Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2018 r. w Warszawie

sprawy Fundacji (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

z udziałem I. Ś.

na skutek odwołania Fundacji (...)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 10 stycznia 2018 r., nr: (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od Fundacji (...) na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt i 00/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Fundacja (...) złożyła odwołanie od decyzji Zakładu
(...) (...) Oddział w W. z 10 stycznia 2018 roku, nr (...), dotyczącej I. Ś..

Fundacja zaskarżyła przedmiotową decyzję w całości, zarzucając jej brak wszechstronnej i całościowej analizy stanu faktycznego i oceny materiału dowodowego oraz naruszenie przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz art. 627 k.c., art. 734 § 1 k.c. w zw. z art. 750 k.c. W oparciu o powyższe zarzuty odwołująca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez ustalenie, że I. Ś. nie podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowemu, wypadkowemu w okresach wskazanych w zaskarżonej decyzji z tytułu zawartych umów z Fundacją (...) i w związku z tym ustalenie braku podstaw do ustalenia wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia oraz o zasądzenie od organu rentowego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.

W uzasadnieniu odwołania Fundacja wskazała, że skarżona decyzja ZUS w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym jest oparta na błędnym ustaleniu, że umowy zawierany między zainteresowaną a odwołującą się w ramach Programu (...) są umowami o świadczenie usług, a nie umowami o dzieło. Stanowisko to zdaniem odwołującej się nie znajduje podstawy w przepisach prawa zgromadzonym materiale dowodowym i wynika z niezbadania i niezrozumienia istoty, celu oraz zasad Programu (...) (...) w ramach których były zawierane kontrolowane umowy. Pełnomocnik wyjaśnił, że w ramach tego programu fundacja zawierała umowy z wybitnymi sportowcami, którzy mieli opracować autorski scenariusz zajęć sportowych dla młodzieży, który miał następnie być przez nich realizowany. Każdy scenariusz miał charakter indywidualny i niepowtarzalny z uwagi na jego autorów, którzy posiadali własne doświadczenia w ściśle określonych dziedzinach sportu. Tym samym nie powinno być wątpliwości, że opracowanie scenariusza zajęć sportowych i przeprowadzenie cyklu zajęć według tego scenariusza ma charakter dzieła w rozumieniu ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ocenie pełnomocnika ZUS nie zapoznał się z dziełami wykonywanymi przez sportowców i trenerów, z którymi były zawierane umowy, pominął przedstawione w toku postępowania wyjaśniającego dokumenty, a jedynie skupił się na nazwie zawieranych przez fundację umów zamiast badaniu jaki był ich cel oraz zgodny zamiar stron (odwalanie z 13 lutego 2018 roku. k. 3-11 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z 6 marca 2018 roku wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹¹ § 1 k.p.c. i zasądzenie od odwołującej się fundacji kosztów na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając stanowisko organu rentowego wyjaśnił, że na przełomie czerwca i września 2017 roku przeprowadzono u płatnika składek Fundacji (...) kontrolę w zakresie zgłaszana do ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest płatnik składek. Podczas kontroli stwierdzono, że płatnik składek nie zgłosił do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego osób, które wykonywały pracę na podstawie umów nazwanych „umowa o współpracy”. Skarżoną decyzją ZUS stwierdził, że I. Ś. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako zleceniobiorca w Fundacji (...) i ustalił podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia. W ocenie organu rentowego umowy zawierane między fundacją a zainteresowanymi nie spełniają cech charakterystycznych dla umowy o dzieło, gdyż są one umowami starannego działania a ich rezultat nie ma postaci materialnej lub niematerialnej, ale ucieleśnionej w jakimś nośniku, wobec czego nie można mówić za rękojmi za wady dzieła. Powołał się również na orzeczenie Sądu Najwyższego, w którym wskazano, że umowy dotyczące systematycznego wykonywania czynności sportowych lub trenerskich za okresowo wypłacanym wynagrodzeniem powodują, co do zasady, obligatoryjne objęcie ubezpieczeniem społecznym na podstawie umowy o świadczenie usług (odpowiedź na odwołanie z 7 marca 2018 roku, k. 28 - 32 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca się Fundacja (...) jest organizatorem programu pod tytułem (...). Jest to autorski program Fundacji wypracowany i opracowany na podstawie badań i realizowany między gimnazjalistami, rodzicami i trenerami mający na celu przeciwdziałanie zmniejszającej się z roku na rok aktywności fizycznej młodzieży w wieku gimnazjalnym. Zgodnie z założeniami programu Fundacja organizowała konkurs dla znanych sportowców i trenerów, w rantach którego mogli składać projekty zajęć popularyzujących kulturę sportu wśród młodzieży. Wybrane projekty były następnie kierowane do realizacji, którą mieli zajmować się ich autorzy (Regulaminy Programu (...), k. 13-24 a.s., zeznania świadek E. G. k. 75 - 76 a.s.).

Na przełomie lat 2013-2016 Fundacja (...) zorganizowała łącznie trzy edycje programu (...). Zasady programu, w tym zasady jego przeprowadzenia, warunki zgłoszenia uczestnictwa oraz dokładny harmonogram i terminy jego realizacji, były co roku ustalane w regulaminie programu obowiązującym dla danej edycji. Główne zasady i założenia programu nie ulegały w powyższym okresie istotnej zmianie (regulaminy programu (...) k. 13-24 a.s., zeznania świadka E. G., k. 75 - 76 a.s.).

