Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 72/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Mirosław Kędzierski - sprawozdawca

SędziowieSO Włodzimierz Hilla

SO Roger Michalczyk

Protokolant st. sekr. sądowy Aleksandra Deja-Lis

przy udziale Izabeli Michońskiej - prokuratora Prokuratury Rejonowej Bydgoszcz-Północ w Bydgoszczy

po rozpoznaniu dnia 19 czerwca 2019 r.

sprawy

M. P. s. J. i M., ur. (...) w T.

oskarżonego z art.286 § 1 k.k. w zb. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

L. H. s. L. i M., ur. (...) w T.

oskarżonego z art.286 § 1 k.k. w zb. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

T. S. s. K. i H., ur. (...) w B.

oskarżonego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

T. B. s. E. i T., ur. (...) w T.

oskarżonego z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

A. R. c. J. i B., ur. (...) w I.

oskarżonej z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 3 lipca 2018 roku sygn. akt IV K 519/17

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  w punkcie I. za przypisane oskarżonemu M. P. czyny, przy zastosowaniu art. 37 a k.k., wymierza karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 50,00 (pięćdziesiąt) złotych;

b)  uchyla punkt II;

c)  w punkcie IV. za przypisane oskarżonemu L. H. czyny, przy zastosowaniu art. 37 a k.k., wymierza karę 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 50,00 (pięćdziesiąt) złotych;

d)  uchyla punkt V;

e)  przyjętą kwalifikację prawną przypisanych oskarżonemu T. S. czynów w punktach VII.-XI. uzupełnia o przepis art. 4 § 1 k.k.; obniża wymierzoną mu karę pozbawienia wolności do 7 (siedmiu) miesięcy (pkt XII ), a jako podstawę prawną warunkowego zawieszenia wykonania tej kary, w miejsce przepisu art. 70 § 1 k.k., przywołuje przepis art. 70 § 1 pkt 1 k.k. (punkt XIII);

f)  przyjętą kwalifikację prawną przypisanych oskarżonemu T. B. czynów w punktach XV.-XVII. oraz XIX. uzupełnia o przepis art. 4 § 1 k.k.; obniża karę pozbawienia wolności wymierzoną mu w punkcie XVIII. do 7 (siedmiu) miesięcy oraz karę łączną pozbawienia wolności do 7 (siedmiu) miesięcy (punkt XX), a jako podstawę prawną warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności, w miejsce przepisu art. 70 § 1 k.k., przywołuje przepis art. 70 § 1 pkt 1 k.k. (punkt XXI);

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  wymierza oskarżonym opłaty za obie instancje odpowiednio: M. P. w kwocie 500,00 (pięćset) złotych, L. H. w kwocie 150,00 (sto pięćdziesiąt) złotych, T. S. w kwocie 340,00 (trzysta czterdzieści) złotych, T. B. w kwocie 380,00 (trzysta osiemdziesiąt) złotych i obciąża ich po 1/5 części wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym, a w części dotyczącej oskarżonej A. R. koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

SSO Roger Michalczyk SSO Mirosław Kędzierski SSO Włodzimierz Hilla

Sygn. akt IV Ka 72/19

UZASADNIENIE

M. P. oskarżony został o to, że :

1.27.09.201 Ir. w T., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz specjalista chorób uszu,
nosa, gardła i krtani w Poradni (...) Przychodni (...)
(...) w T. ul. (...)-ga M. (...), będąc uprawnionym do wystawiania
dokumentów mających znaczenie prawne :

-

działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego S. O., gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania S. O., które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 51 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww. pacjentki ( zarzut I aktu oskarżenia);

tj. o czynzart.286§l kk wzb. zart.271§3 kkwzw. zart.ll§2 kkwzw. zart.12 kk

2.w dniu 5.07.201 Ir. w T., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z
góry powziętego zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz specjalista chorób
uszu, nosa, gardła i krtani w Poradni (...) Przychodni (...)
(...) w T. ul. (...)-ga M. (...), będąc uprawnionym do wystawiania
dokumentów mających znaczenie prawne :

-

działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego B. J., gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania B. J. , które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 51 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww. pacjentki ( zarzut II aktu oskarżenia);

tj. o czynzart.286§l kk wzb. zart.271§3 kkwzw. z art.l 1§2 kk wzw. zart.12 kk

3.2.08.201 Ir. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego
zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz specjalista chorób uszu, nosa, gardła
i krtani w Poradni (...) Przychodni (...) w T.

1

ul. (...)-ga M. (...), będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów mających znaczenie prawne :

-

działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego S. M., gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania S. M., które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww. pacjentki ( zarzut III aktu oskarżenia);

tj. o czynzart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kkwzw. zart.12 kk

4.działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru,
wykonując praktykę lekarską jako lekarz specjalista chorób uszu, nosa, gardła i krtani
w Poradni (...) Przychodni (...) w T. ul.
(...) M. (...), będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów mających
znaczenie prawne :

-

20.09.201 Ir. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego M. R., gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania M. R., które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww. pacjentki ( zarzut IV aktu oskarżenia);

tj. o czyn zart.286§l kk w zb. zart.271§3 kkwzw. zart.ll§2 kkwzw. zart.12 kk

5.30.08.201 Ir. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego
zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz specjalista chorób uszu, nosa, gardła
i krtani w Poradni (...) Przychodni (...) w T.
ul. (...)-ga M. (...), będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów
mających znaczenie prawne :

-działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...)
(...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną
wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w
zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki
pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał,

2

iż dokonał badania laryngologicznego W. W. (1), gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) Oddział
Wojewódzki w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył
nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww.
pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania W. W. (1) wiak , które w
rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) Oddział
(...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego
rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww.
pacjentki ( zarzut V aktu oskarżenia);

tj. o czynzart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. z art.l 1§2 kk wzw. żart. 12 kk

6.20.09.201 Ir. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego
zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz specjalista chorób uszu, nosa, gardła
i krtani w Poradni (...) Przychodni (...) w T.
ul. (...)-ga M. (...), będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów
mających znaczenie prawne :

-

działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego J. C. , gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania J. C., które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww. pacjentki ( zarzut VI aktu oskarżenia);

tj. o czyn z art.286§l kk w zb. z art.271§3 kk w zw. z art.l 1 §2 kk w zw. z art.12 kk

7.30.08.201 Ir. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego
zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz specjalista chorób uszu, nosa, gardła
i krtani w Poradni(...) Przychodni (...) w T.
ul. (...)-ga M. (...) będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów
mających znaczenie prawne :

-

działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego A. W., gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania A. W., które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego

3

rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww.

pacjentki ( zarzut VII aktu oskarżenia);

tj. o czynzart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. żart. 12 kk.

