Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

Protokolant Angelika Gwozdek

po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2019 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko A. Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 5 lipca 2018 r., sygn. akt I C 1318/17

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 203/19

UZASADNIENIE

Powódka A. K. żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanej A. Towarzystwo (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 2.628,66 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 18 07 2017 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie twierdziła, że w dniu 24.11.1998 r. zawarła z (...) U. (...) Towarzystwo (...) na (...) S.A. w W. (poprzednikiem prawnym pozwanej) umowę ubezpieczenia na podstawie Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (OWU) (...) Uniwersalnego (...) potwierdzonego polisą nr (...). Podała, że umowa została rozwiązana w dniu 4 10 2012 r. i przez okres obowiązywania umowy wpłaciła sumę 19.105,68 zł, a po wygaśnięciu umowy towarzystwo wypłaciło powódce kwotę 12.554 zł. Wskazana kwota stanowiła całość zgromadzonych na rachunku środków w chwili rozwiązania umowy. Zgodnie z zawartą umową alokowaniu podlegała zdefiniowana część składki, w pierwszym roku ubezpieczenia 25% składki, a w kolejnych latach ubezpieczenia 90% składki. Pozostała cześć składki stanowiła składkę ubezpieczeniową, czyli wynagrodzenie pozwanej

za świadczenie usług związanych z ubezpieczeniem na życie, co oznaczało, że ta część nie była alokowana na rachunku prowadzonym dla powódki. Ponadto podniosła,

że postanowienia § 12 ust. 12.1 i 12.2 OWU oraz § 11 Informacji uzupełniającej

do umowy (...) Uniwersalnego (...) wersje OWU nr 11/98-12/00 są kla-uzulami abuzywnymi. Powyższe postanowienia dotyczyły pobrania przez pozwaną ukrytej opłaty alokacyjnej. Powódka żąda zwrotu kwoty 2.628,66 zł tytułem pobranych opłat alokacyjnych oraz ustawowych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 2.628,66 zł od dnia 18 07 2017 r. do dnia zapłaty.

Pozwana A. Towarzystwo (...) Spółki Akcyjnej w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenia na jej rzecz
od powódki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podnosiła zarzut braku właściwości miejscowej sądu, zarzut przedawnienia roszczenia oraz zarzut zużycia korzyści oraz brak przesłanek do uznania postanowień umowy za abuzywne.

Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 5 07 2018 r. oddalił powództwo oraz zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 917zł z tytułu zwrotu kosztów procesu.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołał regulację art. 819 § 1 k.c. oraz art. 118 k.c. i stwierdził, iż roszczenie powódki przedawnia się po 10 latach bowiem nie wynika ono z umowy ubezpieczenia lecz stanowi roszczenie o zapłatę kwoty pobranej bez ważnej podstawy prawnej stanowiącej świadczenie nienależne. Dodatkowo, Sąd wskazał, że w jego ocenie powódka otrzymała pełne informacje dotyczące zawartej umowy, miała również nieskrępowaną możliwość zapoznania się z szczegółowymi warunkami umowy. Sama umowa została zawarta w sposób dobrowolny.

Orzeczenie zaskarżyłapowódka A. K., która wnosiła o jego zmianę poprzez uwzględnienie powództwa oraz zasądzenie na jej rzecz od pozwanej zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Zarzuciła, że przy ferowaniu wyroku naruszono prawo materialne regulację
art. 385 ¹ § 1 i 385 ² k.c. poprzez ich niezastosowanie, w sytuacji gdy zapisy dotyczące opłaty alokacyjnej należy uznać za abuzywne oraz naruszenie przepisów postępowania tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie zasad swobodnej oceny dowodu.

W odpowiedzi na apelację pozwana A. Towarzystwo (...)

na (...) Spółki Akcyjnej w W. wnosiła o oddalenie apelacji i zasądzenie

od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował roszczenie powódki przyjmując, że mają one źródło w umowie zawartej przez skarżącą z poprzednikiem prawnym pozwanej ( (...) U. (...) Towarzystwo (...) na (...) S.A. w W.) w dniu 24.11.1998 r. a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę.

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia mają podstawę w informacjach zawartych we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wiarygodnych źródłach dowodowych.

Skarżąca w ramach zarzutu naruszenia przy ferowaniu wyroku regulacji

art. 233 § 1 k.p.c. w istocie kwestionuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę prawną ustalonego stanu faktycznego (posiadania przez pozwaną uprawnienia do potrącenia rachunku powódki opłaty alokacyjnej).

Tym samym zarzut ten tylko werbalnie odnosi się do podstawy faktycznej powództwa i jako taki nie ma wpływu na powyższą ocenę.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia Sądu pierwszej instancji.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego

w swym zasadniczym zarysie jest również prawidłowa.

Ma ona odniesienie we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia prawidłowo zastosowanych przez Sąd pierwszej instancji regulacjach prawnych i Sąd Okręgowy ją podziela (orzecz. SN z dn. 26 04 1935r. III C 473/34, ZB. Urz. 1935r. nr 12, poz. 496).

W szczególności – wbrew zarzutowi apelacji - Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, że w sprawie nie mają zastosowania przywołane w apelacji regulacje art. 385 ¹ § 1 k.c. i art. 385 ² k.c.

Kwestionowane w apelacji postanowienia umowy postanowienia umowy (§ 12 ust. 12.2 OWU) są jasne i precyzyjne oraz co należy podkreślić zostały skarżącej przedstawione i przez nią zaakceptowane.

Za Sądem Rejonowym należy podkreślić, iż powódce z chwilą zawarcia umowy udzielono ochrony ubezpieczeniowej, która trwała przez cały okres obowiązywania umowy, a pozwana ponosił koszty związane z zawarciem umowy i prowadzeniem rachunku powódki.

W toku postępowania nie wykazano, żeby opłata alokacyjna była w stosunku do nich nieadekwatna (stosownie do art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywała na powódce, która z tego wywodziła korzystne dla niej skutki w postaci bezskuteczności kwestionowanych postanowień umowy).

Dlatego Sąd Rejonowy w materiale sprawy słusznie ocenił, że w odniesieniu do tych postanowień nie mają zastosowania wskazane w apelacji regulacje prawne

i podniesiony w tej kwestii zarzut jest nieuzasadniony.

W połączeniu z powyższym czyniło to powództwo bezzasadnym, co powinno było prowadzić do jego oddalenia.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym wyroku, stąd też apelacja jest bezzasadna w rozumieniu art. 385 k.p.c., a to z mocy zawartej w nim regulacji prowadziło do jej oddalenia.

Reasumując zaskarżony wyrok jest prawidłowy i dlatego apelację jako bezzasadną oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosując regulację art. 98 § 1, 2 i 3 k.p.c. biorąc pod uwagę, że powód uległ w postępowaniu odwoławczym i powinien zwrócić pozwanej poniesione przez nią w tym postępowaniu koszt zastępstwa procesowego.

Sędzia Leszek Dąbek