Zgodnie z zasadami sformułowanymi w regulaminach programu (...) składał się z dwóch części: konkursowej, polegającej na wyborze w drodze konkursu najlepszych autorskich scenariuszy zajęć sportowych dla młodzieży w wieku gimnazjalnej, oraz realizacyjnej, polegającej na przeprowadzeniu zajęć sportowych dla młodzieży w wieku gimnazjalnym oraz akcji edukacyjnej dla rodziców młodzieży w' wieku gimnazjalnym i nauczycieli wychowania fizycznego. W części konkursowej program był skierowany do byłych zawodników różnych dyscyplin sportowych mających sukcesy krajowe co najmniej na poziomie mistrzostw krajowych, którzy deklarowali wolę zaplanowania, zorganizowania- i realizacji autorskich scenariuszy zajęć sportowych dla młodzieży gimnazjalnej. Osoby te, chcąc wziąć udział w programie (...), były zobowiązane do złożenia w stosownym terminie dokumentów określonych w regulaminie programu, w tym także formularza zgłoszeniowego. W formularzu zgłoszeniowym do programu autor wskazywał swoje doświadczenie sportowe oraz informacje o proponowanym scenariuszu zajęć sportowych, w tym: tytuł zajęć, opis pomysłu na zajęcia, przykładowy scenariuszem zajęć, wskazanie elementów innowacyjnych w scenariuszu oraz partnerów w organizacji i prowadzeniu zajęć, a także sposoby rekrutacji młodzieży oraz organizacja zajęć. Scenariusz miała być skierowany do młodzieży gimnazjalnej o różnych predyspozycjach fizycznych i umiejętnościach sportowych, przy czym w pierwszej kolejności miały obejmować młodzież dotychczas mało aktywną fizycznie, zajęcia miały mieć charakter nieodpłatny i miały mieć za zadanie podnoszenie sprawności fizycznej młodzieży. Ponadto w formularzu wskazywano również preliminarz kosztów, w tym wynagrodzenie zgłaszającego. Wyboru scenariuszy wskazywanych w formularzach zgłoszeniowych dokonywała powołana przez Fundację kapituła, w skład której wchodzą jej pracownicy, przedstawiciele Totalizatora Sportowego oraz Ministerstwa Sportu i Turystyki. Zwycięskie scenariusze, które określano „(...)”, były kierowane do realizacji, a z ich autorami Fundacja nawiązywała umowy o współpracy. W ramach tych umów osoby te zobowiązywały się do realizacji stworzonego przez siebie projektu (regulaminy programu (...) k. 13-24 a.s., zeznania świadek E. G. k. 75 - 76 a.s., zeznania zainteresowanej I. Ś., k. 77 – 79 a.s.).

Jedną z osób, która zgłaszała swój udział w programie (...), była I. Ś. - kajakarka m.in. (...) w S. i B., finalistą (...) w B. i A. (...). I. Ś. ukończyła Akademię (...) w P. uzyskując tytuł magistra wychowania fizycznego oraz trenera II klasy w kajakarstwie (formularze zgłoszeniowe zainteresowanej do Programu (...) (...) k. 1155 – 1161 tom III akt kontroli, zeznania zainteresowanej I. Ś., k. 77 – 79 a.s.; potwierdzona kopia dyplomu ukończenia (...) w P., k. 1163 tom III akt kontrolnych).

Po zakwalifikowaniu się do poszczególnych edycji Programu (...) (...) I. Ś. za każdym razem zawierała z Fundacją (...) umowę o współpracę. Łącznie zainteresowana zawarła dwie takie umowy: w dniu 29 sierpnia 2015 roku, oraz w dniu 3 września 2016 roku, a także aneks w dniu 6 lutego 2017 roku do umowy z 3 września 2016 roku. W preambule każdej z umów wskazywano, że strony podejmują współpracę na zasadach określonych w umowie w związku z realizacją programu (...) przez Fundację (...), zgłoszeniem prowadzącego swojego scenariusza zajęć sportowych z młodzieżą w wieku gimnazjalnym oraz zakwalifikowaniem tego projektu do realizacji. Przedmiotem każdej z umów (§ 1) było powierzenie przez Fundację (...) (Organizatora) I. Ś. (Prowadzącemu) realizacji zajęć sportowych dla młodzieży w wieku gimnazjalnym w ramach Programu (...) według Autorskiego Projektu Prowadzącego. W przypadku każdej z umów zobowiązania zainteresowanej określał § 2 pkt 1 umowy, obejmowały one m.in. następujące czynności:

•

wzięcie udziału w jednodniowym szkoleniu organizowanym przez Organizatora które ma na celu wdrożenie go w podstawowe zasady realizacji programu, takie jak sposób rekrutacji, prowadzenie spotkań z rodzicami, system rozliczeń, sprawozdawczość itp.;

•

wzięcie czynnego udziału w evencie sportowym inaugurującym Program na Torze W. (...) S., polegającym na poprowadzeniu animacji sportowych dla dzieci i młodzieży (w sposób zaproponowany w formularzu zgłoszeniowym, stanowiącym załącznik nr 2 do niniejszej Umowy, lub inny, wskazany przez Organizatora);

•

nawiązanie współpracy ze szkołami gimnazjalnymi, klubami sportowymi, jednostkami samorządu terytorialnego, organizacjami (...) i animatorami O. lub osobami zarządzającymi infrastrukturą sportową w regionie, w którym będzie realizowany Autorski Projekt, lokalnymi mediami celem zapewnienia odpowiednich warunków logistycznych do realizacji Autorskiego Projektu, rekrutacji uczestników i promocji Autorskiego Projektu;

•

przeprowadzenie minimum jednego spotkania edukacyjnego dla rodziców młodzieży w wieku gimnazjalnym w szkole, z którą Prowadzący będzie współpracował przy realizacji projektu;

•

przekazanie materiałów informacyjnych i edukacyjnych rodzicom młodzieży uczącej się w szkole lub klubie sportowym, z którymi Prowadzący będzie współpracował przy realizacji Autorskiego Projektu oraz przekazania im materiałów edukacyjnych i informacyjnych dostarczonych przez Fundację;

•

przeprowadzenie rekrutacji uczestników prowadzonych przez siebie zajęć sportowych;

•

niezwłoczne informowanie Organizatora o zmianach w harmonogramie Autorskiego Projektu.

•

przeprowadzenie cyklu bezpłatnych zajęć dla młodzieży zgodnie z Autorskim Projektem i jego harmonogramem i aktywnego uczestnictwa we wszystkich zajęciach.

