Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2019 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania A. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 20 lipca 2017 r. Nr (...)

w sprawie A. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 721/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 20 lipca 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał A. D. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 sierpnia 2017r. do 30 czerwca 2020r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołał się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 12 lipca 2017r., która stwierdziła u ubezpieczonego jedynie częściową niezdolność do pracy.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył A. D. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska ubezpieczony wskazał, że w przeszłości pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a obecnie stan jego zdrowia pogorszył się. Aktualnie ubezpieczony leczy się na nadciśnienie tętnicze, schorzenia narządu wzroku oraz zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego i barku. Do odwołania ubezpieczony załączył wyniki badań RTG kręgosłupa szyjnego i barku, kartę informacyjną z badania okulistycznego, wynik badania kreatyniny oraz karty informacyjne z 2004 i 2005r. dotyczące urazu kości ramiennej lewej.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony A. D. ur. (...) miał uprzednio, tj. w okresie od 1 maja 2005r. do 31 lipca 2017r. przyznane prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Orzeczenie całkowitej niezdolność do pracy było związane z następstwami wypadku komunikacyjnego jakiemu ubezpieczony uległ w 2005r.

W dniu 2 maja 2018r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres.

W toku postępowania A. D. został przebadany przez komisję lekarską ZUS, która orzeczeniem z 12 lipca 2017r. stwierdziła u niego: stan po pourazowej wysokiej amputacji lewej kończyny górnej w 2005r. zaadoptowany do jednoręczności – praworęczny, bóle fantomowe, dnę moczanową w wywiadzie, przebyty uraz oka prawego oraz obniżenie ostrości widzenia obu oczu w wywiadzie (k. 10 a.l.). W ocenie komisji lekarskiej ZUS ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy. Podkreślono, że ubezpieczony od kilku pracuje jako dozorca (na stanowisku nie dostosowanym do niepełnosprawności). Orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z 20 lipca 2017r., na mocy której ubezpieczonemu przyznano prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 sierpnia 2017r. do 30 czerwca 2020r. (k.145 a.r.).

W toku postępowania orzeczniczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu ortopedii-traumatologii i okulistyki. Biegli wymienionych specjalności po znajomieniu z dokumentacją lekarską z dotychczasowego leczenia i przebadaniu ubezpieczonego rozpoznali u niego następujące schorzenia: stan po urazie oka prawego, zaćmę pourazową, upośledzenie widzenia oka prawego dużego stopnia, niezborność krótkowzroczną oka lewego, zwyrodnienia plamki oka prawego (obserwację w kierunku jaskry) i stan po amputacji lewej kończyny górnej. W ocenie biegłych stopień zaawansowania wymienionych schorzeń powoduje częściową okresową niezdolność do pracy ubezpieczonego. Poza amputacją lewej kończyny górnej biegły ortopeda-traumatolog nie stwierdził innej patologii narządu ruchu. Nadto podkreślono, że ubezpieczony jest dobrze zaadoptowany do jednoręczności. Stan narządu wzroku po urazie oka prawego doznanym w 1996r. powoduje jedynie częściową niezdolność do pracy ubezpieczonego.

Na rozprawie ubezpieczony kwestionował opinię biegłych wskazując, że nie wzięli oni pod uwagę dolegliwości bólowych, a także innych schorzeń m.in. nadciśnienia tętniczego i choroby nerek.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza kardiologa i nefrologa, jednocześnie zobowiązał ubezpieczonego do złożenia dodatkowej dokumentacji medycznej. Biegły z zakresu kardiologii rozpoznał u wnioskodawcy: nadciśnienie tętnicze z zajęciem serca, rozkurczową niewydolność serca NYHA II, hipercholesterolemię i komorowe zaburzenia rytmu. W ocenie biegłego kardiologa powyższe schorzenia powodują częściową niezdolność do pracy (k.48 a.s.). Biegły lekarz nefrolog w złożonej opinii stwierdził u ubezpieczonego przewlekłą chorobę nerek -I okres. Na podstawie złożonych wyników badań biegły ocenił jedynie niewielką niewydolność nerek. Stopień zaawanasowana schorzenia nefrologicznego nie powoduje niezdolności do pracy (k.56 a.s.).