II. L. H. oskarżony został o to, że :

8.w okresie od nieustalonego dnia, jednakże nie wcześniej niż od 1.01.2010r. do
21.02.201 Ir. w T. , działając w krótkich odstępach czasu , w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz laryngolog w Przychodni
Specjalistycznej (...). zs. w T. ul. (...), będąc uprawnionym do
wystawienia dokumentów mających znaczenie prawne :

-

działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego I. K., gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania I. K., które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww. pacjentki ( zarzut VIII aktu oskarżenia);

tj. o czynzart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. żart. 12 kk.

9.w okresie od 8 do 15.06.201 Ir. w T. , działając w krótkich odstępach czasu , w
wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wykonując praktykę lekarską jako lekarz
laryngolog w Przychodni (...). zs. w T. ul. (...),
będąc uprawnionym do wystawienia dokumentów mających znaczenie prawne :

-

działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w kwocie 610 zł przez (...) S.C. zs. w B. stanowiących refundację za aparat słuchowy oraz indywidualną wkładkę uszną, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie) wpisał, iż dokonał badania laryngologicznego B. S., gdy tymczasem taka sytuacja nie miała miejsca;

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne w dokumentacji medycznej ww. pacjentki z ww. Przychodni, wskazując przeprowadzenie badania B. S., które w rzeczywistości nie miało miejsca, czym doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł, stanowiącej wynagrodzenie za badanie ww. pacjentki ( zarzut IX aktu oskarżenia);

tj. o czynzart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. żart. 12 kk.

III. T. S. oskarżony został o to :

10.w okresie od 1.07.201 Ir. do 26.07.201 Ir. w B. przekazał M.
A. dokumenty dot. Z. G. w postaci wyniku badania

4

z 1.07.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. zs. w B. , skierowania ww. do poradni specjalistycznej z 1.07.201 Ir. oraz dwa zlecenia na zaopatrzenie w wyroby przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzielił pomocy M. A. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjenta, które w rzeczywistości nie miało miejsca w postaci : ww. dwóch zleceń, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z (...) Ośrodka (...). Sp. z o.o. zs. w B., w wyniku czego M. A. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 29,75 zł (zarzut XIV aktu oskarżenia),

tj. o czyn z art. 18§3 kk w zw. z art.286§l kk w zb. z art.271§3 kk w zw. z art.l 1§2 kk w zw. z

art.l2kk;

11.w okresie od 1.07.201 Ir. do 26.07.201 Ir. w B., przekazał M.
A. dokumenty dot. M. M. (5) w postaci : wyniku badania z
10.10.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. zs. w B. , skierowania ww. do
poradni specjalistycznej z 7.10.201 Ir. oraz dwa zlecenia na zaopatrzenie w wyroby
przedmiotami medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z
wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzielił
pomocy M. A. w wystawieniu poświadczających nieprawdę
dokumentów wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjenta, które w
rzeczywistości nie miało miejsca w postaci : ww. dwóch zleceń, w wyniku czego
(...) s.c. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji
medycznej z (...) Ośrodka (...). Sp. z o.o. zs. w
B., w wyniku czego M. A. poprzez wprowadzenie w błąd co
do faktu przeprowadzenia badania doprowadził (...) Oddział
Wojewódzki w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego
rozporządzenia mieniem w kwocie 29,75 zł (zarzut XV aktu oskarżenia),

tj. o czyn z art. 18§3 kk w zw. z art.286§ 1 kk w zb. z art.271 §3 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art.l2kk;

12.w okresie od 20.10.201 Ir. do 13.01.2012r. w B. przekazał M.
A. dokumenty dot. W. G. w postaci wyniku badania z
20.10.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. zs. w B., skierowania ww. do
poradni specjalistycznej z 5.01.2012r. oraz dwa zlecenia na zaopatrzenie w wyroku
medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze ( z wyłączeniem
środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzielił pomocy
M. A. w wystawieniu poświadczających nieprawdę
dokumentów wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjenta, które w
rzeczywistości nie miało miejsca, w postaci : ww. dwóch zleceń, w wyniku czego
(...) s.c. zs. w B. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz
dokumentacji medycznej z (...) Ośrodka (...). Sp.
z o.o. zs. w B., w wyniku czego M. A. poprzez
wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził (...)-
(...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do
niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 29,75 zł (zarzut XVI aktu
oskarżenia);

tj. o czynzart.l8§3 kk wzw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. z art. 11 §2 kk w zw. z art.l2kk;

5

13.dnia 30.05.201r. w B. , będąc zatrudnionym w firmie (...) s.c.
zs. w B. na stanowisku protetyka słuchu i inną osobą uprawnioną do wystawienia
dokumentu - jako osoba realizująca świadczenie, w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej przez (...) s.c. zs. w B. w kwocie 50 zł, wprowadził w
błąd (...) w B. Narodowego Funduszu
Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających
znaczenie prawne, tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące
przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze ( z wyłączeniem środków
pomocniczych przysługujących comiesięcznie), poświadczył wydanie M.
C. w ww. dniu indywidualnej wkładki usznej, które w rzeczywistości nie
nastąpiło, czym doprowadził (...) Narodowego
Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł,
stanowiącej refundację za indywidualną wkładkę uszną (zarzut XIX aktu oskarżenia),

tj. o czyn z art.286§l kk w zb. z art.271§3 kk w zw. z art.12 kk;

14.dnia 25.06.2012r. w B. będąc zatrudnionym w firmie (...) s.c.
zs. w B. na stanowisku protetyka słuchu i imią osobą uprawnioną do wystawienia
dokumentu - jako osoba realizująca świadczenie, w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej przez (...) s.c. zs. w B. w kwocie 610 zł oraz przez siebie
w kwocie 50 zł:

-

wprowadził w błąd w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), poświadczył wydanie G. B. w ww. dniu aparatu słuchowego , które w rzeczywistości nastąpiło 5.03.2012r. oraz indywidualnej wkładki usznej, które w rzeczywistości nie nastąpiło,

-

wprowadził w błąd G. B. w ten sposób, że zażądał zapłaty 50 zł w zamian za wydanie indywidualnej wkładki usznej, kiedy to została przyznana refundacja z Narodowego Funduszu Zdrowia i poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), poświadczył wydanie G. B. w ww. dniu indywidualnej wkładki usznej , które w rzeczywistości nie nastąpiło,

czym doprowadził(...)w B. Narodowego Funduszu Zdrowia oraz G. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiących refundację za indywidualną wkładkę uszną (zarzut XXVII aktu oskarżenia) tj. o czynzart.286§l kk wzb. z art.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kk wzw. z art.12 kk.

