Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kielcach w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSR Iwona Głowacka

Protokolant – staż. Karolina Błachut

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2019 roku w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa K. P. i E. P.

przeciwko A. P.

o podwyższenie alimentów

I.  alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 8 grudnia 2015 roku w sprawie o sygnaturze I C 1775/15 od A. P. na rzecz K. P. i E. P. w kwocie po 400 (trzysta) złotych miesięcznie podwyższa poczynając od dnia 16 października 2018 roku odpowiednio do kwoty po 600 (sześćset) złotych miesięcznie na rzecz K. P. i do kwoty po 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie na rzecz E. P., pozostawiając bez zmian dotychczasowe warunki płatności;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  nakazuje pobrać od pozwanego A. P. na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kielcach) kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

IV.  wyrokowi w pkt I (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Iwona Głowacka

Sygn. akt III RC 783/18

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym do tut. Sądu w dniu 16 października 2018 r. małoletnie K. P. i E. P. reprezentowane przez matkę J. P. domagały się podwyższenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 8 grudnia 2015 roku wydanym w sprawie I C 1775/15 z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie na każde z nich, płatne z góry do rąk matki do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że w dacie ustalenia obowiązku alimentacyjnego małoletnie miały odpowiednio 10 i 6 lat, zaś obecnie starsza córka skończyła 14 lat a młodsza 10 lat, dlatego bez wątpienia sam upływ czasu spowodował zmianę stosunków spowodowaną wzrostem potrzeb dzieci umożliwiających im właściwy rozwój i tak obie uczęszczają na zajęcia dodatkowe: 1) tańce – opłata 180 zł. plus zakup stroi w przybliżeniu - 600 zł. czy wyjazdy na turnieje ok. 1.200 zł. i 2) naukę śpiewu – 240 zł. rocznie, plus opłaty dodatkowe związane z uczestnictwem w konkursach – 400 zł oraz 3) korepetycje z j. angielskiego starszej córki – 200 zł. miesięcznie, a ponadto do kosztów utrzymania dzieci należy wliczyć wydatki na zaspokojenie bieżących podstawowych potrzeb, czyli zakup odzieży, wyżywienia, kosmetyków, plus wydatki na edukację (składki szkolne) czy rozrywkę i tak w przypadku starszej kształtują się w granicach – 700 zł., a młodszej – 600 zł. miesięcznie, a ponadto starsza wymaga leczenia ortodontycznego i młodsza dermatologicznego (leki – 60 zł.). Nadto przedstawicielka ustawowa małoletnich wskazała, iż zarabia ok. 4 tys. zł. netto, a z dodatkowych zleceń osiąga kwoty 1.000 – 1.500 zł. miesięcznie, jednocześnie ponosząc stałe miesięczne koszty utrzymania gospodarstwa domowego w wysokości 2.881 zł., w tym czynsz – 540 zł., prąd – 150 zł., telefon – 80 zł. i rata kredytu – 1.300 zł. oraz pożyczki na remont z funduszu socjalnego – 511 zł. miesięcznie itp., a z kolei ojciec dzieci prowadzi własną działalność gospodarczą i pomimo zobowiązania, iż poza kwotą alimentów będzie uiszczał połowę kosztów wyjazdów na indywidualny wypoczynek czy związanych z udziałem córek w dodatkowych zajęciach, to nie wywiązuje się z tego.

