Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jaśle I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Wanat

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Wojtunik

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2019 roku w Jaśle

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko K. W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej K. W. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 18.727,37 zł (osiemnaście tysięcy siedemset dwadzieścia siedem złotych 37/100) z odsetkami:

a) umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 9.030,62 zł (dziewięć tysięcy trzydzieści złotych 62/100) od 19.10.2018 r. do dnia wyroku,

b) ustawowymi za opóźnienie od kwoty 522,35 zł (pięćset dwadzieścia dwa złote 35/100) od 19.10.2018 r. do dnia wyroku,

c) ustawowymi za opóźnienie od kwoty 285,52 zł (dwieście osiemdziesiąt pięć złotych 52/100) od 19.10.2018 r. do dnia wyroku,

d) umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 8.888,88 zł (osiem tysięcy osiemset osiemdziesiąt osiem złotych 88/100) od 19.10.2018 r. do dnia wyroku,

II. należność w kwocie 18.727,37 zł (osiemnaście tysięcy siedemset dwadzieścia siedem złotych 37/100) zasądzoną w punkcie I. wyroku rozkłada na dziewięćdziesiąt trzy raty miesięczne, w tym dziewięćdziesiąt dwie raty po 201 zł (dwieście jeden złotych), a ostatnia dziewięćdziesiąta trzecia rata w kwocie 235,37 zł (dwieście trzydzieści pięć złotych 37/100) płatne do ostatniego dnia każdego następującego po sobie miesiąca, począwszy od miesiąca następnego od tego w którym wyrok się uprawomocni z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od każdego uchybionego terminu płatności poszczególnych rat, z zastrzeżeniem, że nieuiszczenie dwóch kolejnych rat w terminie spowoduje natychmiastową wymagalność pozostałej części należności,

III. nie obciąża pozwanej w ogóle kosztami procesu.

Sygn. akt I C 1060/18 upr.

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Jaśle z 29.05.2019 r.

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanej K. W. kwoty 18.727,37 zł z odsetkami: umownymi
w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 9.030,62 zł, odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 522,35 zł, ustawowymi za opóźnienie od kwoty 285,52 zł i umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 8.888,88 zł – za okres od 19.10.2018 r. do dnia zapłaty.

Jednocześnie wnosił o zwrot kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

Uzasadniając powyższe, wskazał, że roszczenie wynika z niespłaconej przez pozwaną pożyczki o nr (...), którą pozwana zawarła 06.12.2017 r.
z powodem, otrzymując kwotę 10.000 zł. Zawierając umowę, pozwana zaakceptowała warunki udzielenia pożyczki, zobowiązując się m.in. do poniesienia kosztów prowizji i zapłaty odsetek. Z powyższego zobowiązania pozwana nie wywiązała się.

Odpowiadając na pozew K. W. przyznała fakt istnienia dochodzonej wierzytelności, wskazując, że popadła w spiralę zadłużenia i obecnie nie jest w stanie spłacać ww. zobowiązania. W związku ze swoją trudną sytuacją finansową wnosiła o rozłożenie zasądzonego roszczenia na raty miesięcznie
w kwocie nie wyższej aniżeli 200 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Powódka K. W. 06.12.2017 r. zawarła z powodem (...) Sp. z o.o. umowę elastycznej pożyczki ratalnej Z.. Na jej podstawie uzyskała środki pieniężne w kwocie 10.000 zł, zobowiązując się do ich spłaty w 36 miesięcznych ratach wraz z kosztami i odsetkami. Łącznie zobowiązanie do spłaty wynosiło 21.616,12 zł.

W związku z uchybieniem w terminach płatności rat, umowa uległa rozwiązaniu, a kwota zobowiązania 18.727,37 zł stała się wymagalna (dowód: wydruk formularza pożyczki ratalnej Z. z 06.12.2017 r. – k. 14 - 16, potwierdzenie wykonania operacji banku (...) na kwotę 0,01 zł i 10.000 zł – k. 18 - 19, przesłuchanie pozwanej - k. 30v.).

