Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XIV C 1310/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02-07-2019 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w P. w składzie:

Przewodniczący:sędzia Jolanta Czajka-Bałon

Protokolant:st. prot.sąd. Małgorzata Gawrońska

po rozpoznaniu w dniu 18-06-2019 r. w Pile

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko S. S.

o zapłatę

1.Zasądza od pozwanego S. S. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 282.244,61 zł (dwieście osiemdziesiąt dwa tysiące dwieście czterdzieści cztery złote sześćdziesiąt jeden groszy w tym:

a) kwotę 262.166,98 zł(dwieście sześćdziesiąt dwa tysiące sto sześćdziesiąt sześć złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie,

- od kwoty 522.148,20 zł od dnia 17 marca 2017 r. do dnia 24 kwietnia 2017 r.

- od kwoty 477.644,11 zł od dnia 25 kwietnia 2017 r. do dnia 21 czerwca 2017 r.

- od kwoty 262.166,96 zł od dnia 22 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty

b) kwotę 15.503,81 zł (piętnaście tysięcy pięćset trzy złote osiemdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 marca 2017 r. do dnia zapłaty,

c) kwotę 4.573,84 zł (cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt trzy złote osiemdziesiąt cztery grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 marca 2017 r. do dnia zapłaty.

2.Umarza postępowanie co do kwoty 259.981, 24 zł.

3.W pozostałym zakresie powództwo oddala.

4.Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 18.967,96 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Jolanta Czajka-Bałon

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank SA z siedzibą w W. w pozwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 22 marca 2017 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego S. S. na swoją rzecz kwoty kapitału w wysokości 522.148,20 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP rocznie ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od 17.03.2017r., do dnia zapłaty, odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w kwocie 15.503,81 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty odsetek karnych w kwocie 4.573,84 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kwoty 53,41 zł tytułem opłat i prowizji. Nadto powód wniósł o zasądzenia na swoją rzecz kosztów sądowych w kwocie 6.779,00 zł oraz innych kosztów w wysokości 67,79 zł. Uzasadniając powyższe powód wskazał, że 19 listopada 2015 r. zawarł z pozwanym umowę kredytu nr (...). Pozwany nie wywiązał się z obowiązku terminowego regulowania rat. Wobec tego wypowiedział mu umowę, stawiając całą należność w stan wymagalności. Wobec braku zapłaty długu ze strony pozwanego 16.03.2017r., powód wystawił wyciąg z ksiąg banku (k. 3-6).

Postanowieniem z 25 maja 2017 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny stwierdził brak podstaw do rozpoznania sprawy w postępowaniu upominawczym i przekazał sprawę celem rozpoznania do Sądu Okręgowego w Poznaniu (k. 7-8).

Pismem procesowym z dnia 19.07.2017r., powód w wyniku sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia tj.: pojazdu marki (...), która nastąpiła po wytoczeniu powództwa, powód ograniczył powództwo do kwoty 304.713,30 zł i wniósł o zasądzenie na swoją rzecz kwot: 269.356,68 zł tytułem należności głównej, 15.503,81 zł tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w wysokości 5,99% (od dnia 16.09.2016r., do dnia 28.02.2017r.), 19.852,81 zł tytułem odsetek za opóźnienie w wysokości 10,00 % od dnia 16.09.2016r., do dnia 16.03.2017r. (k. 17-17v).

Pismem procesowym z dnia 25.03.2019r., powód ograniczył żądanie pozwu do kwoty 327.292,11 zł wraz z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, wynoszącej 10 % w skali roku, ale nie więcej niż maksymalne za opóźnienie od kwoty 307.161,05 zł, - od kwoty 522.148,20 zł od dnia 17.03.2017r., do dnia 26.06.2017r., i od kwoty 307.161,05 zł od dnia 27.06.2017r., do dnia zapłaty; kwoty 15.503,81 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty odsetek karnych w kwocie 4.573,84 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kwoty 53,41 zł tytułem opłat i prowizji.

Ewentualnie wniósł o zasądzenie od S. S. kwoty 327.292,11 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 307.161,05 zł, - od kwoty 522.148,20 zł od dnia 17.03.2017r., do dnia 26.06.2017r., i od kwoty 307.161,05 zł od dnia 27.06.2017r., do dnia zapłaty; kwoty 15.503,81 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty odsetek karnych w kwocie 4.573,84 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kwoty 53,41 zł tytułem opłat i prowizji powyższych kwot. W pozostałym zakresie cofając pozew wobec wygaśnięcia części zobowiązania (k. 114-115v).

