Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIK 39/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Patrycja Abel-Mordasewicz

Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec

w obecności oskarżyciela publicznego: funkcjonariusza celno-skarbowego K. K. (1)

po rozpoznaniu w dniach 11.04.2019 r. i 22.05.2019 r. sprawy

T. D. (1) - syna Z. i T. z domu M.,

ur. (...) w M.,

oskarżonego o to, że:

I. W czasie nieustalonym, jednak nie później niż dnia 22.08.2018 r. w miejscu nieustalonym nabył towar w postaci 417,85 kg tytoniu do palenia, 18 litrów alkoholu o mocy 37% i 286,9 litra alkoholu o mocy 35% bez polskich znaków akcyzy, które następnie w dniu 22.08.2018 r. przechowywał w miejscowości P. 37A oraz obok posesji w samochodzie V. (...) o nr rej. (...) i w kadłubie wodolotu, od którego to towaru należny był podatek akcyzowy w kwocie 336.021 zł i podatek VAT w kwocie 92.795,00 zł,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54§1 i 2 kks w zb. z art. 65§1 i 3 kks w zw. z art. 7§1 kks.

II. W czasie nieustalonym, jednak nie później niż dnia 22.08.2018 r. w miejscu nieustalonym nabył towar w postaci (...) paczek po 20 szt. papierosów marki (...), nieoznaczone polskimi znakami akcyzy oraz jednostkowymi cenami detalicznymi, sprowadzone na terytorium kraju bez zgłoszenia celnego lub przedstawienia organowi celnemu, które następnie dnia 22.08.2018 r. przechowywał w miejscowości P. obok posesji nr (...) w samochodzie S. (...) nr rej. (...) oraz w samochodzie V. (...) o nr rej. (...), od którego to towaru należny był podatek akcyzowy w kwocie 98.104,00 zł i podatek VAT w kwocie 27.305,00 zł i należność celna w kwocie 7.534,00 zł,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54§1 i 2 kks w zb. z art. 65§1 i 3 kks w zb. z art. 91§1 i 4 kks zw. z art. 7§1 kks.

ORZEKA:

I. Oskarżonego T. D. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to:

- za czyn opisany w punkcie I na podstawie art. 54§1 i 2 kks w zb. z art. 65§1 i 3 kks w zw. z art. 7§1 kks skazuje go na karę grzywny w rozmiarze 300 (trzystu) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki na 100 (sto) złotych;

- za czyn opisany w punkcie II na podstawie art. 54 § 1 i 2 kks w zb. z art. 65 § 1 i 3 kks w zb. z art. 91§1 i 4 kks zw. z art. 7§1 kks skazuje go na karę grzywny w rozmiarze 300 (trzystu) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki na 100 (sto) złotych;

II. Na podstawie art. 85§ 1 i 2 k.k. i art. 86§1 i 2 k.k. w zw. z art. 20§1 kks wymierza oskarżonemu jedną łączną karę grzywny w rozmiarze 500 (pięćset) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki na 100 (sto) złotych;

III. Na podstawie art. 30§2 kks, art. 31§1 a, 5, 6 i 7 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa przez zniszczenie dowodów rzeczowych wymienionych na karcie 261 i 261 odwrót akt sprawy pod pozycjami 9, 10, 11, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 na koszt sprawcy T. D. (1) oraz orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa pozostałych dowodów rzeczowych wymienionych pod pozycjami 1-8, 12-14, 22, 23, 24, 25, 26;

IV. Na podstawie art. 30§2 kks w zw. z art. 195 kkw orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych wymienionych na karcie 261 odwrót pod pozycjami 27-40 nakazując pozostawienie ich w aktach głównych sprawy;

V. Na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt IIK 39/19

UZASADNIENIE

Sporządzone w trybie art. 423 § 1a k.p.k. w zw. z art. 113§1 kks odnośnie rozstrzygnięcia o karze oraz orzeczenia o przepadku na rzecz Skarbu Państwa samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN : (...) i samochodu marki V. (...) o nr rej. (...), nr VIN: (...)