IV. T. B. oskarżony został o to, że :

15.od 22.06.201 Ir. do 5.07.201 Ir. w T. przekazał M. P. dokumenty
dot. B. J. w postaci : wyniku badania B. J. z 28.08.201 Ir.
wykonanego w (...) s.c. zs. w B., skierowania ww. do poradni
specjalistycznej z 22.06.201 Ir. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne
będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków
pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzielił pomocy M.
P. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów wskazujących
przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie miało miejsca w
postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść
majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni (...)

6

(...)Sp. z o.o. zs. w T., w wyniku czego M. P. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził (...) Oddział Wojewódzki w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut XLIII aktu oskarżenia)

tj. o czynzart.l8§3 kkw zw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kk wzw. z

art.l2kk;

16.w okresie od 2.05.201 Ir. do 2.08.201 Ir. w T. przekazał M. P.
dokumenty dot. S. M. w postaci wyniku badania ww. z 26.07.2012r.
wykonanego w (...) s.c. zs. w B., skierowania ww. do poradni
specjalistycznej z 25.07.201 Ir. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne
będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków
pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzielił pomocy M.
P. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów wskazujących
przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie miało miejsca w
postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść
majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni (...)
(...) Sp. z o.o. zs. w T., w wyniku czego M. P. poprzez
wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził (...)
(...)w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do
niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut LVIII aktu
oskarżenia)

tj. o czynzart.l8§3 kk wzw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kk wzw. z art.l2kk;

17.w okresie od 19.09.201 Ir. do 20.09.201 Ir. w T. przekazał M. P.
dokumenty dot. M. R. w postaci wyniku badania ww. z 19.09.2012r.
wykonanego w (...) s.c. zs. w B., skierowania ww. do poradni
specjalistycznej z 19.09.201 Ir. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne
będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków
pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzielił pomocy M.
P. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów wskazujących
przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie miało miejsca w
postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść
majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni (...)
(...)Sp. z o.o. zs. w T., w wyniku czego M. P. poprzez
wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził (...)
(...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do
niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut XLVI aktu
oskarżenia)

tj. o czyn zart.l8§3 kk wzw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. z art.l2kk;

18.31.05.201r. w T., będąc zatrudnionym w firmie (...) s.c. zs. w
B. na stanowisku protetyka słuchu i inną osobą uprawnioną do wystawienia
dokumentu, jako osoba realizująca świadczenie, w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej przez (...) s.c. zs. w B. oraz przez siebie w kwocie po 50
zł, wprowadził w błąd D. D. (1) w ten sposób, że zażądał zapłaty 50 zł w
zamian za wydanie indywidualnej wkładki usznej, kiedy to została przyznana
refundacja z Narodowego Funduszu Zdrowia oraz poświadczył nieprawdę co do
okoliczności mających znaczenie prawnej, tj. w zleceniu na zaopatrzenie w wyroby
medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem

7

środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), poświadczył wydanie D. D. (1) w ww. dniu indywidualnej wkładki usznej, które w rzeczywistości nie nastąpiło, czym doprowadził D. D. (1) oraz Narodowy Fundusz Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie po 50 zł stanowiących zapłatę za indywidualną wkładkę uszną (zarzut LV aktu oskarżenia), tj. o czyn z art.286§ 1 kk w zb. z art.271 §3 kk w zw. z art. 12 kk;

V. A. R. oskarżona została o to, że :

19. w okresie od 12.08.201 Ir. do 27.09.201 Ir. w T. i I., przekazała M. P. dokumenty dot. S. O. w postaci wyniku badania z 12.08.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. w B., skierowania ww. do poradni specjalistycznej z 18.08.201 Ir. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroku medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzieliła pomocy M. P. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie miało miejsca w postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni (...) Sp. z o.o. zs. w T., w wyniku czego M. P. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził (...) (...)w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut LVIII aktu oskarżenia)

tj. o czynzart.l8§3 kk w zw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. z art. 11 §2 kk wzw. z

art.l2kk;

20.w okresie od 19.08.201 Ir. do 30.08.201 Ir. w T. i I., przekazała
M. P. dokumenty dot. W. W. (1) w postaci wyniku badania
z 19.08.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. w B., skierowania ww. do
poradni specjalistycznej z 4.07.201 Ir. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroku
medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem
środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzieliła pomocy
M. P. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów
wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie
miało miejsca w postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał
korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni
(...) Sp. z o.o. zs. w T., w wyniku czego M. P.
poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził
(...) w B. Narodowego Funduszu
Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut LX aktu
oskarżenia)

tj. o czyn zart.l8§3 kk w zw. zart.286§l kk wzb. z art.271 §3 kk wzw. z art. 11 §2 kk wzw. z art.l2kk;

21.w okresie od 23.08.201 Ir. do 20.09.201 Ir. w T. i I., przekazała
M. P. dokumenty dot. J. C. w postaci wyniku
badania z 23.08.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. w B., skierowania
ww. do poradni specjalistycznej z 7.09.201 Ir. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroku
medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem
środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzieliła pomocy
M. P. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów
wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie

8

miało miejsca w postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni (...) Sp. z o.o. zs. w T., w wyniku czego M. P. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził (...) w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut LXII aktu oskarżenia)

tj. o czyn z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zb. z art.271§3 kk w zw. z art.l 1§2 kk w zw. z

art.l2kk;

22.w okresie od 19.08.201 Ir. do 30.08..201 Ir. w T. i I., przekazała
M. P. dokumenty dot. A. W. w postaci wyniku badania z
19.08.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. w B., skierowania ww. do
poradni specjalistycznej z 4.07..20lir. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroku
medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem
środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzieliła pomocy
M. P. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów
wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie
miało miejsca w postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał
korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni
(...) Sp. z o.o. zs. w T., w wyniku czego M. P.
poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził
(...) w B. Narodowego Funduszu
(...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut LXIII
aktu oskarżenia)

tj. o czyn zart.l8§3 kk w zw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. z art.l2kk;

23.w okresie od 16. (...). do 7.03.201 Ir. w B. przekazała K.
W. dokumenty dot. K. S. w postaci wyniku badań z 16 i
22.02.2012r. wykonanego w (...) s.c. w B., skierowania ww. do
poradni specjalistycznej z 20.02.2012r. oraz zlecenia na zaopatrzenie w wyroku
medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem
środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzieliła pomocy
K. W. w wystawieniu poświadczających nieprawdę
dokumentów wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w
rzeczywistości nie miało miejsca w postaci ww. zlecenia, w wyniku czego A.-
(...) s.c. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej
z (...) Ośrodka (...). Sp. z o.o. w B., w
wyniku czego K. W. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu
przeprowadzenia badania, doprowadził (...) w
B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia
mieniem w kwocie 59,50 zł (zarzut LVIV aktu oskarżenia)

tj. o czyn zart.l8§3 kk w zw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. z art.l2kk;

