Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Koninie Wydział II Karny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Robert Rafał Kwieciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Sobieraj

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2019 r.

sprawy B. N.

obwinionego z art. 51§1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego P. K.

od wyroku Sądu Rejonowego w Kole z dnia 16 stycznia 2019 r. sygn. akt II W 331/18

I.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok.

II.  Zasądza od oskarżyciela posiłkowego P. K. na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane wydatki postępowania odwoławczego w kwocie 50 złotych oraz opłatę za to postepowanie w kwocie 60 złotych.

SSO Robert Rafał Kwieciński

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2019r. Sąd Rejonowy w Kole, sygn. akt II W 331/18, obwinionego B. N. uniewinnił od popełnienia wykroczeń z art. 51 § 1 kw polegających na tym, że :

- w dniu 10 września 2017r. około godziny 01:23 w miejscowości B. ul. (...) woj. (...), zakłócił spokój panu P. K. poprzez krzyki, głośne rozmowy, włączanie głośnej muzyki oraz mrugające światła,

- w dniu 24 listopada 2017 roku około godziny 23:54 w miejscowości B. ul. (...) woj. (...), zakłócił spokój panu P. K. poprzez puszczanie petard , włączanie głośnej muzyki oraz krzyki,

- w dniu 29 grudnia 2017 roku około godziny 00:46 w miejscowości B. ul. (...) woj. (...), zakłócił spokój panu P. K. poprzez puszczanie petard , włączanie głośnej muzyki oraz krzyki,

- w dniu 02 maja 2018 roku około godziny 01:47 w miejscowości B. ul. (...) woj. (...), zakłócił spokój panu P. K. poprzez włączanie głośnej muzyki, krzyki oraz hałasy,

- w dniu 13 maja 2018 roku około godziny 01:48 w miejscowości B. ul. (...) woj. (...), zakłócił spokój panu P. K. poprzez włączanie głośnej muzyki, krzyki oraz hałasy,

- w dniu 13 maja 2018 roku około godziny 02:20 w miejscowości B. ul. (...) woj. (...), zakłócił spokój panu P. K. poprzez włączanie głośnej muzyki, krzyki oraz hałasy,

- w dniu 13 maja 2018 roku około godziny 04:24 w miejscowości B. ul. (...) woj. (...), zakłócił spokój panu P. K. poprzez włączanie głośnej muzyki oraz krzyki.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego P. K. zaskarżając wyrok w całości i zarzucając mu:

1.  obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 51 §1 kw poprzez uznanie, że to nie obwiniony odpowiada za zakłócanie spokoju, podczas gdy prawidłowe zastosowanie tego przepisu prowadzić powinno do uznania obwinionego za winnego „wybryku” stypizowanego w tym przepisie,

2.  obrazę przepisów postępowania tj. art. 170 § 1 pkt. 2 kpk w zw. z art. 39 § 2 kpw poprzez bezpodstawne oddalenie przez sąd I instancji wniosku dowodowego w postaci nośnika pamięci z nagraniem na okoliczność hałasów dochodzących z lokalu (...), która to okoliczność wbrew stanowisku Sądu I instancji miała istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, albowiem mogła pokazać skalę zjawiska,

3.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę i mających wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

a.  uznanie, iż obwiniony nie ponosi odpowiedzialności za zachowanie gości lokalu, bądź głośną muzykę puszczana przez organizatora imprezy podczas gdy materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie daje podstawy do ukarania obwinionego,

b.  przez uniewinnienie obwinionego od zarzucanego mu czynu podczas gdy materiał dowodowy potwierdza sprawstwo obwinionego.

W oparciu o powyższe zarzuty pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wniósł o uznanie obwinionego za winnego wyżej opisanych, zarzucanych mu czynów oraz wymierzenie mu kary w granicach ustawowego zagrożenia i zasądzenie od obwinionego na rzecz oskarżyciela posiłkowego zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Sąd odwoławczy zważył co następuje:

Wniesiona w przedmiotowej sprawie apelacja okazała się bezzasadna.

