Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: p.o. prot. sąd. Marta Kąkol

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2019 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko J. P.

o zapłatę kwoty 397,05 zł

oddala powództwo.

(...)

UZASADNIENIE

(...) w W. wniósł pozew przeciwko J. P. o zapłatę kwoty 397,05 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, tj. 4.09.2018r., do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podał, że dochodzona wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwanego należności z umowy za świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 23.03.2011r. Powód wyjaśnił, że nabył wierzytelność na podstawie umowy z dnia 2.12.2016r.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, zarzucił, że po wypowiedzeniu umowy w dniu 20.01.2016r. otrzymał od powoda potwierdzenie przyjęcia wniosku o rozwiązanie umowy i w dniu 20.04.2016r. zdał dekoder w punkcie C. P. w N.. Podniósł, że żądanie zapłaty kary umownej jest bezzasadne, skoro sprzęt został zwrócony po zakończeniu umowy. Zarzucił nadto, że obowiązek zwrotu sprzętu na koszt i ryzyko abonenta na adres C. P. w W. jest niedozwoloną klauzulą umowną i nie wiąże pozwanego, jako konsumenta. Ponadto, wysokość kary w kwocie 340 zł jest nieekwiwalentna do stopnia zawinienia, znacząco przewyższa wartość sprzętu (dekodera), który został zwrócony, a w chwili zwrotu nie przedstawiał żadnej wartości.

Stan faktyczny:

W dniu 23.03.2011r. pozwany zawarł z (...) S.A. umowę abonencką nr (...), na okres podstawowy 29 miesięcy. Na podstawie tej umowy udostępniono pozwanemu dekoder (...) (...), niezbędny do odbioru świadczonych usług. Zgodnie z umową w przypadku niezwrócenia przez abonenta udostępnionego dekodera w terminie 30 dni od rozwiązania umowy, abonent zobowiązany był do uiszczenia kary umownej w wysokości określonej w cenniku (§ 6 pkt 9, 11 Regulaminu Świadczenia Usług). Pozwany był uprawniony do rozwiązania umowy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec okresu rozliczeniowego (§ 16 pkt 2 Regulaminu).

Dowód: umowa abonencka, Protokół odbioru sprzętu, Regulamin Świadczenia Usług, Cennik (k-48 i nast., 76)

W dniu 20.01.2016r. pozwany wypowiedział umowę, składając wniosek o rozwiązanie umowy przedstawicielowi (...) S.A.

Dowód: potwierdzenie przyjęcia wniosku o rozwiązanie umowy abonenckiej (k-61)

W dniu 20.04.2016r. pozwany zwrócił przedstawicielowi (...) S.A. kompletny dekoder (...) (...), bez braków i uszkodzeń, z typowymi śladami użytkowania.

Dowód: protokół zwrotu sprzętu po rozwiązaniu umowy o świadczenie usług (k-62).

W dniu 28.03.2016r. (...) S.A. wystawił Notę obciążeniową nr (...), obciążając pozwanego karą umowną „z tytułu braku zwrotu sprzętu (...) (...)” w kwocie 340 zł, płatnej do dnia 11.04.2016r.

Dowód: Nota obciążeniowa nr (...) (k-54)

W dniu 2.12.2016r. (...) S.A. zawarł ze stroną powodową umowę przelewu wierzytelności, w tym wierzytelności przysługującej wobec pozwanego w kwocie 340 zł. Strona powodowa, pismem z dnia 2.12.2016r., zawiadomiła pozwanego o nabyciu wierzytelności oraz, pismem z dnia 4.01.2017r., wezwała pozwanego do zapłaty.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności, zawiadomienie, wezwanie do zapłaty (k-18 i nast., 45-47).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Treścią zastrzeżenia kary umownej jest zobowiązanie się dłużnika do zapłaty wierzycielowi określonej kwoty pieniężnej w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (art. 483 § 1 kc). Zapłata kary umownej stanowi niejako automatyczną sankcję, przysługującą wierzycielowi w stosunku do dłużnika, w wypadku niewykonania przez niego lub nienależytego wykonania zobowiązania z przyczyn, za które dłużnik odpowiada.

W rozpoznawanej sprawie, umowa abonencka, zawarta przez pozwanego z poprzednikiem prawnym powoda, uległa rozwiązaniu na skutek wypowiedzenia pozwanego. Zgodnie z umową, pozwany był uprawniony do rozwiązania umowy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec okresu rozliczeniowego (§ 16 pkt 2 Regulaminu Świadczenia Usług). Jak ustalono, w dniu 20.01.2016r. pozwany wypowiedział umowę, składając wniosek o rozwiązanie umowy przedstawicielowi (...) S.A. (k-61). Zgodnie z umową, pozwany był zobowiązany do zwrotu dekodera w terminie 30 dni od rozwiązania umowy – i dopiero w przypadku uchybienia temu obowiązkowi, mógł być obciążony karą umowną (§ 6 pkt 9, 11 Regulaminu Świadczenia Usług). Tymczasem, jak ustalono, pozwany zwrócił wymagany sprzęt przed upływem tego terminu, tj. w dniu 20.04.2016r., bez braków i uszkodzeń – co wykazał za pomocą protokołu zwrotu sprzętu po rozwiązaniu umowy o świadczenie usług (k-62).

Zgodnie ponadto ze stanowiskiem pozwanego, zawartym w sprzeciwie od nakazu zapłaty - postanowienie wzorca umowy, zawarte w § 6 pkt 11 Regulaminu Świadczenia Usług, iż „ W przypadku rozwiązania bądź wygaśnięcia Umowy Abonenckiej, Abonent jest zobowiązany do zwrotu, na własny koszt i ryzyko, udostępnionego mu Urządzenia Dekodującego i Karty w terminie do 30 (trzydziestu) dni od rozwiązania/wygaśnięcia Umowy Abonenckiej na adres C. P. (...), chyba że C. P. wskaże inne dodatkowe miejsce zwrotu". zostało uznane za niedozwolone mocą wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 16 stycznia 2013 r., XVII AmC 5453/11 (art. 385 ^{( 1)} kc). Na uwzględnienie zasługiwał także zarzut pozwanego, iż wysokość kary umownej przewyższała wartość samego dekodera w chwili zwrotu, biorąc pod uwagę stopień jego zużycia i rozwój technologii. Jest to więc rażąco wygórowana kara umowna, której zastrzeżenie narusza interes konsumenta (por. wyrok SN z dnia 25.05.2007r., I CSK 484/06).