W odpowiedzi na pozew złożonej w dniu 29 listopada 2018 r. pozwany A. P. wnosił o oddalenie powództwa w całości podnosząc, iż przeczy twierdzeniom pozwu za wyjątkiem tych wyraźnie przyznanych i tak również sprawuje opiekę nad dziećmi w wymiarze 1-3 dni w tygodniu, czyli 8-10 dni w miesiącu, jak i dwa tygodnie wakacji i co drugie święta, dlatego obowiązek alimentacyjny powinien ich obciążać w tej samej wysokości, przy czym sam osiąga dochód z prowadzonej działalności w wysokości około 3.500 zł. miesięcznie i ponosi koszty wynajmu mieszkania w kwocie 1.000 zł. miesięcznie plus opłaty za energię elektryczną – 100 zł. miesięcznie itp. oraz wydatki na utrzymanie telefonu starszej córki – 70 zł. Ponadto odnosząc się do zajęć dodatkowych dzieci, to nie uczęszczają już do dotychczasowej sekcji tanecznej, dlatego koszty wskazane przez ich matkę należy uznać obecnie za hipotetyczne, a wbrew twierdzeniom pozwu partycypował w kosztach wyjazdów tanecznych dzieci, przekazując w 2017 r. łącznie kwotę 600 zł., jak i uczestniczy w kosztach wyjazdów wakacyjnych dzieci, bądź sam organizuje im wypoczynek i tak w lipcu 2017 r. na wyjazd kolonijny córek przekazał kwotę 1.200 zł., a w kolejnym roku nigdzie samodzielnie nie wyjeżdżały, a przebywały pod jego opieką od połowy lipca do połowy sierpnia i na kilka dni wyjechał z nimi na Słowację, a ponadto partycypował w kosztach wycieczki córki K. w październiku 2018 r. w kwocie 150 zł. Nadto według niego załączona do pozwu faktura za leki, bez wskazania, które zostały zakupione na rzecz dzieci, nie może służyć do dokonania ustaleń faktycznych w sprawie, ponieważ nie ma możliwości zweryfikowania na tej podstawie wydatków poczynionych na rzecz małoletnich.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnie K. P. ur. (...) i E. P. ur. (...) pochodzą ze związku małżeńskiego A. P. i J. P., które zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 8 grudnia 2015 r. w sprawie I C 1775/15, a wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dziećmi powierzono obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu małoletnich w miejscu zamieszkania matki, jak i zasądzono od ojca na rzecz córek alimenty w kwocie po 400 zł. m-c, płatne do 10 – go każdego m-ca do rąk matki z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności. Ponadto dokonano zgodnego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że nieruchomość położona w W. gm. M. składająca się z działki o numerze (...), dla której Sąd Rejonowy w Kielcach prowadzi księgę wieczystą o nr (...) oraz udział w nieruchomości położonej w W. gm. M. o numerze 288/8, dla której Sąd Rejonowy w Kielcach prowadzi księgę wieczystą o nr (...) o wartości 130.000 zł. zostały przyznane na wyłączną własność J. P., bez obowiązku spłaty na rzecz męża, z jednoczesnym zobowiązaniem do pokrycia wszelkich wierzytelności wobec (...) Bank (...) Spółka Akcyjna Oddział II w K., wynikających z umowy kredytu zawartej w dniu 10 października 2014 roku, zabezpieczonego hipoteką umowną łączną oraz zwolnienia męża od odpowiedzialności i pokrycia kosztów związanych z dochodzeniem przez wskazany bank roszczeń wynikających z powołanej umowy.

dowody: wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 8 grudnia 2015 r. k. 27 akt sprawy I C 1775/15

W tym czasie małoletnie K. lat 11 i E. lat 7 zamieszkiwały z matką, po tym jak ojciec się od nich wyprowadził, utrzymując z córkami stały kontakt. Natomiast J. P. była zatrudniona na Politechnice (...) jako radca prawny z wynagrodzeniem w wysokości brutto 5.440,77 zł. (netto 3.888,28 zł.) miesięcznie, spłacając raty kredyty w kwocie po 1.350 zł. miesięcznie i ponosząc wydatki na zajęcia dodatkowe dzieci w wysokości 150 zł. miesięcznie oraz opłaty za obiady w szkole – 70 zł. miesiecznie, a z kolei A. P. prowadził własną działalność gospodarczą, świadcząc usługi informatyczne, a za 2015 rok osiągnął dochód w wysokości 50.539,57 złotych.

d owody: akta sprawy Sądu Okręgowego w Kielcach I C 1775/15, a w nich m.in. zeznania stron k. 25-26, zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k. 22, podsumowanie księgi przychodów i rozchodów za 2015 r. k. 24)

Obecnie małoletnie E. lat 11 i K. lat 15 uczęszczają do szkoły podstawowej (starsza z dziewczynek do VIII, a młodsza do V klasy). Nadal uczęszczają na zajęcia taneczne, w latach poprzednich do grypy (...) (opłata – 180 zł. za obie, plus koszt uszycia stroju ok. 200 - 250 zł. dla jednego dziecka i wyjazdy na turnieje), a obecnie w (...)u i odpłatność za starszą wynosi 150 zł., a za młodszą – 75 zł. miesięcznie. Do czerwca nie będą wyjeżdżać na turnieje, dopiero od września staną się grupą turniejową. Każda z nich uczy się śpiewu, co kosztuje 240 zł. rocznie, plus w ubiegłym roku szkolnym starsza trzykrotnie brała udział w konkursach, a opłata wynosi ok. 50-60 zł. plus nagranie płyty na konkurs – 250 zł., po raz ostatni w 2017 r. Małoletnia K. pobiera prywatne lekcje języka angielskiego, a jedna kosztuje 50 zł. raz w tygodniu, czyli średnio 200 zł. miesięcznie. Z kolei małoletnia E. leczy się państwowo ortodontycznie i oczekuje na aparat, który kosztuje 600 zł. Dwukrotnie zgłosiła się też prywatnie do ortodonty, a wizyta kosztowała 60 zł. Niedawno zalecono też u niej założenie stałego aparatu, który nie jest refundowany. Ponadto starsza dziewczynka korzysta z zabiegów kosmetycznych z powodu przebarwień skóry (seria 10 - ciu zabiegów), a jeden kosztuje ok. 130 zł. W wakacje 2017 r. siostry wyjechały na kolonie, co sfinansowali rodzice, przy czym matka dzieci w większej części przekazując kwotę około 1.800 zł. W październiku 2018 roku małoletnia K. uczestniczyła w wycieczce do W., która kosztowała 720 zł. i została sfinansowana w zasadzie przez matkę, a ojciec przekazał kwotę 150 zł.

To matka małoletnich ponosi bieżące koszty utrzymania córek, w tym zakupu żywności, odzieży i obuwia oraz kosmetyków itp., a ponadto pokrywa wydatki szkolne m.in. uiszczając składki szkolne, plus ponosi koszty rozrywki i wypoczynku oraz wydatki na ochronę zdrowia, co kosztuje 600 - 700 zł. (starsza – ok. 700 zł., młodsza – ok. 600 zł.), jak i finansuje zajęcia dodatkowe.

J. P. lat 42 nadal jest zatrudniona w Politechnice (...) jako radca prawny, uzyskując wynagrodzenie za pracę w wysokości netto 4.010,21 zł., a ponadto świadczy usługi na rzecz Inspektoratu Weterynarii osiągając dodatkowy dochód łącznie w wysokości 3.000 – 4.000 zł. rocznie. Zamieszkuje z córkami we własnym mieszkaniu, ponosząc następujące koszty: czynsz – 540 zł. miesięcznie i opłaty za energię elektryczną 150-200 zł. co dwa miesiące oraz za telewizję z internetem – 60 zł. miesięcznie. Spłaca kredyt hipoteczny za zakup nieruchomości gruntowej w ratach po 1.300 zł. miesięcznie, jeszcze przez okres 6 lat, a od orzeczenia rozwodu działka została wystawiona na sprzedaż. Posiada samochód marki R. (...) rok prod. 2017. Leczy się na stwardnienie rozsiane od 2014 roku. W ostanie wakacje zabrała córki do Grecji, a pobyt dzieci kosztował 3.800 zł.

Z kolei A. P. lat 44 w dalszym ciągu prowadzi własną działalność gospodarczą, świadcząc usługi informatyczne, a średni dochód netto wynosi 3.500 zł. miesięcznie. W ubr. wykazał dochód w wysokości 61.097,63, czyli ok. 5.000 zł. miesięcznie, przy przychodzie – 86.657,78 zł. Spłaca raty za pralkę po 150 zł. miesięcznie. Posiada konto debetowe, na którym zadłużenie wynosi 22 tysiące złotych. Mieszka w wynajętym lokalu, ponosząc koszty w wysokości 1.000 zł. miesięcznie, plus media około 200 - 300 zł. miesięcznie, w tym opłaty za telewizję i internet oraz telefon starszej córki. Z dziećmi utrzymuje stały kontakt i tak w jednym tygodniu nocują u niego dwa razy, a w następnym od czwartku do niedzieli, plus jak to ustalili z drugim rodzicem w drodze ugody sądowej w wakacje spędza z nimi po jednym tygodniu w każdym miesiącu i jeden tydzień ferii oraz przebywają u niego w czasie kiedy matka małoletnich jest w sanatorium i tak w ubiegłe wakacje dziewczynki pozostawały pod opieką ojca od połowy lipca do połowy sierpnia, a wtedy zabrał dzieci na kilka dni na Słowację. W tym czasie ponosi koszty utrzymania córek, a w 2017 roku partycypował w kosztach kolonii przekazując kwotę 1.200 zł i w wyjazdach tanecznych dzieci w łącznej wysokości 600 zł. Nie partycypuje w opłatach za dodatkowe zajęcia, a jedynie zawozi na nie córki jak spędzając czas u niego np. starszą na zajęcia taneczne. Posiada samochód marki R. (...) rok prod. 2011.

