Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XIIC 2391/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 11 kwietnia 2019r

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział XII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Ratajczak

Ławnicy: ---------------------

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Słup- Ostrawska

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2019r w Poznaniu

sprawy z powództwa mał. J. N. reprezentowany przez matkę K. N.

przeciwko (...) SA V. (...) z siedziba w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 98.000zł ( dziewięćdziesiąt osiem tysięcy zł) tytułem zadośćuczynienia z odsetkami ustawowymi od dnia 19 maja 2015r do dnia zapłaty

II.  Ustala odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku z dnia 12 grudnia 2010r które mogą wystąpić w przyszłości

III.  W pozostałej części powództwo oddala

IV.  Kosztami postępowania w 43% obciąża pozwanego, odstępując od obciążania powoda pozostałymi kosztami postępowania i pozostawiając szczegółowe rozliczenie referendarzowi sądowemu

/-/SSO Hanna Ratajczak

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 listopada 2015 r. matka małoletniego J. N., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie od pozwanego - (...) SA V. (...) z siedzibą w W. kwoty 210.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 maja 2015r r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia, zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda renty miesięcznej w kwocie 1500zł płatnej do 10- tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniego, w tym kwoty 600zł na zwiększone potrzeby oraz 900zł tytułem zmniejszenia widoków na przyszłość, ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za skutki wypadku oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu, pełnomocnik powoda wskazał, że dnia 12 grudnia 2010 powód J. N. uległ wypadkowi komunikacyjnemu, w którym doznał poważnych obrażeń ciała. Dziecko doznało urazu wielonarządowego, zostało poddane natychmiastowej operacji trepanacji czaszki i usunięcia krwiaka nadtwardówkowego. Po operacji przebywał na (...)ie, pozostawał w stanie śpiączki farmakologicznej. Następnie przechodził dalsze leczenie i rehabilitację, uczył się na nowo mówić. Do dnia dzisiejszego chłopiec ma problemy z pamięcią i poprawnym wysławianiem. Następstwem wypadku są nocne wybudzenia i moczenia. Potrafi przechodzić od stanu apatii do gwałtownych wybuchów. U dziecka stwierdzono zespół stresu pourazowego, uszkodzenia w zakresie ośrodkowego układu nerwowego oraz wadę wzroku będącą następstwem wypadku. Sprawca zdarzenia był w stanie po użyciu alkoholu i został skazany przez Sąd Rejonowy w G.Ubezpieczyciel sprawcy wypadku- pozwany wypłacił matce małoletniego powoda kwotę 11.000zł, odmówił przyznania renty.

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 marca 2016 r. pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności przyznał, iż w dniu 12 grudnia 2010r małoletni powód uległ wypadkowi i w wyniku doznanych obrażeń pozwany wypłacił powodowi kwotę 12.000zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 1550zł tytułem poniesionych kosztów. Pozwany przeprowadził postępowanie likwidacyjne i dokonał wnikliwej oceny roszczeń strony powodowej. Podkreślił iż wyplata jakichkolwiek dalszych roszczeń jest niezasadna. Matka małoletniego powoda nie przedłożyła żadnej dokumentacji medycznej za okres ostatnich 5 lat, ograniczając się tylko do przedstawienia zaświadczeń z których nic nie wynika. Pozwany nie widzi także podstaw do ustalenia swojej odpowiedzialności na przyszłość za skutki wypadku.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 grudnia 2010r małoletnia J. N. mając 6 lat, był uczestnikiem wypadku komunikacyjnego w G.. Doszło wówczas do zderzenia czołowo- bocznego dwóch pojazdów m-ki F. (...). Chłopiec jechał samochodem ze swoimi rodzicami na tylnym siedzeniu, będąc zapięty w pasy. Sprawcą wypadku był A. C., który kierował pojazdem po użyciu alkoholu i został skazany przez Sąd Rejonowy wG.. Wyrok z dnia 19.11.2018r jest nieprawomocny. Sprawca wypadku był ubezpieczony u pozwanego.

