Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Grajewie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Myśliński

Protokolant: Ewelina Kiler

w obecności Prokuratora Anny Sylwii Zimnoch

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 2 kwietnia 2019 roku i 30 maja 2019 roku

sprawy

J. K.

urodz. (...) w S.

syna S. i J. z d. M.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 30 czerwca 2018 do dnia 05 lipca 2018 r. w rejonie miejscowości K. gm. R. pow. G. woj. (...) z działek o nr (...) o powierzchni 0.3001 ha i nr (...) o powierzchni 1.3538 ha, które stanowią łąki z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej dokonał skoszenia trawy i jej kradzieży o łącznej wartości strat 4000 zł działając na szkodę dzierżawcy tych działek F. K.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

1.  Ustalając, że oskarżony J. K. w okresie od 30 czerwca 2018 do dnia 05 lipca 2018 r. w rejonie miejscowości K. gm. R. pow. G. woj. (...) z działek o nr (...) o powierzchni 0.3001 ha i (...) o powierzchni 1.3538 ha, które stanowią łąki z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej dokonał skoszenia trawy i jej kradzieży o łącznej wartości strat 2280,- zł działając na szkodę dzierżawcy tych działek F. K., tj. popełnił czyn z art. 278 § 1 kk i uznając, że społeczna szkodliwość zarzucanego mu czynu nie jest znaczna, na mocy art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 i 3 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego J. K. na okres 1 (jednego) roku próby z zobowiązaniem go do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 2.280,- (dwóch tysięcy dwustu osiemdziesięciu) złotych na rzecz pokrzywdzonego F. K. w terminie 3 (trzech) miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

2.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty sądowej kwotę 60,-(sześćdziesięciu) złotych i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie.

Sygn. akt II K 404/18

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Grajewie zarzuciła J. K. popełnienie przestępstwa z art. 278 § 1 kk polegającego na tym, że w okresie od 30 czerwca 2018 roku do dnia 05 lipca 2018 roku w rejonie miejscowości K. gm. R. pow. G. woj. (...) z działek o nr (...) o powierzchni 0.3001 ha i (...) o powierzchni 1.3538 ha, które stanowią łąki z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej dokonał skoszenia trawy i jej kradzieży o łącznej wartości strat 4000 zł działając na szkodę dzierżawcy tych działek F. K..

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zgodnie z treścią umowy zawartej w dniu 03 stycznia 2018 roku, F. K. dzierżawi od J. M. działki o nr (...) o powierzchni 0.3001 ha i (...) o powierzchni 1.3538 ha, położone w rejonie miejscowości K. gm. R. woj. (...). Na podstawie wyżej opisanej umowy F. K. zobowiązany był do uprawy przedmiotowych gruntów, a w zamian mógł zbierać plony – trawy.

W dniu 30 czerwca 2018 roku F. K. powziął informację, iż trawa na działkach nr (...) została skoszona. F. K. o fakcie skoszenia trawy na dzierżawionych działkach dowiedział się od K. E., który ponadto wskazał, iż dokonać tego mógł J. K., z którym to mijał się w obrębie przedmiotowych działek, a który to poruszał się ciągnikiem z podczepioną kosiarką do traw. F. K. udał się na działki o nr (...) po kilku dniach od uzyskania informacji o skoszeniu trawy, celem jej zebrania, jednakże po przybyciu na miejsce stwierdził, iż trawa została zebrana przez nieznaną mu osobę.

K. E. dowiedział się od M. P., iż to J. K. zebrał skoszoną trawę, albowiem widział go w czasie belowania trawy na działkach stanowiących własność J. M.. W tym czasie sam M. P. wykonywał prace na swoich działkach oddalonych około 400 m od działek J. M..

F. K. wraz z P. O. (1) udał się do J. K., celem potwierdzenia przez niego skoszenia oraz zebrania trawy z przedmiotowych działek. Przebieg całej rozmowy został nagrany przez F. K.. Podczas rozmowy J. K. przyznał się, iż zebrał trawę z działek dzierżawionych przez F. K.. J. K. odmówił F. K. zwrotu bel trawy, czy tym bardziej wypłaty rekompensaty za poniesioną szkodę.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie następujących dowodów:

1)  Wyjaśnień oskarżonego k. 159 odw., 161,

2)  Zeznań świadków:

a)  F. K. k. 160 – 161, 2-3, 92-93,

b)  K. E. k. 161 odw – 162, 163, 20 – 21,

c)  P. O. (1) k. 163, 55 – 56,

d)  M. P. k. 162 odw. – 163, 58 – 59,

e)  J. M. k. 161 odw., 12-13, 94-95,

f)  S. K. k. 163 odw.,

3)  Mapy obrazującej działki producenta J. M. k. 6,

4)  Płyty DVD + R z nagrania rozmowy z dnia 02.04.2019 r. k. 7,

5)  Umowy z dnia 03.01.2018 r. k. 15,

6)  Aktu notarialnego Repertorium A nr (...) z dnia 30.12.2004 r., k. 16-19,

7)  Protokołu odtworzenia utrwalonego zapisu k. 64 – 65,

8)  Opinii biegłego sądowego z zakresu biologii i ochrony przyrody k. 175 – 186.

