Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II K 427/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w G. - II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Kucińska - Stanny

Protokolant: sekr. sąd. Anna Kulczyk

przy udziale oskarżyciela z (...)

w T.A. O.

po rozpoznaniu dnia 17.10.2018r. sprawy karnej

W. P. (1) (P.) – syna K. i G. zd. M., ur. (...) w O., , PESEL: (...), obywatelstwa polskiego, karanego, zam. E. ul. (...)

oskarżonego o to, że:

pełniąc obowiązki komandytariusza Spółki (...) P sp. z o.o. Spółka Komandytowa z siedzibą w E., w okresie od dnia 1 maja 2016r. do dnia 2 kwietnia 2017r., w lokalu z automatami w G. przy ul. (...) , urządzał gry na automatach: A. Q., nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...)

oraz

w dniu 24 kwietnia 2017r. na automatach A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...) wbrew przepisom art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (tekst jednolity Dz.U. z 2016r. , poz. 471 ze zm.) w szczególności bez wymaganej koncesji na kasyno gry na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji oraz bez rejestracji automatów przez naczelnika urzędu celno – skarbowego,

tj. o czyn z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

O R Z E K A

1.  Oskarżonego W. P. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu
w akcie oskarżenia, tj. przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks i za czyn ten na mocy art. 107 § 1 kks wymierza mu grzywnę w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 100 (stu) złotych.

2.  na mocy art. 30§5 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci automatów do gier:

A. Q., nr (...),

A. Q. nr (...),

A. Q. nr (...),

A. Q. nr (...),

A. Q. nr (...)

A. Q. nr (...),

A. Q. nr (...),

A. Q. nr (...),

A. Q. nr (...),

trzech kluczy do automatu A. G.

smyczy z dwoma kluczami i pilotem

pilota zdalnego sterowania

2 kartek formatu A4 z odręcznymi zapiskami

1 telefonu komórkowego marki S. o nr (...)

kartki formatu A5 z wydrukiem obsługi automatu

kartki z odręcznym zapisem grafiku

instrukcji obsługi automatu

kartki formatu A4 z wydrukowanym grafikiem (...)

2 kartek formatu A5 z grafikiem na kwiecień

kartki z odręcznymi zapiskami na dzień 2.04

kartki formatu A4 z odręcznym zapiskiem M. 16.02

kwot 60 zł i 15 zł wypłaconych w trakcie eksperymentu

30 banknotów o nominale 10 zł, 23 o nominale 20 zł, 6 o nominale 50 zł, 3 o nominale 100 zł, 2 o nominale 200 zł, 33 monet o nominale 5 zł.

3.  Obciąża oskarżonego kosztami postępowania w kwocie 80 (osiemdziesiąt) złotych oraz zasądza od oskarżonego kwotę 2000 zł (dwa tysiące złotych) – tytułem opłaty.

II K 427/18

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2017 r. funkcjonariusze (...) w T. przeprowadzili kontrolę skarbową w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych oraz posiadania automatów do gier hazardowych w lokalu mieszczącym się w G. przy ulicy (...). W trakcie kontroli ujawnili oni automaty do gier o nazwie: A. Q., nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...). Analogiczna kontrola została przeprowadzona także 24 kwietnia 2017r. wówczas funkcjonariusze ujawnili w tym samym lokalu kolejne automaty do gier o nazwie: A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...).

( dowód: protokół kontroli z płytą DVD z zapisem eksperymentu - k. 4-8,12, 97

Protokoły oględzin – k.13-15,103-103

Protokół zatrzymania rzeczy – k.9-10

Protokół przeszukania – k.98-99)

W drodze eksperymentu ustalono, że gry na wszystkich zabezpieczonych automatach miały charakter losowy, w przypadku których końcowy układ symboli na bębnach nie zależał od zręczności gracza, a wygrane pieniężne były realizowane bezpośrednio przez automaty.

( dowód: eksperyment dotyczący przebiegu gry i wnioski końcowe – k.6-8, 100-102)

Pod adresem, gdzie ujawniono automaty do gier, jak ustalono, żadna firma nie posiada koncesji, czy zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach.

( dowód: protokół kontroli – k. 2 )

Z automatów w lokalu przy ulicy (...) w G. zabezpieczono łącznie 75 złotych, które zostały wypłacone podczas eksperymentów oraz, z pojemnika z tworzywa sztucznego, banknoty i monety w łącznej kwocie 1925 zł. Zostały one wpłacone na rachunek depozytowy (...) w T..

( dowód: protokoły oględzin -k. 10-11,

dowody wpłaty - k. 15,154)

Z właścicielem nieruchomości przy ul. (...) w G. umowę najmu lokalu, a także dokument ja rozwiązujący zawarła firma (...) sp. z o.o. s. komandytowa z siedzibą w E..

( dowód: umowa najmu - k. 82-84

rozwiązanie umowy najmu – k.91)

Według informacji z Krajowego Rejestru Spółek na dzień 11.05.2016r., wynikało, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działa jako spółka komandytowa, uprawnionym do reprezentacji spółki jest samodzielnie komplementariusz. Wskazanym wspólnikiem jest W. P. (1), który jest jednocześnie komandytariuszem.