Bezsporne, a nadto kserokopie dokumentów z akt sprawy (...), Sądu Rejonowego wG.k.300—426(, wyrok skazujący nieprawomocny- Ustalenia sędziego referenta)

W wyniku wypadku małoletni J. N. doznał poważnych obrażeń, rozlanego urazu mózgu ,wieloodłamowego złamania kości pokrywy czaszki po stronie lewej oraz stłuczenia płuca lewego. Początkowo został przewieziony do szpitala w G. ale z uwagi na poważne obrażenia przewieziono go do Kliniki (...) w P.. Podczas przeprowadzonej , trwającej ponad 3 godziny operacji zatamowano krwawienie nadtwardówkowe i wykonano odgłowienie złamanych kości pokrywy czaszki z następowa plastyką tych kości. Operacja została przeprowadzona w Klinice (...) w P.. Po zabiegach operacyjnych małoletni został przekazany do Kliniki (...) i Intensywnej Terapii w/w szpitala gdzie przebywał do 18 grudnia 2010r z rozpoznaniem rozlany uraz mózgu, ostra niewydolność oddechowa. Następnie został ponownie przekazany do Kliniki (...) w/w szpitala gdzie przebywał do 23 grudnia 2010r. Po opuszczeniu szpitala z małoletnim trudno było nawiązać kontakt słowny, gdyż małoletni nie mówił , dawał znak , że rozumie uściskiem ręki. Trzeba go było karmić , wykonywać przy nim czynności pielęgnacyjne. Na ogolonej głowie widoczne były bardzo duże szwy. W wyniku codziennej rehabilitacji, stymulacji rozwoju mowy oraz naturalnego procesu gojenia się zmian pourazowych w ośrodkowym układzie nerwowym uzyskano poprawę stanu klinicznego. Małoletni korzystał z basenu w celu poprawy funkcjonowania ruchowego. Przez dłuższy okres czasu małoletni budził się w nocy z krzykiem, dochodziło do nocnego moczenia się. W badaniu psychologiczno- pedagogicznym wykonanym w dniu 18.08.2015r zanotowano u małoletniego występowanie mikrouszkodzeń w zakresie układu nerwowego. U chłopca występowały także zachowania mogące wskazywać na utrwalone objawy stresu pourazowego( labilność emocjonalna, trudności w radzeniu sobie ze stresem, skłonność do impulsywnych zachowań, trudności w utrzymaniu ciągłości snu. W przeprowadzonym przez lekarza okulistę badaniu oczu w dniu 12 maja 2015r stwierdzono zez skośny oka lewego z dwojeniem widzenia. Zaczął nosić specjalne okulary mające wpłynąć na poprawę wady wzroku. Po opuszczeniu szpitala do małoletniego codziennie przychodziła rehabilitantka w ramach pomocy koleżeńskiej.. Małoletni korzystał także z pomocy pedagoga i psychologa szkolnego. Pozostawał także pod opieką neurologa dziecięcego. Matka małoletniego nie ponosiła z tego tytułu kosztów

Bezsporne, a nadto dowód: dokumentacja medyczna (k. 164 oraz 207, 260, 262-263, teczka stanowiąca załącznik do akt , zeznania świadka T. C. k.209 , zeznania K. C.-N. k.441