W piśmie procesowym z dnia 15 maja 2019 roku powód sprecyzował swoje ostateczne stanowisko w sprawie i wniósł o zasądzenie kwoty 282.298,02 zł, w tym kwoty 262.166,96 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, wynoszącej 10 % w skali roku, ale nie więcej niż maksymalne za opóźnienie od kwoty 522.148,20 zł od dnia 17.03.2017r., do dnia 26.06.2017r., 477.644,11 zł od dnia 25.04.2017r., do dnia 21.06.2017r., od kwoty 262.166,96 zł od dnia 22.06.2017r., do dnia zapłaty; kwoty 15.503,81 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty odsetek karnych w kwocie 4.573,84 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kwoty 53,41 zł bez odsetek. Ewentualnie o zasądzenie ww. kwot z tą tylko zmianą, że od kwoty 262.166,96 zł zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie. W pozostałym zakresie cofając pozew wobec wygaśnięcia części zobowiązania. Ponadto wyjaśnił, że istotnie zmiana żądania pozwu w ostatnim piśmie procesowym obarczona została błędem., który wynikał z faktu, że po wytoczeniu powództwa w niniejszej sprawie zostały dokonane dwie wpłaty, a nie jedna, to jest : w dniu 24.04.2017 r. na kwotę 44.504,09 i w dniu 21.06.2017 r. na kwotę 215.447,15 zł. Obie wpłaty zostały zaliczone na początkowy kapitał z pozwu. (k. 169-170).

Reprezentujący pozwanego w sprawie kurator w odpowiedzi na pozew z dnia 07.02.2019r., wniósł o oddalenie powództwa w całości, obciążenie powoda kosztami postępowania oraz przyznanie kuratorowi wynagrodzenia według norm przepisanych. W uzasadnieniu kurator pozwanego wskazał, że kwestionuje żądanie pozwu w całości, zarówno co do zasady, jak i co do wysokości wskazując, że powód nie wykazał skuteczności zawarcia umowy, na której opierał dochodzone roszczenie. Ponadto w piśmie z dnia 27 maja 2019 r. wyraził zgodę na cofnięcie pozwu do kwoty 282.298,02 zł. (k.109-109v i k. 175).

Na terminie rozprawy w dniu 18.06.2019r., reprezentujący pozwanego kurator podtrzymał dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie przedmiotowego powództwa jako niewykazanego (k. 180-180v).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) Bank SA w W. zawarł z pozwanym S. S. w dniu 19 listopada 2015 r. umowę kredytu nr (...). Na mocy ww. umowy powód udzielił pozwanemu kredytu na zakup pojazdu marki Aston Martin V12, numer nadwozia (...) w wysokości 584.250,00 zł, na rachunek odbiorcy P.H.U (...), natomiast pozwany zobowiązał się go spłacać przez okres 72 miesięcy. Kredyt został oprocentowany według zmiennej stopy procentowej wynoszącej 5,99 % (§ 1 pkt. 1 i 3 umowy).

dowód: umowa kredytu numer (...) (k. 22-22v).

Strony w umowie ustaliły, iż raty będą regulowane w następujący sposób: pierwsza rata kredytu w wysokości 9.388,31 zł płatna do dnia 16.12.2015r., raty od 2 do 71 płatne w kwotach po 9.679,95 zł do 16-go dnia każdego miesiąca, z kolei ostatnia rata kredytu płatna będzie w wysokości 9.679,95 zł w dniu 16.11.2021r., (§ 1 pkt. 6 umowy). W umowie przewidziano także szczegółowe przesłanki i sposób jej wypowiedzenia. Nadto w ogólnych warunkach umowy określono, że Bank ma prawo dokonać wypowiedzenia, przy zachowaniu trzydziestodniowego terminu, w przypadku opóźnienia pozwanego z zapłatą pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłaty za co najmniej jeden okres płatności (§ 23 pkt. 1 ust. 3).

Powyższe warunki umowy z dnia 19.11.2016r., zostały przez pozwanego zaakceptowane (§ 2 pkt. 4 umowy).

dowód: umowa kredytu numer (...) (k. 22-22v), Załącznik nr 1 do umowy kredytu - Tabela prowizji i oprocentowania z dnia 01.06.2015r., (k.23-23v), Tabela prowizji i oprocentowania dla klientów firmowych (k.118-132), OWO z dnia 19.11.2015r., (k.116-117v).

Pozwany nie wywiązał się z ciążącego na nim zobowiązania terminowego dokonywania spłat rat kredytowych w wysokościach ustalonych na mocy zawartej umowy. Wobec powyższego, w dniu 25 listopada 2016 roku powód wezwał pozwanego do uregulowania w terminie 14 dni roboczych następujących kwot: 21.326,78 zł tytułem należności kapitałowej, 7.713,07 zł tytułem odsetek umownych, 228,48 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie kapitałowej, 10.27 zł +3,14 zł tytułem kosztów i opłat za czynności pod rygorem wypowiedzenia umowy.

