Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant: po. sekr. sąd. Katarzyna Bogusz-Trojanowska

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. w Szczytnie Doroty Krzyny

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2019 roku sprawy :

A. T. , syna D. i I. z domu B., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 6 listopada 2017 r. w Komendzie Powiatowej Policji w S. będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań w myśl art. 233 § 1a k.k. i 233 § 1a k.k. składając zeznanie mające służyć za dowód w sprawie (...), zeznał nieprawdę, że podpis o treści na dokumencie (...) na dokumencie „Wniosek z dnia 16 czerwca 2017 r. o uchylenie wydanej na rzecz J. S. decyzji Starosty Powiatowego w S. z dnia 4 grudnia 2015 r. znak (...) został sporządzony przez niego samego, podczas gdy w rzeczywistości nie został nakreślony przez A. T. a przez inną nieustaloną osobę,

tj. o czyn z art. 233 § 1 k.k.

II.  w dniu 4 czerwca 2018 r. w Komendzie Powiatowej Policji w S. będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań w myśl art. 233 § 1 k.k. i art. 233 § 1a k.k. składając zeznania mające służyć za dowód w sprawie (...)oraz po okazaniu mu oryginału dokumentu w postaci „Wniosku z dnia 16 czerwca 2017 r. o uchylenie wydanej na rzecz J. S. decyzji Starosty Powiatowego w S. z dnia 4 grudnia 2015 r. znak (...) zeznał nieprawdę, że podpis o treści (...) na tym dokumencie został złożony przez niego samego, podczas gdy w rzeczywistości nie został nakreślony przez A. T. a przez inną nieustalona osobę,

tj. o czyn z art. 233 § 1 k.k.

I. oskarżonego A. T. uznaje za winnego zarzucanych mu w pkt I i II czynów i za to na podstawie art. 233 §1 k.k. skazuje go za każdy z nich na kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 85 §1, §2 k.k. i art. 86 §1 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego jednostkowe kary i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zmian.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, zaś na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie.

UZASADNIENIE

Sąd uznając oskarżonego A. T. za winnego tego, że :

- w dniu 6 listopada 2017 r. w Komendzie Powiatowej Policji w S. będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań w myśl art. 233 § 1a k.k. i 233 § 1a k.k. składając zeznanie mające służyć za dowód w sprawie (...), zeznał nieprawdę, że podpis o treści na dokumencie (...) na dokumencie „Wniosek z dnia 16 czerwca 2017 r. o uchylenie wydanej na rzecz J. S. decyzji Starosty Powiatowego w S. z dnia 4 grudnia 2015 r. znak (...) został sporządzony przez niego samego, podczas gdy w rzeczywistości nie został nakreślony przez A. T. a przez inną nieustaloną osobę, tj. czynu z art. 233 §1 k.k.

- w dniu 4 czerwca 2018 r. w Komendzie Powiatowej Policji w S. będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań w myśl art. 233 § 1 k.k. i art. 233 § 1a k.k. składając zeznania mające służyć za dowód w sprawie (...)oraz po okazaniu mu oryginału dokumentu w postaci „Wniosku z dnia 16 czerwca 2017 r. o uchylenie wydanej na rzecz J. S. decyzji Starosty Powiatowego w S. z dnia 4 grudnia 2015 r. znak (...) zeznał nieprawdę, że podpis o treści (...) na tym dokumencie został złożony przez niego samego, podczas gdy w rzeczywistości nie został nakreślony przez A. T. a przez inną nieustalona osobę, tj. czynu z art. 233 §1 k.k.

uwzględnił wniosek oskarżonego złożony na rozprawie w trybie art. 387 k.p.k. i skazał go za każdy z nich na kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, zaś na podstawie art. 85 §1, §2 k.k. i art. 86 §1 k.k. połączył te kary i wymierzył mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności.

Przychylając się do wniosku oskarżonego, przy wymiarze kary Sąd uwzględnił okoliczności łagodzące i obciążające, zgodnie z dyrektywą art. 53 k.k. Jako okoliczności obciążające uwzględnić należało uprzednią karalność oskarżonego (k.71) oraz fakt, iż dopuścił się przestępstwa z premedytacją, bez jakiegokolwiek ważnego powodu, mając pełną świadomość naganności swego zachowania. i jego skutków. Na jego korzyść należało z kolei uwzględnić przyznanie się do winy.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi biorąc pod uwagę jego dobrą sytuację materialną.