J. N. ma obecnie skończone 14 lat. Jest uczniem VII klasy szkoły podstawowej, którą to klasę powtarza. Ma poważne problemy z nauką i koncentracją ,ma problemy z zapamiętywaniem bieżącego materiału. Często budzi się w nocy z krzykiem i objawami lęku. Chłopiec cierpi także na nawracające bóle głowy, występujące przeciętnie 2-3x w tygodniu co znacznie utrudnia jego funkcjonowanie zarówno w szkole jak i w domu. Doś często występują także nagłe zaburzenia zachowania w postaci nieuzasadnionych wybuchów agresji z wykrzykami. Po ustaniu napadów chłopiec przeprasza za zachowanie. Ma problemy w kontaktach z rówieśnikami. U chłopca występuje także zaznaczona obniżona siła obu kończyn górnych z zachowaniem odruchów ścięgnisto- mięśniowych, delikatna niezborność ruchów obu kończyn górnych. Uwagę zwraca także znaczny zez rozbieżny oka lewego z cechami podwójnego widzenia. Przeprowadzona podczas wydawania opinii tomografia komputerowa głowy wykazała zmiany typowe dla stanu po urazie i kraniotomii kości czaszki po stronie lewej z towarzyszącym obniżeniem gęstości tkanki mózgowej w tej okolicy mózgu na obszarze 25x14 mm, odpowiadające zmianom malacyjnym, czyli rozmiękania mózgu w tym obszarze. Dodatkowo stwierdzono zmiany zanikowe tkanki mózgowej w lewej okolicy ciemieniowej i skroniowej, wyrażające się poszerzeniem bruzd na powierzchni mózgu. W tak zwanym oknie kostnym wykazano niezrośnięcie szczelin kostnych po złamaniu i kraniotomii w obrębie lewej kości ciemieniowej. Badanie EEG wykazało ewidentną asymetrię zapisu ze zmianami znad lewej półkuli z nasileniem zmian w okolicy skroniowo ciemieniowej lewej tj. miejsca największego urazu czaszkowego. Charakter zmian w postaci fal średnionapięciowych ostrych jest nieprawidłowy. Badania psychologiczne wykazały zaburzenia percepcji po przebytym wstrząśnieniu i stłuczeniu mózgu. Przeprowadzone badania okulistyczne wykazały zez rozbieżny okresowy oka lewego, małą nadwzroczność mięśnia skośnego dolnego w oku prawym. Wyniki tzw. koherencyjnej tomografii optycznej wskazują na znaczny ubytek komórek ganglionalnych w siatkówce obu oczu z ewidentnym ścieńczeniem warstwy siatkówki.. Wobec wykluczenia u małoletniego jaskry, takie wyniki świadczą o rozległym uszkodzeniu pourazowym struktury nerwowej siatkówki obu oczu i będą prowadzić w najbliższych latach do znacznego osłabienia ostrości wzroku co będzie stanowić znaczne obciążenie w dalszym życiu chłopca. Z uwagi na prowadzone ćwiczenia mające na celu korekcję zeza, którego nie udało się skorygować należy przyjąć , że porażenie mięśnia okołoruchowego po przebytym urazie ma charakter trwały.. Po przeprowadzeniu badań na chwilę obecna rozpoznano u powoda: przewlekły zespół pourazowy mózgu w następstwie przebytego wstrząsu mózgu i silnego stłuczenia lewej półkuli mózgu i krwawienia nadtwardówkowego z następową śpiączką w wyniku złamania z wgłobieniem kości pokrywy czaszki w okolicy ciemieniowo skroniowej lewej, stan po kraniotomii w okolicy ciemieniowo- skroniowej lewej i trepanacji czaszki w okolicy czołowej prawej, ogniskową atrofie mózgu w okolicy ciemieniowo-skroniowej lewej, encefalopatię pourazową z długotrwałymi wieloogniskowymi objawami na tle tzw. zespołu mikrouszkodzeń mózgu, rozległe uszkodzenie warstwy nerwowej siatkówki obu oczu, zez rozbieżny oka lewego na tle porażenia mięśnia przyśrodkowego oka lewego, przewlekłe bóle głowy, zaburzenia pamięci. Jak wynika z opinii biegłego specjalisty neurologii dziecięcej i pediatrii stan zdrowia małoletniego może w przyszłości ulec pogorszeniu. Nieprawidłowe wyniki zapisu czynności bioelektrycznej mózgu mogą z prawdopodobieństwem sięgającym 50-60% świadczyć że są one stanem przedklinicznym padaczki pourazowej ogniskowej, która w przypadku niewdrożenia prawidłowego leczenia może rozwinąć się w postać pełnoobjawową na przestrzeni najbliższych kilku lat. Rozległe zmiany pourazowe uszkodzenia struktury nerwowej siatkówki w najbliższych latach z prawdopodobieństwem sięgającym 80% będą prowadzić do znacznego obniżenia ostrości wzroku.

