Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 listopada 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSA Jan Kremer (spr.)

Sędziowie: SSA Robert Jurga

SSA Hanna Nowicka de Poraj

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2018r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: P. M.

przeciwko: M. O.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 7 maja 2018r.,

sygn. akt IX GC 415/18

postanawia:

oddalić zażalenie

SSA Robert Jurga SSA Jan Kremer SSA Hanna Nowicka de Poraj

Sygn. akt I AGz 470/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krakowie udzielił zabezpieczenia roszczenia powoda poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w N. Maksymiliana Szostaka pod sygn.(...)do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że powód wraz z pozwem o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym na kwotę 116.410,00 zł wydanego przez Sąd Okręgowy w Krakowie, IX Wydział Gospodarczy w dniu 10 stycznia 2018 roku pod sygn. akt(...)wniósł o udzielenie zabezpieczenia roszczenia poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w N.pod sygn. (...), wskazując, że posiada wobec pozwanej niezaspokojoną i wymagalną wierzytelność pieniężną, na którą składa się kwota czynszu dzierżawy ciągnika siodłowego oraz naczepy za okres od listopada 2014 r. do kwietnia 2017 r. w wysokości 62.156,10 euro oraz 33.216,68 zł jak również kwota odszkodowania 4.500,00 zł. Po potrąceniu wierzytelności powoda w łącznej kwocie 299.672,10 zł z wierzytelnością pozwanej – pozwanej do zapłaty na rzecz powoda pozostaje kwota 182.562,10 zł. Na tej podstawie powód złożył pozwanej oświadczenie o potrąceniu. Na skutek dokonanego potrącenia powód posiada wobec pozwanej wymagalną i niezaspokojoną wierzytelność pieniężną. Oświadczenie o potrąceniu, na skutek którego doszło do wygaśnięcia wierzytelności pozwanej zostało złożone już po powstaniu tytułu egzekucyjnego, a zatem tym samym spełnione zostały przesłanki z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. Uzasadniając interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia powód podał, że jak wynika z pozwu złożonego w sprawie (...), pozwana część środków przekazanych powodowi uzyskała od osób trzecich. W przypadku kontynuowania egzekucji wobec powoda istnieje prawdopodobieństwo, że wyegzekwowane środki posłużą na zaspokojenie zobowiązań pozwanej wobec tych osób, co niewątpliwie utrudni lub uniemożliwi ich późniejsze uzyskanie przez powoda.

W ocenie Sądu Okręgowego powołane we wniosku i w pozwie okoliczności faktyczne dają podstawę do przyjęcia, że powód uprawdopodobnił roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

Postanowienie to w całości zaskarżył pozwana zarzucając mu:

- naruszenie przepisów postępowania, co miało istotny wpływ na rozstrzygnięcie, a mianowicie art. 730 ¹ k.p.c. poprzez uznanie przez Sąd I instancji, że powód uprawdopodobnił roszczenie poprzez przedstawienie umowy dzierżawy oraz oświadczenie o potrąceniu, podczas gdy powód potrącił wierzytelności niewymagalne, albowiem zakładając, że umowa dzierżawy istniała, to pozwana spłaciła powoda z tytułu umowy dzierżawy na łączna kwotę 210 938,14 zł na dowód czego w załączenie przedkłada potwierdzenia przelewów,

- poprzez uznanie przez Sąd I instancji, że powód uprawdopodobnił roszczenie, mimo, że powód nie wydzierżawił pozwanej samochodu, o którym mowa w umowie dzierżawy, powód nie uzyskał zgody na dzierżawę przedmiotu leasingu, uzyskał zgodę jedynie na użyczenie pozwanej samochodu, umowa dzierżawy została zawarta przez strony dla pozoru, co skutkuje jej nieważnością, o czym szerzej w uzasadnieniu,

- na wypadek gdyby uznać umowę dzierżawy za istniejącą i ważną, pozwana składa zarzut przedawnienia roszczeń powoda za okres styczeń i luty 2015r. a zatem powód potrącił obie przedawnione wierzytelności bezskutecznie, co skutkuje brakiem uprawdopodobnienia roszczenia w wysokości 19 678,10 zł,

-poprzez uznanie przez Sąd I instancji, że powód uprawdopodobnił roszczenie w wys. 4500 zł tytułem odszkodowania podczas gdy powód nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów, czego skutkiem jest dokonanie potrącenia nieistniejącej wierzytelności.

Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania zażaleniowego.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie prowadząc do jego oddalenia.

Przepis art. 730 ¹ § 1 k.p.c. w zw. z art. 753 ¹ k.p.c. uzależnia dokonanie zabezpieczenia jedynie od uprawdopodobnienia przez stronę wnioskującą roszczenia nie zaś jego udowodnienia. Przyjmuje się, że uprawdopodobnienie nie wymaga niepodważalnych dowodów istnienia roszczenia, jednak nie oznacza to, że każde twierdzenie uprawnionego o istnieniu roszczenia stanowi jego uprawdopodobnienie. Twierdzenie o istnieniu roszczenia mającego podlegać zabezpieczeniu musi być poparte źródłami. Co do zasady uprawdopodobnienie roszczenia możne nastąpić w każdy możliwy sposób, jednak w przypadku, gdy wykazanie określonego roszczenia możliwe jest również za pomocą innych źródeł niż oświadczenie strony, samo oświadczenie uprawnionego zawarte we wniosku o udzielenie zabezpieczenia nie jest wystarczające do uprawdopodobnienia roszczenia. W takiej sytuacji uprawdopodobnienie roszczenia winno nastąpić na podstawie innych źródeł. Ponieważ zatem przy uprawdopodobnianiu określonych okoliczności nie można poprzestać na samych twierdzeniach strony w świetle art. 243 k.p.c. miarodajny materiał stanowić mogą dowody, w tym tzw. dowody nie dające pewności, jak i inne środki, nie uznawane przez kodeks za dowody, np. pisemne oświadczenia, surogaty dokumentów

W ocenie Sądu Apelacyjnego za prawidłową należało uznać dokonaną przez Sąd I instancji ocenę zaoferowanego przez powoda materiału dowodowego i przyjęcie, że powód uprawdopodobnił roszczenie.

Podnoszone przez pozwaną argumenty dotyczące pozorności umowy dzierżawy czy też zarzut potrącenia wynikający z umowy dzierżawy na obecnym etapie postępowania nie mogą stanowić dostatecznej podstawy do podważenia tej oceny zwłaszcza, że zarzuty te podnoszone są przez pozwaną na dwu sprzecznych twierdzeniach – nieważności umowy dzierżawy z przyczyn pozorności oraz ważności umowy dzierżawy.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz podzielając niekwestionowane przez pozwaną ocenę, że powód uprawdopodobnił również pozostałe przesłanki wynikające z art. 730 ¹ k.p.c. Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie pozwanej jak bezzasadne.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny postanowił jak w sentencji na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeknie Sąd I instancji w orzeczeniu kończącym sprawę na zasadzie art. 745§ 1 k.p.c.

SSA Robert Jurga SSA Jan Kremer SSA Hanna Nowicka de Poraj