•

przeprowadzenie co najmniej 5 zajęć dla młodzieży, na ogólnodostępnej strukturze (np. na boisku O.), chyba, że w miejscowości, w której odbywają się zajęcia nie ma ogólnodostępnej infrastruktury sportowej i o czym Prowadzący zamieścił informację w formularzu zgłoszeniowym

•

przeprowadzenie jednych zajęć pokazowych z młodzieżą gimnazjalna we wskazanej przez Organizatora szkole lub wzięcie udziału w evencie sportowym na zakończenie programu w miejscu i terminie wskazanym przez Organizatora;

•

przeprowadzenie dwóch ankiet ewaluacyjnych z młodzieżą uczestniczącą w zajęciach sportowych (w trakcie pierwszych i ostatnich zajęć sportowych) w tym wydrukowanie ankiet według przekazanego przez Organizatora wzoru, przesłanie wypełnionych ankiet na adres Organizatora w terminie 5 dni roboczych od dnia przeprowadzenia każdej z ankiet;

•

sporządzanie dokumentacji potwierdzającej realizację zajęć składającą się z minimum 20 zdjęć poglądowych (każde z innych zajęć sportowych) oraz list obecności młodzieży uczestniczącej w poszczególnych zajęciach;

•

zebranie od osób biorących udział w zajęciach wypełnionych i podpisanych formularzy z oświadczeniem o braku przeciwskazań zdrowotnych do udziału dziecka w zajęciach oraz ze zgodą na: uczestnictwo dziecka w zajęciach, przetwarzanie danych osobowych, wykorzystanie wizerunku wg wzoru przekazanego przez Organizatora;

•

umożliwianie Organizatorowi lub jego upoważnionym przedstawicielom obserwowania i monitorowania realizacji Autorskiego Projektu, w tym uczestnictwa w zajęciach;

•

sporządzenie sprawozdania częściowego z realizacji Autorskiego Projektu, wg formularza stanowiącego Załącznik nr 5 do Umowy i przekazania go Organizatorowi wraz z dokumentacją z realizacji I etapu Autorskiego Projektu do dnia 5 stycznia 2016 roku;

•

sporządzenie sprawozdania końcowego z realizacji Autorskiego Projektu, wg formularza stanowiącego Załącznik do Umowy i przekazania go Organizatorowi wraz z dokumentacją z realizacji Autorskiego Projektu;

•

uzupełnienie Autorskiego Projektu zajęć sportowych o wnioski płynące z przeprowadzonych zajęć i przekazania go Organizatorowi;

•

ponoszenie we własnym zakresie wszelkich kosztów związanych z realizacją Autorskiego Projektu w szczególności związanych z wynajmem sali, zakupem sprzętu sportowego, drukiem ankiet i formularzy, przesyłkami pocztowymi, transportem;

•

uczestniczenia w działaniach Organizatora i/lub partnerów Programu, w tym w szczególności podejmowanych przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, dotyczących Programu i/lub aktywizowania sportowego młodzieży, takich jak np. prowadzenie zajęć pokazowych, udział w konferencjach prasowych itp.;

•

przestrzeganie zapisów Regulaminu Programu.

Poszczególne umowy różniły się częściowo, przede wszystkim w zakresie ilości i harmonogramu zajęć, jakie zainteresowana miała wykonać zgodnie z projektem. W umowie z 29 sierpnia 2015 roku zainteresowana była zobowiązana do przeprowadzenia cyklu bezpłatnych zajęć dla młodzieży zgodnie z projektem i harmonogramem w okresie pomiędzy 1 września 2015 roku a 30 kwietnia 2016 roku co najmniej dwa razy w tygodniu (łącznie nie mniej niż 40 spotkań), z tym, że w I etapie realizacji zajęć, tj. od 1 września do 31 grudnia 2015 roku odbędzie się co najmniej 18 spotkań. Zgodnie z postanowieniami umowy z 3 września 2016 roku zajęcia miały odbywać się w okresie od 5 września 2016 roku do 30 kwietnia 2017 roku, co najmniej dwa razy w tygodniu (łącznie nie mniej niż 40 spotkań) z tym, że na 1 etapie realizacji zajęć. tj. od 1 września do 31 grudnia 2016 roku miało odbyć się co najmniej 18 spotkań i zajęcia miały odbywać się równomiernie rozłożone od 5 września 2016 roku do 30 kwietnia 2017 roku. W aneksie do umowy zawartym w dniu 6 lutego 2017 roku ustalono, że zajęcia miały odbywać się w okresie od 5 września 2016 roku do 30 maja 2017 roku, co najmniej dwa razy w tygodniu (łącznie nie mniej niż 48 spotkań), z tym zastrzeżeniem, że w okresie od 1 marca 2017 roku do 31 maja 2017 roku odbędzie się co najmniej 15 spotkań. (umowa o współpracy z 29 sierpnia 2015 roku, k. 1177 – 1183 tom III akt kontroli, umowa o współpracy z 3 września 2016 roku, k. 1147 – 1154 tom III akt kontroli, aneks z 6 lutego 2017 roku, k. 1143 - 1145)

Za wykonanie każdej z umów zainteresowana miała otrzymać wynagrodzenie zgodnie z postanowieniami § 4. W umowach z 29 sierpnia 2015 roku i z 3 września 2016 roku przewidziano wynagrodzenie w wysokości 22.000 zł brutto płatne w 3 ratach: 12.000 zł , 5.000 zł oraz 5.000 zł. Natomiast w aneksie do umowy z 3 września 2016 roku przewidziano wypłatę wynagrodzenia w wysokości 24.000 zł brutto wypłacane w 3 ratach: 12.000 zł, 5.000 zł oraz z 7.000 zł brutto. (umowa o współpracy z 29 sierpnia 2015 roku, k. 1177 – 1183 tom III akt kontroli, umowa o współpracy z 3 września 2016 roku, k. 1147 – 1154 tom III akt kontroli, aneks z 6 lutego 2017 roku, k. 1143 - 1145).

W każdej umowie, w §5, przewidziano również postanowienie dotyczące odpowiedzialności zainteresowanej za niewywiązywanie się lub nienależyte wywiązanie się przez nią z zobowiązań umowy. (umowa o współpracy z 29 sierpnia 2015 roku, k. 1177 – 1183 tom III akt kontroli, umowa o współpracy z 3 września 2016 roku, k. 1147 – 1154 tom III akt kontroli, aneks z 6 lutego 2017 roku, k. 1143 - 1145).

