Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 91/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Tekieli (spr.)

Sędziowie: SSR del. do SO Paweł Wyrzykowski SSO Andrzej Żuk

Protokolant: Łukasz Mirkowski

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w J. R. R.

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2019 r.

sprawy P. B. (1) ur.(...) w B.

s. S., J. z domu P.

skazanego wyrokiem łącznym

z powodu apelacji wniesionej przez skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu

z dnia 17 grudnia 2018 r. sygn. akt II K 715/18

I. zmienia zaskarżony wyrok wobec skazanego P. B. (1) w ten sposób, że obniża orzeczoną wobec niego karę łączną pozbawienia wolności do 10 (dziesięciu) lat;

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III. zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 91/19

UZASADNIENIE

P. B. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami:

1. Łącznym Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 20 września 2016r. w sprawie sygn. akt II K 447/16 którym orzeczona została kara łączna 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności obejmująca kary orzeczone w sprawach z wyroków Sądu Rejonowego w Bolesławcu sygn. akt II K 597/12, II K 1217/12, II K 1303/12, II K 983/14 II K 910/14, II K 981/15, II K 212/15, II K 176/16 przy czym na poczet orzeczonej kary zaliczono skazanemu okres dotychczas odbytych przez niego kar w tych sprawach i pozostałe orzeczenia zawarte w połączonych wyrokach pozostawiono do odrębnego wykonania;

2. Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 30 grudnia 2016r. w sprawie sygn. akt II K 571/16 za ciąg przestępstw z art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k., art. 286§1 k.k. i art. 297§1 k.k. i art. 286§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w okresie od 9 stycznia 2014r. do dnia 15 maja 2015r. na karę 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym; przy czym postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2017 roku w sprawie II Ko 493/17 zawieszono postępowanie wykonawcze w zakresie wykonania tej kary;

3. Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 7 marca 2017r. w sprawie sygn. akt II K 968/16 za przestępstwo z art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w okresie od 19 do 21 listopada 2013r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności i obowiązek naprawienia szkody;

4. Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 23 maja 2017r. w sprawie sygn. akt II K 754/16 za przestępstwa:

- z art. 297§1 k.k. i art. 286§1 k.k. i art. 192 §2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w dniu 13 sierpnia 2014r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

- z art. 297§1 k.k. i art. 286§1k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w dniu 13 listopada 2014r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

- za ciąg przestępstw z art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. i art. 190a §2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w dniu od 8 stycznia 2015r. do 18 marca 2015r. na karę 2 lat pozbawienia wolności,

- z art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w dniu 17 lutego 2015r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

za które to czyny orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności;

5. Sądu Rejonowego dla Warszawy –Woli w Warszawie z dnia 19 września 2017r. w sprawie sygn. akt III K 508/16 za przestępstwo z art. 286§1 k.k. w zb. z art. 190a§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w dniu 18 maja 2015r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

6. Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 13 sierpnia 2018r.w sprawie sygn. akt
II K 1073/17 za ciąg przestępstw z art. 286§1 k.k. z art. 297§1 k.k. i art. 286§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. , z art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k., z art. 297§1 k.k. i art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k., z art. 286§1 k.k. i art. 192§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. oraz z art. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. i art. 190a§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w okresie od 13 sierpnia 2014 r. do 18 marca 2018 r. na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności;

Sąd Rejonowy w Bolesławcu wyrokiem łącznym z 17 grudnia 2018 r. w sprawie II K 715/18:

I.na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 87 k.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. połączył kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt. 1 – 6 części wstępnej wyroku i wymierzył skazanemu karę łączną 11 lat pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt I części dyspozytywnej wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres odbytych przez niego kar pozbawienia wolności w sprawach opisanych w pkt 1, 3 – 6 części wstępnej wyroku;

III. na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. wyroki opisane w części wstępnej w zakresie nie podlegającym połączeniu pozostawił do odrębnego rozpoznania;

IV. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów procesu.