W ocenie Sądu Okręgowego, dokonana w niniejszej sprawie ocena dowodów została przeprowadzona w sposób szczegółowy, z uwzględnieniem zasad wiedzy, logiki oraz doświadczenia życiowego. Zaskarżone orzeczenie pozostaje, więc w pełni pod ochroną zwłaszcza przepisu art. 7 k.p.k. (w zw. z art. 8 kpw). Sąd Rejonowy precyzyjnie wskazał jakie okoliczności uznał za udowodnione, wyjaśniając które ze zgromadzonych dowodów i z jakiego powodu uznał za wiarygodne, a którym tej wiarygodności odmówił. Tok rozumowania Sądu przedstawiony w pisemnych motywach wyroku jest czytelny oraz poprawny, logicznie zaś wywiedzione ostatecznie wnioski oparte zostały w całości na wynikających z materiału dowodowego przesłankach.

Słusznie Sąd I instancji uznał za wiarygodne wyjaśnienia obwinionego w zakresie w jakim wskazywały na brak po jego stronie celowego, zawinionego działania mającego na celu zakłócenie spokoju oskarżyciela posiłkowego w dniach 10 września 2017r., 24 listopada 2017r, 29 grudnia 2017r, 02 maja 2018r. i 13 maja 2018r. Co najważniejsze, nie budzi wątpliwości fakt, iż faktycznie w czasie tych zdarzeń obwiniony nie był obecny na miejscu zdarzenia.

Abstrahując już nawet od powyższego podkreślić należy, iż obwiniony przyznał, ze w lokalu tym organizowane są różne imprezy okolicznościowe, jednak z całą pewnością nie dochodzi do zakłócania ciszy nocnej, bowiem goście przebywają wewnątrz budynku a zarówno okna jak i cały budynek zostały wyciszone.

Okoliczność, iż faktycznie do zakłócania ciszy nocnej nie dochodziło potwierdzili inni sąsiedzi, tj. świadkowie A. R. i T. K..

Sąd rejonowy, wbrew twierdzeniom skarżącego nie dopuścił się naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 170 § 1 pkt. 2 k.p.k. w zw. z art. 39 § 2 k.p.w., ponieważ nagrania, które miały być ujawnione dotyczyły okresu, który nie był objęty zarzutami wniosku o ukaranie. Dowód nie miał więc znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Zauważyć należy, iż wobec oskarżyciela posiłkowego obecnie prowadzone jest postępowanie o bezpodstawne zgłoszenie interwencji, a co najważniejsze zawiadomienie w niniejszej sprawie zostało złożone przez P. K. niejako w odwecie w związku z toczącym się przeciwko niemu i jego żonie postępowaniem karnym o czyn z art. 284 § 2 k.k., polegający na przywłaszczeniu na szkodę właśnie B. N. i J. N. kwoty 57.500 zł, które to postępowanie zakończyło się skazaniem wymienionych w sprawie II K 269/18 Sądu Rejonowego w Kole. Przed wszczęciem wyżej wymienionego postępowania przez okres kilku lat działalność prowadzona przez B. N. w najmniejszym stopniu nie przeszkadzała oskarżycielowi posiłkowemu.

Wbrew zarzutom pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, w ocenie sądu odwoławczego, w świetle prawidłowo przeprowadzonej przez sąd I instancji oceny dowodów, obwinionemu nie można przypisać winy za zarzucane mu wykroczenia.

Reasumując, przeprowadzona przez sąd rejonowy ocena dowodów, okazała się trafna, wyczerpująca oraz przekonująco uzasadniona , zaś poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne prawidłowe.

Sąd meriti nie dopuścił się też jakiejkolwiek obrazy przepisów prawa materialnego.

Na zakończenie należy dodać i przypomnieć skarżącej, że w postępowaniu w sprawach o wykroczenia obowiązuje reguła ne peius opisana w przepisie art. 454§1 k.p.k. (art. 109§2 k.p.w.). Sąd odwoławczy – wbrew wnioskowi apelacyjnemu – nie może więc skazać obwinionego, który został uniewinniony w pierwszej instancji.

Mając na względzie wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Sąd odwoławczy – nie znajdując przy tym uchybień określonych w art. 104 k.p.w. i art. 440 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w., podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia – na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w. orzekł jak w wyroku.

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 13 ust. 2 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych w zw. z art. 121§1 k.p.w. i § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty sądowej od wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. poz. 2467) Sąd Okręgowy zasądził od oskarżyciela posiłkowego P. K. koszty postępowania odwoławczego w kwocie 50 zł oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 60 zł za to postępowanie.

SSO Robert Rafał Kwieciński