W związku z brakiem zapłaty zaległych rat powód w dniu 27 grudnia 2016 roku wystosował do pozwanego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy numer (...) wskazując, że stan zadłużenia na dzień sporządzenia wypowiedzenia wynosił: 28.3506,80 zł tytułem należności kapitałowej, 10.213,00 zł tytułem odsetek umownych, 439,99 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie kapitałowej, 13,41 zł tytułem kosztów i opłat za czynności. Powód postawił całą należność w stan wymagalności. Powyższe wypowiedzenie umowy zostało doręczone pozwanemu w dniu 04 stycznia 2017r.

dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 25.11.2016r., (k. 26), potwierdzenie nadania przesyłki (k. 27-28), oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy nr (...), z dnia 27.12.2016r., (k. 24), zawiadomienie z dnia 27.12.2016r., (k. 24v), zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki z dnia 27.12.2016r., (k. 25-25v).

Mimo braku jakiejkolwiek spłaty wymagalnego zadłużenia, strona powodowa podjęła próbę polubownego rozwiązania sporu i wezwała do zapłaty stronę pozwaną pismem z dnia 28 lutego 2017 r., jednakże bezskutecznie. Wobec powyższego w dniu 16 marca 2017 roku strona powodowa wystawiła wyciąg z ksiąg bankowych stwierdzający zadłużenie pozwanego na kwotę: 542.279,26 zł. Na powyższą kwotę zadłużenia składała się: należność główna- 522.148,20 zł, odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 5,99 % od dnia 16.09.2016r., do dnia 28.02.2017r., - 15.503,81 zł, odsetki za opóźnienie naliczone od dnia 16.09.2016r., do dnia 16.03.2017r., - 4.573,84 zł, opłaty i inne prowizje – 53,41 zł.

dowód: wyciąg z Ksiąg z dnia 16.03.2017 r., (k. 18).

Po wytoczeniu przedmiotowego powództwa na poczet dochodzonej niniejszym postępowaniem należności w dniu 24.04.2017r. została dokonana wpłata w wysokości 44.504,09 zł.

Natomiast w dniu 21 czerwca 2017 roku doszło do spieniężenia przedmiotu przewłaszczenia w postaci kredytowanego pojazdu marki (...). Ze sprzedaży pojazdu powód uzyskał kwotę 215.447,15 zł. W dniu 26.06.2017r., kwota 215.217,15 zł została następująco rozrachowana: kwota 230,00 zł na koszty związane z pojazdem, natomiast cała pozostała kwota 214.987,15 zł została zaliczona na należność główną.

Wobec powyższego ostatecznie powód pismem z dnia 15.05.2019r., ograniczył żądanie pozwu do kwoty 282.298,02 zł, jednocześnie cofając pozew wobec wygaśnięcia części zobowiązania w toku przedmiotowego postępowania.

dowód: Faktura VAT Nr (...) z dnia 21.06.2017r., (k. 132), historia rachunku bankowego po wypowiedzeniu/przewalutowaniu umowy kredytowej (k. 171).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny przede wszystkim na podstawie dokumentów prywatnych dołączonych przez powoda do akt sprawy.

Część dokumentów została złożona w odpisach poświadczonych za zgodność z oryginałami przez notariusza. Notarialne poświadczenia zgodności kopii dokumentów z oryginałami korzystały z domniemania zgodności treści z prawdą (art. 2 § 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie w zw. z art. 244 k.p.c.), które nie zostało obalone. Pozwalało to przyjąć bez wątpliwości, że istnieją oryginały dokumentów, których odpisy znalazły się w aktach i przeprowadzić z nich dowód.

Za wiarygodne Sąd uznał wszystkie dokumenty prywatne, które stanowiły podstawę dokonanych w sprawie ustaleń. Mimo kwestionowania przez reprezentującego pozwanego kuratora wiarygodności wyciągu ksiąg bankowych, należało stwierdzić, że jest on dokumentem prywatnym o mocnej mocy dowodowej. Bowiem banki opierają swoją działalność na bardzo szczegółowych i wnikliwych rozliczeniach, niejednokrotnie bardzo wnikliwie kontrolowanych. Zatem Sąd uznał, że nie budziły one wątpliwości co do swojej autentyczności i zgodności treści z prawdą.

Wskazać należy, że przyjęte przez Sąd fakty celem ustalenia stanu faktycznego wynikały z twierdzeń powoda, które nie zostały skutecznie zaprzeczone przez stronę pozwana. Nadto należy wskazać, że w toku postępowania udało się nawiązać kontakt z pozwanym S. S., który zapoznał się z aktami przedmiotowego postępowania i został poinformowany przez kuratora o terminie rozprawy, jednakże nie zajął on żadnego stanowiska w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powód dochodził roszczenia o zaspokojenie swojej wierzytelności z tytułu zawartej z pozwanym umowy kredytu. Dokonane w sprawie ustalenia potwierdziły fakt, że strony łączyła umowa kredytu z dnia 19 listopada 2015 roku numer (...), na mocy której pozwany otrzymał określoną ilość środków pieniężnych i był zobowiązany do ich zwrotu w sposób i na warunkach w umowie określonych.

Z ustaleń poczynionych przez Sąd w przedmiotowym postępowaniu wynikało, że powodowi na podstawie zawartej z pozwanym S. S. umowy przysługiwało roszczenie w kwocie: 282.244,61 zł, na które składa się kwota 262.166,98 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty: 522.148,20 zł od dnia 17.03.2017r., do dnia 24.04.2017r.; 477.644,11 zł od dnia 25.04.2017r., do dnia 21.06.2017r., od kwoty 262.166,96 zł od dnia 22.06.2017r., do dnia zapłaty; kwota 15.503,81 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22.03.2017 r. do dnia zapłaty; kwota: 4.573,84 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22.03.2017r., do dnia zapłaty.

Powód żądał odsetek umownych za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, które na dzień wytoczenia powództwa wynosiły 10 % w skali roku, ale nie wyższej niż odsetki maksymalne. Należało stwierdzić, że w tym zakresie roszczenie powoda było niezasadne, bowiem nie znajdowało odzwierciedlenia w ogólnych warunkach umów wynikających z zawartej umowy nr (...) w (...) Banku SA. Wobec czego Sąd zasądził odsetki zgodnie z art. 482 k.p.c.

Powód dochodził również odsetek ustawowych za opóźnienie także od odsetek, które narosłych jeszcze w okresie poprzedzającym wytoczeniem przedmiotowego powództwa. Na mocy art. 482 k.c., od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie od chwili wytoczenia o nie powództwa. W związku z powyższym należało stwierdzić, że w tym zakresie roszczenie strony powodowej było uzasadnione.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

W piśmie procesowym z dnia 15 maja 2019 roku wobec wygaśnięcia części zobowiązania powód ostatecznie cofnął pozew w zakresie przekraczającym kwotę 282.298,02 zł. Wobec powyższego Sąd w pkt. 2 wyroku umorzył postępowanie co do kwoty 259.981,24 zł.

Przeciwko dochodzonemu przez powoda roszczeniu pozwany podniósł szereg zarzutów: braku umocowania osoby, która podpisała w imieniu powoda umowę, na podstawie której powód opierał swoje roszczenie, skuteczności wypowiedzenia umowy, braku wiarygodności wyciągu z ksiąg bankowych powoda. Zarzuty te okazały się nieuzasadnione. Przedstawione przez stronę powodową dokumenty potwierdzają ważność zawartej umowy jak również skuteczność jej wypowiedzenia. Przedstawione zaś przez powoda roszczenia wynikają z załączonych dokumentów , w tym przedstawionego przez bank szczegółowego rozliczenia kredytu.

Reprezentujący w sprawie pozwanego kurator podniósł także zarzut bezzasadności żądania przez powoda opłat w kwocie 53,41 zł. W ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała jakichkolwiek podstaw do tego, aby zasadnym było ich naliczanie. Zarówno w przedłożonej przez Bank umowie jak i tabeli prowizji i oprocentowania nie wynika podstawa ich naliczania. W związku z powyższym należało oddalić powództwo w pozostałym zakresie, o czym Sąd orzekł jak w punkcie 3 wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. i art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo. Wysokość zgłoszonego przez powoda roszczenia wynosiła 542.279,26 zł. Zostało ono uwzględnione w zakresie kwoty 282.244,61 zł, co oznacza, że powód wygrał proces w 52 %.

Na koszty procesu poniesione przez powoda składały się: opłata od pozwu 27.114,00 zł, koszty kuratora reprezentującego pozwanego 10.800,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, opłata notarialna za uwierzytelnienie dokumentu w kwocie 4,92 zł. Zatem strona powodowa poniosła koszty w łącznej wysokości 37.935,92 zł. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż powód wygrał proces w 52 %, natomiast pozwany w 50 %. W konsekwencji w pkt. 4 wyroku, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 18.967,96 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia Jolanta Czajka - Bałon