Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. W. (W.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania H. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 19 września 2013 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 10 lipca 2013r

Sędzia

Sygn. akt IXU 1932/13

UZASADNIENIE

Nieformalną decyzją z dnia 19.09.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu H. W. (W.) prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ponieważ ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy wskazał, iż nadal brak jest podstaw do zaliczenia jako okresu takiej pracy okresu zatrudnienia od dnia 01.01.1992r. do dnia 31.10.1997r. i od dnia 01.12.1997r. do dnia 31.12.1998r., ponieważ pracodawca wskazał w świadectwie pracy w szczególnych warunkach stanowisko, które nie jest zgodne z powołanym działem i pozycją zarządzenia resortowego.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia j.w. w PPUH (...) spółka z o.o. w R. w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o całkowitym ciężarze dopuszczalnym powyżej 3,5 tony.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony H. W. urodził się w dniu (...)

W dniu 24.06.2013r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy decyzją z dnia 16.07.2013r. odmówił ubezpieczonemu wnioskowanego świadczenia podnosząc w uzasadnieniu, iż ubezpieczony nie udowodnił wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Oddział wskazał, iż nie podlega zaliczeniu do okresów takiej pracy okres zatrudnienia w PPUH (...) spółka z o.o. w R., ponieważ przedłożone świadectwo pracy nie spełnia wymogów formalnych.

Wobec przedłożenia przez ubezpieczonego w dniu 31.07.2013r. nowego świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach z 24.07.2013r. organ rentowy wydał decyzję zamienną z 13.08.2013r., w której ponownie odmówił prawa do wcześniejszej emerytury. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż okres zatrudnienia j.w. nadal nie podlega zaliczeniu, ponieważ istnieje rozbieżność pomiędzy stanowiskiem wskazanym w tym świadectwie – kierowca samochodu ciężarowego, a stanowiskiem wymienionym we wcześniej złożonym zaświadczeniu z dnia 18.06.2002r. – kierowca- operator.

W dniu 04.09.2013r. ubezpieczony złożył kolejne świadectwo pracy w szczególnych warunkach wydane w dniu 26.08.2013r., a dotyczące tego samego okresu zatrudnienia, w którym to świadectwie podano, że ubezpieczony pracował na stanowisku kierowcy operatora samochodu ciężarowego.

W związku z powyższym organ rentowy wydał zaskarżoną nieformalną decyzję z dnia 19.09.2013r. opisaną na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 27 lat, 1 miesiąca i 22 dni, w tym żadnych okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony domagał się przyznania mu prawa do wcześniejszej emerytury podnosząc, iż oprócz okresów wskazanych w zaskarżonej decyzji pracował również w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego (...) w Ż. od dnia 06.09.1977r. do dnia 31.03.1978r. jako kierowca samochodu ciężarowego o całkowitym ciężarze dopuszczanym powyżej 3,5 tony i od dnia 01.04.1978r. do dnia 31.05.1989r. na stanowisku maszynisty żurawia samochodowego oraz od dnia 27.06.1989r. do dnia 31.12.1991r. w (...) R. - także na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego.

Ubezpieczony od dnia 06.09.1977r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego (...) w Ż. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego – był to samochód betoniarka marki S.. Tym samochodem ubezpieczony jeździł do końca marca następnego roku, kiedy to ukończył kurs operatora dźwigu

i przydzielono mu samochód dźwig na podwoziu samochodowym STARA 66 o ciężarze około 12 ton. Ubezpieczony posiadał uprawnienia do prowadzenia samochodów ciężarowych typu C od 23.12.1976r., typu BE od 18.09.1990r. oraz CE od 18.09.1990r. Ubezpieczony jeździł dźwigiem na wyznaczone budowy, a następnie po jego rozłożeniu wykonywał zlecone mu prace takie jak załadunek i rozładunek samochodów, podnoszenie płyt drogowych, elementów studzienek drogowych, ustawianie słupów. W późniejszym okresie przydzielono mu jeszcze większy samochód – dźwig na podwoziu jelcza. Ubezpieczony nie jeździł w tym czasie innymi samochodami. Pracę j.w. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do dnia 31.05.1989r.