24.w okresie od nieustalonego dnia, jednakże nie wcześniej niż od 1.01.201 Or. do
21.02.201 Ir. w T. i I., przekazała L. H. dokumenty dot.
I. K. w postaci wyniku badania z 14.02.201 Ir. wykonanego w A.-
(...) s.c. w B., skierowania ww. do poradni specjalistycznej z 14.02.201 Ir. oraz
zlecenia na zaopatrzenie w wyroku medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i
środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących
comiesięcznie), czym udzieliła pomocy L. H. w wystawieniu

9

poświadczających nieprawdę dokumentów wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie miało miejsca w postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni (...). zs. w T. ul. (...), w wyniku czego L. H. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził (...)w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 76,50 zł (zarzut LXXII aktu oskarżenia)

tj. o czyn zart.l8§3 kk wzw. zart.286§l kk wzb. zart.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kkwzw. z

art.l2kk;

25. w okresie od 8 do 15.06.201 Ir. w T. i I., przekazała L. H. dokumenty dot. B. S. w postaci wyniku badania z 8.06.201 Ir. wykonanego w (...) s.c. w B., skierowania ww. do poradni specjalistycznej z 2.06.201 Ir. oraz dwóch zleceń na zaopatrzenie w wyroku medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych przysługujących comiesięcznie), czym udzieliła pomocy L. H. w wystawieniu poświadczających nieprawdę dokumentów wskazujących przeprowadzenie badania ww. pacjentki, które w rzeczywistości nie miało miejsca w postaci ww. zlecenia, w wyniku czego (...) s.c. uzyskał korzyść majątkową w kwocie 610 zł oraz dokumentacji medycznej z Przychodni (...). zs. w T. ul. (...), w wyniku czego M. P. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktu przeprowadzenia badania, doprowadził(...)w B. Narodowego Funduszu Zdrowia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 34 zł (zarzut LXXIII aktu oskarżenia)

tj. o czyn z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zb. z art.271§3 kk w zw. z art.l 1§2 kk w zw. z

art.l2kk.

Wyrokiem z 3.07.2018r. w sprawie IV K 519/17 Sąd Rejonowy w Bydgoszczy:

1.  M. P. uznał za winnego popełnienia czynów zarzucanych w pkt od 1 do 7 (pkt I do VII aktu oskarżenia) z tym dodatkowym ustaleniem, iż działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej także w odniesieniu do uzyskania wynagrodzenia za badanie pacjentów tj. przestępstwa z art.286§ 1 kk i art.271 §3 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art.91§l kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art. 11 §3 kk wymierzył karę roku pozbawienia wolności, a na podstawie art.33§2 kk karę 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 50 zł; na podstawie art.69§l kk i art.70§l kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na 2 lata próby; na podstawie art.46§l kk orzekł wobec osk. M. P. obowiązek częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przypisanymi przestępstwami poprzez zapłacenie na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia (...)w B. kwoty 359,50 zł;

2.  L. H. uznał za winnego popełnienia czynów zarzuconych w pkt 8 i 9 ( pkt VIII i IX aktu oskarżenia), z tym dodatkowym ustaleniem, że działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej także w odniesieniu do uzyskania wynagrodzenia za badania pacjentów tj. przestępstw z art.286§l kk i art.271 §3 kk w zw. z art.l 1 §2 kk w zw. z art.12 kk i za to na podstawie art.91§l kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.l 1 §3 kk wymierzył mu karę 6 m-cy pozbawienia wolności, a na podstawie art.33§2 kk karę 30 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki dziennej grzywny na 50 zł; na podstawie art.69§l kk i art.70§l kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo

10

zawiesił na rok; na podstawie art.46§l kk orzekł wobec L. H. obowiązek częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przypisanymi przestępstwami poprzez zapłacenie na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia (...) w B. kwoty 110,50 zł;

3.T. S. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 11 (pkt

XVaktu oskarżenia), tj. przestępstw z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z
art.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. żart. 12 kk;

4.T. S. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 12 (pkt

XVIaktu oskarżenia), tj. przestępstw z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z
art.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. żart. 12 kk;

5.  T. S. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 13 (pkt XIX aktu oskarżenia), tj. przestępstw z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kk wzw. zart.12 kk;

6.  T. S. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 14 (pkt XXVII aktu oskarżenia), z tą zmianą, że eliminuje z opisu czynu zapis o wprowadzeniu w błąd G. B. poprzez zażądanie od niej kwoty 50 zł za wydanie indywidualnej wkładki usznej i uzyskanie od niej kwoty 50 zł za wydanie indywidualnej wkładki usznej i uzyskanie z tego tytułu dla siebie korzyści majątkowej zawarte w tiret drugim tego punktu, tj. przestępstwa z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk w zw. z art.ll§2kk;

7.  na podstawie art.91§l kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.ll§3 kk wymierzył T. S. za przestępstwa wskazane w pkt VII do XI sentencji wyroku karę roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art.33§2 kk karę 40 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu stawki dziennej grzywny na kwotę 20 zł; na podstawie art.69§l kk i art.70§l kk wykonanie kary pozbawienia wolności wymierzonej T. S. warunkowo zawiesił na okres 2 lat; na podstawie art.46§l kk orzekł wobec T. S. obowiązek naprawienia szkody przestępstwami wskazaniami w pkt X i XI sentencji wyroku poprzez zapłacenie na rzecz (...) Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia kwoty 100 zł; ^

8.  T. B. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 15 (pkt XLIII aktu oskarżenia) tj. przestępstw z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kk wzw. z art.12 kk;

9.  T. B. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 16 ( pkt XLV aktu oskarżenia) tj. przestępstw z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. zart.12 kk;

10.  T. B. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 17 (pkt XLVI aktu oskarżenia) tj. przestępstw z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk wzw. z art. 11 §2 kk wzw. zart.12 kk;

11.  na podstawie art.91§l kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art. 11 §3 kk wymierzył T. B. za przestępstwa wskazane w pkt od XV do XVII sentencji wyroku karę roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art.33§2 kk karę 40 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu stawki dziennej grzywny na 20 zł; T. b.uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego w pkt 18 (pkt LV aktu oskarżenia) tj. przestępstwa z art.286§ 1 kk i art.271 §3 kk w zw. z art. 11 §2 kk i za to na podstawie art.286§l kk w zw. z art. 11 §3 kk wymierzył mu karę 6 m-cy pozbawienia wolności oraz na podstawie art.33§2 kk karę 20 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu stawki dziennej grzywny na 20 zł; na podstawie art.91 §2 kk w zw. z art.86§ 1 i 2 kk w miejsce kar pozbawienia wolności i grzywny wymierzonych T. B. w pkt XVIII i XIX wyroku, wymierzył kary łączne roku pozbawienia

