Pełny tekst orzeczenia

poczatektekstu

[Przewodniczący 00:00:00.388]

Wyrokiem z dnia 29 listopada 2017 roku w sprawie XVIII C 1516/17 Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi zasądził od R. S. na rzecz K. Z. kwotę 5.763 złote 7 groszy z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 5.294 złote 55 groszy od 16 maja 2016 roku, od kwoty 231 złotych 49 groszy od 30 lipca 2016 roku, od kwoty 224 złote 63 grosze od 29 października 2006 roku i od kwoty 12.000..., i od kwoty 12 złotych 40 groszy od dnia 23 listopada 2016 roku we wszystkich wypadkach do dnia zapłaty. Nadto rozstrzygnął o kosztach procesu i oddalił powództwo w pozostałej części. Apelację w tej sprawie złożył pozwany pan R. S., który zarzucił Sądowi I Instancji naruszenie przepisu artykułu 233 paragraf 1 kpc poprzez poczynienie w sposób dowolny ustaleń faktycznych mających istotne znaczenie w sprawie z pominięciem całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, zasad logicznego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego a w szczególności poprzez przyjęcie, iż nie doszło do faktycznego rozwiązania umowy najmu lokalu mieszkalnego w sytuacji gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy prowadzi do odmiennej konstatacji. Pozwany nie oddał powodowi kluczy do lokalu mieszkalnego w sytuacji gdy klucze te zostały powodowi oddane w momencie opuszczenia lokalu to jest w lutym 2016 roku. Pozwany zobowiązany jest uiścić kwoty pieniężne tytułem opłat za prąd i gazu zużyte w okresie od maju i wrześ..., do września 2016 roku w sytuacji gdy opuścił przedmiotowy lokal w lutym 2016 roku co jest okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie, zatem nie możliwe było zużycie jakiekolwiek zużycie tych mediów. Naruszenie artykułu 328 paragraf 2 kpc przez zaniechanie zawarcia w treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku motywów jakimi kierował się przy zasądzeniu odsetek o świadczenia głównego a nadto naruszenie prawa materialnego to jest artykułu 659 paragraf 1 kc poprzez jego błędne zastosowanie wyrażające się w uznaniu, iż strony w okresie dochodzonym pozwem wiązała umowa najmu, podczas gdy strony porozumiały się co do rozwiązania tejże umowy w lutym 2016 roku i artykułu 5 kc przez jego niezastosowanie przejawiające się w przyjęciu, iż powód może czerpać korzyści z przysługującego mu prawa własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego w ten sposób, że ma możliwość swobodnego dysponowania tymże lokalem w tym także wynajęcia go nowemu najemcy a jednocześnie ma prawo dochodzić od poprzedniego najemcy zapłaty tytułem czynszu najmu w okresie, w którym był naj..., były najemca rozwiązał umowę za porozumieniem stron i zdał lokal wynajmującemu a lokal został oddany w najem innej osobie. Postępowanie... Apelacja zmierzała do zmiany zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu za obie instancje. Postępowanie w tej sprawie zostało przeprowadzone w postępowaniu uproszczonym stąd zostane, zostaną wskazane wyłącznie zasadnicze przepisy, którymi Sąd kierował się, przy rozstrzygnięciu w postępowaniu apelacyjnym. Apelacja częściowo jest zasadna. Apelacja jest zasadna niewątpliwie co do sposobu naliczenia odsetek przez Sąd I Instancji. Sąd, bo I Instancji, bowiem zasądził fragment należności głównej to są opłaty czynszowe, czyli 5.763 złote i 7 groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie pięć tysięcy przepraszam dwieście dziewięćdziesiąt cztery złote pięćdziesiąt pięć groszy z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 16 maja 2016 roku w sytuacji kiedy po pierwsze w dacie tej wymagana była tylko jedna rata należności, pozostałe raty należności stawały się wymagalne z dniem 16 każdego następnego miesiąca w związku z czym nie było podstaw do zasądzenia odsetek od dnia 20..., od dnia 16 maja 2016 roku od całej należności. Po drugie Sąd I Instancji nie zauważył, że jego rozstrzygnięcie jest ponad żądanie strony powodowej, ponieważ powód w piśmie procesowym na wstępie tego procesu sprostował, sprostował żądanie zawarte w pozwie wskazując właśnie, że żąda odsetek uwzględniając poszczególne momenty kiedy świadczenia stały się wymagalne. Stąd też na mocy artykułu 386 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd Okręgowy w tej części zmienił zaskarżony wyrok rozbijając należność czynszową na poszczególne miesiące i zasądzając odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 16 każdego kolejnego miesiąca poczynając od 16 maja 2016 roku. Ostatnia z tych rat odset..., z tych rat czynszowych z rozbiciem na, na raty z rozbiciem na poszczególne miesiące odsetkowe zawiera w sobie potrącenie kwoty 900 złotych, która została przez Sąd I Instancji w sposób globalny potrącona. W pozostałej części apelacja nie jest zasadna. Apelacja ta opiera się przede wszystkim na zarzucie naruszenia artykułu 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego, a więc przepisu, który stanowi, że to Sąd dokonuje oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, dowodowego a ocena jego musi być oceną swobodną. Swobodna ocena materiału dowodowego to ocena, to ocena, która jest poprowadzona zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego i zgodnie z zasadami logiki i jeżeli strona zarzuca Sądowi I Instancji czy w ogóle Sądowi naruszenie tego przepisu musi wykazać, na czym polega brak logiki i doświadczenia życiowego w dokonaniu oceny poszczególnych konkretnych dowodów. Zdaniem Sądu Okręgowego apelacja takiemu zadaniu nie sprostała. Podstawową kwestią wynikającą z zarzutu apelacyjnego jest to, że wywodzi się w apelacji, że zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie prowadzi do konstatacji, że doszło do rozwiązania umowy najmu. Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie prowadzi do takiej konstatacji, bo z dowodu z przesłuchania samego pozwanego wynika, że strony nie porozumiały się co do rozwiązania umowy najmu. Nie można, więc w tej chwili twierdzić, że było inaczej skoro pozwany sam w ten sposób w toku postępowania zeznał. Wbrew tezie apelacji z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika by pozwany oddał klucze powodowi w momencie opuszczenia lokalu to jest w lutym 2016 roku. Materiał dowodowy w tej sprawie w tym zakresie nie jest jednolity, bo chociażby z zeznań teściowej pozwanego wynika, że lokal był zajmowany nie do lutego 2016 tylko do końca marca 2016. Ponadto materiał nie dowodzi oddania kluczy. Trzeba też podnieść to, że nawet gdyby doszło do oddania kluczy nie oznaczałoby to, iż doszło do rozwiązania stosunku najmu pomiędzy stronami. Dowodzi się dalej, że sprzecznym z zasadami współżycia społecznego jest to, że zostały naliczone kwoty opłat za prąd i gaz w okresie, zużyte w okresie od maja do września 2016 roku w sytuacji kiedy no nie mogły być zużyte, bo pozwany tam nie zamieszkiwał. Po pierwsze podnieść należy, że obiektywnie rzecz biorąc zważywszy na długość okresu, za który te kwoty są naliczone to nie są to kwoty znaczne. Po drugie trzeba pamiętać o tym, że media typu energia elektryczna i gaz rozliczane są w ten sposób, że po pewnym czasie dokonuje się rozliczenia globalnego za okres wsteczny ustalając jakie było faktyczne zużycie danych mediów co nie zawsze jest zgodne z prognozą jaka przez dostawców mediów jest naliczana. A zważyć należy, że w lokalu zgodnie z zeznaniami pana pozwanego zamieszkiwało 9 osób. Bo zgodnie z zeznaniami pana pozwanego zamieszkiwał pan pozwany z małżonką i dzieckiem, teściowa z pięciorgiem dzieci. W związku z tym przyjmując, że to rozliczenie może dotyczyć rozliczenia za okres wsteczny przyjąć należy, że nie jest ono nadmierne jeśli chodzi o zużycie mediów przez taką ilość osób. Dowodzi się dalej i zarzuca, że naruszono przepis artykułu 5 Kodeksu cywilnego dając powodowi możliwość dysponowania zwolnionym lokalem i dania mu przez danie mu możliwości no nie jako uzyskania nienależnego zysku w sytuacji kiedy wynajął lokal wynajem innej osobie. Przepis artykułu 6 Kodeksu cywilnego statuujący zasadę onus probandi, a więc ciężaru dowodu stanowi, że ten kto z danego faktu wywodzi skutki prawne winien ten fakt udowodnić. Jeżeli twierdzi, że powód wynajmował lokal innej osobie to musimy ten fakt udowodnić. Nie możemy go udowodnić poprzez jakiekolwiek domniemania. Musi to być dowód wprost. A skoro tak apelacja w tej pozostałej części jako niezasadna z mocy artykułu 385 kpc podlega oddaleniu. O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie artykułu 102 Kodeksu postępowania cywilnego zasądzając częściowy zwrot kosztów postępowania apelacyjnego przyjmując, iż ape...

[koniec 00:12:41.727]