Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Szałachowski

Protokolant: p.o. sekr.sądowy K. S.

przy udziale oskarżyciela publicznego: nie stawił się.

po rozpoznaniu w dniach 15/01/2019 r., 05/03/2019 r. i 09/04/2019 r. sprawy

F. K. syna J. i O. z domu B.,

ur. (...) w G.,

obwinionego o to, że:

I.  W dniu 16 października 2016 roku o godz. 08:45 w M. na ulicy (...) kierował pojazdem marki L. (...) o nr rej. (...) zarejestrowany za granicą, nie posiadając dokumentu potwierdzającego prawo do użytkowania tego pojazdu,

II.  W miejscu i czasie jak w punkcie I kierował pojazdem marki L. (...) o nr rej. (...) nie używając wymaganych przepisami świateł w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza,

III.  W miejscu i czasie jak w punkcie I kierował pojazdem marki L. (...) o nr rej. (...) nie posiadając przy sobie wymaganych dokumentów tj. dowodu rejestracyjnego oraz potwierdzenia zawarcia obowiązkowego ubezpieczenia pojazdu,

tj. o wykroczenie z art. 97 KW w zw. z art. 71 pkt 5 a (...), art. 88 KW w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 1 lit a (...) oraz art. 95 KW w zw. z art. 9 § 2 KW.

ORZEKA:

I.  Obwinionego F. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z tą zmianą w opisie, że za datę ich popełnienia przyjmuje dzień 19 października 2016 r., i za to na podstawie art. 97 KW, art. 88 KW oraz art. 95 KW w zw. z art. 9 § 2 KW skazuje go, opierając wymiar kary o przepis art. 88 KW, na karę grzywny w wysokości 500 (pięćset) złotych;

II.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. K. (1) kwotę 664,70 zł, w tym 124,70 zł podatku VAT, tytułem obrony z urzędu wykonywanej wobec obwinionego;

III.  Zwalnia obwinionego od kosztów postępowania w całości.

Sygn. Akt IIW 304/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 19 października 2016 roku obwiniony F. K. poruszał się w M. samochodem osobowym marki L. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd ten zarejestrowany był za granicą. Obwiniony poruszał się ulicą (...) – Curie (bezsporne).

W tym też czasie, na terenie M., służbę patrolową pełnili funkcjonariusze policji R. C. oraz M. K. (2). Funkcjonariusze wykonywali kontrolę ruchu drogowego na terenie miasta M.. Około godziny 08:45 zatrzymali oni do kontroli drogowej samochód marki L. (...) o numerze rejestracyjnym (...), w związku z tym, że kierowca tego pojazdu nie używał wymaganych przepisami świateł, w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza, nie miał też zapiętych pasów bezpieczeństwa. W trakcie przeprowadzonej kontroli drogowej okazało się nadto, że kierujący tym pojazdem – obwiniony F. K., nie posiadał dokumentu potwierdzającego prawo do użytkowania tego pojazdu oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu i potwierdzenia zawarcia obowiązkowego ubezpieczenia pojazdu (d. zeznania świadków M. K. (2) k. 62, 244 oraz R. C. k. 6, 63, 224-226).

Podczas interwencji obwiniony dzwonił do Dyżurnego Komendy Wojewódzkiej Policji w O., dyżurny KWP O. kontaktował się z dyżurnym KWP M., nadto zaś policjanci interweniujący kontaktowali się z oficerem dyżurnym KPP M. (bezsporne oraz dowód z nagrania k. 257).

Bezpośrednio po zdarzeniu funkcjonariusze dokonali zapisów w swoich notatnikach służbowych (d. kserokopie notatników służbowych M. K. (2) k. 93-107 oraz R. C. k. 78-92), zaś po zakończonej służbie funkcjonariusz M. K. (2) sporządził notatkę urzędową, wpisując na niej omyłkowo datę 16.10.2016 roku.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie powołanych wyżej dowodów oraz pozostałych dokumentów ujawnionych w toku rozprawy głównej i zaliczonych w poczet materiału dowodowego.

Obwiniony F. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że nie rozumie stawianych mu zarzutów i zarzuty te nie miały miejsca. Został zatrzymany przez patrol policji na rondzie, zjechał wtedy w ulicę (...), aby nie tamować ruchu. Powodem zatrzymania była jazda bez zapiętych pasów bezpieczeństwa. Dodał, że okazał stosowne zaświadczenie, uprawniające go do jazdy bez zapiętych pasów bezpieczeństwa. Wtedy też funkcjonariusze oświadczyli, że nie miał włączonych świateł, a było te nieprawdą i w związku z tym muszą nałożyć na niego mandat. Nie przyjął mandatu, nie miał przy sobie żadnej gotówki. Policjanci powiedzieli mu, że musi zostać przewieziony do aresztu, albowiem nie posiada adresu zameldowania na terenie RP. Skontaktował się wtedy z dyżurnym KWP O., informując go o zaistniałej sytuacji. Co do zarzutu tego, że nie miał upoważnienia do prowadzenia tego pojazdu, stwierdził, że właściciel pojazdu do ubezpieczył go jako osobę korzystającą z tego pojazdu. A zatem powinno być jasne, że może kierować tym pojazdem. Jego zdaniem takie upoważnienie zawarte w dokumencie ubezpieczeniowym jest wystarczające dla uznania, że może kierować tym pojazdem. Miał wykupione polskie ubezpieczenie tego pojazdu. Właściciel pojazdu wiedział, że on będzie prowadził ten pojazd. Dodał nadto, że wszystkie dokumenty tj. dowód rejestracyjny, ubezpieczenie, przegląd techniczny, zaświadczenie lekarskie, kartę inwalidy wręczył policjantom. Oni mieli te dokumenty w rękach. Stwierdził, że gdyby były wątpliwości to każdy normalny policjant zabezpieczyłby ten samochód. Światła w pojeździe miał włączone, zaś powodem zatrzymania był brak zapiętych pasów bezpieczeństwa (d. wyjaśnienia obwinionego k. 222-224).

Sąd zważył, co następuje:

Poruszanie się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej samochodem zarejestrowanym w innym kraju i spełniającym obowiązujące w nim wymagania techniczne nie zwalnia kierowcy od zachowania standardów określonych przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o ruchu drogowym (vide postanowienie SN z 18.04.2012 r. (...)). Zgodnie z art. 71 ust. 5 a cytowanej ustawy pojazd zarejestrowany za granicą dopuszcza się do ruchu, jeżeli odpowiada wymaganym warunkom technicznym i jest zaopatrzony w tablice rejestracyjne z numerem rejestracyjnym składającym się z liter alfabetu łacińskiego i cyfr arabskich, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2 i 3, a kierujący pojazdem ma przy sobie dokument stwierdzający dokonanie rejestracji, zaś w przypadku gdy z dokumentu stwierdzającego dokonanie rejestracji pojazdu, o którym mowa w ust. 5, nie wynika prawo do używania pojazdu przez kierującego, osoba ta obowiązana jest posiadać przy sobie i okazywać na żądanie organu kontroli ruchu drogowego dokument potwierdzający to prawo. Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że kierowca auta zarejestrowanego za granicą – jeśli jego dane nie widnieją w dowodzie rejestracyjnym – musi mieć przy sobie upoważnienie do korzystania z pojazdu, sporządzone przez właściciela pojazdu w formie pisemnej. Upoważnienie to nie wymaga szczególnej formy, może być napisane odręcznie.

Przenosząc te rozważania na grunt faktyczny niniejszej sprawy poza sporem pozostaje, że obwiniony nie posiadał przy sobie pisemnego upoważnienia jak również zresztą nie posiadał przy sobie dowodu rejestracyjnego pojazdu i potwierdzenia zawarcia obowiązkowego ubezpieczenia pojazdu. Są to okoliczności bezsporne, nadto zaś jak wynika z dowodów z dokumentów (vide k. 237) KPP w M. podjęła wymagane w tej sytuacji działania. Dopiero na rozprawie w dniu 5 marca 2019 roku obwiniony złożył do akt sprawy kserokopie dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC oraz dowodu rejestracyjnego (vide k. 240-241).

Co do daty zdarzenia stwierdzili, iż nastąpiła pomyłka w dacie, albowiem ponad wszelką wątpliwość, do wykroczeń doszło w dniu 19 października 2016 roku, a nie jak to ujęto w sporządzonej dokumentacji 16 października 2016 roku, który to błąd został powielony we wniosku o ukaranie.

Co do kwestii wyjaśnień obwinionego w zakresie w jakim zaprzecza by prowadził pojazd nie używając wymaganych przepisami świateł w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza, to wskazać należy, że wyjaśnieniom tym Sąd odmówił wiary, zaś w pełni dał wiarę funkcjonariuszom policji, którzy podjęli interwencję – przy czym nie istnieją żadne dowody, czy chociażby poszlaki, by przyjąć, że nie mieli podstaw do zatrzymania pojazdu. Jedyną przyczyną interwencji na moment jej podjęcia było ustalenie, że kierowca pojazdu nie używa świateł mijania.

Co do wyjaśnień obwinionego, w tej ich części, gdzie twierdzi, że przekazał policjantom wszystkie dokumenty „to jest dowód rejestracyjny, ubezpieczenie, przegląd techniczny, zaświadczenie lekarskie, kartę inwalidy” (vide k. 223) oraz, że policjanci „zeznali, że ja miałem dowód rejestracyjny” (ibidem) to wskazać należy, że jak wynika z zeznań R. C. (vide k. 225, 226) oraz M. K. (2) (vide k. 224) – jedynym dokumentem przekazanym policjantom było zaświadczenie o braku konieczności używania pasów bezpieczeństwa. Brak jakichkolwiek dowodów znajdujących się w aktach sprawy na poparcie tezy obwinionego, zawartej w jego wyjaśnieniach, a wyżej wskazanych.

Obwiniony F. K. w dniu 19 października 2016 roku o godz. 08:45 w M. na ulicy (...) kierował pojazdem marki L. (...) o nr rej. (...) zarejestrowany za granicą, nie posiadając dokumentu potwierdzającego prawo do użytkowania tego pojazdu, kierował pojazdem marki L. (...) o nr rej. (...) nie używając wymaganych przepisami świateł w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza, a nadto, kierował pojazdem marki L. (...) o nr rej. (...) nie posiadając przy sobie wymaganych dokumentów tj. dowodu rejestracyjnego oraz potwierdzenia zawarcia obowiązkowego ubezpieczenia pojazdu.

W tym stanie rzeczy wina obwinionego nie budzi wątpliwości i została mu wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Działaniem swym wyczerpał on dyspozycję art. 97 KW, art. 88 KW oraz art. 95 KW.

Obwiniony F. K. nie był dotychczas karany sądownie (d. dane o karalności k. 20).

W tym stanie rzeczy wymierzona obwinionemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu mu zarzucanego i stosunków majątkowych obwinionego.

O wynagrodzeniu za obronę z urzędu wykonywaną wobec obwinionego Sąd orzekł po myśli art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 prawo o adwokaturze.

Z uwagi na sytuację materialną obwinionego – brak istotnych składników majątkowych Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów postępowania w całości , na podstawie art.121 § 1 kpw w zw. z art. 624 § 1 k.p.k.