I. Ś. realizowała zajęcia zgodnie ze stworzonymi przez siebie projektami scenariusza w każdej edycji Programu oraz umowami o współpracę zawieranymi z Fundacją. Prowadzone przez nią zajęcia, zgodnie ze stworzonym przez nią scenariuszem, nie skupiały się wyłącznie na kajakarstwie. Tematyka zajęć koncentrowała się na zachowywaniu bezpieczeństwa nad wodą oraz była skierowana również do dzieci nie mających styczności ze sportem. Dzieci w czasie zajęć rozwijały umiejętności pływackie, ucząc się nowych styli takich jak crawl czy żabka. Ubezpieczona wprowadziła również kajaki na pływalnie. Były to kajaki wyczynowe do slalomu, POLO (do gry zespołowej w piłkę 5 na 5) oraz typu stand-up. Zajęcia z kajakami odbywały się nie tylko na basenie, ale również na dworze, nad rzeką. Scenariusze realizowała samodzielnie, nie współpracując z nikim w tym zakresie. Jeśli chodzi o realizacje zajęć Fundacja nie narzucała ubezpieczonej niczego poza wywiązaniem się z ustalonej w umowie o współpracę liczby godzin. Mogła realizować zaplanowane zajęcia raz, dwa razy w tygodniu czy też raz na 2 tygodnie według własnej inwencji i pomysłu na zajęcia oraz od dostępności obiektów na których przeprowadzane były zajęcia. Prowadziła listy obecności i była zobowiązana do przekazywania ich wraz z dokumentacją zdjęciową do Fundacji. W ramach umowy o współpracę ubezpieczona przenosiła prawa autorskie do zdjęć, na wykonanie których wyrażali zgodę rodzice dzieci uczestniczących w programie. Fundacja nie wizytowała zajęć prowadzonych przez I. Ś..(zeznania świadek E. G. k. 65-68 a.s., zeznania zainteresowanej I. Ś., k. 77 – 79 a.s.). W każdej edycji, za realizację projektu I. Ś. otrzymała wynagrodzenie zgodnie z postanowieniami umowy (listy wypłat i rachunki tom XI - XII akt kontroli).

Pismem z 11 maja 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. zawiadomił Fundację (...) o zamiarze wszczęcia kontroli w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zgłaszanie do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i wypłacanie tych świadczeń oraz dokonywania rozliczeń z tego tytułu, prawidłowość i terminowość opracowywania wniosków o świadczenia emerytalne i rentowe oraz wystawiania zaświadczeń lub zgłaszania danych do celów ubezpieczeń społecznych. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że umowy o współpracę zawierane między Fundacją (...) a osobami, które brały udział w Programie (...) (...) stanowiły umowy o świadczenie usług. Po zakończeniu kontroli, sporządzeniu z niej protokołu oraz rozpatrzenia zastrzeżeń Fundacji, organ rentowy pismami z 8 grudnia 2017 roku wszczął postępowanie w sprawie złożenia korekt dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych z tytułu zatrudnienia na podstawie umów cywilno-prawnych, które zostało zakończone wydaniem w dniu 10 stycznia 2018 roku szeregu decyzji w przedmiocie podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz ustalenia podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia osób wykonujących dla Fundacji (...) umowy o współpracę (zawiadomienie o wszczęciu kontroli z 11 maja 2017 roku k. 5 akt kontroli - tom I; protokół kontroli k. 7917-8010 akt kontroli tom XIII; zastrzeżenia do ustaleń kontroli k. 7037-8072 akt kontroli, zawiadomienie o wszczęciu postępowania k. 8105-8302 d.k., decyzje dla ubezpieczonych k. 8309-8532 akt kontroli - tom XIII - XIV).

Decyzją z dnia 10 stycznia 2018 roku, nr (...) ZUS (...) Oddział w W. stwierdził, że I. Ś. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 29 sierpnia do 30 czerwca 2016 roku oraz od 3 września 2016 roku do 31 maja 2017 roku jako zleceniobiorca u płatnika składek Fundacja (...) i ustalił dla niej podstawę wymiaru składek na obowiązkowa ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe (decyzja ZUS z 10 stycznia 2018 roku, k. nienumerowana akta rentowe).

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego obejmującego zeznania świadek E. G. i zainteresowanej I. Ś., a także dokumentów przedłożonych w toku postępowania oraz załączonych do akt rentowych i akt kontroli ZUS. Tak zebrane dowody, w zakresie, w jakim wynikały z nich przedstawione wyżej okoliczności faktyczne. Sąd uznał za wiarygodne w całości.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się o treść zebranych w sprawie dokumentów w postaci regulaminów programu (...), umów o współpracę zawieranych między Fundacją a zainteresowaną, formularzy zgłoszeniowych, list plac i rachunków oraz innych wymienionych powyżej co do kart akt dokumentów. Dokumenty te, jako niekwestionowane i zawierające informacje istotne z perspektywy sporu, podlegały uwzględnieniu na poczet materiału dowodowego w całości i były niezbędne do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadek E. G. w zakresie przedstawianych przez nią okoliczności dotyczących celu. specyfiki oraz realizacji programu (...) organizowanego przez odwołującą się Fundację, w tym również w zakresie w jakim kwestie te dotyczy zainteresowanej. Świadek jest pracownikiem Fundacji odpowiedzialnym za koordynację prowadzonych przez nią programów, a tym samym ma bogatą wiedzę na ten temat. Podane przez nią informacje były zbieżne z informacjami wynikającymi z Regulaminu Programu (...) (...), umowami o współpracę oraz formularzami zgłoszeniowymi. Sąd miał przy tym na względzie, że świadek posiadała również pewne informacje w zakresie realizacji projektu przez zainteresowaną, przy czym wskazała również, ze z uwagi na ilość projektów wykonywanych w ramach programu były one ograniczone.

Sąd dał również wiarę zeznaniom zainteresowanej I. Ś.. Zainteresowana w sposób przekonywujący przedstawiła informacje dotyczące jej udziału w edycjach programu (...) i były one zbieżne z informacjami wynikającymi z pozostałych dowodów.

Sąd miał przy tym na względzie, że stan faktyczny sprawy był w istocie bezsporny - strony nie kwestionowały żadnej z powyższych okoliczności, spór zaś dotyczył kwalifikacji prawnej umów o współpracę zawieranych między odwołującą się Fundacją a zainteresowaną. W tych okolicznościach, mając na względzie powyższe. Sąd uznał zebrane w sprawie dowody za wystarczające do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie Fundacji (...) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z 10 stycznia 2018 roku, nr (...), było niezasadne.