dowody: dowody: częściowo zeznania przedstawicielki ustawowej powódek J. P. k. 70 - 71, częściowo zeznania pozwanego A. P. k. 71, zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k. 46, zaświadczenie lekarskie z dnia 10.10.2018 r. k. 47, faktury VAT, potwierdzenia przelewów, PIT pozwanego za 2017 r. k. 42-45

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach uznając, iż tworzą spójny i niebudzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, z wyłączeniem faktury za leki, ponadto nie wzbudzały również wątpliwości Sądu, co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści. Podobnie zeznania stron w znacznej części należało obdarzyć przymiotem wiarygodności, z tym wyjątkiem, iż nie sposób za matką małoletnich przyjąć, iż to drugi rodzic powinien w znacznej części ponosić ciężar utrzymania dzieci pod kątem finansowym, skoro sama określa bieżący koszt utrzymania dzieci w kwocie po 600-700 zł. miesięcznie, bez wydatków na dodatkowe zajęcia, a jednocześnie domaga się, aby ojciec partycypował w kosztach utrzymania córek w kwocie po 800 zł. na rzecz każdej z nich. Z drugiej jednak strony trudno również zgodzić się z pozwanym, iż potrzeby dzieci nie wzrosły i w równym stopniu powinni ponosić koszty utrzymania córek, jak i nie można za nim przyjąć, iż z powodu sytuacji finansowej nie jest w stanie płacić wyższych alimentów, tym bardziej, iż osiąga obecnie wyższe dochody niż w dacie orzekania w sprawie o rozwód i w przeciwieństwie do drugiego rodzica nie jest obciążony obowiązkiem spłaty kredytu hipotecznego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o podwyższenie alimentów zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

W świetle art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie sądowym przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Pojęcia zwiększenia lub zmniejszenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych uprawnionego pozostają we wzajemnej zależności i wzajemnie na siebie rzutują. Wynika to faktu, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69 , OSNCP 1970, nr 2, poz. 15) . Kluczowym zatem zagadnieniem dla rozstrzygnięcia o żądaniu opartym na treści art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest porównanie stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu lub obniżeniu.

Poza wszelkim sporem pozostaje to, że małoletnie ze względu na wiek i brak majątku nadal nie mogą utrzymać się samodzielnie, a więc mają prawo do pełnej alimentacji ze strony swoich rodziców. W tym miejscu należy zauważyć, że od ostatniego ustalenia wysokości przysługujących im alimentów minął okres ponad 3 lat, a w tym czasie siostry kontynuują edukację szkolną i biorą udział w dodatkowych zajęciach, w dalszym ciągu uczestnicząc w zajęciach tanecznych, za które opłata jest wyższa, jak i obie uczą się śpiewu, a starsza dodatkowo pobiera prywatne lekcje języka angielskiego, co niewątpliwie powoduje wzrost kosztów ich utrzymania. Powyższa okoliczność w zestawieniu z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie wskazuje, że potrzeby dzieci wzrosły w sposób uzasadniający podwyższenie alimentów i tak w ocenie Sądu koszt utrzymania małoletniej E. kształtuje się na poziomie ok. 800-850 zł., a z kolei małoletniej K. wynosi obecnie 1.050 – 1.100 zł. miesięcznie, przy uwzględnieniu wydatków na bieżące potrzeby i ochronę zdrowia oraz edukację, w tym zajęcia dodatkowe, czy też wypoczynek. Jednocześnie należy za matką dziewczynek przyjąć, iż małoletnie wymagają większych nakładów na zaspokojenie podstawowych potrzeb, czyli na zakup żywności, odzieży i obuwia czy kosmetyków itp., a ponadto na edukację szkolną i rozrywkę czy wypoczynek (młodsza – 600 zł. starsza – ok. 700 zł. miesięcznie), jak i innych związanych z pozaszkolnymi zajęciami (wyższe koszty zajęć tanecznych i nowe wydatki na dodatkowe aktywności pozalekcyjne). Należy przy tym zaznaczyć, iż ojciec dzieci nie partycypuje w dodatkowych zajęciach córek, ograniczając się do zawiezienia na nie dzieci w czasie jak u niego przebywają, szczególnie starszej z nich. Nie można przy tym nie zauważyć, iż matka powódek nie określiła całościowo kosztów utrzymania każdej córki w skali miesiąca, ograniczając się jedynie do wskazania, iż bieżący podstawowy koszt utrzymania starszej z nich wynosi 700 zł., a młodszej 600 zł. miesięcznie, bez wydatków na dodatkowe zajęcia (nauka śpiewu dla obu – 240 zł. rocznie, zajęcia taneczne opłata za starszą 150 zł. miesięcznie i za młodszą 75 zł. miesięcznie, lekcje j. angielskiego dla starszej – 200 zł. miesięcznie), co należy uznać za usprawiedliwione.