Na kolejnej rozprawie pełnomocnik ubezpieczonego oświadczył, że ubezpieczony przed wypadkiem był pracownikiem fizycznym bez wyuczonego zawodu, a obecnie stan jego zdrowia nie poprawił się (k.69 a.s.).

Sąd z urzędu dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłych lekarzy ortopedy i okulisty, zobowiązując biegłych do wskazania na czym polegała poprawa stanu zdrowia ubezpieczonego w porównaniu do okresu kiedy to był on uznany za całkowicie niezdolnego po pracy. Biegła z zakresu okulistyki w opinii uzupełniającej stwierdziła, że wnioskodawca z upływem czasu zaadoptował się do jedno wzroczności a przeciwskazaniem są jedynie prace wymagające widzenia obuocznego (k.72 a.s.). Biegły ortopeda w opinii uzupełniającej podtrzymał swoja pierwotną ocenę stopnia niezdolności do pracy. Dodatkowo biegły wskazał, że ubezpieczony nie powinien wykonywać ciężkich prac fizycznych m.in. wymagających dźwigania, może jednak wykonywać pracę hydraulika, czy dozorcy (k.73 a.s.).

Ubezpieczony w piśmie procesowym nie zgadzał się z wnioskami biegłych zawartymi w opiniach uzupełniających, ponadto przedstawił aktualny wynik badania RM kręgosłupa (k.81-83 a.s.).

Na rozprawie ubezpieczony wyjaśnił, że w przeszłości nie był hydraulikiem, a jedynie pomocnikiem hydraulika.

Mając na względzie stanowisko ubezpieczonego oraz złożony wynik badania RM kręgosłupa, Sąd dopuścił dowód z opinii innego biegłego ortopedy, a ponadto biegłych neurologa i lekarza specjalisty medycyny pracy. Biegli wymienionych specjalności rozpoznali u ubezpieczonego: wygojony kikut lewego ramienia w części bliższej, zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego bez istotnego ograniczenia ruchomości i towarzyszących zaburzeń neurologicznych. W ocenie biegłych wymienione schorzenia powodują częściową niezdolność do pracy. Podkreślono, że zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa nie powodują zmian neurologicznych. Zachowana została funkcja chwytna prawej ręki, a chód ubezpieczonego jest symetryczny i wydolny. Biegli stwierdzili, że wnioskodawca może wykonywać wszelkiego rodzaju zatrudnienie, gdzie brak lewej kończyny górnej nie skutkuje znaczącymi ograniczeniami. Ubezpieczony może pracować m. in. jako pracownik obsługi monitoringu, szatniarz, czy parkingowy (k.95-96 a.s.). Taka ocena stanu zdrowia ubezpieczonego jest zgodna z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS oraz wnioskami innych biegłych opiniujących w sprawie.

Na rozprawie ubezpieczony zarzucił, że w/w opinia jest wybiórcza i nie opisuje całości stanu jego zdrowia. Ubezpieczony nie przedłożył nowych wyników badań i nie składał żadnych wniosków dowodowych.

W ocenie Sadu Okręgowego, zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na ustalenie, że ubezpieczony jest osobą okresowo częściowo niezdolną do pracy. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Przypadku ubezpieczonego, Sąd na podstawie dowodów z opinii biegłych lekarzy kilku specjalności ustalił, że wnioskodawca zaadoptował się do jednoręczności, jak i jedno wzroczności. Podkreślić należy, iż A. D. nie posiada wyuczonego zawodu, a przed wypadkiem komunikacyjnym z 2005r. pracował jako pracownik fizyczny. W ostatnim czasie – mimo orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy – pracował w pełnym wymiarze czasu pracy jako dozorca. Zauważyć również należy, że pracodawca nie utworzył dla ubezpieczonego jako osoby niepełnosprawnej specjalnego stanowiska pracy. Sąd podzielił wnioski zawarte w opiniach biegłych lekarzy. Opinie biegłych są spójne i należycie uzasadnione. Ubezpieczony jest w stanie wykonywać pracę zarobkową, która nie wymaga pełnej sprawności obu kończyn górnych oraz widzenia obuocznego.

W świetle powyższego Sąd przyjął, że A. D. jest osobą częściowo niezdolną do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 w zw. z art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W tych okolicznościach przyjąć należało, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc odwołanie oddalił.