Powód nadal pozostaje pod opieką neurologa dziecięcego oraz pedagoga i psychologa szkolnego. Zażywa H..

Zeznania K. C.- N. k.441 i 581 płyta CD,. Opinia biegłego Prof. Dr hab.W. S. k.493-499 i541-542 a także zeznania biegłego na rozprawie k.581 płyta CD

Matka małoletniego Powoda zgłosiła szkodę osobową pozwanemu . Powodowi na skutek przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego wypłacono kwotę 12.000zł tytułem zadośćuczynienia i 1550zł tytułem odszkodowania. Pełnomocnik powoda pismem z dnia 4 maja 2015r wezwał pozwanego do ponownego rozpoznania sprawy i przyznania powodowi kwoty 220000zł tytułem zadośćuczynienia oraz 1500zł tytułem miesięcznej renty płatnej do dnia 10tego każdego miesiąca począwszy od 1 maja 2015r z odsetkami ustawowymi od dnia zgłoszenia do dnia zapłaty. Pozwany nie uwzględnił żądań powoda.

Bezsporne, a nadto: dokumentacja ubezpieczeniowa i likwidacyjna (płyta CDk. 101

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U. nr 234 poz. 1974) biegły ustalił procentowy uszczerbek na zdrowiu i tak

- z powodu porażenia nastawności jednego oka 15% stałego uszczerbku na zdrowiu

- uszkodzenia kości sklepienia czaszki- 8%

- ubytku w kościach czaszki poniżej 2,5cm – 7%

- encefalopatii bez zmian charakterologicznych- 30%

Opinia biegłego k.493-499 i 541-542

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów prywatnych i urzędowych zgromadzonych w aktach niniejszej sprawy, a w zakresie materiału osobowego w oparciu o zeznania świadka T. C. k.209, K. N. k.441 i 581 płyta CD

Wiarygodność kserokopii dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu. Mimo, że kserokopia nie jest dokumentem, a stanowi jedynie element twierdzenia strony o istnieniu dokumentu o treści odpowiadającej kserokopii, to w niniejszej sprawie żadna ze stron nie podniosła zarzutów kwestionujących istnienie określonych dokumentów prywatnych czy urzędowych.

Jako wiarygodne w całości Sąd uznał zeznania świadka T. C. oraz przesłuchanej w charakterze strony K. N.. Złożonym zeznaniom Sąd przyznał przymiot wiarygodności w zakresie w jakim korelowały one ze sobą nawzajem jak również z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Zeznania świadka i strony powodowej były wiarygodne, wzajemnie się uzupełniały i znalazły także potwierdzenie w opinii biegłego powołanego do sprawy. Świadek T. C.- dziadek chłopca jak i K. N.- matka to osoby najbliższe mające najlepszą wiedzę co do wypadku jak i dalszego leczenia chłopca oraz jego aktualnego stanu zdrowia.

W zakresie oceny wiarygodności opinii sporządzonej przez biegłego powołanego do sprawy W. S. wskazać należy, iż opinia biegłego podlega ocenie, jak każdy inny dowód, według art. 233 § 1 k.p.c. Jak zwrócił uwagę w swym orzecznictwie Sąd Najwyższy opinię biegłego odróżniają kryteria tej oceny. Stanowią jej zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłych nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu; nie są też miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjne z nim oceny świadków i uczestników postępowania co do faktów będących przedmiotem opinii (tak SN w postanowieniu z dnia 07.11.2000 r., I CKN 1170/98,OSNC 2001/4/64).

Dokonując oceny opinii biegłych, Sąd kontroluje wnioski i wywody opinii pod kątem widzenia ich zgodności z zasadami logiki, poziomu wiedzy biegłego, sposobu motywowania stanowiska, podstaw opinii (powoływania się na piśmiennictwo i inne źródła, stosowania konkretnych metod badawczych).

W ocenie Sądu sporządzona w sprawie pisemne opinia biegłego jak też i opinia uzupełniająca była przydatna dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie. Treść opinii sporządzona została fachowo, w oparciu o aktualną wiedzę, a przy tym pozbawiona jest luk i wątpliwości. Opinia biegłego została oparta na analizie zgromadzonej w sprawie dokumentacji medycznej, a także kompleksowych badań małoletniego przeprowadzonych w czasie jego pobytu w Szpitalu (...) w P. w okresie od 7-11 maja 2017r. Przedstawione w niej wnioski poparte są odpowiednimi argumentami. Biegły w należyty sposób wyjaśnili przedstawione przez Sąd zagadnienia, wskazał na czym oparł swe tezy i co stanowiło ich podstawę.

Strona pozwana podniosła zarzuty wobec opinii biegłego do których biegły ustosunkował się w sposób szczegółowy i wyczerpujący zarówno na piśmie jak tez i w swoich zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu 28.03.2019r.

Z uwagi na te okoliczności Sąd przyjął ustalenia biegłego za własne.

W ocenie Sądu, dla określenia zasadności wywiedzionego powództwa wystarczającym było oparcie się na dowodach wyżej powołanych. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że żadna ze stron postępowania przed zamknięciem rozprawy, nie zgłosiła nowych wniosków dowodowych. Strona powodowa cofnęła dowody z pozostałych wcześniej zawnioskowanych opinii biegłych z uwagi na kompleksowy charakter opinii biegłego W. S..

Sąd zauważył, co następuje:

W niniejszej sprawie małoletni powód J. N. , wniósł o zasądzenie od pozwanego – (...) SA V. (...) z siedzibą w W. kwoty 210.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 maja 2015r r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia oraz zasądzenia kwoty 1500zł miesięcznie płatnej do dnia 10- tego każdego miesiąca do rąk matki powoda tytułem renty w tym kwoty600zł na zwiększone potrzeby oraz 900zł tytułem zmniejszenia widoków na przyszłość i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

Powództwa okazało się zasadne jedynie w części.

Bezsporna między stronami była kwestia odpowiedzialności pozwanego, który zarówno w toku postępowania sądowego jak i przed jego wszczęciem uznał swoją odpowiedzialność i wypłacił powodowi łączną kwotę 12.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 1550zł tytułem odszkodowania.

W sprawie o syg. (...)zapadł wyrok skazujący, który jest nieprawomocny.

Roszczenie swoje powód oparł na przepisie art.444kc oraz 445kc.

Bezspornie powodowi przysługuje względem pozwanego roszczenie o zadośćuczynienie, wobec doznania przez powoda szczegółowo opisanych wyżej obrażeń ciała (art. 445 § 1 kc w zw. z art. 444 § 1 kc). Wskazać należy, że odpowiedzialność pozwanego wynika z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2013 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz.U.2013.392 j.t.), zgodnie z którym, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Bezspornie sprawcą wypadku był A. C., który posiadał stosowną polisę wystawioną przez pozwanego.

Zgodnie z art. 444 § 1 kc, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty ( § 2 ).

Natomiast stosownie do art. 445 § 1 kc, w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Zadośćuczynienie to forma rekompensaty pieniężnej z tytułu szkody niemajątkowej. Podstawą jego żądania jest krzywda niemajątkowa w postaci ujemnych przeżyć związanych z cierpieniami psychicznymi i fizycznymi, wynikająca z naruszenia wskazanych w komentowanym przepisie dóbr osobistych. Wprawdzie szkody niemajątkowej nie sposób wyrównać za pomocą świadczeń pieniężnych, lecz świadczenia te mogą łagodzić ujemne przeżycia pokrzywdzonego poprzez dostarczenie mu środków pozwalających w szerszym stopniu zaspokoić jego potrzeby i pragnienia ( por. A. Rzetecka –Gill, Komentarz do art. 445 kc). Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Obejmuje ono wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości. Ma więc ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego, mowa jest bowiem o odpowiedniej sumie tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, przyznawanej jednorazowo.

