Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2019r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Ewa Karp

Protokolant p.o. prot.sąd. Karolina Klijewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2019 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. (dawniej Bank (...) z siedzibą we W.)

przeciwko A. W.

o zapłatę 1394,29 zł

I.  zasądza od pozwanej A. W. na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. (dawniej Bank (...) z siedzibą we W.) kwotę 1394,29 zł (tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt cztery złote 29/100) o odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od 13 lipca 2018r. do dnia zapłaty od kwoty 1315,50 zł;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 334 zł (trzysta trzydzieści cztery złotych).

(...) UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank (...) S.A. z/s w W. wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej A. W. o zapłatę kwoty 1 394,29 zł wraz z odsetkami i kosztami postępowania.

21 września 2018 r. w sprawie o sygn. akt (...), Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana złożyła sprzeciw od opisanego nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa w całości, przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Kłodzku według właściwości ogólnej. W uzasadnieniu wskazała, ze podczas zawierania umowy wskazanej w uzasadnieniu pozwu Pozwana została wprowadzona w błąd co do istotnych okoliczności udzielenia oraz zwrotu kredytu.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 7 grudnia 2018 sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego w Kłodzku z uwagi na skuteczne wniesienie sprzeciwu przez pozwaną.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 września 2016 r. Bank (...) S.A. z/s we W. zawarł z pozwana A. W. umowę kredytu gotówkowego w kwocie 1734, 15 zł. na okres 48 miesięcy, z oprocentowaniem stałym 10 % i całkowita kwota kredytu 1734,15 zł oraz kosztami kredytu 702, 44 zł. Sposób spłat określał harmonogram stanowiący załącznik do umowy. Informacje o kredycie zawierał formularz informacyjnyi regulamin kredytowania.

Dowód: umowa – K- 17-20, 24-27, harmonogram K- 21, formularz K- 22-24

-

Regulamin K- 37-49, taryfa opłat i prowizji K- 37-48

Pismami z dnia 5 czerwca, 9 kwietnia i 18 stycznia 2018 roku, pozwana A. W. wezwana została przez Bank do zapłaty zadłużenia. Pismem z dnia 28 lutego 2018 roku Bank wypowiedział umowę wobec nie uregulowania należności pomimo wezwania we wskazanym terminie. Bank wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych nr (...).

Dowód: pisma – K- 32-33,34 -35, 36, tytuł K- 28

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie zostało uwzględnione w całości w oparciu o ustalenia stanu faktycznego, umowę kredytu zawartą przez pozwaną, taryfę opłat i prowizji, harmonogram spłat, regulamin kredytowania i dołączone wezwania do zapłaty oraz wypowiedzenie umowy.

Nie jest w sprawie sporne, ze pozwana zaciągnęła kredyt na okres 48 miesięcy, a następnie kredytu tego nie spłaciła, co stało się przyczyną wystawienia wyciągu z ksiąg banku, a następnie wniesienia pozwu o zapłatę.

Powództwo należało uwzględnić w zakresie należności głównej i dochodzonych odsetek oraz w zakresie opłat, kosztów i prowizji zgodnie z art. 69. 1. Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe i dołączonym regulaminem oraz taryfą opłat i prowizji.

Zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

W przedmiotowej sprawie strona powodowa wykazała, że przed wystawieniem Wyciągu z Ksiąg Banku, a także przed wypowiedzeniem umowy zawartej z pozwaną wzywała pozwaną A. W. do zapłaty długu, a pozwana wbrew zawartej umowie nie dokonała spłat zadłużenia, co dało podstawy do wypowiedzenia umowy oraz wystawienia Wyciągu z Ksiąg Banku.

Twierdzenia sprzeciwu, dotyczące wprowadzenia pozwanej w błąd nie zostały w żadnym stopniu uprawdopodobnione ani uzasadnione w treści sprzeciwu lub wnioskach dowodowych, pomimo działania przez pozwaną przy pomocy fachowego pełnomocnika –radcy prawnego, który, podobnie jak pozwana nie stawił się na wyznaczonej rozprawie, pomimo prawidłowego zawiadomienia.

Orzeczenie o kosztach postępowania oparto na przepisie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Pozwana, jako przegrywająca sprawę jest zobowiązana zwrócić stronie powodowej koszty postępowania.