J. K. będąc słuchany jako oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz złożył wyjaśnienia (k. 159 odw.) Wyjaśnił, iż przez kilka lat dzierżawił przedmiotowe działki od J. M., dlatego też wie o które działki chodzi w niniejszej sprawie. Wskazał, iż różne, nieznane mu osoby z imienia i nazwiska koszą trawę oraz zbierają ją z działek o nr (...). Wyjaśnił, że na tych działkach kosi kto chce. Kto skosi, sobie bierze. Podczas wyjaśnień wskazał, iż to nie on dokonał skoszenia, a następnie zbelowania trawy. Potwierdził, iż M. P. mógł widzieć go, gdy jechał ciągnikiem w okolicy przedmiotowych działek, ponieważ w odległości 2 km od działek J. M. ma własne łąki. Oskarżony podniósł wartość skoszonej trawy, albowiem w jego ocenie była ona znacznie niższa niż kwota 4.000,- złotych. J. K. wyjaśnił, iż był u niego F. K. wraz z kolegą, którzy to „nasiadli” na niego, że to on skosił trawę. Nie chciał z nimi rozmawiać, podczas rozmowy denerwowali go, dlatego też powiedział, że jak twierdzą, że skosił, to niech im będzie, że skosiłem i niech idą na policję.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na uwzględnienie, albowiem pozostają w sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym zwłaszcza zeznaniom pokrzywdzonego F. K., które znalazły potwierdzenie w dalszym materiale dowodowym.

F. K. zeznał, iż dzierżawi działki o numerach: (...) Za zgodą J. M. ma prawo zbierać z nich siano i je kosić. Od K. E. dowiedział się, że przedmiotowe działki zostały skoszone, dlatego też poprosił wyżej wskazanego o przewrócenie siana, żeby mógł je zebrać. Gdy udał się na działki celem zebrania siana, okazało się, że zostało ono zebrane przez kogoś innego. F. K. ustalił, iż zebrania siana dokonał J. K.. Informację powyższą uzyskał od K. E., który to dowiedział się o tym od M. P.. F. K. wraz z P. O. (1) udali się do J. K., żeby ustalić czy faktycznie to oskarżony zebrał trawę. Podczas rozmowy świadka z oskarżonym, która to została nagrana przez F. K., J. K. przyznał się do skoszenia oraz zebrania trawy z działek o numerach (...). Świadek F. K. zeznał, iż poniósł starty w wysokości 4.000,- złotych.

Powyższe zeznania potwierdzili świadkowie K. E., M. P. i P. O. (1).

K. E. zeznał, iż wracając z pola, gdzie kosił trawę mijał się z oskarżonym , który jechał z kosiarką do rzeki. Jednakże świadek nie widział, samego koszenia trawy przez oskarżonego. Świadek potwierdził, iż to on poinformował F. K. o fakcie skoszenia trawy na działkach (...), a także przewrócenia siana na prośbę wyżej wymienionego. K. E. potwierdził, iż trawa na przedmiotowych działkach była słabej jakości, albowiem są to łąki rzeczne. Świadek zeznał, iż rozmawiał z M. P., który to przekazał mu informację, iż widział jak oskarżony około godz. 18:00 zbierał z wyżej opisanych działek siano z łąki po M.. Początkowo K. E. podał, iż rozmawiał z M. P. u niego w domu, jednakże po skonfrontowaniu świadka z M. P., potwierdził zeznania złożone przez wyżej wskazanego, iż miała miejsce rozmowa „ na wjeździe do K. K. (1), tzn. na drodze przy wjeździe, bo tam przypadkowo spotkałem się z E. (k. 162 odw.)”.

M. P. zeznał, iż w czasie gdy wracał z własnej łąki, widział jak oskarżony zbierał siano z terenów należących do J. M.. Widział, jak J. K. belował, a także że był sam. M. P. zeznał, iż jego łąka jest oddalona o 400 m, od działek M., jednakże nie wie jakie numery mają jej działki. Ponadto świadek zeznał, iż gdy zjeżdżał ze swojej działki, to widział w odległości ok 200 m, że oskarżony beluje siano, widział jak bęben w bielarce pracuje.