Przepisy kodeksu cywilnego nie zawierają kryteriów, jakie należy uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego, wypracowało je natomiast orzecznictwo. Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia obowiązuje zasada umiarkowania wyrażająca się w uwzględnieniu wszystkich okoliczności oraz skutków doznanego kalectwa (wyrok SN z 3 maja 1972 r., I CR 106/72, LexPolonica nr 319827). Suma „odpowiednia” nie oznacza sumy dowolnej, a jej prawidłowe ustalenie wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności mogących mieć w danym przypadku znaczenie. Zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia, jak i kryteria ich oceny powinny być rozważane indywidualnie w związku z konkretną osobą pokrzywdzonego. Orzecznictwo opowiada się więc za zasadą wszechstronności i indywidualizacji, czyli z jednej strony oznacza to wymóg uwzględnienia wszystkich okoliczności sprawy, a z drugiej zaś indywidualnego podejścia do każdego przypadku.

Zadośćuczynienie z art. 445 § 1 k.c. ma przede wszystkim charakter kompensacyjny i tym samym jego wysokość musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. We wcześniejszym orzecznictwie dodatkowo wyrażano stanowisko, iż „wysokość ta jednak nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa, a więc powinna być utrzymana w rozsądnych granicach” (tak SN w wyroku z 26 lutego 1962 r., 4 CR 902/61, LexPolonica nr 316013, OSNCP 1963, nr 5, poz. 107; w wyroku z 24 czerwca 1965 r., I PR 203/65, LexPolonica nr 322944, OSPiKA 1966, poz. 92; por. też wyrok z 22 marca 1978 r., IV CR 79/78, LexPolonica nr 321721). To stwierdzenie jednak wymaga pewnej aktualizacji, o czym będzie mowa niżej, a nacisk należy położyć na element „ekonomicznie odczuwalnej wartości”.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że w wyniku wypadku komunikacyjnego małoletni powód mając zaledwie 6 lat doznał poważnych obrażeń głowy, doszło do urazu czaszki- lewej okolicy ciemieniowo skroniowej- z następowym złamaniem kości pokrywy czaszki i wgłobieniem oraz krwiakiem zamózgowym i rozlanym urazem mózgu prowadzącym do ostrej niewydolności oddechowej. Małoletni został przewieziony do szpitala w G. w stanie krytycznym, w śpiączce, intubowany, wentylowany mechanicznie z powodu zaburzeń oddechowych. Wobec szybkiego pogarszania się stanu zdrowia został przekazany do Kliniki (...) w P.

U powoda stwierdzono rozległe stłuczenie praktycznie całej lewej półkuli mózgu z krwawieniem do zatoki klinowej oraz wieloodłamowe złamanie kości pokrywy czaszki po stronie lewej. W dniu wypadku przeprowadzono zabieg neurochirurgiczny trwający ponad 3 godziny w czasie którego zatamowano krwawienie nadtwardówkowe i wykonano odgłowienie złamanych kości pokrywy czaszki z następową plastyką tych kości. W dniu następnym celem monitorowania ciśnienia śródczaszkowego operacyjnie wprowadzono domózgowo czujnik ciśnienia śródczaszkowego. Po zabiegach operacyjnych przekazano powoda do Kliniki (...) i Intensywnej Terapii gdzie przebywał z rozpoznaniem rozlany uraz mózgu i ostra niewydolność oddechowa.. Następnie ponownie przekazano go do (...) Dziecięcej gdzie przebywał do 23 grudnia 2010r. Łączny pobyt w szpitalu to 11 dni. Chłopiec podczas pobytu w szpitalu stopniowo nawiązywał kontakt z personelem i wykonywał polecenia co świadczy o stopniowym powrocie świadomości i poprawie stanu ogólnego. Dopiero po kilkunastu miesiącach chłopiec zaczął się samodzielnie ubierać jeść i wykonywać proste czynności. Pozostały problemy w nauce i zachowaniu .Następstwem wypadku były także moczenia nocne i lęki nocne Po wypadku została także duża blizna na głowie., oraz zez rozbieżny okresowy oka lewego.