Pozwana utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 1.640 zł. Aktualnie posiada niespłacone zadłużenia w różnych bankach i firmach pożyczkowych na kwotę ok. 60.000 zł. Całość uzyskiwanego dochodu przeznacza na spłatę zadłużenia. Koszty własnego utrzymania pozwanej, w tym koszty utrzymania domu, pokrywane są z pensji męża, który zarabia ok. 2.000 zł (dowód: przesłuchanie pozwanej - k. 30v.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez powoda kserokopii dokumentów prywatnych, które Sąd uznał za w pełni wiarygodny materiał dowodowy. Pozwana nie kwestionowała ich treści, ani autentyczności, a jednocześnie nie miały miejsca żadne inne okoliczności, które mogłyby nasuwać wątpliwości w tym zakresie. Pozwana przyznała fakt zawarcia umowy z powodem, a wysokości roszczenia nie kwestionowała.

Sąd zważył, co następuje.

Roszczenie powoda w całości zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Sąd Rejonowy zważył, że powód w należyty sposób sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi dowodowemu i wykazał, iż jest uprawiony do dochodzenia od pozwanej kwoty zadłużenia wynikającego
z umowy pożyczki z 06.12.2017 r.

Na potwierdzenie istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności powód przedłożył dokumenty, które pozwalają zweryfikować jego roszczenie. Mając na uwadze treść zapisów umowy pożyczki w kontekście przedstawionego wyliczenia powoda (k. 12) należy uznać, że odsetki zostały naliczone zgodne
z treścią łączącego strony zobowiązania.

Co prawda powód nie przedłożył, ani pisma wypowiadającego umowę pożyczki pozwanej, ani dowodu doręczenia jej takiego pisma, ale wobec faktu, że pozwana nie kwestionowała wysokości, ani wymagalności roszczenia, roszczenie powoda należało uznać za zasadne.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 720 k.c. orzeczono jak w pkt I wyroku, zasądzając na rzecz powoda należność w kwocie 18.727,37 zł wraz
z odsetkami, zgodnie z żądaniem pozwu (art.481 k.c.). Natomiast z uwagi na ciężka sytuację osobistą pozwanej, na podstawie art. 320 k.p.c., Sąd oznaczył sposób spełnienia świadczenia rozkładając je na dziewięćdziesiąt trzy raty miesięczne, w tym dziewięćdziesiąt dwie raty po 201 zł, a ostatnia dziewięćdziesiąta trzecia rata w kwocie 235,37 zł, płatne do ostatniego dnia każdego następującego po sobie miesiąca, począwszy od miesiąca następnego od tego w którym wyrok się uprawomocni - z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od każdego uchybionego terminu płatności poszczególnych rat, z zastrzeżeniem, że nieuiszczenie dwóch kolejnych rat
w terminie spowoduje natychmiastową wymagalność pozostałej części należności.

Mając na uwadze obecny stan majątkowy pozwanej, a w szczególności fakt, że pozwana posiada inne, liczne zadłużenia (k. 30v.), Sąd doszedł do przekonania, że zachodzi „szczególnie uzasadniony wypadek” w rozumieniu art. 320 k.p.c.

Zastosowane oznaczenie sposobu spełnienia świadczenia – zdaniem Sądu – da szansę pozwanej dobrowolnie spełnić świadczenie, natomiast powodowi pozwoli uniknąć długotrwałego i żmudnego postępowania egzekucyjnego. Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty nie niweczy żądania powoda zasądzenia odsetek za opóźnienie z tą różnicą, że – zgodnie z zasadą prawną, wyrażoną w uchwale Sądu Najwyższego z 22.9.1970 r., III PZP 11/70 – wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat (Legalis z glosą L. Steckiego, OSP 1971, Nr 11, poz. 202; A. Szpunar, W. Wanatowska, Przegląd, 1972, s. 436; W. Siedlecki, Przegląd, 1972, s. 96; uchw. SN z 15.12.2006 r., III CZP 126/06).

Rozstrzygnięcie znajduje podstawę prawną w art. 720 § 1 k.c. w zw. z art. 36 a z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, natomiast o odsetkach orzeczono w myśl art. 481 k.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c.

Okoliczności, jakie legły u podstaw odstąpienia od obciążania pozwanej kosztami procesu są tożsame z przyczynami rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty, przytoczonymi uprzednio.