P. O. (1) zeznał, iż był wraz z F. K. u oskarżonego, albowiem z działek użytkowanych przez K. zniknęło siano. Świadek został poinformowany przez F. K., że nagrywał rozmowę z oskarżonym. Podczas rozmowy oskarżony przyznał się, że wziął tę trawę i zbelował. Ponadto świadek potwierdził, iż ani on, ani F. K. nie groził oskarżonemu.

Zeznania P. O. (1) i F. K. w zakresie przebiegu rozmowy z oskarżonym J. K. znajdują potwierdzenie w zapisie rozmowy z dnia 02.04.2019 roku zamieszczone na nośniku DVD + R (k. 7). Z niniejszego zapisu rozmowy wynika, iż oskarżony potwierdził skoszenie oraz zebranie trawy z działek nr (...). Ponadto oskarżony zaprzeczył, aby dokonał tego w nocy, albowiem powiedział „nie po nocy w dzień”, „o szóstej to ja już przyjechałem zbelowałem”, „(…) skosiłem i wziąłem i wsio (…)” (k. 7, 64 – 65).

Z opinii z zakresu biologii i ochrony przyrody (k. 175 – 186) wynika, iż szacunkowa wartość siana wyliczona w ten sposób, iż przyjmując maksymalną wartość jednego balotu na poziomie 60 zł, wynosi 2.280,- złotych.

Zdaniem Sądu powyższa opinia zasługuje na obdarzenie wiarą. Opinia ta jest jasna, pełna, fachowa, sporządzona zgodnie z posiadaną przez biegłego wiedzą w tym zakresie i brak jest podstaw, aby odmówić jej wiary. Podnieść należy, iż opinia ta znajduje dodatkowo odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym.

Powyższe dowody tworzą logiczną, spójną całość zgodną z powyżej ustalonym stanem faktycznym.

W świetle powyższych dowodów wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, a nie przyznanie się jego do winy i podnoszenie, iż był zastraszany przez F. K. oraz P. O. (2) do przyznania się, iż to on skosił oraz zbelował trawę, oraz wskazywanie, iż inne nieznane mu osoby kosiły i zbierały trawę z działek nr (...), wynikało jedynie z chęci uniknięcia odpowiedzialności za popełniony czyn.

Strona podmiotowa przestępstwa z art. 278 § 1 kk charakteryzuje się umyślnością w postaci zamiaru bezpośredniego. Jest to bowiem przestępstwo kierunkowe, jako że celem zaboru jest przywłaszczenie. Oznacza to, że sprawca dokonuje zaboru po to, aby włączyć cudzą rzecz do swojego majątku i postępować z nią jak właściciel. Kradzież jest przestępstwem materialnym. Jej dokonanie następuje w momencie, gdy sprawca obejmuje rzecz swoim władztwem. Ponadto przez zabór należy rozumieć wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby nią władającej (właściciela, posiadacza, dzierżyciela) i przeniesienie go w sferę władztwa sprawcy zaboru. Przyjmuje się, że władztwo jest faktycznym stosunkiem człowieka do mienia, ma je więc ten, kto faktycznie rzecz ma w swojej dyspozycji, niezależnie od podstawy prawnej tego stanu.

Powyższe skutkuje, iż wina oskarżonego co do popełnienia czynu opisanego w akcie oskarżenia nie budzi wątpliwości, a kwalifikacje z art. 278 § 1 kk należało uznać za prawidłową.

Po przeanalizowaniu opinii biegłego sądowego z zakresu biologii i ochrony (...) należało stwierdzić, iż F. K. w związku z popełnieniem przez oskarżonego zarzucanego czynu zabronionego, poniósł szkodę w wysokości 2.280 złotych, a nie jak pierwotnie wskazano w akcie oskarżenia w wysokości 4.000,- złotych.

W ocenie Sądu, wystąpiły podstawy do warunkowego umorzenia postepowania w sprawie. Na ocenę taką wpływa stopień społecznej szkodliwości czynu, który w ocenie Sądu nie jest znaczny,
a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości. J. K. nie był dotychczas karany sądownie (k. 103), jego dotychczasowy sposób życia daje Sądowi podstawy do uznania, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania w sprawie oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. Mając powyższe na uwadze Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne wobec J. K. na okres 1 roku próby z zobowiązaniem go do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 2.280,- złotych na rzecz pokrzywdzonego F. K. w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Zdaniem Sądu wyznaczony okres próby będzie wystarczający do zweryfikowania pozytywnej opinii wystawionej oskarżonemu przez Sąd.

O opłacie sądowej i pozostałych kosztach sądowych w sprawie orzeczono na podstawie art. 627 kpk, art. 629 kpk, i art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych i z tego tytułu zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty sądowej kwotę 60,- złotych oraz obciążono go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie.