatem okres, za który wystawiono faktury szacunkowe od numeru (...) do numeru (...) z dnia 27 listopada 2017 r. Należy zauważyć, że ostatnia z tych faktur o nr (...) z terminem płatności do dnia 5 czerwca 2018 r. obejmowała prognozowane zużycie gazu w okresie od dnia 22 marca 2018 r. do dnia 22 maja 2018 r. Okres ten częściowo pokrywa się z okresem ujętym w fakturze nr (...) z dnia 6 czerwca 2018 r., która obejmuje rzeczywiste zużycie gazu przez pozwaną do dnia 4 czerwca 2018 r. W ocenie Sądu ostatnio wymieniona faktura uwzględnia zatem należności wynikające z faktury nr (...). Tym bardziej że powódka w fakturze nr (...) wyliczyła „stan należności po rozliczeniu” (po lewej stronie faktury, u dołu) na kwotę 761,71 zł, co po odjęciu wyliczonej kwoty do zapłaty 500,79 zł i odsetek 2,31 zł daje kwotę 258,61 zł (761,71 – 500,79 – 2,31 = 258,61 zł), na która opiewa faktura nr (...). Jeżeli powyższe wyliczenia powinny być inne, to zgodnie z ogólną regułą rozkładu ciężaru dowodu (art. 6 k.c.) rolą powódki (a nie pozwanej, a tym bardziej Sądu) było wykazanie w niniejszym postępowaniu poprawności dokonanych wyliczeń zużycia paliwa gazowego. Pozwana nie zakwestionowała przy tym opłacenia faktur VAT nr (...) po terminie, co obrazuje nota odsetkowa z dnia 6 czerwca 2018 r.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się częściowo zasadne.

Podstawę prawną roszczenia powódki stanowił art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przywołany przepis poprzez art. 555 k.c. stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii.

W świetle tak ustalonego stanu faktycznego Sąd zasądził od pozwanej kwotę 503,10 zł, na którą składa się należność w kwocie 500,79 zł wynikająca z faktury nr (...) oraz w kwocie 2,31 zł wynikająca z noty odsetkowej nr 5.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych z dnia 10 maja 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 684) stanowiący, że wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie;

2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

W zakresie kwoty 2,31 zł o odsetkach orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu, to jest od dnia wniesienia pozwu 5 września 2018 r., uznając że pozwana przed wniesieniem pozwu miała świadomość opłacenia faktur, za które wystawiono notę odsetkową nr 5, po terminie ich płatności. Natomiast w zakresie kwoty 500,79 zł wynikającej z faktury nr (...) odsetki zasądzono począwszy od dnia 19 października 2018 r., to jest od dnia następnego po upływie wynikającego z tej faktury terminu płatności 14 dni, licząc od daty doręczenia pozwanej w dniu 4 października 2018 r. odpisu pozwu wraz z nakazem zapłaty. Brak bowiem dowodu wcześniejszego doręczenia stronie pozwanej spornej faktury, przy czym pozwana zakwestionowała fakt otrzymania tego dokumentu przed wytoczeniem powództwa.

Z tych przyczyn powództwo podlegało częściowemu uwzględnieniu, o czym orzeczono jak w pkt I sentencji.

W pozostałej części, a mianowicie co do kwoty 258,61 zł ujętej w fakturze VAT nr (...) wraz z odsetkami od tej kwoty, z przyczyn wskazanych jak wyżej oraz co do roszczenia odsetkowego od kwoty 500,79 zł za wcześniejszy okres powództwo oddalono, o czym orzeczono jak w pkt II sentencji.

Sąd nie zasądził od pozwanej w zakresie, w jakim przegrała sprawę, kosztów procesu, a tym samym wniosek o zasądzenie tych kosztów na rzecz powódki implicite oddalono, uznając, że w sprawie brak dowodu wcześniejszego doręczenia pozwanej spornej faktury nr (...) i nie można wykluczyć, że pozwana powzięła wiedzę o tej fakturze dopiero po wytoczeniu powództwa.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)