Biegły ocenił, że u powoda nastąpił trwały uszczerbek na zdrowiu z uwagi na porażenie w nastawności jednego oka w 15%, uszkodzenia kości sklepienia czaszki w 8%, ubytku w kościach czaszki w 7% oraz z powodu encefalopatii bez zmian charakterologicznych w 30%.

Zauważyć należy, że pozwany wypłacił dotychczas powodowi kwotę 12.000 zł tytułem zadośćuczynienia i 1550zł tytułem odszkodowania. Biorąc pod uwagę funkcjonowanie powoda przed wypadkiem bez jakichkolwiek problemów i jego wiek, a także rozmiar doznanych cierpień psychicznych i fizycznych, trwałość następstw zdarzenia także obecne funkcjonowanie powoda, trwające nadal problemy z aktualnym funkcjonowaniem. Nadal występują u powoda problemy z pamięcią co powoduje problemy z nauka czego skutkiem jest powtarzanie klasy. Chłopiec cierpi na nawracające przewlekłe bóle głowy znacznie utrudniające jego funkcjonowanie w szkole i w domu.. 2-3x w tygodniu występują nieuzasadnione wybuchy agresji o charakterze nagłym co odpowiada klinicznym objawom padaczki skroniowej. Jego obecne funkcjonowanie stwarza tez problemy w nawiązaniu bliższych relacji z rówieśnikami. Na chwilę obecna trudno także ustalić czy i jaką pracę będzie mógł podjąć małoletni powód. Na chwile obecną chciałby zostać stolarzem i trudno ocenić czy taką pracę będzie w stanie wykonywać i czy będzie w stanie wyuczyć się tego zawodu. Sąd uznał, że najbardziej adekwatną kwotą zadośćuczynienia jest kwota 110.000 zł. Skoro zatem pozwany wypłacił już powodowi kwotę 12.000 zł, Sąd uwzględnił żądanie powoda co do kwoty 98.000 zł. Sąd uznał bowiem, że żądanie zasądzenia 210.000 zł tytułem zadośćuczynienia jest zawyżone i nieutrzymane w rozsądnych granicach odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa, co oznacza, że stanowiłoby źródło wzbogacenia powoda (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2005 r., III CK 392/04, nadto wyrok z dnia 12 września 2002 r., IV CKN 1266/00 oraz z dnia 30 stycznia 2004 r., I CK 131/03) . Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że zasądzenie zadośćuczynienia w wysokości 98.000 zł spełni swoją funkcję i złagodzi ujemne przeżycia powoda poprzez dostarczenie mu środków pozwalających w szerszym stopniu zaspokoić jego potrzeby i umożliwić podjęcie właściwej rehabilitacji i kontynuowania właściwego leczenia po postawieniu aktualnej diagnozy dot. jego stanu zdrowia i rokowań na przyszłość.

Sąd oddalił żądanie powoda w zakresie miesięcznej renty w kwocie 1500zł tytułem zwiększonych potrzeb oraz zmniejszenia widoków na przyszłość. W ocenie Sądu powód w żaden sposób nie wykazał zasadności zgłoszonego roszczenia. Jeśli chodzi o zwiększone potrzeby to nie wynikają one ze zgromadzonego materiału dowodowego. Strona powodowa nie przedłożyła żadnych dowodów potwierdzających wysokość zwiększonych potrzeb. Z zeznań świadka T. C. oraz matki małoletniego powoda nie wynika aby były ponoszone jakieś koszty związane z rehabilitacją czy też dalszym leczeniem. Powód tylko w pierwszym okresie po wypadku uczęszczał na pływalnię. W zakresie wizyt lekarskich korzysta tylko z wizyt u neurologa dziecięcego oraz z pomocy psychologa i pedagoga szkolnego. Matka małoletniego powoda nie wykazała aby wiązały się z tym jakieś dodatkowe koszty. W zakresie zażywania leków podała tylko jeden lek H., której koszt zakupu jest niewielki. Powód nie korzysta także z żadnej specjalnej diety.

Co do renty z tytułu zmniejszenia widoków na przyszłość sąd uznał, iż także w tym zakresie roszczenie nie zostało udowodnione. Małoletni powód jest uczniem 7 klasy szkoły podstawowej i trudno ustalić w chwili obecnej jak będzie wyglądała jego dalsza nauka. Do tej pory przechodził z klasy do klasy. Klasa 7 jest pierwszą którą powód powtarza. Jak podaje matka powoda chłopiec chciałby zostać stolarzem i trudno na chwilę obecną ocenić czy stan zdrowia powoda pozwoli mu na wyuczenie się w tym zawodzie i wykonywanie tej pracy. W ocenie sądu być może należałoby przeprowadzić dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy, ale taki dowód nie został przez stronę powodową zainicjowany.. Biegły W. S. w swojej opinii wykluczył możliwość wykonywania takich zawodów jak żołnierz zawodowy, pilot, marynarz, policjant, strażak , operator dźwigu. Z żadnych dowodów i twierdzeń nie wynika aby małoletni rozważał możliwość podjęcia którejkolwiek z tych prac. W tym zakresie roszczenie w ocenie Sądu jest co najmniej przedwczesne. Wobec powyższego sąd nie uznał roszczenia strony powodowej w zakresie renty za zasadne i w tym zakresie powództwo oddalił.

Powód domagał się również zasądzenia odsetek od przyznanego zadośćuczynienia wskazując datę 12 maja 2015r.. Sąd zasądził kwotę 98.000zł z odsetkami ustawowymi od dnia 19 maja 2015r przyjmując ,iż żądanie wypłacenia kwoty 220.000zł tytułem zadośćuczynienia wpłynęło do pozwanego w dniu 4 maja 2015r, a więc termin zrealizowania zapłaty upłynął po 14 dniach z dniem 18 maja 2015r

Biorąc pod uwagę wnioski końcowe opinii biegłego Sąd ustalił odpowiedzialność pozwanego na przyszłość za skutki wypadku z dnia 12 grudnia 2010r. W tym zakresie na podkreślenie zasługują dwa aspekty zdrowotne z uwagi na ich przewlekły charakter, rzutujący niekorzystnie na dalszą jakość życia i możliwości nauki i pracy małoletniego powoda. Należą do nich padaczka pourazowa i znaczne obniżenie ostrości wzroku. Oba te zjawiska jak stwierdził biegły są już widoczne w badaniach szczegółowych chociaż na chwilę obecną nie obserwowano jeszcze objawów klinicznych. . Z zapisu EEG wynika iż nieprawidłowe wyniki zapisu czynności mózgu są stanem przedklinicznym padaczki pourazowej ogniskowej która może się rozwinąć w postać pełnoobjawowa na przestrzeni najbliższych lat.. Drugim elementem złego rokowania są rozległe zmiany pourazowe uszkodzenia struktury nerwowej siatkówki które w najbliższych latach będą prowadzić znacznego obniżenia ostrości wzroku.

Tym samym w punkcie II wyroku Sąd ustalił odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku z dnia 12.12.20110r mogące wystąpić w przyszłości. W pozostałej części powództwo oddalono.

O kosztach Sąd orzekł w oparciu o art. 100 kpc, zgodnie z którym, w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. W związku z powyższym, Sąd w III punkcie wyroku obciążył stronę pozwaną proporcjonalnie kosztami postępowania, odstępując od obciążania stronę powodową która co do kosztów sądowych była zwolniona w całosci i pozostawiając szczegółowe rozliczenie referendarzowi sądowemu.

/-/ SSO Hanna Ratajczak

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron;

3.  przedłożyć wraz z wpływem apelacji lub za 14 dni.

6.05.2019 SSO Hanna Ratajczak