Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 czerwca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie: SO Henryk Brzyżkiewicz

SO Barbara Braziewicz

po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2019 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku wierzyciela (...) Bank Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko dłużnikowi P. G.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia dłużnika

na rozstrzygnięcie zawarte w punckie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 17 lipca 2017 r., sygn. akt II Co 2630/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Barbara Braziewicz SSO Andrzej Dyrda SSO Henryk Brzyżkiewicz

Sygn. akt III Cz 135/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach rozstrzygnięciem zawartym w punkcie 2 postanowienia z dnia 17 lipca 2017r. odrzucił skargę na postanowienie referendarza sądowego Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 15 maja 2014r. w sprawie o sygn. akt II Co 2630/14 albowiem wniosek dłużnika o przywrócenie terminu do złożenia skargi na czynność referendarza sądowego został oddalony, a w konsekwencji, skarga została wniesiona po upływie przepisanego terminu, została odrzucona.

Zażalenie na to postanowienie wniósł dłużnik.

Zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych mający istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia w pkt 2 przedmiotowego postanowienia, polegający na przyjęciu, iż skarga na postanowienie referendarza sądowego Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie o sygn. akt II Co 2630/14 została wniesiona po terminie. Jednocześnie na podstawie art. 380 k.p.c. wniósł o rozpoznanie postanowienia z pkt. 1 które miało istotny wpływ na poczynienie błędu w ustaleniach faktycznych skutkującego wydaniem wadliwego rozstrzygnięcia w zakresie pkt 2.

Zarzucił również naruszenie przepisów postępowania, a to art. 227 w z w. z art. 232 k.p.c. mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięć zaskarżonego postanowienia poprzez nierozpoznanie wniosków dowodowych w przedmiocie dopuszczenia dowodu z przesłuchania strony - P. G. oraz zeznań świadków M. W. oraz P. W., zgłoszonych w wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie referendarza sądowego Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie o sygn. akt II Co 2630/14 , a także błąd w ustaleniach faktycznych mający istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy polegający na przyjęciu iż P. G. nie dochował terminu z powodu swojej winy, a jego zachowanie cechowało się niedbalstwem i tym samym nie zachował należytej staranności człowieka przejawiającego dbałość o swe własne życiowo sprawy w związku z czym brak było podstaw do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu, w sytuacji gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje na odmienny stan sprawy.

Na tych podstawach wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w pkt 1 poprzez przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie referendarza sądowego Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie o sygn. akt II Co 2630/14 oraz o uchylenie rozstrzygnięcia w zakresie pkt 2 oraz uwzględnienie żądań sformułowanych w skardze.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

20 lutego 2017r. dłużnik wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na orzeczenie referendarza sądowego Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 15 maja 2014r. w sprawie o sygn. akt II Co 2630/14. Jako okoliczność wskazał, że w dniach od 7 do 14 lutego 2017r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, co potwierdza przedłożone przez niego oświadczenie (k. 24).

Jak wskazał Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 15 lutego 2019r. (V AGa 272/18) brak winy w niedokonaniu w terminie czynności procesowej przyjmuje się wówczas, gdy wystąpiły przeszkody niezależne od strony. Choroba strony czy jej pełnomocnika jest właśnie taką przeszkodą - nagłą i niezależną od strony. Strona ma określony termin na wykonanie czynności procesowej. Może jej dokonać również w ostatnim dniu tego terminu. Jeżeli w tym momencie dojdzie do zdarzenia nagłego i niespodziewanego, które uniemożliwi jej działanie, nie sposób przyjąć, że zaniedbała swoje obowiązki procesowe nawet w postaci niedbalstwa.

Zarówno z przytoczonej powyżej tezy orzeczenia Sądu Apelacyjnego jak również wskazanego przez Sąd Rejonowy orzeczenia Sądu Najwyższego, jednoznacznie wynika, że brak winy w niedokonaniu w terminie czynności procesowej należy przypisać nie tyle stanu chorobowemu, ale wyłącznie takiemu nasileniu tego stanu, który uniemożliwia stronie zarówno samodzielne działanie jak również za pośrednictwem osób trzecich.

Dłużnik, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu, podnosił, że w związku z ogólnie panującą grypą w dniach od 7 do 14 lutego 2017r. był leczony. Na tą okoliczność przedłożył zaświadczenie lekarskie (k. 24). Sąd Okręgowy podziela ocenę tego wniosku poczyniona przez Sąd Rejonowy, że dłużnik nie wykazał, w szczególności, że nie mógł skorzystać z pomocy innych osób, aby w przepisanym terminie, tj. do 8 lutego 2017r. Zasadnie zatem Sąd I instancji przyjął, że dłużnik miał możliwość skorzystania z pomocy innych osób, aby czynność procesową dokonać w terminie.

Jak wynika akt Km 55/17 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gliwicach M. P., zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego zostało doręczone dłużnikowi w dniu 1 lutego 2017r. Od tej chwili biegł tygodniowy termin, zgodnie z art. 398 ²² § 4 k.p.c., termin do wniesienia skargi na orzeczenie referendarza sądowego – postanowienie referendarza sądowego Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 15 maja 2014r. w sprawie o sygn. akt II Co 2630/14 którym nadano klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu o numerze (...) z dnia 16 kwietnia 2014r. Tym samym, wobec oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na orzeczenie referendarza, skargę wniesioną dopiero 20 lutego 2017r., zasadnie Sąd uznał jako wniesioną po upływie przepisanego terminu i odrzucił na podstawie art. 398 ²² § 5 k.p.c.

Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSO Barbara Braziewicz SSO Andrzej Dyrda SSO Henryk Brzyżkiewicz