Z kolei oceniając sytuację majątkową i możliwości zarobkowe zobowiązanych należy stwierdzić, iż sytuacja finansowa obojga rodziców niewiele się zmieniła i nadal jest porównywalna, a każde z nich posiada stałe źródło dochodu, przy czym matka obecnie osiąga nieco wyższe zarobki i posiada dodatkowe źródła dochodu z tytułu umów cywilnoprawnych, podobnie ojciec dzieci z prowadzonej działalności gospodarczej aktualnie uzyskuje wyższe dochody. Jednocześnie należy uznać, iż przedstawicielka ustawowa małoletnich pomimo wykonywanego zawodu radcy prawnego w zasadzie w pełni wykorzystuje posiadane możliwości zarobkowe, nie tylko wobec obowiązku opieki nad dwójką córek, ale i przede wszystkim z powodu stanu zdrowia. Jednocześnie sytuacja majątkowa rodziców małoletnich zasadniczo się nie zmieniła.

Przy określaniu w jakim zakresie pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania dzieci należało wziąć pod uwagę, iż ojciec utrzymuje z córkami systematyczny kontakt, a dziewczynki regularnie u niego nocują minimum dwa razy w tygodniu, przy czym w ostatnie wakacje spędziły u niego miesiąc czasu, a wtedy ponosi bieżące koszty ich utrzymania i w ciągu roku szkolnego zawozi na dodatkowe zajęcia, szczególnie starszą, plus opłaca dla niej telefon.

Biorąc powyższe rozważania pod uwagę, Sąd uznał, że jest uzasadnione, aby pozwany partycypował w kosztach utrzymania małoletniej K. kwotą po 600 zł. miesięcznie, a małoletniej E. po 550 zł. miesięcznie, jednocześnie oddalając powództwo w pozostałej części jako nadmiernie wygórowane. W ocenie Sądu brakującą kwotę potrzebną do utrzymania dzieci powinna pokrywać matka, która również jest zobowiązana partycypować w zwiększonych kosztach utrzymania córek.

W ocenie Sądu, obciążenie pozwanego obowiązkiem alimentowania małoletnich kwotami przewyższającymi wyżej wymienione byłoby niewspółmierne do aktualnego zakresu usprawiedliwionych potrzeb dzieci w tym wieku, szczególnie w kontekście wydatków wymienionych przez przedstawicielkę ustawową małoletnich. Z tych przyczyn alimentowanie przez niego córek kwotą o 350 zł. miesięcznie wyższą niż obecnie (na rzecz starszej 200 zł. i na rzecz młodszej 150 zł.), o ile przedstawicielka ustawowa powódek – oprócz realizowania własnego obowiązku alimentacyjnego wobec małoletnich w sposób określony w przepisie art. 135 § 2 k.r.o. – przyczyni się do pokrywania kosztów utrzymania dzieci w pozostałym zakresie, a ojciec będzie dalej dodatkowo łożyć na utrzymanie córek przynajmniej w takim zakresie jak dotychczas, zaspokoi to usprawiedliwione potrzeby dzieci i odpowiadać będzie zmianie stosunków, o czym na podstawie przepisów art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 k.r.o. w zw. z art. 138 k.r.o. należało orzec jak w punkcie I wyroku.

Sąd oddalił natomiast powództwo w pozostałej części jako nadmiernie wygórowane, albowiem oparte na błędnym założeniu poczynionym przez matkę powódek, iż koszt utrzymania córek na przestrzeni trzech ostatnich lat wzrósł dwukrotnie, a z kolei sytuacja finansowa ojca dzieci tak znacząco się poprawiła, iż jest w stanie płacić alimenty w łącznej kwocie 1.600 zł. miesięcznie.

O kosztach sądowych należało orzec na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nakazując pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczoną opłatę od pozwu od uwzględnionej części powództwa w kwocie 210 zł. i wynagrodzenia mediatora w wysokości 250 zł.

Rygor natychmiastowej wykonalności Sąd nadał natomiast orzeczeniu w części uwzględniającej powództwo na podstawie przepisu art. 333 § 1 k.p.c.

SSR Iwona Głowacka