Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV K 23/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Łodzi IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Tomasz Krawczyk

Ławnicy: N. J., K. P.

Protokolant: Ewa Dzięgielewska, Kinga Śmigielska, Michał Karasiński

w obecności prokuratora Tomasza Darnowskiego

po rozpoznaniu w dniach: 11 kwietnia 2019 r., 6 maja 2019 r., 5 czerwca 2019 r. i 27 czerwca 2019 r.

na rozprawie

sprawy G. S.

ur. (...) w Z., syna A. i I. z d. S.

oskarżonego o to, że:

działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w okresie od czerwca 2017 r. do 13 marca 2018 r. w Ł. znęcał się fizycznie i psychicznie nad M. S. w ten sposób, że bił ją pięściami po twarzy i po całym ciele, szarpał za włosy, groził pozbawieniem życia, używał słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, przy czym w dniach 26 grudnia 2017 r. i 29 grudnia 2017 r. bił ją pięściami po twarzy i po żebrach, w wyniku czego pokrzywdzona doznała uszkodzenia gałki ocznej oka prawego ze znacznym upośledzeniem widzenia, owrzodzeniem rogówki i rubeozą tęczówki, tj. obrażeń ciała, które spowodowały uszkodzenie czynności narządu na czas powyżej 7 dni w rozumieniu art. 157 §1 k.k. oraz zmętnienia rogówki, urazu tkanek miękkich okolic obu oczu, które świeżo po urazie były widoczne jako otarcia skóry i obrzęk oraz rany tłuczone, natomiast w dniu badania widoczne są blizny przerostowe obu oczu, zwłaszcza po stronie prawej, która zniekształca zarys oka prawego, tj. obrażeń ciał, które spowodowały trwałe zeszpecenie w rozumieniu art. 156 §1 pkt 2 k.k.,

tj. o czyn z art. 207 §1 k.k. w zw. z art. 157 §1 k.k. w zw. z art. 156 §1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k.

I.  w miejsce zarzucanego mu czynu uznaje oskarżonego G. S. za winnego popełnienia tego, że w okresie co najmniej od czerwca 2017 r. do marca 2018 r. w Ł. znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją konkubiną M. S. w ten sposób, że bił ją pięściami po twarzy i żebrach, przewracał i rzucał na ziemię, ciągnął ją po niej za włosy, groził pozbawieniem życia, używał słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, przy czym w niedającej się bliżej ustalić dacie w okresie pomiędzy dniem 26 grudnia 2017 r. a dniem 29 grudnia 2017 r., a najprawdopodobniej w dniu 26 grudnia 2017 r., bił ją pięściami po twarzy i po żebrach, w wyniku czego umyślnie spowodował u pokrzywdzonej obrażenia ciała, z czego: zmętnienie rogówki, uraz tkanek miękkich okolic obu oczu skutkujący powstaniem blizn przerostowych obu oczu, zwłaszcza po stronie prawej, które zniekształcają zarys oka prawego, spowodowały trwałe, istotne zeszpecenie w rozumieniu art. 156 §1 pkt 2 k.k., a uszkodzenie gałki ocznej oka prawego ze znacznym upośledzeniem widzenia, owrzodzeniem rogówki i rubeozą tęczówki, spowodowało naruszenie czynności narządu na czas powyżej 7 dni w rozumieniu art. 157 §1 k.k., to jest popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 207 §1 k.k. i art. 156 §1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. i za to na podstawie art. 156 §1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 §3 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 62 k.k. orzeka wobec oskarżonego G. S. system terapeutyczny wykonywania kary pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeka wobec oskarżonego na rzecz M. S. kwotę 10.000 (dziesięciu tysięcy) złotych tytułem częściowego obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

IV.  przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. K. kwotę 1.549,80 zł (jednego tysiąca pięciuset czterdziestu dziewięciu złotych osiemdziesięciu groszy) tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę udzieloną z urzędu oskarżonemu;

V.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1000 (jednego tysiąca) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu, a w pozostałym zakresie zwalnia go od ich ponoszenia.