Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Dorota Gamrat- Kubeczak

Sędziowie: SO Mariola Wojtkiewicz (spr.)

SO Sławomir Krajewski

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko R. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 4 kwietnia 2013 r. w sprawie o Sygn. akt I C 369/13

postanawia:

zmienić zaskarżone zarządzenie w ten sposób, że je uchylić.

SSO Sławomir Krajewski SSO Dorota Gamrat- Kubeczak SSO Mariola Wojtkiewicz

Sygn. akt II Cz 841/13

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 4 kwietnia 2013 r. Przewodniczący I Wydziału Cywilnego Sąd Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie I C 369/13 zwrócił pozew.

W uzasadnieniu wskazał, że powód jako pozwanego wskazał komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie R. W.. Adres strony pozwanej został oznaczony poprzez podanie adresu kancelarii komorniczej znajdującej się przy ul. (...) w S.. W przypadku jednak osób fizycznych konieczne jest wskazanie adresu zamieszkania, albowiem adres siedziby przynależy jedynie osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym. Adres wskazany przez powoda był zaś adresem, pod którym pozwany wykonuje swoje czynności urzędowe. Ze względu na przywołane uchybienie powód został w trybie art. 130 § 1 kpc wezwany uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez wskazanie adresu zamieszkania pozwanego. Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych pozwu w terminie tygodnia pod rygorem zwrotu pozwu zostało doręczone powodowi w dniu 22 marca 2013 r. Termin do wykonania zobowiązania upływał w dniu 29 marca 2013 r. Powód w dniu 29 marca 2013 r. złożył pismo procesowe wskazując ponownie adres kancelarii komorniczej. Nie podał natomiast adresu zamieszkania pozwanego, co zdecydowało o zwrocie pozwu.

Zażalenie na zarządzenie złożył powód i zaskarżając je w całości wniósł o jego uchylenie i przyjęcie pozwu do rozpoznania.

Zdaniem żalącego przewodniczący dokonując zwrotu pozwu dokonał błędnej wykładni treści art. 126 k.p.c. Przepis ten umożliwiał powodowi wybór pomiędzy adresem siedziby kancelarii komornika czy miejscem jego zamieszkania. Podkreślił, że komornik sądowy jest osobą publiczną, jego siedziba mieści się zaś przy ul. (...) w S.. Dodał nadto, że Urząd Miejski w S. odmówił mu wskazania adresu zamieszkania komornika sądowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się zasadne.

Pozew jako kwalifikowany rodzaj pisma procesowego powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego (art. 126 k.p.c.), nadto zawierać dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna oraz przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu (art. 187 k.p.c.).

Jeżeli pozew dotknięty jest brakami formalnymi lub, jeżeli nie uiszczono należnej opłaty Przewodniczący wzywa stronę do uzupełnienia lub opłacenia pozwu w terminie tygodniowym. Żądanie wypełnienia przez stronę wymogów formalnych pisma procesowego nie należy jednak do sfery uznaniowości przewodniczącego. Obowiązek ten aktualizuje się wyłącznie wówczas, gdy wobec niezachowania warunków formalnych, pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu. Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych jest zastrzeżone i ograniczone wyłącznie do takich braków, które faktycznie uniemożliwiają nadanie sprawie biegu. Tym samym wyłączona jest jakakolwiek dowolność.

Wbrew stanowisku Sądu Rejonowego wywiedziony w tej sprawie pozew nie był dotknięty brakiem formalnym. Podstawę prawną powództwa stanowi treść art. 23 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. nr 231, poz., (...)), który to przepis statuuje odpowiedzialność komornika sądowego, za niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu czynności Odpowiedzialność ta ma charakter osobisty, a więc niezbędnym jest wskazanie w pozwie konkretnej osoby, która jako komornik (lub zastępca) dopuściła się zaniedbań uzasadniających jej odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 października 2001 r., II CKN 250/99, wyrok Sądu Najwyższego z dnia27 marca 2008 r., II CSK 482/07, M. Praw. 2008, nr 9, poz. 452). Takie dane powód zawarł w treści pozwu. Powód podał imię i nazwisko pozwanego, zgodnie z art. 126 § 1 k.p.c., wskazał również adres. Owszem podany adres nie jest adresem zamieszkania pozwanego, lecz kancelarii komorniczej, nie mniej okoliczność ta nie może przesądzać stanowczo o kwalifikowaniu jej jako braku, uniemożliwiającego nadanie biegu pozwowi. Stanowisko sądu I instancji jest zbyt rygorystyczne, zwłaszcza że powód nie ma obecnie realnej możliwości ustalenia adresu zamieszkania pozwanego. Podjął w tym kierunku starania, o czym świadczy choćby treść pisma z dnia 8 maja 2013 r. (k. 42). Próba okazała się jednak bezskuteczna. Sąd dysponuje natomiast adresem pozwanego, pod którym ten wykonuje swoje czynności urzędowe. Istnieje więc możliwość dokonania prawidłowego doręczenia odpisu pozwu, w rozumieniu przepisów art. 131 i nast. k.p.c. Tym samym nie można uznać, by sprawie nie można było nadać dalszego biegu.

Argumentując jak powyżej, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 1 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c., postanowił jak w sentencji.

(...)

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

5.  (...)

(...)