Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Świtalska - Forenc

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Kaczmarek

przy udziale Prokuratora: Pawła Gintera

po rozpoznaniu na posiedzeniu 24 lipca 2019 r.

sprawy W. K. ur. (...) w B. s. J. i J. z domu S.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 04 stycznia 2019 roku około godziny 01:00 na ul. (...) w Z., woj. (...) poruszał się jako kierujący w ruchu lądowym, samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...), nie stosując się tym samym do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie II Wydział Karny sygn. akt II K 854/17 z dnia 06 grudnia 2017 roku, środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym przez okres 3 (trzech) lat od dnia 07 października 2017 roku oraz nie zastosował się do decyzji organu tj. Starosty (...) nr (...) z dnia 29 stycznia 2018 roku o cofnięciu uprawnień do prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych,

tj. o czyn z art. 244 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk

1.  uznaje oskarżonego W. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego znamiona art. 244 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 244 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierza mu grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych;

2.  na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk orzeka wobec W. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

3.  pobiera od W. K. kwotę 100 (stu) złotych opłaty i zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesięciu) złotych tytułem zwrotu wydatków.

Sygn. akt II K 378/19

UZASADNIENIE

na podstawie art. 423 § 1a kpk w zakresie ograniczonym do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu)

Zgodnie z treścią art. 53 § 1 kk czynnikami limitującymi rozmiar sankcji karnej za popełnione przestępstwo są stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu, których wymierzana w granicach sędziowskiego uznania kara nie powinna przekraczać. Wymierzając karę należy nadto mieć na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Stosownie do § 2 powołanego wyżej przepisu, uwzględnić należy w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez W. K. jest znaczny. Oskarżony bowiem poruszał się samochodem po drodze publicznej mając świadomość tego, iż nie stosuje się tym samym do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie II Wydział Karny sygn. akt II K 854/17 z dnia 06 grudnia 2017 roku, środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym przez okres 3 lat oraz do decyzji organu tj. Starosty (...) nr (...) z dnia 29 stycznia 2018 roku o cofnięciu uprawnień do prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Wysoki jest również stopień winy oskarżonego. Postępowanie dowodowe nie dowiodło istnienia okoliczności, które obniżając z różnych przyczyn zdolność prawidłowego postrzegania rzeczywistości i kontrolowania własnych zachowań, mogłyby znacząco, w sposób usprawiedliwiony determinować istniejącą po stronie oskarżonego wolę popełnienia przestępstwa. Oskarżony wyjaśnił, że miał nadzieję, iż o tak później porze nikt nie dowie się o złamaniu przez niego zakazu, jednak stało się inaczej z uwagi na spowodowaną przez niego kolizję. W. K. zlekceważył w sposób oczywisty obowiązujący go zakaz oraz decyzję o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami i nie poczynił żadnej refleksji nad swoim wcześniejszym zachowaniem, które doprowadziło do tego, iż został on wykluczony z ruchu jako kierujący pojazdami.

Okolicznością niewątpliwe obciążającą była uprzednia karalność W. K.. Na korzyść oskarżonego wpływa to, iż przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyraził skruchę oraz wolę kontrolowania swojego zachowania na przyszłość.

Z uwagi na powyższe mając na względzie prymat kar wolnościowych Sąd na podstawie art. 244 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 37a kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych.

Zgodnie z dyspozycją art. 42 § 1a pkt 2 kk Sąd był zobligowany do orzeczenia wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, bowiem popełnił on przestępstwo z art. 244 kk oraz z art. 180a. Sąd jednak omyłkowo orzekając ten zakaz dodał sformułowanie: „w strefie ruchu lądowego”.

Orzeczone kary oraz środek karny odpowiadają celom zapobiegawczym i wychowawczym, jakie mają osiągnąć w stosunku do oskarżonego karanego uprzednio za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. W ocenie Sądu przyczynią się do wywołania u sprawcy refleksji odnośnie popełnionego czynu, którego następstwa mogły okazać się bardziej dotkliwe w skutkach dla niego samego, nie wykluczając innych uczestników ruchu. Czas, na jaki następuje wyeliminowanie oskarżonego z uczestnictwa z ruchu drogowego jako kierowcy jest - w ocenie Sądu – koniecznym okresem w związku z dopuszczeniem się przez niego popełnienia występku wyczerpującego m.in. znamiona przestępstwa z art. 244 kk i art. 180a kk.

Wskazać również należy, iż przede wszystkim rozmiar środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych spełnia potrzeby w zakresie prewencji ogólnej.

Sąd ponadto obciążył oskarżonego kosztami postępowania w sprawie.

W tym miejscu wskazać należy, że na wszystkie wymierzone kary i środki karne skazany wyraził zgodę dobrowolnie poddając się karze.