Spór w niniejszej sprawie koncentrował się na ocenie umów o współpracę zawieranych między odwołującą się Fundacją a zainteresowaną I. Ś. w ramach programu (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych, po przeprowadzeniu kontroli w zakresie realizacji obowiązków Fundacji jako płatnika składek stwierdził, że przedmiotowe umowy stanowiły umowy o świadczenie usług, w wyniku czego na podstawie skarżonej decyzji z dnia 10 stycznia 2018 roku stwierdził, że I. Ś. w okresach od 29 sierpnia do 30 czerwca 2016 roku oraz od 3 września 2016 roku do 31 maja 2017 roku podlega obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym, rentowym i wypadkowym jako zleceniobiorca u płatnika składek Fundacja (...) i ustalił dla niej podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia. Z taką oceną stosunków prawnych nie zgodziła się odwołująca się Fundacja. Pełnomocnik odwołującej się zarzucił organowi brak wszechstronnego rozważenia okoliczności sprawy i błędne przyjęcie, że przedmiotowe umowy o współpracę stanowią umowy' o świadczenie usług, podczas gdy faktycznie były to umowy o dzieło, które nie wywołują skutków w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym. Przedmiotem rozważań Sądu w niniejszej sprawie była zatem ocena prawna umów o współpracę, jakie zostały zawarte między Fundacją (...) a I. Ś. w dniu 29 sierpnia 2015 roku, w dniu 3 września 2016 roku oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy zainteresowana podlegała ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania umów o świadczenie usług na warunkach zlecenia (zgodnie z twierdzeniami ZUS), czy też nie podlegał obowiązkowo tym ubezpieczeniom z racji wykonywania umów o dzieło (tak jak twierdziła odwołująca Fundacja).

Na wstępie wskazać należy, że praca na umowę zlecenie bezsprzecznie stanowi jeden z tytułów, na podstawie którego osoba może podlegać ubezpieczeniom społecznym. Zgodnie zaś z art. 6 ust. 1 pkt 4. art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm. - dalej jako ustawa systemowa) ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym obowiązkowo podlegają osoby fizyczne wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenie albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2a ustawy systemowej za pracownika uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenie lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeśli taką umowę zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeśli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Pracownicy wykonujący pracę na podstawie umowy zlecenie w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jako osoby podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym podlegają ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie. Z przepisu art. 11 pkt 2 powołanej ustawy wynika, że przystąpienie do ubezpieczenia chorobowego jest zależne od złożenia przez te osoby stosowanego wniosku.

Zaznaczenia wymaga również, że na tle przepisów ustawy o systemie społecznych, w tym art. 83 i art. 86 tejże ustawy. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może przeprowadzali kontrole w zakresie prawidłowości zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych, ich przebiegu, a także prawidłowości i rzetelności ustalania wymiaru oraz obliczenia składek. Z tego zaś wynika kompetencja do badania samego tytułu ubezpieczenia (por. przykładowo orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 10 stycznia 2013 roku, III AUa 1039/12 oraz z 25 września 2012 roku, III AUa 398/12).

Stosownie do treści art. 627 k.c., przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Z kolei w myśl art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie, przy czym zgodnie z art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Należy przy tym podkreślić, że dokonanie w praktyce właściwej kwalifikacji prawnej zobowiązania poprzez odróżnienie umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług często napotyka trudności z uwagi na fakt, że zawierane i istniejące w obrocie prawnym umowy często posiadają elementy charakterystyczne obu rodzajów umów. Niewątpliwie kwestia ta ma istotne znaczenie zwłaszcza na tle przepisów regulujących istnienia tytułu podlegania ubezpieczeniom oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika składek. Osoby wykonujące pracę na podstawie umów o dzieło nie podlegają z mocy ustawy ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu tak. jak ma to miejsce w przypadku umów zlecenia.

Rozważając kwestie sporne w niniejszej sprawie Sąd Okręgowy miał na względzie orzecznictwo, w którym wskazuje się. że umowa o dzieło jest umową rezultatu. Przyjmujący zamówienie (wykonawca) zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, za którego wykonanie, jakość wydanie jest odpowiedzialny, a zamawiający - do zapłaty wynagrodzenia i odbioru dzieła. Adresatem rezultatu jest zamawiający, a dzieło ma być dostosowane do jego indywidualnych potrzeb, gustów, upodobań. Na essentalia negotii umowy o dzieło składa się: określenie dzieła, do którego wykonania zobowiązany jest przyjmujący zamówienie, a także - z uwzględnieniem regulacji art. 628 k.c. w zw. z art. 627 k.c. - wynagrodzenie, do którego zapłaty zobowiązany jest zamawiający. Przedmiotem świadczenia przyjmującego zamówienie jest wykonanie dzieła, które może polegać na jego stworzeniu lub przetworzeniu do postaci, w jakiej poprzednio nie istniało. Dziełem jest z góry określony, samoistny materialny lub niematerialny, lecz ucieleśniony i obiektywnie osiągalny pewien rezultat pracy i umiejętności przyjmującego zamówienie, których charakter nie wyklucza zastosowania rękojmi za wady. Cechą konstruktywną dzieła jest samoistność rezultatu, która wyraża się przez niezależność powstałego rezultatu od dalszego działania twórcy oraz od osoby twórcy. Z chwilą ukończenia dzieła staje się ono niezależną od twórcy, autonomiczną wartością w obrocie. Ponadto dzieło powinno być oznaczone jako wykonane na zamówienie, a zatem odpowiadające osobistym potrzebom, upodobaniom czy wymaganiom zamawiającego. Należy podkreślić, że w wypadku umowy o dzieło istotne jest osiągnięcie umówionego rezultatu, bez względu na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności. Przyjmujący zamówienie odpowiada zatem za nieosiągnięcie określonego rezultatu, a nie za brak należytej staranności. Przyjmujący zamówienie odpowiada za jakość dzieła i określa metodologię jego wykonania. Dzieło powinno jednak posiadać cechy określone w umowie lub wynikające z charakteru danego dzieła. Wykonanie dzieła zwykle wymaga określonych kwalifikacji, umiejętności i środków. Na przyjmującym zamówienie nie spoczywa zasadniczo obowiązek wykonania dzieła, chyba że wynika to z umowy o dzieło lub charakteru dzieła.

Natomiast wykonanie określonej czynności bądź też szeregu powtarzających się czynności jest cechą charakterystyczną umów zlecenia i umów o świadczenie usług nieuregulowanych innymi przepisami. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (art. 734 § 1 k.c.) lub też czynności faktycznej. Elementem wyróżniającym umowy zlecenia (essentialia negolii) jest nie wynik, lecz starania w celu jego osiągnięcia. Jest to zatem umową o podjęcie starannego działania i dokonywanie należytych zabiegów ze strony podejmującego się usługi. Do obowiązków przyjmującego zlecenie należy wykonanie usługi, tj. dokonanie określonej w umowie czynności, a sposób jej wykonania pozostawiony jest w zasadzie uznaniu zleceniobiorcy z uwzględnieniem udzielonych wskazań czy instrukcji zleceniodawcy, przy czym zleceniobiorca powinien wykonać usługę osobiście. Zobowiązuje się on tylko do dołożenia należytej staranności i nie odpowiada za brak rezultatu oczekiwanego przez zleceniodawcę. Przedmiotem zlecenia jest więc dokonanie określonej czynności, która może zostać wskazana w sposób zindywidualizowany (określenie rodzaju, przedmiotu, stron, postanowień przedmiotowo istotnych) lub przez wskazanie tylko rodzaju takiej czynności. W odróżnieniu od umowy o dzieło, umowa zlecenia jest zatem umową starannego działania. Działający z zachowaniem należytej staranności zleceniobiorca, w razie niezrealizowania celu umowy, nie ponosi odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania.

Z powyższego wynika, że jedną z decydujących przesłanek pozwalających zakwalifikować daną umowę jako umowę o dzieło jest możliwość określenia jej rezultatu - zindywidualizowanego przedmiotu świadczenia. W przypadku umowy o dzieło niezbędne jest zatem to, aby starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy. Przyjmuje się przy tym, że rezultat, o który umawiają się strony, musi być z góry określony, mieć samoistny byt oraz być obiektywnie osiągalny i pewny. Dzieło musi bowiem istnieć w postaci postrzegalnej. pozwalającej nie tylko odróżnić je od innych przedmiotów, ale i uchwycić istotę osiągniętego rezultatu. Przedstawiony zespół cech konstytutywnych przy tym występować musi łącznie. Powyższe odróżnia umowę o dzieło od umowy zlecenia oraz od umowy o świadczenie usług, które stanowią umową starannego działania, a zatem ich celem jest wykonywanie określonych czynności, które nie muszą zmierzać do osiągnięcia rezultatu. Istotne jest również to, że kryterium odróżnienia umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług stanowi także możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowa na istnienie wad fizycznych. Sprawdzian taki jest zaś niemożliwy do przeprowadzenia, jeśli strony nie określiły w umowie cech i parametrów indywidualizujących dzieło. Taki brak kryteriów określających pożądany przez zamawiającego wynik' (rezultat) umowy prowadzi do wniosku, że przedmiotem zainteresowania zamawiającego jest wykonanie określonych czynności, a nie ich rezultat (por. wyroki Sądu Najwyższego: z 30 listopada 2017 roku, II UK 551/16; z 14 listopada 2013 r., 11 UK 115/13; z 5 marca 2004 roku. I CK 329/03; z 3 listopada 2000 roku. IV CKN 152/00; zob. wyroki Sądu Apelacyjnego w Białymstoku: z 28 czerwca 2018 roku. III AUa 133/18; z 22 maja 2018 roku, III AUa 41/18; z 11 kwietnia 2018 roku, III AUa 106/18; z 30 października 2014 roku, III AUa 713/14; zob. także wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 16 grudnia 2014 roku, III AUa 305/14).

Jak wynika z dokonanych przez Sąd ustaleń, Fundacja (...) zawarła z zainteresowaną I. Ś. łącznie 2 umowy o współpracę, tj. umowy z dnia 29 sierpnia 2015 roku oraz z 3 września 2016 roku wraz z aneksem z 6 lutego 2017 roku . Zgodnie z postanowieniem każdej z tych umów o współpracę I. Ś. była zobowiązana do zrealizowania projektu scenariusza zajęć o tematyce sportowej adresowanych do młodzieży gimnazjalnej. Scenariusze zajęć były realizowane w ramach odbywającego się od 2013 roku Programu (...), którego kolejne edycje były corocznie organizowane przez Fundację (...). Program ten miał na celu zaktywizowanie młodzieży gimnazjalnej poprzez zorganizowanie bezpłatnych zajęć z różnych dziedzin sportu, które miały być prowadzone przez osoby znane z istotnych sportowych. Program zajęć prowadzonych przez zainteresowaną obejmował różnego rodzaju formy aktywności, takich jak ćwiczenia fizyczne, strzelanie z łuku, lecz również działania o charakterze promującym kulturę sportu, takie jak spotkania z medalistami olimpijskimi czy wycieczki do muzeum sportu. Zainteresowana na przełomie lat 2015-2016 uczestniczyła w 2 edycjach Programu (...) i prowadziła zajęcia zgodnie ze sporządzonym przez siebie i zatwierdzonym przez Fundację scenariuszem w ustalonych okresach przy czym ilość zajęć oraz ramy czasowe ich przeprowadzenia określała każdorazowo wiążąca ją w danej edycji Programu umowa o współpracę. Z tytułu realizacji każdej z umów zainteresowana otrzymała wynagrodzenie.

Na tle powyższych okoliczności, z uwzględnieniem cytowanych wyżej poglądów orzecznictwa Sąd Okręgowy zważył, że umowy o pracę zawierane między odwołującą się Fundacją a zainteresowaną prawidłowo zostały przez ZUS zakwalifikowane jako umowy zlecenia. Przede wszystkim w ocenie Sądu powyższa okoliczność wynikała już z samej treści spornych umów, w których przedmiot został określony w sposób jednoznaczny, precyzyjny i niebudzący wątpliwości co do tego, na czym przedmiotowe umowy miały polegać. Zgodnie z § 1 pkt 1 umowy o współpracy stwierdzono, że „Na mocy niniejszej umowy Organizator (Fundacja) powierza Prowadzącemu (tj. zainteresowanej) realizację zajęć sportowych dla młodzieży w wieku gimnazjalnym w ramach Programu i według autorskiego Projektu, którego Prowadzący jest autorem, które stanowi Załącznik nr 2 do Umowy”. W każdej kolejnej umowie o współpracę zawartej między Fundacją a zainteresowaną, przedmiot umowy był określony w sposób tożsamy, także w postanowieniach § 1 pkt 1. Z tak sformułowanym przedmiotem umowy w sposób ścisły koresponduje zakres zobowiązań zainteresowanej, jakie z tej umowy wynikały i jakie na tle spornych umów miała wykonać. Zgodnie z zakresem zobowiązań określonym w § 2 każdej z umów do obowiązków zainteresowanej wynikających z umowy należało przede wszystkim realizowanie scenariusza zajęć zgodnie z (...) oraz wskazanym w każdej z umów harmonogramem czasowym. Dodatkowe zobowiązania dotyczyły kwestii organizacyjnych, edukacyjnych i promocyjnych, takich jak m. in. udział w szkoleniu dotyczącym programu, nawiązanie współpracy z placówkami szkolno-wychowawczymi. przeprowadzenie spotkania edukacyjnego z rodzicami młodzieży oraz przekazywania im materiałów informacyjnych i edukacyjnych czy też dokumentowania przeprowadzenia zajęć (poprzez sporządzenie listy obecności, ankiet dotyczących zadowolenia z zajęć oraz robienie określonej ilości zdjęć). Powyższe znajduje również potwierdzenie w zeznaniach zainteresowanej, która wskazała, że uczestnicząc w programie (...) wykonywała wskazane w spornych umowa czynności, w szczególności związane z prowadzeniem zajęć, lecz również wynikające z umownych zobowiązań obowiązki związane z dokumentowaniem spotkań z uczestnikami zajęć.

Należy przy tym podkreślić - wbrew twierdzeniom strony odwołującej - że opracowanie projektu scenariusza zajęć przez zainteresowaną nie stanowiło przedmiotu zawieranych przez strony spornych umów lecz było elementem poprzedzającym nawiązanie współpracy między nimi. Wynika to już z samych regulaminów programu (...), w których wskazano na dwuetapowość przedmiotowego Programu. Pierwszy

etap programu polegał na tym, że osoby zainteresowane wzięciem w nim udziału składały w określonym terminie formularze zgłoszeniowe zawierające projekty scenariuszy zajęć dla młodzieży i na tym też etapie powołana przez Fundację kapituła dokonywała wyboru określonej liczby najlepszych projektów. Z autorami zwycięskich projektów - które zgodnie z Regulaminami były już na tym etapie określane jako (...) - zawierano następnie umowy o współpracy, których przedmiotem była realizacja zgłoszonego projektu scenariusza zajęć. Same zaś umowy o współprace zawierane z zainteresowaną w żadnym miejscu nie przewidywały obowiązku sporządzenia przez nią projektu scenariusza zajęć oprócz tego. który został zgłoszony na formularzy zgłoszeniowym do Programu. Przedmiot każdej ze spornych umów. jak wspomniano powyżej, był określony w sposób jednoznaczny i dotyczył ściśle realizacji projektu, nie zaś jego sporządzenia. W postanowieniu § 1 każdej z umów o współpracę określającym przedmiot umowy wskazano że Fundacja (jako organizator) powierza zainteresowanej (jako prowadzącemu) realizację zajęć sportowych dla młodzieży w wieku gimnazjalnym w ramach Programu i według (...) stanowiącego załącznik nr 2 do umowy. Analiza spornych umów o współpracę znajdujących się wraz z załącznikami w aktach kontroli ZUS prowadziła z kolei do stwierdzenia, że załącznik, o którym mowa powyżej, stanowił w rzeczywistości formularz zgłoszeniowy do programu autorstwa zainteresowanej. W ocenie Sądu stosowana zarówno w regulaminach programu (...) jak i przedmiotowych, spornych umów, w szczególności stosowania określenia (...), nie jest przypadkowa i dotyczy w istocie projektu scenariusza zajęć autorstwa zainteresowanej przedłożonego już na I etapie konkursowym Programu. Odwołująca się nic przedstawiła w toku postępowania żadnych dowodów, które prowadziłyby do przyjęcia, że zainteresowana na tle zawieranych z nią umów miała sporządzić jakiś nowy projekt, który należałoby utożsamiać z (...) o którym wspomniano w tej umowach i do których opracowania, na tle przedmiotowych umów, zainteresowana, byłaby zobowiązana. Stąd też zasadny był wniosek, że zainteresowana w ramach zawieranych umów realizowała projekt scenariusza zajęć w formie przedstawionej już na I etapie konkursowym programu.

Na podstawie spornych umów zainteresowana była więc zobowiązana do świadczenia pewnego rodzaju określonych usług, a więc do starannego działania, a nie osiągnięcia określonego rezultatu. Przemawia za tym fakt, że realizowanie przez zainteresowaną zobowiązań określonych w spornych umowach musiało mieć charakter systematyczny, na co wskazuje z uwagi na naturę tych zobowiązań, a w szczególności prowadzenia zajęć o tematyce sportowej dla młodzieży, które były główną osią realizacji (...) każdorazowo na tle każdej ze spornych umów o współpracy. Zgodnie z umowami zajęcia miały być realizowane co najmniej 2 razy w tygodniu, sprecyzowano również ilość i godziny przeprowadzonych zajęć i że trwały one około 2 godzin. Nie sposób odmówić im więc pewnej systematyczności skoro zajęcia miały odbywać się w ściśle określonych ramach czasowych a umowa określała ich częstotliwość ich przeprowadzania. Wskazać przy tym również należy, że sprane umowy przewidywały odpowiedzialność zainteresowanej za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań w niej określonych przejawiającej się w sankcji przyjmującej postać obniżenia wynagrodzenia w postaci obniżenia wynagrodzenia. W szczególności umowy o współpracy zawierały katalog czynności, których niewykonanie lub nienależyte wykonanie przez zainteresowaną mogło prowadzić do obniżenia wynagrodzenia o określone kwoty. Z uwagi jednak na charakter zobowiązań oraz czynności jakie zainteresowana miała wykonać w związku z zawarciem spornych umów trudno przypisać tej odpowiedzialności cechy rękojmi za wady fizyczne rezultatu tych działań. Skoro celem realizacji programu miało być zwiększenie aktywności fizycznej i propagowanie kultury sportu wśród młodzieży gimnazjalnej, to odpowiedzialność za niewykonanie zobowiązania przez zainteresowaną musiałoby przejawiać się brakiem efektów takich zjawisk, co pomijając zbyt ogólny charakter tak określonego braku rezultatu, nie zostało w spornych umowach w żaden sposób ujęte w sposób pozwalających na ich zweryfikowanie. Realizacja umowy nie była więc zależna od osiągnięcia przez zainteresowaną jakichś skonkretyzowanych wyników, np. w postaci zainteresowania określonej liczby osób reprezentowaną przez nią dziedziną sportu czy też uzyskania określonego stopnia satysfakcji uczestników ustalanego na podstawie anonimowych ankiet, do których przeprowadzania była zobowiązana.

