Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 sierpnia 2017 roku (data wpływu) J. K. (1), reprezentowana przez ustanowionego pełnomocnika – matkę M. K. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego T. K. alimentów w kwocie po 2.000 zł, płatnych na jej rachunek bankowy, do 10 – dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wniesienia pozwu (k. 3-6v).

W odpowiedzi na pozew pozwany T. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości (k. 215-217v).

Na rozprawie w dniu 24 października 2017 roku pozwany wskazał, iż widzi możliwość zawarcia ugody na kwotę 500 zł. Pełnomocnik powódki wskazał, że widzi ewentualną możliwość zawarcia ugody na kwotę 1000 zł. Wobec braku porozumienia stron ugody nie zawarto (k.236-237).

Na rozprawie w dniu 04 stycznia 2018 roku pozwany uznał powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie. Strona powodowa podtrzymała stanowisko zawarte w pozwie (k. 252).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka J. K. (1) urodziła się dnia (...) w W. ( k. 6). Pochodzi ze związku małżeńskiego M. K. (1) i T. K.. Związek małżeński rodziców J. K. (1) rozwiązany został przez rozwód w wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 listopada 2006 r., VI C 1136/2006( k. 96-97) .

J. K. (1) w 2008 r. ukończyła naukę w liceum, ale nie zdała matury. W 2009 r. uczęszczała na zajęcia z emisji głosu kosztujące 1800 zł oraz kurs języka francuskiego, za który opłata wynosiła 1180 zł. Zapisała się warunkowo (pod warunkiem dostarczenia świadectwa ukończenia szkoły średniej) na studia z aktorstwa prowadzone przez (...) Sp. z o.o. w W., których nie odbyła, ponosząc koszt 6 550 zł. Od lutego do czerwca 2014 r. uczęszczała do Autorskiej Szkoły (...) stopnia im. K. K. (1), co kosztowało 760 zł miesięcznie. Z tytułu umowy o dzieło zawartej z M. B., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) Agencja (...) zarobiła w 2004 r. 160 zł, w 2009 r.- 150 zł.

Powódka już dwukrotnie podchodziła do egzaminu maturalnego, poprzednim razem nie zdała egzaminu z matematyki. Wiosną 2018r roku powódka planuje przystąpić do matury kolejny raz, w związku z tym przewiduje, że będzie potrzebowała korepetycji z matematyki, których koszt wynosi około 100 zł za lekcję (k. 237)

Powódka nie pracuje, mieszka razem z matką M. K. (1), pozostając na jej utrzymaniu. Swoje miesięczne koszty utrzymania powódka oceniła na kwotę około 1.200 zł miesięcznie, w tym koszty utrzymania mieszkania 400 zł, wyżywienie 300 zł, higiena 200 zł, ubrania i buty 200 zł (k. 238). Kosztów tych pozwany nie kwestionuje( k. 252) .

Powódka J. K. (2) ma stwierdzoną chorobę psychiczną – schizofrenię paranoidalną, która została rozpoznana podczas jej pierwszej hospitalizacji trwającej od 20 maja 2017 r. do 5 lipca 2017 r. Zaburzenia prowadzące do hospitalizacji trwały przez kilka miesięcy, szpital opuściła w dobrym stanie. Był to jej pierwszy pobyt szpitalu psychiatrycznym, wcześniej nie była także leczona ambulatoryjnie w związku ze schizofrenią ani innymi podobnie ciężkimi chorobami psychicznymi. Wcześniej w 2007 r. zgłosiła się do psychiatry, który rozpoznał u niej zaburzenia adaptacyjne i zalecił psychoterapię. W okresie od 05 grudnia 2017 roku ponownie trafiła na oddział zamknięty w szpitalu (...) (k. 9-13, 252). W okresie pomiędzy pobytami w szpitalu na oddziale zamkniętym (...) powódka uczęszczała na terapię dzienną w (...) codziennie w godzinach 9.15-13.00.Po rozmowie z psychologiem, który powiedział jej, iż może w tygodniu pracować raz w tygodniu około 2 godziny rozważała również podjęcie pracy. Szukała pracy jako recepcjonistka, bukerka , w kawiarni, zagrała również w jednym epizodzie za który ma otrzymać wynagrodzenie 200 zł .Prawdopodobnie po wyjściu ze szpitala, gdzie przebywa obecnie ponownie będzie uczęszczać na terapię dzienną. Leki powódka ma zapewnione w ramach terapii w szpitalu, nie ponosi tego wydatku , także odbywając terapie dzienną, a ich koszt wynosi 80 zł ( k. 238-239 ) .

Powódka przeszła leczenie stomatologiczne, które kosztowało łącznie około 3.000 zł, z czego koszt jednej wizyty pokrył ojciec w kwocie 752 zł, a koszt pozostałych wizyt pokryła matka. W 2010 r. miała wykupiony abonament na usługi medyczne w L. za kwotę 621 zł( k. 14-27 , 223) . Od dnia 16.10.2014 r jest wyrejestrowana z ubezpieczenia społecznego ( k. 210) .

Matka J. M. K. od 2011 r. jest zatrudniona w Banku (...) S.A. jako doradca osobisty, otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 5 450 zł( k. 102,110 ).Jej dochód za 2016r po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne wyniósł 63 759,46 zł ( k.103-109)

Oprócz córki ma syna M. K. (2) w wieku 31 lat.

Spłaca samodzielnie raty kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania, w którym zamieszkuje wraz z powódką, w wysokości 310,64 CHF miesięcznie, zgodnie z umową zawartej z pozwanym, który także był kredytobiorcą. Zaciągnęła kilka pożyczek, z których część nadal spłaca (k. 118-156). Dodatkowo matka powódki ponosi następujące miesięczne wydatki: opłatę za telefon w wysokości 59,99 zł, opłaty za telefon M. K. (1) w wysokości 214,20 zł, 100 zł na zakup środków czystości i kosmetyków, 600 zł na zakup środków czystości i 135 zł opłaty za karnet do fitness klubu, czynsz za mieszkanie 787,50 zł .

Pozwany T. K. ma 56 lat. Z zawodu jest informatykiem, zarabia 3 964,03 zł netto miesięcznie ( k. 218) . Jego dochód za 2015r po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne wyniósł 59 065,10 zł ( k.219-220), a za 2016 r wyniósł 62 52 ,22 zł ( k. 221-222)

Utrzymywał regularny kontakt z córką, spotykał się z nią 2-3 razy w miesiącu, jednakże od pierwszej rozprawy w niniejszej sprawie powódka przestała odbierać od niego telefony.

W 2015r wraz z matką powódki zawarł umowę o podział majątku wspólnego na podstawie, której własność lokalu mieszkalnego gdzie mieszka powódka i jej matka przypadły matce powódki z jednoczesnym obowiązkiem spłaty pozwanego w kwotach po 150 000 zł w terminach do 14.05.2015 i 30.06.2019 r ( k. 224 – 226) .

Pozwany zakupił mieszkanie, w którym zamieszkuje wraz z przyjaciółką, która przebywa tam tymczasowo.

Swoje miesięczne koszty utrzymania ocenia na kwotę około 1000 - 1.500 zł bez uwzględnienia w tej sumie opłat za mieszkanie, które ponosi sam, w tym czynsz w kwocie 521,26 zł i prąd 100 zł miesięcznie ( k. 246, 252 ) . W w/w zaliczyć należy koszty wyżywienia, ubrania, higieny, lekarzy. Dodatkowo na wyposażenie mieszkania zaciągnął zobowiązania finansowe i spłaca raty kredytów w kwotach 294,90 zł , 49,78 zł ,100zł ( 227-235), gdyż wszystkie sprzęty i część rzeczy osobistych powoda zostały w mieszkaniu zajmowanym przez powódkę. Ponadto pozwany pomaga swoim rodzicom w sprzątaniu i robieniu zakupów oraz finansowo w kwocie 100-200 zł miesięcznie (k. 252-254).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w tym na podstawie zeznań powódki (k. 237-239) i pozwanego (k. 252-254) oraz dokumentów złożonych do akt sprawy , które nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania .

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 i 3 krio, rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub, jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Zakres obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z treścią art. 135 § 1 i 2 krio, zależy z jednej strony od potrzeb osoby uprawnionej, z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Przyjmuje się, za uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku
(III CZP 91/86), że „przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień
- prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody”.

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Powódka, pomimo osiągnięcia już wieku 29 lat, nadal jest osobą niesamodzielną finansowo , nieposiadającą wystarczających możliwości ku samodzielnemu zaspokojeniu własnych podstawowych potrzeb w pełnym zakresie .Stan jej zdrowia i brak wykształcenia oraz doświadczenia zawodowego pozwala jej na podjęcie pracy na stanowiskach mało wymagających oraz w niepełnym wymiarze godzinowym. W okresie kiedy powódka nie przebywa na oddziale zamkniętym w (...) , uczęszcza na terapię dzienną, która trwa od godz. 9.15 do godziny 13.00 od poniedziałku do piątku. Jej udział w terapii dziennej jest konieczny dla jej dalszego funkcjonowania w przyszłości i szansą na poprawę jej zdrowia. Wobec powyższego uznać należy, że powódka ma możliwości partycypowania w kosztach swojego utrzymania, ale nie jest w stanie zaspokoić własnych potrzeb w pełnym zakresie. Oczywistym jest również, iż w czasie pobytów w szpitalu nie jest w stanie pracować .

Powódka swoje miesięczne koszty utrzymania oceniła na kwotę około 1.200 zł, a pozwany kosztów tych nie zakwestionował, ostatecznie uznając żądanie do kwoty 500 zł miesięcznie . Kwota wskazana przez powódkę jest adekwatna do zaspokojenia jej potrzeb na podstawowym poziomie. Zgodnie z art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany z uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. W niniejszej sprawie Sąd dokonał oceny, czy nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 213 § 2 k.p.c. i uznał, że czynność uznania powództwa, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy jest dopuszczalna.

Wskazać należy, że zarobki rodziców powódki są na zbliżonym poziomie, a przy uwzględnieniu niskich możliwości partycypacji powódki w kosztach jej utrzymania ,udział pozwanego w kwocie 500 zł miesięcznie będzie stanowić gwarancję zaspokojenia części jej potrzeb , jednocześnie z uwagi na jego dochody nie będzie stanowić dla niego nadmiernego obciążenia . W pozostałym zakresie potrzeby powódki zaspokoi jej matka oraz sama powódka własnym staraniem .Należy bowiem podkreślić, iż choroba psychiczna nie wyklucza powódki z rynku pracy , choć wiadomym jest, iż podjęcie przez nią stałego zatrudnienia zapewniającego jej regularny dochód, będzie możliwe dopiero po ustabilizowaniu jej stanu zdrowia .

Reasumując, na mocy art. 133 § 1 krio w zw. z art. 135 krio orzeczono jak w sentencji. O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. i art. 113 ust. 1 u.k.s.c. Zgodnie z art. 333 § 1 k.p.c., zasądzając alimenty za okres po wniesieniu powództwa, Sąd nadał wyrokowi w tym zakresie rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Agnieszka Albera – Biernat