Sygn. akt XI GC 234/19
S., dnia 25 marca 2019 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,
w składzie:
Przewodniczący: SSR Mariusz Zawicki
Protokolant: Angelika Sykut
po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2019 r. w Szczecinie na rozprawie
sprawy z powództwa F. S., M. R.
przeciwko (...) Spółka Akcyjna w S.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej solidarnie na rzecz powodów kwotę 1600 zł (jeden tysiąc sześćset zł) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 września 2016 r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 964 zł (dziewięćset sześćdziesiąt cztery zł) tytułem zwrotu kosztów procesu;
III. nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz (...) S.- (...)w S. kwotę 50 zł (pięćdziesiąt zł) tytułem nieuiszczonych kosztów procesu.
Sygnatura akt: XI GC 234/19
Sprawa rozpoznana w postępowaniu zwykłym
Pozwem z dnia 13 czerwca 2018 roku powodowie zażądali od pozwanego (...) spółka akcyjna w S. zapłaty kwoty 1.600 złotych z odpowiednimi odsetkami. Zażądali również zapłaty od pozwanego, na ich rzecz, kosztów procesu. W pozwie wskazano, że do szło do kolizji zaszła konieczność naprawy pojazdu a koszt dochodzony w sprawie nie wyczerpuje całego roszczenia, na roszczenie składa się koszt naprawy i parkingu.
W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 46);
Pozwana (karta 52) złożyła sprzeciw, wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.
Postanowieniem z dnia 20 listopada 2018 roku sprawę przekazano tutejszemu sądowi.
Na ostatniej rozprawie powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
W dniu 16 sierpnia 2016 roku doszło do zdarzenia, podczas którego uszkodzony został pojazd marki (...) należący do M. T.. Pojazd posiadał ubezpieczenie AC w (...) spółka akcyjna w S.. Ubezpieczyciel wykonał wycenę oraz kalkulację naprawy na kwotę 34.514,08 złotych i ustaliła wartość rynkową pojazdu na kwotę 21.010 złotych a wartość pozostałości na kwotę 7.100 złotych a odszkodowanie na kwotę 13.910 złotych. Poszkodowany oraz powodowie zawarli umowę cesji wierzytelności. Pojazd po szkodzie był parkowany na parkingu strzeżonym.
Odszkodowanie dotychczas niewypłacone poszkodowanemu i powodom z tytułu uszkodzenia pojazdu wynosi przynajmniej 1.600 złotych. Zasadny kosz parkowania wynosi przynajmniej 300 złotych.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo jest uzasadnione.
Podstawą prawną powództwa jest art. 805 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Istota umowy ubezpieczenia majątkowego sprowadza się do przejęcia przez zakład ubezpieczeniowy określonego ryzyka zaistnienia, szkód w związku z wypadkiem przewidzianym w umowie, w zamian za uzyskanie składki od podmiotu ubezpieczającego. Ubezpieczający opłaca więc składkę w zamian za ochronę ubezpieczeniową, zaś zakład ubezpieczeń świadczy w celu zwolnienia się z zobowiązania. Świadczenia ubezpieczającego jest bezwarunkowe, natomiast świadczenie ubezpieczyciela jest uzależnione od zajścia przewidzianego w umowie wypadku, czyli zdarzenia losowego.
W przypadku ubezpieczenia majątkowego świadczenie zakładu ubezpieczeń polega na wypłacie odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 § 2 k.c.). Kodeks cywilny nie wprowadza materialnej definicji wypadku ubezpieczeniowego, pozostawiając tą kwestię do regulacji przez strony w umowie ubezpieczenia, które mają w tym zakresie pełną swobodę, ograniczoną tylko art. 353 1 i 58 k.c. Będzie ona zawsze skorelowana z przedmiotem ubezpieczenia (dobrem chronionym) oraz ryzykiem objętym ubezpieczeniem. Zatem ubezpieczyciel w zamian za zapłatę składki zobowiązuje się do zapłaty odszkodowania, w przypadku zaistnienia określonego w umowie wypadku ubezpieczeniowego. Jednakże postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia, będące elementem treści łączącego strony stosunku obligacyjnego, mogą przewidywać wyłączenie odpowiedzialności ubezpieczyciela, bądź jej ograniczenie.
W niniejszej sprawie pozwany złożył lakoniczny sprzeciw, wniósł o oddalenie powództwa w całości, wskazał, że roszczenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie. Nie podniósł żadnych konkretnych, merytorycznych zarzutów.
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, kwestionując je w ogólnikowy sposób. Nie jest wystarczające zakwestionowanie pozwu co do zasady czy tez co do wysokości. Z uwagi na złożony charakter niniejszej sprawy taki zarzut pozostaje bez znaczenia jako nieskonkretyzowany. Zgodnie z treścią art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Ponadto każda ze stron zobowiązana jest do złożenia zgodny z prawdą wyjaśnień odnośnie okoliczności sprawy i oświadczeń co do twierdzeń strony przeciwnej dotyczących okoliczności faktycznych (art. 3 k.p.c. i art. 210 § 2 k.p.c.). Ogólnikowe zaprzeczenie wszystkim twierdzeniom strony przeciwnej nie czyni zadość temu obowiązkowi (tak na przykład Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 listopada 2014 roku w sprawie V CSK 78/14).
Stąd sąd przyjął wszystkie twierdzenia jako prawdziwe, w tym, co do wysokości szkody i kosztów parkingu.
O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.
Z uwagi na ogólne zaprzeczenie, oddalono wniosek o dowód z opinii biegłego i z akt szkodowych albowiem dowody te dotyczyły okoliczności niespornych.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 100 k.p.c. albowiem powód sprawę wygrał w całości. Na koszty te składa się opłata od pełnomocnictwa 34 złotych i wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika w wysokości 900 złotych stosownie do treści § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, opłata od pozwu 30 złotych.
Opłata od pozwy została wadliwie ustalona przez sąd, do którego sprawa wpłynęła. Sprawa nie jest sprawą uproszczoną a zatem opłata wynosi 5% od wartości przedmiotu sporu, stąd skoro opłata wynosić powinna 80 złotych, w III punkcie wyroku nakazano pobrać od pozwanego w myśl art. 98 k.p.c. i art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych kwotę 50 złotych.
1. (...)
2. (...)
3. (...)