Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 1107/18

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05.03.2019 r.

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia : SSO Iwona Iwanek

Protokolant : st. sekretarz sądowy Monika Klęczar

przy udziale - - -

po rozpoznaniu w dniu 05.03.2019 r. w Świdnicy

sprawy K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 20.09.2018 r. Nr (...)- (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 20 września 2018 roku znak: (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawczyni K. K. prawo do świadczenia przedemerytalnego począwszy od dnia 6 września 2018 roku.

Sygn. akt. VII U 1107/18

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni K. K. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 20.09.2018r. odmawiającej prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że zaskarżona decyzja jest niezgodna ze stanem faktycznym. Do odwołania wnioskodawczyni załączyła pismo K. (...) z dnia 11.08.2017r., z którego wynika, że w związku z niezłożeniem wnioskodawczyni propozycji zatrudnienia i tym samym wygaśnięciem w dniu 31.08.2017 r. stosunku pracy na podstawie art. 170 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, wnioskodawczyni przysługuje odprawa pieniężna w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia na podstawie art.170 ust 4 ww. ustawy w związku z art. 8 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiazywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników ( Dz.U. z 2016 r., poz.1474 ). Do odwołania wnioskodawczyni załączyła pismo byłego pracodawcy, w którym potwierdzono uprawnienie wnioskodawczyni do wypłaty odprawy pieniężnej w w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia w oparciu o przepisy wskazanych ustaw.

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana wniosła o jego oddalenie oraz zasądzenie od wnioskodawczyni na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Strona pozwana wskazała, że w sytuacji wnioskodawczyni dla przyznania przedmiotowego świadczenia winny zostać spełnione przesłanki wynikające z art. 2 ust.1 pkt 2 lub pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych. W ocenie pozwanej wnioskodawczyni nie spełnia przesłanki w postaci rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, gdyż nie wynika to ze świadectwa pracy z dnia z dnia 31 sierpnia 2018r.. Wynika z niego, że stosunek pracy ustał w wyniku wygaśnięcia umowy o pracę – art. 63 kp w związku z art.170 ust.1 pkt 1 ustawy z

dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę i Krajowej Administracji Skarbowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni K. K. (ur. (...).1960r. ) w dniu 05.09.2018r. złożyła u strony pozwanej wniosek o świadczenie przedemerytalne. Do wniosku załączyła świadectwo pracy z dnia 31 sierpnia 2017r. wydane przez I. (...) w. W.. W punkcie dotyczącym ustania stosunku pracy wskazano, że ustał on w wyniku wygaśnięcia umowy o pracę art. 63 kodeksu pracy w związku z art. 170 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz 1948 z późn. zm.).

Decyzją z dnia 20.09.2018r. organ rentowy na podstawie art. 2 ust 1 pkt 2 i 5 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych odmówił wnioskodawczyni prawa do świadczenia przedemerytalnego podnosząc, że pracodawca -I. S. w. W. nie wskazała właściwej podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy. Strona pozwana wskazała, że pracodawca, który zatrudnia powyżej 20 osób w świadectwie pracy powołuje przepisy ustawy z dnia 13.03.2003r. o szczególnych zasadach rozwiazywania stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników.

dowód: akta ZUS wnioskodawczyni

Wnioskodawczyni K. K. była zatrudniona w U. S. W. w okresie od 01.06.1989r. do 15.10.2006r. Na podstawie przeniesienia służbowego wnioskodawczyni od 16.10.2006r. do 31.03.2015 r. była zatrudniona w U. S. w Ś.. Na podstawie art. 23 ( 1) § 1 k.p. w związku z art. 42 ust.1 ustawy o zmianie ustawy o służbie cywilnej , ustawy o urzędach i izbach skarbowych oraz niektórych innych ustaw od 01.04.2015r. do 01.12.2016r. wnioskodawczyni była zatrudniona w I. S.