T. D. (1) stanął pod zarzutem tego, że w czasie nieustalonym, jednak nie później niż dnia 22.08.2018 r. w miejscu nieustalonym nabył towar w postaci 417,85 kg tytoniu do palenia, 18 litrów alkoholu o mocy 37% i 286,9 litra alkoholu o mocy 35% bez polskich znaków akcyzy, które następnie w dniu 22.08.2018 r. przechowywał w miejscowości P. 37A oraz obok posesji w samochodzie V. (...) o nr rej. (...) i w kadłubie wodolotu, od którego to towaru należny był podatek akcyzowy w kwocie 336.021 zł i podatek VAT w kwocie 92.795,00 zł, tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54 § 1 i 2 kks w zb. z art. 65 § 1 i 3 kks w zw. z art. 7 § 1 kks oraz w czasie nieustalonym, jednak nie później niż dnia 22.08.2018 r. w miejscu nieustalonym nabył towar w postaci (...) paczek po 20 szt. papierosów marki (...), nieoznaczone polskimi znakami akcyzy oraz jednostkowymi cenami detalicznymi, sprowadzone na terytorium kraju bez zgłoszenia celnego lub przedstawienia organowi celnemu, które następnie dnia 22.08.2018 r. przechowywał w miejscowości P. obok posesji nr (...) w samochodzie S. (...) nr rej. (...) oraz w samochodzie V. (...) o nr rej. (...), od którego to towaru należny był podatek akcyzowy w kwocie 98.104,00 zł i podatek VAT w kwocie 27.305,00 zł i należność celna w kwocie 7.534,00 zł, tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54 § 1 i 2 kks w zb. z art. 65 § 1 i 3 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks zw. z art. 7 § 1 kks.

Wina oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości i znajduje pełne odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym : w wyjaśnieniach samego oskarżonego przyznającego się do winy (k. 309, 362v), zeznaniach świadków: A. H. (k.362) , D. K. ( k.362- 362 v) , K. K. (2) ( k 362v-363), D. D. ( k.363 v) , M. J. ( k. 36 v- 364) , R. C. ( k. 105, 364-364 v), czy wreszcie w dowodach z dokumentów w postaci protokółów oględzin ( k. 2-29, 77-80, 86-87, 107-121, 125-136, 142-143, 190-194, 257-258, 283-284), protokołu przeszukania ( k. 46-60), metryk identyfikacyjnych k. 30-34, 43-45, 61-63, 122-124, 137-141), wyliczenia uszczuplonych należności k. 71-74), sprawozdania z badań Laboratorium (...) w B. ( k. 291-296).

Wymiar kary jest zgodny ze wskazanymi w art. 13 § 1 kks. Wymierzając karę, środek karny lub inny środek, Sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie. Są to okoliczności, które sąd powinien brać pod uwagę, wymierzając sprawcy karę czy orzekając o środkach karnych czy innych środkach.

Analizując powyższe przesłanki wskazać należy, że w wyniku działania oskarżonego doszło do znacznego uszczuplenie należności publicznoprawnej : podatku akcyzowego w kwocie 336.021 zł i podatku VAT w kwocie 92.795,00 zł - odnośnie czynu opisanego w punkcie I, podatku akcyzowego w kwocie 98.104,00 zł , podatku VAT w kwocie 27.305,00 zł i należności celnej w kwocie 7.534,00 zł, - odnośnie czynu opisanego w punkcie II. Z dużą dozą prawdopodobieństwa stwierdzić należy, że oskarżony uczynił sobie z handlu tytoniem i alkoholem bez polskich znaków akcyzy stałe źródło dochodu. Świadczy o tym ilość zabezpieczonych wyrobów akcyzowych (417,85 kg tytoniu, 18 litrów alkoholu, (...) paczek papierosów marki (...) ), jak również fakt, że oskarżony pracuje dorywczo i nie potrafi wskazać miesięcznych dochodów –k. 361. Był karany sądownie ( dane o karalności k. 339). Sąd wziął również pod uwagę, w ramach znacznej społecznej szkodliwości czynu fakt, iż zachowanie oskarżonego pozostawało w znacznej dysharmonii pomiędzy zachowaniem powinnym i było bez wątpienia przejawem rażącego lekceważenia przez niego podstawowych zasad obowiązującego porządku prawnego, w tym narażenia interesu Skarbu Państwa na szkodę znacznej wysokości z tytułu niewpłacenia podatku od wyrobów akcyzowych i należności celnych.

Niewątpliwie zasada winy pełni punkcję, która legitymuje odpowiedzialność karną oraz limituje wysokość kary. Kara nie może przekraczać stopnia winy, zaś ustalając stopień winy Sąd jest zobowiązany uwzględnić zarówno przesłanki świadczące o zawinieniu jak i sytuację motywacyjną a także stosunek sprawcy do popełnionego czynu. Wszystkie powołane wyżej okoliczności łagodzące i obciążające w ich łącznym powiązaniu pozwalają Sądowi na należytą ocenę wymiaru orzeczonych względem oskarżonego kar.

Wszystkie te okoliczności, w ich łącznym powiązaniu wskazują, że konieczne jest odpowiednie ich docenienie wymiarem kary. W ocenie Sądu jednostkowe kary grzywny oraz jej łączny wymiar jest adekwatny do wszystkich wyżej podniesionych ustawowych dyrektyw wymiaru kary i kara w orzeczonej wysokości jest karą sprawiedliwą, w tym społecznie akceptowaną nie zaś czystą represją, która nie realizowałaby celów kary w zakresie prewencji indywidualnej. Na koniec należy zważyć, że miarą surowości kary nie jest jej bezwzględny wymiar ale stopień wykorzystania sankcji karnej przewidzianej dla danego przestępstwa. W tej sytuacji należy uznać, że kara grzywny orzeczona wobec T. D. (2) jest karą odpowiednio surową, adekwatną do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu oraz wszelkich przesłanek określonych w art. 13 kks.

Sąd orzekł na podstawie art. 30§2 kks, art. 31§1 a, 5, 6 i 7 kks przepadek na rzecz Skarbu Państwa przez zniszczenie dowodów rzeczowych wymienionych na karcie 261 i 261 odwrót akt sprawy pod pozycjami 9, 10, 11, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 na koszt sprawcy T. D. (1) oraz orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa pozostałych dowodów rzeczowych wymienionych pod pozycjami 1-8, 12-14, 22, 23, 24, 25, 26. Na podstawie zaś art. 30§2 kks w zw. z art. 195 kkw orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych wymienionych na karcie 261 odwrót pod pozycjami 27-40 nakazując pozostawienie ich w aktach głównych sprawy.

W zakresie orzeczenia o dowodach rzeczowych interes interwenientów M. P. (1) oraz (...) spółki z o.o. reprezentowanej przez M. P. (2) i wniosek o uzasadnienie dotyczy orzeczenia o przepadku na rzecz Skarbu Państwa samochodu osobowego marki S. (...) o nr rej. (...) nr VIN : (...), kluczyków z napisem S.- stanowiącego własność M. P. (1) i samochodu marki V. (...) o nr rej. (...), nr VIN: (...) oraz kluczyków z logotypem V.- sztuk 2 – stanowiącego własność (...) spółki z o.o. reprezentowanej przez M. P. (2), w których zabezpieczono wyroby tytoniowe, będące przedmiotem niniejszego postepowania.

Zgodnie z treścią art. 31§1 a kks Sąd może orzec przepadek przedmiotów określonych w art. 29 pkt 2, niebędących własnością sprawcy, jeżeli ich właściciel lub inna osoba uprawniona przewidywała, że mogą one służyć lub być przeznaczone do popełnienia , że przestępstwa skarbowego albo mogła to przewidzieć przy zachowaniu ostrożności wymaganej w danych okolicznościach.

W realiach niniejszej sprawy wskazać należy, że okoliczności takie występowały. Odnośnie samochodu marki S. (...) o nr rej. (...) jego właściciel M. P. (1) stwierdził, że zawarł ustną umowę najmu samochodu marki S. (...) i garażu . Miała to być umowa odpłatna. Nie podał jednak żadnych jej szczegółów. Stwierdził, że pracował całe dnie w wiosce żeglarskiej w M. i nie wie do jakich celów miał być użyty samochód ( k. 321). Tymczasem żona M. M. (1) powiedziała, że nic nie wiedziała o wynajęciu auta oskarżonemu , co więcej dodała, że widziała oskarżonego na terenie swojej posesji w ogrodzie i na pytanie co tu robi usłyszała odpowiedź „ pieli” – k. 370. Dalej M. P. (3) nie rozwijała tematu. W świetle zasad doświadczenia życiowego wydaje się pozbawione racjonalnego uzasadnienia zachowanie M. P. (3), która widząc obcego człowieka na terenie swojej posesji nie interesowała się tak naprawdę co on na niej robi. Kolejnym elementem nie mającym racjonalnego uzasadnienia było parkowanie samochodów poza posesją M. P. (1). I tak z relacji funkcjonariuszy celnych A. H. (k.362) , D. K. ( k.362- 362 v) , K. K. (2) ( k 362v-363), D. D. ( k.363 v) , M. J. ( k. 36 v- 364) , R. C. ( k. 105, 364-364 v) wynika, że przy pojazdach czuć było silną woń tytoniu. Okoliczności tej nie zaprzeczył sam M. P. (1), który zeznał, że wyczuwał dziwną woń na swojej posesji, ale było to juz po przeszukaniu ( k. 371). Wskazał też ,że nie nocował w tamtym czasie w P., z uwagi na swoja pracę. Z kolei M. P. (3) podała, że jej mąż przyjeżdżał po pracy na noc- k. 370. Skoro uznać zatem ,że M. P. (1) wracał po pracy do domu to musiał wyczuwać woń tytoniu. Z relacji funkcjonariuszy celnych wynika także, że samochód S. ( tak jak i samochód V. (...) ) stały niedaleko od posesji P.. Widać to też na zdjęciach ( k. 10-15). M. P. (3) stwierdziła, że nie chodziła w tamtym kierunku - co wydaje się dziwne z uwagi na gabaryty obu pojazdów, a nadto z uwagi na odosobnione położnie nieruchomości M. i M. P. (3) w P.- co jest uwidocznione na zdjęciach – k. 10-11.

Odnośnie samochodu marki V. (...) o nr rej. (...), nr VIN: (...) M. P. (2)- wiceprezes Zarządu spółki (...) system zaprzeczyła, by wiedziała o tym, że samochód był odpłatnie wynajęty oskarżonemu. Samochód ten, jak podała, zwykle stał w M. na ulicy (...). Nie wnikała w to, w jaki sposób znalazł się w P.. Dodała ,że wcześniej wynajmowali ten samochód jedynie firmie (...). M. P. (4) zaś podał, że zarówno on jak i brat pożyczali ten samochód kolegom ( k. 372). Z kolei M. P. (1) nie informował swojej bratowej- prezesa Zarządu o wynajmie samochodu marki V. (...) .

Relacje członków rodziny P. zeznających w sprawie są niespójne i zmierzają ewidentnie do zakwestionowania wiedzy interwenientów w zakresie przechowywania w stanowiących ich własność pojazdach wyrobów tytoniowych.

Mając powyższe rozważania na uwadze stwierdzić należy, że interwenienci M. P. (1) i spółka z o.o. (...) mogli przewidzieć przy zachowaniu ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, że samochody marki S. (...) i V. (...) mogły służyć lub być przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego .

Oskarżony pracuje dorywczo, , nie ma też innych istotnych składników majątku, stąd też Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych w całości, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k.