Z uwagi na powyższe zasadne było zatem stwierdzenie, że przedmiotem każdej ze spornych umów nie było wykonanie przez zainteresowaną skonkretyzowanego, indywidualnego dzieła, lecz wykonywanie czynności określonego rodzaju. Zgodnie z postanowieniami umów zainteresowana miała świadczyć pewne usługi o charakterze sportowo-promocyjnym, przy czym zdaniem Sądu tak określony przedmiot umowy nic charakteryzuje się wymaganą cechą indywidualizującą utwór nawet mając na względzie fakt, że zajęcia odbywały się zgodnie ze scenariuszem, którego autorem była zainteresowana. Skoro bowiem przedmiotem umowy była realizacja (...) autorstwa zainteresowanej, który w rzeczywistości stanowił scenariusz zajęć o tematyce sportowej dla młodzieży, to jego realizacja polegała w głównej mierze na przeprowadzeniu proponowanych przez zainteresowaną zajęć zgodnie z tym scenariuszem, trudno więc przyjąć, aby w tak określonym wykonaniu projektu powstał rezultat w postaci dzieła posiadającego zindywidualizowane cechy i samodzielny, niezależny byt. Choć w ocenie Sądu z uwagi na doświadczenie i osiągnięcia sportowe zainteresowanej realizowany przez program zajęć mógł posiadać pewne cechy indywidualne, a ponadto z materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że dysponowała stosunkowo dużą swobodą co do tego w jaki sposób czynności te ma wykonywać, jednakże w myśl postanowień spornych umów główny nacisk był położony na realizację scenariuszy zajęć, a nie na osiągnięcie z góry określonego, samoistnego rezultatu. Niewątpliwie przy tym cel realizowania przez zainteresowaną należało odczytywać także w kontekście głównego zamierzenia programu (...), którym było zwiększenie aktywności fizycznej młodzieży gimnazjalnej oraz ogólnie promocja kultury fizycznej wśród młodzieży, niemniej jednak z tak określonego celu nie mógł wynikać obiektywnie osiągalny i pewnego rezultat.

Podobnej klasyfikacji dokonywano w orzecznictwie, w którym dokonywano oceny umów dotyczących wykonywania czynności sportowych i dydaktycznych. W wyroku z dnia 15 lipca 2014 roku (II UK 496/13) Sąd Najwyższy stwierdził, że umowy dotyczące systematycznego wykonywania czynności sportowych lub trenerskich - za okresowo wypłacanym wynagrodzeniem powodują, co do zasady, obligatoryjne objęcie ubezpieczeniem społecznym na podstawie umowy o świadczenie usług. Sąd Najwyższy zaznaczył przy tym, że teoretycznie można wyobrazić sobie sytuację, w której strony zawrą umowę dotyczącą osiągnięcia konkretnego celu sportowego (np. zajęcia pierwszego miejsca w rozgrywkach ligowych) i wypłaty wynagrodzenia po zrealizowaniu takiego rezultatu, co mogłoby zostać zakwalifikowane jako umowa o dzieło. Zorganizowanie spektaklu sportowego mogłoby odnosić się do osoby trzeciej, jednak udziału trenera i zawodników w systematycznych rozgrywkach sportowych nie można potraktować jako realizacji umów o dzieło. Podobnie w wyroku z dnia 14 listopada 2013 roku (II UK 115/13), Sąd Najwyższy stwierdził, że nie stanowi umowy o dzieło umowa o przeprowadzenie cyklu wykładów (zajęć dydaktycznych). W tej sprawie zainteresowany na podstawie zawartej umowy był zobowiązany do przygotowania i przeprowadzenia cyklu zajęć z zakresu multimediów dla młodzieży szkolnej. Sąd Najwyższy stwierdził przy tym, że treścią tych umów nie było osiągnięcie rezultatu, czyli pomyślnego wyniku podejmowanych czynności, bo przy tego rodzaju usługach tak być nie mogło, skoro przyjmujący zamówienie zobowiązywał się jedynie do starannego przeprowadzenia zajęć „z zakresu multimediów”. Tak jak w przedstawionych wyżej przypadkach, w umowach o współpracę zawieranych między Fundacją a zainteresowaną chodziło o systematyczne wykonywanie określonych czynności bez względu na wynik, jaki czynności te miały przynieść.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia stanowiska odwołującej się Fundacji (...) i zmiany zaskarżonej decyzji organu rentowego. Na tle dokonanych w sprawie ustaleń podnoszone przez odwołującą się zarzuty oraz argumenty na ich poparcie były niezasadne. Z kolei Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonał prawidłowej kwalifikacji spornych umów o współpracę zawieranych między odwołującą się Fundacją a (...) jako umowy zlecenie i stwierdził, że zainteresowana z tego tytułu podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w sposób określony w skarżonej decyzji. Należy przy tym zaznaczyć, że konkluzja organu rentowego stanowiąca rozstrzygnięcie skarżonej decyzji została poprzedzona szczegółowym postępowaniem kontrolnym obejmującym m. in. analizę dokumentacji dotyczącej spornych umów. Z tych też względów Sąd Okręgowy oddalił odwołanie Fundacji (...) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 10 stycznia 2018 roku, nr (...) na podstawie art. 477 ¹¹ § 1 k.p.c., o czym orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku.

Sąd Okręgowy orzekł o kosztach postępowania w punkcie 2 sentencji wyroku. Mając na względzie zasady odpowiedzialności za wynik procesu określone w art. 98 § 1 i 2 k.p.c. Sąd Okręgowy zasądził od Fundacji na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ustaloną na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

(...)