Z załączonych wpisów w KRS wynika, że spółkę komandytową reprezentuje jej wspólnik, tj. (...) Sp. z o.o. Zgodnie z treścią aktu notarialnego z 14.04.2016r. Rep.A nr (...), wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń (komplementariuszem) jest (...) Sp. z o.o., zaś wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki do wysokości sumy komandytowej ustalonej na kwotę 5 tys. zł (komandytariuszem) jest W. P. (1). Samodzielnie uprawnionym do reprezentacji spółki jest komplementariusz, zaś udział w zyskach z działalności był ustalony w ten sposób, że W. P. jako komandytariusz miał prawo do 95% zysku, a komplementariusz - (...) Sp. z o.o. – do 5%. Odzwierciedlało to posiadane przez komplementariusza i komandytariusza udziały w spółce.

Spółka (...) P Sp. z o.o., będąca komplementariuszem (...) Sp. z o.o. Sp. k. została wpisana do KRS w dniu 16.12.2014r., a jej jedynym wspólnikiem posiadającym 50 udziałów o wartości łącznej 5 tys. zł. był W. P. (1), pełniący w spółce funkcję Prezesa Zarządu. Zmiana na tym stanowisku na osobę M. W. (1) została dokonana wpisem z dnia 1.12.2015r. Został on także wpisany jako wspólnik z 8 udziałami (o wartości 800 zł). Jako wspólnik spółki (...) Sp. z o.o. W. P. (1) został wykreślony z KRS na mocy wpisu z 21.04.2017rr., a jego miejsce zajął T. D.. On tez został powołany na Prezesa Zarządu Spółki (...) Sp. z o.o. W. P. (1) jako wspólnik Sp. z o.o. Sp. k. został wykreślony z tej funkcji 19.06.2017rr., a na jego miejsce wszedł T. D..

Zatem w okresie objętym zarzutem, większościowym udziałowcem (...) Sp. z o.o. Sp. k. oraz większościowym udziałowcem jej komplementariusza - (...) Sp. z o.o., był oskarżony. Zgodnie z umową spółki komandytowej, W. P. posiadał 95% jej udziałów, a więc był udziałowcem większościowym. Natomiast w spółce (...) Sp. z o.o., będącej komplementariuszem spółki komandytowej, oskarżony posiadał całość udziałów, a po wejściu do spółki (...). W. – był udziałowcem większościowym (...) Sp. z o.o., mając w niej 84% udziałów.

( dowód: informacja z KRS – k. 85-90

Wydruki z Monitora S. i (...) k.233-245

Kopie aktów notarialnych i wypisów z rejestru KRS – k.210 – 225)

W. P. (1) był karany za przestępstwa z art. 107§1 kks dziewięciokrotnie, kolejne postępowania są w toku.

( dowód: zapytanie o karalność - k. 248-249

dane z (...) karnych Skarbowych – k.246)

Oskarżony W. P. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego. Stwierdził, że w zarzucanym mu aktem oskarżenia okresie był tylko komandytariuszem spółki i nie był umocowany do jej reprezentowania, tym samym nie miał wpływu na to, jakie umowy spółka podpisywała. Podał także, że zna osobę M. W. (1), który był mężem jego siostry. Aktualnie nie ma z nim żadnego kontaktu. Prawdopodobnie przebywa on za granicą. Podobnie odnośnie braku kontaktu stwierdził co do T. D.. Wyjaśnił, że „ostatni kontakt miał z nimi przy sprawach formalnych związanych ze zbywaniem spółki”.

(dowód: wyjaśnienia W. P. (1) - k. 256v).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego co do braku wpływu jego osoby na działania podejmowane w ramach spółki (...) Sp. z o.o. Sp. k.

Wiarygodności wyjaśnień oskarżonego sprzeciwiały się zawarte w aktach postępowania dokumenty w postaci protokołu kontroli wraz z płytą z zapisem eksperymentu, protokołu zatrzymania automatów do gier, protokołu ich oględzin , umowy wynajmu lokalu i jej rozwiązania, a także wypisów z aktów notarialnych i informacji ujawnionych w Krajowym Rejestrze Spółek.

Nie ma żadnych wątpliwości, że w okresach ujętych w zarzutach W. P. (1) był większościowym udziałowcem (...) Sp. z o.o. S. k. oraz większościowym udziałowcem jej komplementariusza, tj. (...) Sp. z o.o. W określonym w zarzutach okresie wobec jego osoby wszczęto i prowadzono kilkadziesiąt postępowań karnych skarbowych. Mając tego świadomość, zdaniem Sądu, oskarżony w sposób świadomy i celowy posłużył się konstrukcją spółki komandytowej i osobą M. W. (1) jako „figuranta”. Występując jako wspólnik spółki komandytowej, w roli jej komandytariusza, na gruncie przepisów kodeksu spółek handlowych, był zwolniony od odpowiedzialności za działalność wykonywaną przez spółę komandytową. Zważyć należy, że firma, działająca w formie spółki komandytowej z udziałem osoby prawnej, kontrolowanej przez oskarżonego występującego w niej w roli komplementariusza, pozwalała W. P. na prowadzenie de facto działalności jednoosobowej, przy jednoczesnym korzystaniu z przywileju ograniczonej do wysokości sumy komandytowej odpowiedzialności za zobowiązania. (...) spółki komandytowej pochodził praktycznie z jego wkładu jako komandytariusza przy dobraniu na komplementariusza spółki kontrolowaną przez siebie spółkę z o.o.

W ocenie Sądu, W. P. (1), pozostając komandytariuszem spółki komandytowej, nie formalnie lecz faktycznie posiadał w niej pełnię władzy. Osoby M. W. (2) czy T. D. pełniły swe funkcje jedynie formalnie, „na papierze”. Potwierdzają to, zdaniem Sądu, wyjaśnienia oskarżonego na temat w/wymienionych osób, z którymi, mimo że spółka działała (np. zawierała umowy najmu lokalu) W. P., jak twierdził, nie miał żadnego kontaktu, a zyski z działalności spółki trafiały do niego.

W tym stanie rzeczy, Sąd stanął na stanowisku, że W. P. (1) dopuścił się czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, bowiem pełniąc obowiązki komandytariusza Spółki (...) P sp. z o.o. Spółka Komandytowa z siedzibą w E., w okresie od dnia 1 maja 2016r. do dnia 2 kwietnia 2017r., w lokalu z automatami w G. przy ul. (...) , urządzał gry na automatach: A. Q., nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...) oraz w dniu 24 kwietnia 2017r. na automatach A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...), A. Q. nr (...) wbrew przepisom art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (tekst jednolity Dz.U. z 2016r. , poz. 471 ze zm.) w szczególności bez wymaganej koncesji na kasyno gry na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji oraz bez rejestracji automatów przez naczelnika urzędu celno – skarbowego, czym wypełnił znamiona czynu z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks.

Podkreślić przy tym należy, że formalna odpowiedzialność komandytariusza spółki komandytowej, określona przepisami kodeksu spółek handlowych i uregulowana umową spółki komandytowej za działalność spółki i wynikające z niej zobowiązania tejże spółki nie jest tożsama z odpowiedzialnością osobistą osoby będącej komandytariuszem takiej spółki za czyny penalizowane na gruncie przepisów ustawy – kodeks karny skarbowy.

Zgodnie z treścią §3 art. 9 kks - za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

W zarzucie użyte zostało wobec W. P. określenie „pełniącego obowiązki komandytariusza”, co wskazuje na jego osobę, jako ponoszącego faktyczną odpowiedzialność za urządzanie gier hazardowych, mimo że formalnie posiadany przez niego status komandytariusza w (...) sp. z o.o. Spółka Komandytowa z siedzibą w E. wyłączał jego odpowiedzialność za działalność spółki.

Przestępstwo skarbowe określone w art. 107 § 1 k.k.s. jest zagrożone karą grzywny od 10 do 720 stawek dziennych, karą pozbawienia wolności albo obu karom łącznie. Rozważając wymiar kary wobec oskarżonego W. P. (1) w tych granicach, Sąd miał na względzie następujące okoliczności. W ramach dyrektywy odwołującej się do stopnia społecznej szkodliwości Sąd na niekorzyść oskarżonego wziął pod uwagę, że gry były prowadzone na łącznie dziewięciu automatach i w stosunkowo długim czasokresie (prawie roku). Na niekorzyść oskarżonego Sąd zaliczył jego uprzednią karalność za przestępstwa skarbowe. W świetle powyższych okoliczności branych pod uwagę przy wymiarze kary Sąd uznał, że za wymierzeniem 200 stawek dziennych kary grzywny przemawia – zdaniem Sądu – stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, który w ocenie Sądu, jest znaczny, a także właściwości i warunki osobiste W. P., w tym jego uprzednia karalność. Kara ta nie przekracza stopnia winy oskarżonego, nie pomija również względów związanych z potrzebą realizacji prewencji generalnej. W ocenie Sądu stanowi ona wszakże sygnał dla środowiska oskarżonego, że popełnienie wymienionego czynu nie jest bezkarne, lecz związane z określoną dolegliwością finansową. Określając wysokość jednej stawki dziennej kary grzywny Sąd miał, na podstawie art. 23 § 3 k.k.s., na uwadze, że oskarżony ma na utrzymaniu dwoje dzieci, zarabiając miesięcznie około 1500 złotych (k. 256). Dlatego też Sąd ustalił wysokość jednej stawki kary grzywny za równoważną kwocie 100 zł, a więc wyższą od 1/30 minimalnego wynagrodzenia za pracę. Z tych względów orzeczono jak w punkcie 1-szym wyroku.

O przepadku automatów do gier oraz środków pieniężnych znajdujących się w automatach orzeczono na podstawie art. 30 § 5 k.k.s. zarządzając ich zniszczenie.

Na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. oraz ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę. Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd miał na względzie okoliczność, że oskarżony utrzymuje się z prac zarobkowych, których wysokość pozwala mu na jej uiszczenie.