w. W.. Na podstawie art.160 ust. 2 ustawy z dnia 16.11.2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej od 02.12.2016 r. do 31.08.2017 r. wnioskodawczyni była zatrudniona w I. S. w. W. miejscem wykonywania pracy był U. S. w Ś.. Stosunek pracy ustał w wyniku wygaśnięcia umowy o pracę art. 63 kodeksu pracy w związku z

art. 170 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej. Wobec faktu, że wnioskodawczyni nie otrzymała propozycji nowych warunków zatrudnienia w związku z wejściem przepisów wprowadzających, wygaśniecie stosunku pracy powodowało uprawnienie do odprawy pieniężnej wskazanej w ustawie z dnia 13.03.2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

dowód : akta ZUS wnioskodawczyni

pismoK. (...) k. 24

akta osobowe wnioskodawczyni

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne, a stanowisko organu rentowego zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji oraz w odpowiedzi na odwołanie nie podlegało uwzględnieniu.

W sprawie niniejszej nie podlegały sporowi okoliczności dotyczące zasad przyznawania uprawnień do świadczenia przedemerytalnego, a zatem nie jest konieczne na potrzeby niniejszego rozstrzygnięcia przytaczanie szczegółowo treści przepisów ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Jedną z przesłanek nabycia uprawnień do świadczenia przedemerytalnego jest rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia.

Zgodnie z treścią przepisu art. 2 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 1065 , z późn. zm.) przyczyny dotyczące zakładu pracy oznaczają wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy.

Ocena przyczyn, dla których doszło do rozwiązania stosunku pracy, nie jest zależna od zapisu w świadectwie pracy ale od całokształtu okoliczności składających się na ustanie stosunku pracy.

Nie sposób przyjąć aby organ administracji skarbowej rozwiązał z wnioskodawczynią stosunek pracy według reguł wskazywanych przez organ rentowy skoro kwestie organizacyjne i likwidacja stanowisk pracy nie była inicjatywą pracodawcy ale wynikał wprost z przepisów ustawowych.

Z dniem 01 marca 2017r. weszły w życie przepisy ustawy o Krajowej administracji Państwowej, poprzedzone ustawą z dnia 16.11.2016r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Państwowej (Dz. U. 2016.1948). Przepisy wprowadzające ustanawiały nowe struktury administracji skarbowej i zawierały przepisy przejściowe w stosunku do dotychczas zatrudnionych pracowników.

Stosownie do przepisu art. 170 ust. 1 cyt. wyżej ustawy stosunki pracy osób zatrudnionych w jednostkach KAS, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy oraz stosunki służbowe osób pełniących służbę w jednostkach KAS, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 6 ustawy, o której mowa w art. 1, wygasają z dniem 31 sierpnia 2017 r., jeżeli osoby te w terminie do dnia 31 maja 2017 r., nie otrzymają pisemnej propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby. W przypadku braku otrzymania nowych warunków zatrudnienia wygaśnięcie stosunku służbowego funkcjonariusza traktuje się jak zwolnienie ze służby (ust. 3). Jednocześnie w przypadku, o którym mowa w ust. 1, pracownikom oraz funkcjonariuszom przysługują świadczenia należne odpowiednio w związku z

likwidacją urzędu albo zniesieniem jednostki organizacyjnej w rozumieniu ustawy uchylanej w art. 159 pkt 3 ( ust. 4 ). Zaznaczyć tylko należy, że ustawa uchylana to ustawa o służbie celnej, która w art. 163 ust. 4 gwarantowała funkcjonariuszowi służby stałej zwolnionemu ze służby w związku ze zniesieniem lub reorganizacją jednostki organizacyjnej wypłatę odprawy.

Powyższe okoliczności w odniesieniu do treści cytowanych przepisów w sposób jednoznaczny wskazują, że sytuacja wnioskodawczyni odpowiadała przesłance wygaśnięcia stosunku pracy z powodu odrębnych przepisów, wskazanej w art. 2 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 1065 , z późn. zm.).

Twierdzenia organu rentowego zdają się oceniać stan faktyczny tylko pod kątem jednego przypadku rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, który akurat wnioskodawczyni nie mógł dotyczyć.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 47714 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.