Od 27.06.1989r. podjął zatrudnienie w (...) w R., gdzie pracował jako kierowca samochodu Kamaz- betoniarka o ciężarze całkowitym około 30 ton. Tym samochodem woził beton na budowy okolicznych marketów oraz na prywatne budowy. Od 01.01.1992r. przedsiębiorstwo to przekształciło się w PPUH (...) spółka z o.o. w R., a ubezpieczony został skierowany do pracy na terenie Republiki Czeskiej. Spółka zajmowała się tam rozbudową fabryki (...). Ubezpieczony pracował na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Nie miał na stałe przydzielonego samochodu, lecz zasada było, że obsługiwał różne samochody w zależności od zleconej mu w danym dniu pracy. Spółka posiadała około 40 aut o ciężarze powyżej 3,5 tony. Mniejszymi samochodami jeździli inni kierowcy, którzy nie posiadali takich uprawnień jak ubezpieczony. W tym okresie ubezpieczony jeździł samochodem –dźwigiem, betoniarką, wywrotkami, samochodem specjalistycznym ze zwyżką, oraz przeznaczonym do przewozu kontenerów, a także ciągnikami samochodowymi tzw. Tirami. Ubezpieczony taką pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do dnia 31.12.1998r. ( z wyłączeniem miesiąca listopada 1997r.) W tym okresie razem z ubezpieczonym pracowali Z. G. oraz J. O..

Na rozprawie w dniu 04.12.2013r. ubezpieczony złożył do akt kopię świadectwa pracy w szczególnych warunkach z dnia 10.09.1984r., wystawionego przez Przedsiębiorstwo Budowlano Mieszkaniowe (...) w Ż..

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych , akt osobowych z okresu zatrudnienia ubezpieczonego w (...) w Ż., kopii świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 10.09.1984r., adnotacji w prawie jazdy ubezpieczonego, zeznań świadków Z. G. oraz J. O. (nagranie z rozprawy w dniu 04.12.2013r. minuty: od 00:40:51 do 00:45:10 oraz od 00:45:10 do 00:48:04) i a także na podstawie zeznań ubezpieczonego (minuty od 00:15:27 do 00:38:00).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS ( t.j. Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresach:

⚫

od dnia 06.09.1977r. do dnia 31.03.1978r.

⚫

od dnia 01.04.1978r. do dnia 31.05.1989r.

⚫

od dnia 27.06.1989r. do dnia 31.12.1991r.

⚫

od dnia 01.01.1992r. do dnia 31.10.1997r.

⚫

od dnia 01.12.1997r. do dnia 31.12.1998r.

faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w Wykazie A, Dziale VIII, poz.2, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, to jest pracę kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton oraz samochodów specjalistycznych.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego, aktach osobowych, dokumentacji przedłożonej przez ubezpieczonego, zeznaniach świadków Z. G. oraz J. O., którzy byli współpracownikami ubezpieczonego w okresie pracy w PPUH (...) spółka z o.o. oraz zeznaniach ubezpieczonego. Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, przekonywujące oraz korespondujące z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji. Z zeznań tych jednoznacznie wynika, że ubezpieczony jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze pow. 3,5 tony oraz samochodów specjalistycznych faktycznie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w szczególnych warunkach.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przy zaliczeniu spornych okresów zatrudnienia podanych na wstępie rozważań do pracy w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy, ubezpieczony posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany do przyznania emerytury 15 - letni staż takiej pracy.

W takiej sytuacji, gdy bezspornym jest, że ubezpieczony w dniu 10.07.2013r. ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze

( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ) i stąd przyznał to świadczenie od dnia 10.07.2013r. tj. od ukończenia wieku emerytalnego.

W konsekwencji takiego stanowiska, kierując się powołanymi powyżej uregulowaniami prawnymi Sąd z mocy art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia