Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2019 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania E. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 11 czerwca 2018 nr (...)

o odszkodowanie z tytułu wypadku

oddala odwołanie.

SSR Katarzyna Błażejowska

Sygn. akt VII U 636/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 czerwca 2018 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. przyznał ubezpieczonej E. J. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 24 maja 2018 r. ustalił, iż stały uszczerbek na zdrowiu wynosi 5%.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona E. J. wnosząc o jego zmianę. Ubezpieczona wskazała, iż po wypadku z dnia 8 sierpnia 2016 r., przebywała na zwolnieniu lekarskim przez 182 dni, a następnie na świadczeniu rehabilitacyjnym przez 10 miesięcy. Podkreśliła, iż odbyła leczenie w sanatorium w ramach NFZ w 2016 r. oraz z prewencji rentowej ZUS w 2018 r. W ocenie odwołującej ustalony uszczerbek został znacznie zaniżony, bowiem uraz spowodował u niej dysfunkcję kończyny górnej prawej z ograniczeniem jej sprawności, ograniczenie ruchów w stawie ramiennym, wywołał wrażenie mrowienia, niestabilność stawu, ból, a także opuchliznę dłoni i przedramienia w wykonywaniu pracy. Ubezpieczona podniosła, iż przebywa pod opieką poradni ortopedycznej i fizjoterapeutów.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona E. J. jest zatrudniona w (...) Centrum (...) w K. na stanowisku starszego księgowego. W dniu 8 sierpnia 2016 r. rozpoczęła pracę o godz. 7:30 wykonując obowiązki pracownika księgowego. około godz. 12:00 otrzymała informację telefoniczną z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w S., że na jej skrzynkę e-mail został przesłany skan faktury za telefon komórkowy z terminem płatności na dzień 8 sierpnia 2016 r. Zdenerwowana wstała gwałtownie z fotela zahaczając o kółko nóżki fotela i przewróciła się upadając całym ciężarem na prawą stronę. Upadek spowodował ostry ból prawej strony ciała – ręki i barku oraz chwilową utratę przytomności. Koleżanka M. T. pracująca w tym samym pomieszczeniu natychmiast podeszła do odwołującej wołając pomocy. Zaraz po tym z drugiego pomieszczenia weszła zaalarmowana hałasem J. M., która pomogła podnieść odwołującą i umieścić ją na fotelu, po czym powiadomiła sekretariat o zdarzeniu. Pogotowie ratunkowe wezwane przez sekretarkę skierowało poszkodowaną do szpitala, do którego zawiózł ją mąż.

Odwołująca została przewieziona do Szpitala uniwersyteckiego nr 1 im J. w B., gdzie rozpoznano zwichnięcie, skręcenie i naderwanie stawów i więzadeł obręczy bakowej – zwichniecie stawu ramiennego. Ubezpieczona przebywała na zwolnieniu lekarskim, w związku z czym wykorzystała 182 dni zasiłku chorobowego oraz 10 miesięcy świadczenia rehabilitacyjnego. Ubezpieczona odbyła zabiegi rehabilitacyjne w tym rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS w schorzeniach narządu ruchu.

Dowód: protokół powypadkowy nr 001/2016r. – k. 7-9 akt rentowych, wyjaśnienia poszkodowanej w wypadku przy pracy – k. 10 akt rentowych, informacje świadka wypadku przy pracy M. T. – k. 11 akt rentowych, informacje świadka wypadku przy pracy J. M. – k. 12 akt rentowych, dokumentacja medyczna

Zespół powypadkowy uznał zdarzenia z dnia 8 sierpnia 2016 r. za wypadek przy pracy. Wnioskiem z dnia 16 kwietnia 2018 r. ubezpieczona zwróciła się do ZUS o wypłatę jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy. Organ rentowy również uznał przedmiotowe zdarzenie za wypadek przy pracy. Lekarz Orzecznik ZUS ustalił 5% stałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy, w związku z czym organ rentowy przyznał ubezpieczonej jednorazowe odszkodowanie.

Dowód: protokół powypadkowy nr 001/2016r. – k. 7-9 akt rentowych, wniosek z dnia 16 kwietnia 2018 r. – k. 16 akt rentowych, notatka kolegialna z dnia 9 stycznia 2017 r. – k. 13 akt rentowych, opinia w sprawie uznania zdarzenia za wypadek przy pracy z dnia 9 stycznia 2017 r. –k. 14 akt rentowych, opinia lekarska z dnia 24 maja 2018 r. – dokumentacja orzeczniczo-lekarska, orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 24 maja 2018 r. – k. 20 akt rentowych, decyzja ZUS z dnia 11 czerwca 2018 r. – k. 22 akt rentowych

Biegli sądowi rozpoznali u odwołującej przebyte zwichnięcie w stawie ramiennym, leczone zachowawczo, wygojone z ograniczeniem ruchomości głównie unoszenia powyżej linii barku, bez uszkodzenia struktur mięśniowo-ścięgnistych w badaniu USG. W badaniu przedmiotowym biegły sądowy ortopeda Stanisław Tkaczyk ustalił, iż obrysy obu stawów barkowych są porównywalne, ograniczenie ruchów powyżej prawego barku, kończyny górne symetryczne o porównywalnym napięciu i sile mięśniowej, zakresy ruchów nadgarstków i w stawach łokciowych symetryczne, zachowana zdolność chwytna rąk, czucie dotyku obu rąk symetrycznie zachowane, zakres ruchów pasywnych w obu stawach barkowych symetryczny, zgięcie czynne ku tyłowi i ku przodowi oraz unoszenie do linii barków symetryczne, nie stwierdza się zaburzeń ukrwienia obu kończyn górnych. Stwierdzony stały uszczerbek na zdrowiu wynosi 5%.

Dowód: opinia sądowo lekarska z dnia 25 września 2018 r. – k. 11-12, opinia sądowo-lekarska z dnia 6 grudnia 2018 r. – k. 35

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie było zasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach rentowych oraz aktach sprawy, których wiarygodność i autentyczność nie była kwestionowana przez strony postępowania. Nadto Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych ortopedów, które w ocenie Sądu były logiczne i spójne.

Oceniając materiał dowodowy Sąd kierował się zasadami logicznego rozumowania oraz doświadczeniem życiowym.

Okoliczności wypadku oraz kwestia uznania zdarzenia za wypadek przy pracy nie były między stronami sporne. Spór między stronami dotyczył natomiast określenia stopnia uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego, którego doznał w wyniku wypadku przy pracy i w konsekwencji prawa do jednorazowego odszkodowania.

Zgodnie z art. 11 ust 1-4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1773, ze zm.) ubezpieczonemu, któremu wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Natomiast za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu oraz jego związek z wypadkiem przy pracy lub choroba zawodową ustala lekarz orzecznik lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych a od wydanej na podstawie ich orzeczenia decyzji o przyznaniu bądź odmowie przyznania odszkodowania przysługuje odwołanie do sądu. W przedmiotowej sprawie Lekarz Orzecznik ZUS ustalił 5% stały uszczerbek na zdrowiu z uwagi na naruszenie narządu ruchu. Ubezpieczona nie miała uwag co powyższego orzeczenia, wobec czego Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie orzeczenia Lekarza Orzecznika, przyznał ubezpieczonej stosowne odszkodowanie. Z decyzją tą nie zgodziła się jednak ubezpieczona.

W toku sprawy przedmiotowym zatem stało się przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lekarza sądowego ortopedy. Na podstawie analizy dokumentacji medycznej, badania podmiotowego i przedmiotowego biegły sądowy S. F. stwierdził, że w wyniku wypadku przy pracy ubezpieczona doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5% podzielając tym samym stanowisko organu rentowego. Z powyższą opinią nie zgodziła się odwołująca wnosząc o powołanie innego biegłego. Biegły sądowy ortopeda S. T. na podstawie przeprowadzonego badania przedmiotowego, wyników badań i materiału lekarskiego również uznał, iż w wyniku zdarzenia z dnia 8 sierpnia 2016 r. ubezpieczona doznała stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5% z powodu zaburzeń funkcjonalnych narządu ruchu spowodowanych ograniczeniem ruchomości w stawie ramiennym prawym głównie unoszenia powyżej linii barku co wyczerpuje ustawowe kryteria orzeczenia uszczerbku na zdrowiu. Tym samym biegły zgodził się zarówno z orzeczeniem ZUS jak i z opinią poprzedniego biegłego, ponieważ stwierdzone cechy dysfunkcji stawu ramiennego prawego będące następstwem zakończonego leczenia zwichnięcia stawu ramiennego prawego są adekwatne co do wartości procentowej oraz kwalifikacji punktu tabelarycznego (pkt 104).

Sąd uznał, że sporządzone przez biegłych ortopedów opinie są rzetelne, kompleksowe, logiczne, a ponieważ biegli są specjalistami w swojej dziedzinie Sąd nie znalazł podstaw by je kwestionować.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c. Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSR Katarzyna Błażejowska