Apelację od powyższego wyroku złożył skazany P. B. (1) zarzucając rażącą surowość wymierzonej kary łącznej której wymiar 11 lat pozbawienia wolności określono przy zastosowaniu zasady asperacji podczas gdy więzi o charakterze przedmiotowym, okres popełnienia poszczególnych czynów co do których orzeczone kary podlegały łączeniu, okres jaki upłynął od czynów, postawa oskarżonego zarówno po popełnieniu przestępstw jak i w trakcie odbywania kar za nie orzeczonych, stopień zrealizowania procesu resocjalizacji potwierdzony opinią Dyrektora Zakładu Karnego nr 1 we W. prowadzą do wniosku, że wymierzona powinna być skazanemu kara łączna z zastosowaniem zasady absorpcji względnie kara z zastosowaniem metody asperacji w wymiarze zbliżonym do dolnej granicy możliwego orzekania. Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ukształtowanie i wydatne złagodzenie orzeczonej kary łącznej do 7 lat pozbawienia wolności, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja w części zasługiwała na uwzględnienie co skutkowało obniżeniem wysokości kary łącznej, aczkolwiek nie do wysokości wnioskowanej przez skarżącego.

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. W niniejszej sprawie suma kar za poszczególne przestępstwa wynosiła ( przy zastosowaniu art. 87 § 1 k.k. w odniesieniu do kary ograniczenia wolności ) 15 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności i była to górna granica kary łącznej którą mógł orzec Sąd I instancji. Wymierzona przez ten Sąd kara 11 lat pozbawienia wolności przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności na które powołuje się skarżący w apelacji była rażąco surowa, jednakże nie na tyle na ile skarżący wskazywał, w żadnym wypadku nie w stopniu uzasadniającym wniosek o zastosowanie zasady pełnej absorpcji.

W zasadzie wszystkie popełnione przez skazanego przestępstwa kwalifikowane były jako oszustwa z art. 286 § 1 k.k. w formie stadialnej usiłowania bądź dokonania, niekiedy w kumulatywnej kwalifikacji prawnej z art. 297 § 1 k.k. względnie art. 270 § 1 k.k. W tym sensie pomiędzy tymi przestępstwami istniał związek przedmiotowy, były one skierowane przeciwko takim samym dobrom prawnym. Z drugiej strony nie sposób nie zauważyć, że P. B. popełniał przestępstwa od 2009 r. do 2015 r. a więc na przestrzeni 6 lat i to w sytuacji gdy pierwsze wyroki skazujące zapadły przeciwko niemu w 2012 r. i 2013 r. ( sprawy II K 597/12, II K 1217/12 i II K 1303/12 Sądu Rejonowego w Bolesławcu ), a mimo to skazany kontynuował swoją przestępczą działalność. Uprawnione jest więc stwierdzenie, że skazany był zdeterminowany w swojej przestępczej działalności i że wbrew argumentacji zawartej w apelacji okres popełnienia poszczególnych czynów i czas jaki upłynął od ich popełnienia nie przekonuje co do zastosowania zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej w niniejszej sprawie. Z kolei opinia o skazanym z Zakładu Karnego nr 1 we W. jest dobra, podkreśla się że skazany był kilkanaście razy nagradzany regulaminowo i nie był karany dyscyplinarnie oraz że pracuje i przełożeni mają na temat jego zaangażowania w pracę bardzo dobrą opinię, jednakże we wnioskach końcowych opinii o skazanym stwierdza się także, że proces resocjalizacji skazanego nie jest ukończony i wymaga „dalszej pracy nad osadzonym” ( k.43 -44 ). Reasumując powyższe zdaniem Sądu Okręgowego uwzględniając w części apelację należało obniżyć orzeczoną wobec P. B. (1) karę łączną pozbawienia wolności, jednakże nie do wnioskowanej przez niego wysokości lecz do 10 lat.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec skazanego P. B. (1) w ten sposób, że obniżył orzeczoną wobec niego karę łączną do 10 lat.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. mając na uwadze sytuację materialną skazanego odbywającego długoletnią karę pozbawienia wolności Sąd Okręgowy zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

VI Ka 91/19

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE