Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1702/13

POSTANOWIENIE

Dnia 31 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariola Wojtkiewicz (spr.)

Sędziowie: SO Violetta Osińska

SO Zbigniew Ciechanowicz

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2013 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika K. K. na zajęcie nieruchomości zapisanej w Księdze wieczystej Kw. nr (...), dokonane przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K. (1) w sprawie KM 721/11

przy udziale wierzyciela (...)w W.Oddziału Terenowego w S.

na skutek na zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt. I Co 383/13

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

SSO Zbigniew Ciechanowicz SSO Mariola Wojtkiewicz SSO Violetta Osińska

Sygn. akt II Cz 1702/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2013r Sąd Rejonowy w Goleniowie odrzucił zażalenie dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 8 maja 2013r. w przedmiocie oddalenia skargi na czynność komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K. (2) z dnia 13 sierpnia 2012 r., polegającą na wszczęciu egzekucji z nieruchomości, zapisanej w Księdze wieczystej Kw. nr (...)

Uzasadniając swoje stanowisko Sąd ten wskazał, iż na postanowienie w przedmiocie oddalenia skargi na czynność komornika o wszczęciu egzekucji z nieruchomości nie przysługuje zażalenie, albowiem nie jest to czynność kończąca postępowanie w sprawie egzekucyjnej. Nie przewidziano też zażalenia na tą czynność w części przepisów regulujących postępowanie egzekucyjne.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł dłużnik. Orzeczenie zaskarżył w całości, domagając się uchylenia czynności Komornika i zawieszenia postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu powołał się na argumenty przywołane w skardze na czynności komornika.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie dłużnika nie zasługuje na uwzględnienie.

W postępowaniu egzekucyjnym zażalenie na postanowienie Sądu I instancji rozpatrującego skargę na czynności Komornika przysługuje wyłącznie w wypadkach w ustawie wskazanych (art. 767 4 § 1 k.p.c.), a także na orzeczenia tego Sądu wymienione w art. 394 § 1 k.p.c., poprzez jego odpowiednie stosowanie w tym postępowaniu (art. 13 § 2 k.p.c.).

W postępowaniu egzekucyjnym zażalenie na postanowienie sądu przysługuje przede wszystkim w sytuacjach wymienionych w art.: 768, 770, 773 § 4, 807, 828, 839 k.p.c., zaś odnośnie do poszczególnych sposobów egzekucji – w sytuacjach określonych między innymi w art. 852 § 3, 859, 870 § 2 (postanowienie o przybiciu), 873 (postanowienie o ściągnięci części ceny), 886, 892 § 2, 902 w zw. z art. 768, art. 908 § 1 k.p.c., art. 946 § 2 k.p.c., i inne.

Jak wynika z powyższego, wskazany katalog nie obejmuje zawiadomienia o wszczęciu egzekucji z nieruchomości, a takie postanowienie zostało zaskarżone odrzuconym zażaleniem.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 12 listopada 1997 r. (III CZP 55/97 Prok. i Pr (...)), orzekł, iż w postępowaniu egzekucyjnym zwrotu „kończącego postępowanie w sprawie” nie należy rozumieć dosłownie, a mianowicie że chodzi tu o definitywne zakończenie całego tego postępowania. Pod pojęciem tym natomiast należy pojmować takie orzeczenia sądowe, które kończą samodzielną część tego postępowania.

Nawet takie szerokie rozumienie pojęcia „postanowień kończących postępowanie w sprawie” nie daje podstaw do przyjęcia, że na postanowienie Sądu I instancji, oddalające skargę na czynność komornika, polegającą na zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji z nieruchomości, przysługuje zażalenie. Postanowienie bowiem tej treści w istocie nie zmierza do zakończenia postępowania, a w konsekwencji nie jest ono postanowieniem „kończącym postępowanie w sprawie”.

Zgodnie zaś z przepisem art. 394 § 1 k.p.c. środek zaskarżenia jakim jest zażalenie przysługuje tylko na postanowienie sądu I instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu I instancji i zarządzenia przewodniczącego enumeratywnie wymienione w pkt 1-12 tego przepisu.

Zatem, skoro postanowienie o oddaleniu skargi na czynność komornika w postaci zawiadomienia o wszczęciu egzekucji z nieruchomości nie kończy postępowania w sprawie ani w rozumieniu powołanego powyżej przepisu art. 394 § 1 k.p.c., ani cytowanej uchwały Sądu Najwyższego, ani nie jest w tym przepisie wyraźnie wymienione, jak również żaden z przepisów normujących postępowanie egzekucyjne takiej możliwości nie przewiduje, to niemożliwym jest jego skuteczne zaskarżenie. Zażalenie dłużnika podlegało odrzuceniu na podstawie przepisu art. 373 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., o czym prawidłowo orzekł Sąd Rejonowy.

Sąd Okręgowy, nie znajdując podstaw do zmiany czy też uchylenia zaskarżonego orzeczenia, w oparciu o przepis art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., oddalił zażalenie dłużnika.

(...)

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

5.  (...)

6.  (...)

(...)