11

wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 20 zł; na podstawie art.69§l kk i art.70§l kk wykonanie kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej T. B. warunkowo zawiesił na 2 lata; na podstawie art.46§l kk orzekł wobec T. B. obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz (...)w B. Narodowego Funduszu Zdrowia kwoty 50 zł oraz na rzecz D. D. (1) kwoty 50 zł;

12.  A. R. uznał za winną popełnienia czynu zarzucanego w pkt 19 (pkt LVIII aktu oskarżenia), tj. przestępstwa z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. zart.271§3 kk w zw. żart. 11 §2 kk wzw. żart. 12 kk;

13.  A. R. uznał za winną popełnienia czynu zarzucanego w pkt 20 (pkt LX aktu oskarżenia), tj. przestępstwa z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk wzw. z art.ll§2 kk wzw. z art.12 kk;

14.  A. R. uznał za winną popełnienia czynu zarzucanego w pkt 21 (pkt LXII aktu oskarżenia), tj. przestępstwa z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk wzw. żart. 11 §2 kk wzw. z art.12 kk;

15.  A. R. uznał za winną popełnienia czynu zarzucanego w pkt 22 (pkt LXIII aktu oskarżenia), tj. przestępstwa z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. zart.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kk wzw. z art.12 kk;

16.  A. R. uznał za winną popełnienia czynu zarzucanego w pkt 24 (pkt LXII aktu oskarżenia), tj. przestępstwa z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. z art.271§3 kk wzw. z art.ll§2 kk wzw. z art.12 kk;

17.  A. R. uznał za winną popełnienia czynu zarzucanego w pkt 25 (pkt LXIII aktu oskarżenia), tj. przestępstwa z art.l8§3 kk w zw. z art.286§l kk w zw. zart.271§3 kk wzw. zart.ll§2 kk wzw. z art.12 kk;

18.  na podstawie art.91§l kk wzw. zart.l9§l kk wzw. zart.286§l kk wzw. z art.l 1 §3 kk wymierzył A. R. za przestępstwa wskazane w pkt od XXIII do XXIX sentencji wyroku karę roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art.33§2 kk karę 40 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki dziennej grzywny na 20 zł; na podstawie art.69§ 1 kk w zw. z art.70§ 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności wobec A. R. warunkowo zawiesił na 2 lata próby; na podstawie art.72§l pkt 1 kk zobowiązał oskarżoną do informowania sądu o przebiegu okresu próby;

19.  zasądził na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty od M. P. kwotę 1180 zł, od L. H. kwotę 420 zł, od T. S. kwotę 340 zł, od T. B. kwotę 380 zł, od A. R. kwotę 340 zł i obciążył ich obowiązkiem zwrotu wydatków w częściach och dotyczących.

Apelację od powyższego wyroku złożyli obrońcy oskarżonych oraz prokurator. Obrońca L. H. na mocy art.444 i 425§l-3 kpk zaskarżył wyrok sądu I instancji z 3.07.2018r. sygn. IV K 519/17 na korzyść oskarżonego w całości.

Na podstawie art.425§l i art.438 pkt 3 kpk zaskarżonemu wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, mający wpływ na treść wyroku, polegający na całkowicie dowolnym uznaniu z oczywistym naruszeniem normy art.7 kpk, że L. H. dopuścił się zarzuconych mu w akcie oskarżenia czynów przewidzianych w art.286§l kk w zb. z art.271§3 kk w zw. z art.l 1 §2 kk w zw. z art.12 kk działając z zamiarem ich popełnienia, podczas gdy w rzeczywistości - co wynika jednoznacznie z zebranego w sprawie materiału dowodowego - zachowaniem swoim nie wypełnił znamion żadnego z zarzucanych mu czynów zabronionych i podnosząc powyższy zarzut na podstawie art.437§l i 2 oraz art.438 pkt 3 kpk wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ustalenie, że brak jest jakichkolwiek przesłanek do uznania winy L. H. i w konsekwencji uznanie go za

12

niewinnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw umyślnych, lub - z ostrożności procesowej - oczywiste uniewinnienie go od zarzutu przewidzianego w art.286§l kk i ewentualne uznanie go za winnego dopuszczenia się występku przewidzianego w art.271 §2 kk i orzeczenie najmniej dotkliwej kary przewidzianej tą normą albo - już z najdalej idącej ostrożności procesowej - ewentualne uznanie, że dopuścił się on czynu przewidzianego w art.271 §1 kk, jednakże ze względu na to, iż jego wina i społeczna szkodliwość czynów nie były znaczne, a okoliczności ich popełnienia, co do ustalonego stanu faktycznego nie budzą wątpliwości, na mocy art.60§l kk zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania.

Obrońca osk. M. P. zaskarżył powyższy wyrok w części dot. osk. M. P. tj. co do pkt I-III w całości oraz pkt XXIII wyroku w części dot. M. P.. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1.  obrazę przepisów prawa procesowego tj. art.7 kpk poprzez dokonanie oceny zebranego materiału dowodowego, w szczególności wyjaśnień oskarżonego, w sposób absolutnie sprzeczny z zasadami logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego, co w konsekwencji doprowadziło do

2.  błędnego ustalenia stanu faktycznego przyjętego za podstawę orzeczenia, poprzez przyjęcie, iż zachowanie oskarżonego nacechowane było zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej oraz doprowadzenia NFZ do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, podczas gdy prawidłowa analiza zebranego materiału może tylko prowadzić do wniosku, że jedynym celem oskarżonego była chęć pomocy i ułatwienia życia pacjentom.

W oparciu o powyższe zarzuty, wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów, ewentualnie o przyjęcie kwalifikacji prawnej z art.271 §1 kk i warunkowe umorzenie postępowania co do tego czynu i uniewinnienie od popełnienia czynu z art.286§l kk

Z daleko posuniętej ostrożności procesowej, w razie nieuwzględnienia przez sąd powyższych wniosków, podniósł zarzut rażącej niewspółmierności kary wymierzonej oskarżonemu i wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez warunkowe umorzenie postępowania.

Obrońca osk. T. S. i T. B. zaskarżył powyższy wyrok w części, tj. :

I.  co do osk. T. S. w pkt VII-XIV i XXXIII;

II.  co do osk. T. B. w pkt XV-XXII i XXXIII w obu przypadkach w zakresie winy i kary.

Na podstawie art.427§2 kpk i 438 pkt 2, 3 i 4 kpk wyrokowi temu zarzucił: 1. obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art.4, 7 kpk i 424§1 pkt 1 kpk, poprzez niezgodne ze wskazaniami logiki i doświadczenia życiowego oceny, iż :

a.osk. T. B. i T. S. przekazali osk. A. i P.
dokumentację medyczną pacjenta;

b.oskarżeni działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej;

c.osk. A. i P. potwierdzili fakt badania pacjentów na przekazanych
przez osk. S. i B. zleceniach, a tym samym, iż przekazanie tych
dokumentów pozostawało w związku przyczynowym z czynem poświadczenia
nieprawdy;

podczas gdy w tym zakresie nie sposób zaprzeczyć wersji oskarżonych, iż w swojej działalności kierowali się dobrem pacjentów, brak jest dowodów, że przekazywali lekarzom dokumentację

13

medyczną pacjentów, a nadto oskarżeni nie mieli wiedzy o możliwym niezgodnym z prawdą wypełnianiu dokumentacji medycznej pacjentów, albowiem to nie w zleceniach na zaopatrzenie w wyroby medyczne doszło do przekłamania (nie dokumentowano tam faktu badania pacjenta) i to nie ten dokument stawał się podstawą ubiegania się do NFZ przez lekarza o wypłatę wynagrodzenia za wykonanie badania, a nadto lekarze mieli nadwykonania procedur, a więc wykonywali ich. świadomie więcej niż domagali się od ZFZ zapłaty;

2.obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia , a
mianowicie art.4, 7, 410 i 424§1 pkt 1 kpk, poprzez niezrozumiałą, jednostronną i
sprzeczną z zasadami logiki, oceną zeznań śwd. D. i J. D. i
wyprowadzenie z nich wniosku o przestępnym działaniu osk. B.

w sytuacji gdy zeznania te nie były konsekwentne, pozostawały wzajemnie sprzeczne, miały charakter chybotliwy (choćby w zakresie wskazywanych kwot 50, 60, 70 zł, jakich miał żądać oskarżony), przypadkowy i niekonsekwentny, a jednocześnie sprzeczny z wyjaśnieniami osk. B. i przedłożonymi przez oskarżonego dokumentami wskazującymi na inną podstawę przyjęcia przez oskarżonego środków finansowych od świadka, przy jednoczesnym braku skonfrontowania tych zeznań z wyjaśnieniami osk. B. oraz przedłożonymi dokumentacji;

3.obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, a
mianowicie art.4, 7, 410 i 424§1 pkt 1 kpk, poprzez :

a.brak ujawnienia na rozprawie, a jednocześnie włączenie w podstawę orzekania
wyjaśnień osk. B. i S. złożonych w dotychczasowym toku
postępowania, w szczególności na rozprawie 31.08.2016r., w których oskarżeni
przedstawili własną wersję wydarzeń, która nie mogła przez to zostać oceniona;

b.brak ujawnienia na rozprawie załączonych w czasie przesłuchania śwd. D.
przez sąd wezwany (pomoc prawna przez Sąd Rejonowy w Aleksandrowie)
dokumentów wskazujących na inną, niż podawana przez śwd. D. podstawę
żądania od niego środków finansowych (nie za wkładkę uszną);

podczas gdy dowody te zawierały istotne, sprzeczne z ustaleniami sądu wskazania świadczące o innym niż ustalony , przebiegu zdarzeń, a brak ich ujawnienia na rozprawie uczynił ułomną podstawę faktyczną wyroku;

4.obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, a
mianowicie art.7 i 424§1 pkt 1 kpk poprzez uznanie, iż osk. T. S. przyznał się
do zarzucanych mu czynów i wysnucie na podstawie wniosków obciążających osk.
S. i B.,

podczas gdy przeczy temu treść jednoznacznych i konsekwentnych oświadczeń oskarżonego na rozprawie i w toku postępowania przygotowawczego, a analogicznie jak w toku poprzedniego przewodu sądowego (zwrócono na to uwagę w apelacji obrońcy - vide zarzut 5 apelacji obrońcy osk. S. z 12.12.2016r.) powtórzenie tego stwierdzenia, świadczy o powierzchownym podejściu sądu meriti do zawartości przewodu sądowego, skupieniu się nie na rozpoznaniu sprawy, a tylko technicznym wykonaniu, bardzo czytelnie przedstawionego zadania „zleconego" przez sąd odwoławczy przekazującym sprawę do ponownego rozpoznania;

5.błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mogący mieć
wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, iż :

a.osk. A. i P. wypisując zlecenia na zaopatrzenie w wyroby
medyczne, działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej;

b.osk. S. i B. przekazując dokumenty osk. P. i
A., czyli to w celu osiągnięcia przez osk. P. i A.
korzyści majątkowej;

14

c. istniał związek przyczynowy pomiędzy działaniem osk. S. i B., rzekomo przekazujących dokumenty - zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne, podczas gdy to nie w dokumentach rzekomo przekazanych przez oskarżonych poświadczono nieprawdę (w zleceniach na zaopatrzenie w wyroby medyczne nie ma wzmianki o przeprowadzonym badaniu pacjenta), a tym samym brak jest związku pomiędzy działaniem pomocnika przekazującego zlecenie, z poświadczeniem nieprawdy, gdyż takowe, o ile zostało dokonane, dokonane zostało w innych dokumentach;

6. rażącą niewspółmierność (surowość) wymierzonej oskarżonym kar pozbawienia wolności i okresu warunkowego wykonania kary sprowadzającą się do przypomnienia, iż oskarżeni byli wcześniej karani, nie zważając na to, iż ich karalność wynika z tego samego, co będący przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie, aktu oskarżenia, przy podkreślaniu mnogości czynów przypisanych oskarżonym (multiplikowanie oceny tej samej okoliczności i braku wzięcia pod uwagę :

a.iż oskarżeni działali de facto w interesie pacjentów, którzy to z ich działania odnosili
wymierne korzyści (dofinansowanie nie wzbogacało oskarżonych, ani A.
B., a pacjentów);

b.pacjenci byli i są wdzięczni oskarżonym za ich pomoc;

c.skrajnie niskiej wysokości szkody (100 zł),

d.nieposzlakowanej opinii oskarżonych.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty, na podstawie art.427§l kpk w zw. z art.437§2 kpk wniósł o :

I.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonych od zarzucanych im czynów, albo

II.  uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub

III.  skrócenie kar jednostkowych z pkt XII i XVIII do po 6 m-cy pozbawienia wolności, skrócenie kary łącznej (pkt XX) do 6 m-cy pozbawienia wolności i skrócenie okresu warunkowego zawieszenia wykonania kary do po 1 roku (pkt XIII i XXI).

Prokurator na podstawie art.425§l i 2 kpk, art.427§l kpk in principio i art.444 kpk zaskarżył powyższy wyrok na niekorzyść osk. M. P., L. H., T. B., T. S., A. R. w części dotyczącej orzeczenia o karze.

Na zasadzie art.427§2 kpk i art.438 pkt 4 kpk orzeczeniu zarzucił:

1.  niesłuszne niezastosowanie wobec osk. M. P. i L. H. środka karnego w postaci zakazu wykonywania zawodu lekarza na 2 lata od dnia uprawomocnienia się wyroku, a wobec osk. T. B. , T. S., A. R. środka karnego w postaci zakazu wykonywania zawodu protetyka słuchu na 2 lata od dnia uprawomocnienia wyroku ;

2.  obrazę prawa materialnego tj. art.4§l kk, art.69§l kk i art.70§l pkt 1 kk poprzez ich niezastosowanie jako podstawy prawnej wymiaru kary wobec osk. T. B. , T. S., A. R. w sytuacji gdy w czasie orzekania obowiązywała ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstw, co obliguje sąd do zastosowania ustawy obowiązującej poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Podnosząc ten zarzut, na zasadzie art.427§l kpk in fine oraz art.437§l i 2 kpk wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez :

1. uzupełnienie wyroku poprzez orzeczenie na podstawie art.41§l kk i art.43§l kk wobec M. P. oraz L. H. zakazu zawodu lekarza na 2 lata od dnia uprawomocnienia się wyroku, a wobec T. B., T. S., (...)

15

T.zakazu wykonywania zawodu protetyka słuchu na 2 lata od uprawomocnienia się wyroku;

2.  zmianę pkt II, V, XIV, XXI, XXXII zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie oprócz zastosowanych przepisów także art.4§l kk jako podstawy prawnej wymiaru kary;

3.  zmianę pkt, II, V, XIV, XXI zaskarżonego wyroku, poprzez wskazanie jako podstawy prawnej warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności art.70§l pkt 1 kk zamiast art.70§l kk;

4.  w pozostałym zakresie utrzymanie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Ponieważ wniosek o uzasadnienie wyroku złożyli obrońca oskarżonych T. S. i T. B. oraz obrońcy M. P. i L. H. , Sąd Okręgowy odniesie się wyłącznie do apelacji wyżej wymienionych podmiotów.

Apelacje obrońców w części w których kwestionowały orzeczenie o winie oskarżonych i przyjęte kwalifikacje prawne są bezzasadne i na uwzględnienie nie zasługiwały.

Zasadne są natomiast w istotnej części argumenty obrońców zawarte w apelacjach i te podniesione na rozprawie odwoławczej przez obrońcę oskarżonych T. S. i T. B. a dotyczące rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonym kary.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy procedował w niniejszej sprawie prawidłowo, nie uchybiając przepisom postępowania, w tym również tym wskazanym przez skarżących. W toku postępowania zostały wyjaśnione wszystkie istotne dla sprawy okoliczności. Ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy poczynił w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie i ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego (art. 410 k.p.k.), który ocenił z poszanowaniem reguł wynikających z art. 7 k.p.k. a swoje rozstrzygnięcie Sąd ten w sposób należyty uzasadnił w pisemnych motywach wyroku sporządzonych zgodnie z wymogami art. 424 § 1 i 2 k.p.k.

Tymczasem apelacje stron, w zakresie podniesionych zarzutów obrazy przepisów postępowania mających skutkować błędnym ustaleniem stanu faktycznego sprawy, podejmują w gruncie rzeczy jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sadu Rejonowego, prezentując nader wybiórczą i subiektywną optykę oceny dowodów oraz poczynionych na ich podstawie ustaleń. Argumenty przywołane przez autorów apelacji żadną miarą nie mogą przekonywać co do tego, iżby dowody, które stanowiły dla sądu I instancji podstawę ustaleń faktycznych, ocenione zostały w wadliwy sposób i obarczone były takimi mankamentami. Tymczasem to właśnie apelujący usiłują w sposób dowolny wykazać prawdziwość tez postawionych w swych środkach odwoławczych, zasadzając je wyłącznie na własnych subiektywnych ocenach i przekonaniach. Natomiast przywołana tamże argumentacja, z przytoczonych powodów, w żaden sposób nie może zostać uznana za uprawnioną z punktu widzenia zasady swobodnej oceny zgromadzonych dowodów, prawidłowego rozumowania, a także wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

Reasumując zatem powyższe, ogólne rozważania podnieść należy, iż przyjęta przez sąd merytoryczny ocena dowodów jest poprawna, co pozwoliło też na dokonanie wolnych od błędu ustaleń faktycznych w przedmiocie zawinienia poszczególnych oskarżonych.

Ponieważ apelacje obrońców zawierają w części analogiczne zarzuty apelacyjne oraz nader zbliżoną argumentację, na wstępie w tym zakresie Sąd odwoławczy odniesie się do nich łącznie.

Niemal wszyscy skarżący, jako wiodący zarzut i otwierający możliwość odmiennego rozstrzygnięcia od zapadłego w zaskarżonym wyroku, stawiali naruszenie przez Sąd a quo art.

16

7 k.p.k. oraz dokonania błędnych ustaleń faktycznych co uzasadnia na wstępie łączne ustosunkowanie się do stawianych w tym zakresie zarzutów.

W tym miejscu przytoczyć należy kilka uwag natury ogólnej odnośnie zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych jaki postawili wyrokowi wszyscy skarżący. Zgodnie z utrwalonym od lat poglądem, wyrażanym tak w doktrynie jak też w judykaturze, że ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd meriti w toku rozprawy głównej mogą być skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana, wtedy dopiero, gdyby w procedurze dochodzenia do nich Sąd uchybił dyrektywom art. 7 k.p.k., pominął istotne w sprawie dowody lub oparł się na dowodach na rozprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie niezrozumiałe, nadmiernie lapidarne, wewnętrznie sprzeczne bądź sprzeczne z regułami logicznego rozumowania, wyłączające możliwość merytorycznej oceny kontrolno-odwoławczej. Zarzut obrazy przepisu art. 7 k.p.k. i w związku z tym dokonania błędnych ustaleń faktycznych może być skuteczny tylko wtedy, gdy skarżący wykaże, że sąd orzekający - oceniając dowody - naruszy zasady logicznego rozumowania, nie uwzględni przy ich ocenie wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego. Ocena dowodów dokonana z zachowaniem wymienionych kryteriów pozostaje pod ochroną art. 7 k.p.k., i brak będzie podstaw do kwestionowania dokonanych przez sąd ustaleń faktycznych i końcowego rozstrzygnięcia, gdy nadto sąd nie orzeknie z obrazą art. 410 k.p.k. i 424 § 2 k.p.k. oraz nie uchybi dyrektywie art. 5 § 2 k.p.k. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2003 V KK 119/02, LEX nr 76996, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 13 listopada 2008 r., II AKa 176/03, KZS 2009/5/65).

W tej sprawie skarżący, wyrażając własną odmienną oceną dowodów i wyprowadzając własne wnioski w tym zakresie nie wykazali w wiarygodny i przekonywający sposób, aby ocena dowodów dokonana przez Sąd meriti nosiła cechy dowolności (wykraczając tym samym poza granice ocen swobodnych zakreślone dyrektywami art. 7 k.p.k.).Tego rodzaju uchybień jakie obrońcy podnosili w związku z oceną czynów zarzucanych oskarżonym, aby rodziły one wątpliwości co do merytorycznej trafności zaskarżonego wyroku w tym zakresie, Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie jednak nie stwierdził. Rzecz w tym, że dla skuteczności zarzutu tego rodzaju (ukierunkowanego na kwestionowanie oceny dowodów) nie wystarczy wysłowienie własnego stanowiska, odmiennego od ustaleń Sądu meriti. Konieczne jest natomiast wykazanie w oparciu o dowody i ich wnikliwą ocenę, że ustalenia te są błędne, wskazanie możliwych przyczyn powstałych błędów i wszechstronne uargumentowanie własnego odmiennego stanowiska.

Uwzględniając powyższe zastrzeżenia Sąd Okręgowy stwierdził, że obrońcy tego rodzaju argumentacji i na takim poziomie jej przekonywalności, nie przedstawili. Wbrew ich twierdzeniom, w ocenie Sądu odwoławczego analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala w pełni na podzielenie przekonania Sądu meriti o tym, iż oskarżeni swoim zachowaniem zrealizowali znamiona zarzucanych im czynów. Niedostatecznie pogłębiona argumentacja skarżących całkowicie traci swą przekonywalność w konfrontacji ze zgromadzonymi w sprawie dowodami w postaci zeznań świadków, opinii biegłych oraz zgromadzonej dokumentacji ( zwłaszcza medycznej ), których łączna synteza w pełni oddaje całokształt okoliczności zdarzeń będących przedmiotem oceny i która bez wątpienia pozwalała Sądowi pierwszej instancji na przyjęcie prawidłowych ustaleń w zakresie, które włączone zostały do podstawy faktycznej zaskarżonego wyroku.

Reasumując w ocenie organu ad quem, apelacje obrońców nie dostarczają dostatecznych argumentów mogących przemawiać za zasadnością ich uwzględnienia, a co za tym idzie, uzasadniać możliwości odmiennego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, owe środki odwoławcze zawierają jedynie odmienną, jednostronną ocenę materiału dowodowego, a podniesione w nich argumenty mają charakter stricte polemiczny a w szczególności abstrahują od treści zebranych dowodów.

17

Analiza treści sformułowanych przez skarżących zarzutów oraz ich uzasadnienia prowadzi do wniosku, że skarżący dokonania błędnych ustaleń faktycznych upatrują przede wszystkim w nieuprawnionym - ich zdaniem - obdarzeniu wiarą zeznań świadków przy jednoczesnym zdyskredytowaniu wyjaśnień oskarżonych. Tymczasem Sąd Rejonowy dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego tej części rozważył szczegółowo i wszechstronnie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku zeznania wszystkich świadków oraz wyjaśnienia oskarżonych. Wskazał którym i dlaczego dał wiarę oraz którym zeznaniom i wyjaśnieniom nie dał wiary, przedstawiając motywy swoich ocen.

Obrońcy nie wykazali w apelacjach , aby w zaskarżonym wyroku, przy ocenie wyjaśnień oskarżonych i pozostałych dowodów, Sąd dopuścił się obrazy art.7 kpk.

W istocie bowiem apelacje zawierają po prostu odmienną ocenę dowodów i sprowadzają się do założenia, że dowody „niekorzystne" dla oskarżonych są niewiarygodne i należy odmówić dania im wiary, a uznać za wiarygodne odmienne twierdzenia oskarżonych.

Tymczasem zdaniem Sądu Okręgowego ocena dowodów poczyniona przez sąd I instancji jest bezstronna, pełna i wolna od błędów faktycznych czy logicznych oraz zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, natomiast próby jej podważenia przez skarżących są niczym innym jak zwykłą polemiką ze swobodną oceną dowodów.

Skoro ocena zebranych w sprawie dowodów, a więc wyjaśnień oskarżonych, zeznań świadków i dokumentów dokonana została przez Sąd Rejonowy z należytą starannością i wnikliwością ,nie zawiera błędów natury logicznej, jest zgodna ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, to pozostaje ona pod ochroną art.7 kpk co czyni też zarzut obrazy tego przepisu niezasadnym.

Finalnie zatem, Sąd odwoławczy podzielając w całości argumentację zawartą w rzeczowym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, pragnie w pełni się do niej odwołać, nie dostrzegając w związku z tym konieczności ponownego jej szczegółowego przytaczania.

Niezasadnie powołuje się obrońca oskarżonych T. S. i T. B. na naruszenie przez Sąd I instancji art.410 k.p.k., art. 4 k.p.k. i art. 424 § 1 k.p.k.

Powołany przez obrońcę oskarżonej przepis art.4 kpk (zasada obiektywizmu ) stanowi, że organy prowadzące postępowanie karne obowiązane są badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i niekorzyść oskarżonego. Zasada ta jest wyrazem postulatu ustawowego, ażeby ustalenia faktyczne odpowiadały prawdzie, co w postępowaniu sądowym jest osiągalne tylko wtedy, gdy przedmiotem zainteresowania sądu jest cały zebrany w sprawie materiał dowodowy, bez pominięcia istotnych jego części i gdy całokształt tego materiału jest przedmiotem rozważań sądu.

O braku obiektywizmu możemy więc mówić w sytuacji, gdy organy procesowe wykonywały czynności procesowe z pewnym osobistym pozytywnym bądź negatywnym nastawieniem, uprzedzeniem, zaś podejmowane w toku postępowania decyzje były stronnicze, bądź gdy przedmiotem oceny i rozważań sądu orzekającego nie był cały zebrany w sprawie materiał dowodowy (vide: wyrok Sądu Najwyższego z 16 lutego 1978r IV KR 4/78, OSNKW 1978, nr 4-5, poz.52 ; wyrok Sądu Najwyższego z 29 czerwca 1999r, V KN 459/97, OSN Prok. i Pr. 2000, nr 2, poz. 10).

Żadna z tych sytuacji nie zachodzi w niniejszej sprawie.

Waga zasady obiektywizmu nie przesądza o tym, że zarzut obrazy art.4 kpk może sam przez się stanowić podstawę apelacji.

Wręcz przeciwnie - zarzut obrazy art.4 kpk nie może stanowić samodzielnej podstawy apelacji. Przepis ten ma bowiem charakter ogólny, a respektowanie gwarantowanej w nim zasady obiektywizmu (bezstronności) gwarantowane jest w przepisach szczegółowych i dopiero wskazanie ich obrazy może uzasadniać zarzut apelacyjny. Stanowisko takie ugruntowane jest w orzecznictwie Sądu Najwyższego, jak i sądów apelacyjnych (por. wyroki Sądu Najwyższego z 20 kwietnia 2004r, V KK 332/03 Prok. i Pr. 2004/7-8/6 oraz z 1

18

października 2002r V KKN 238/01 LEX nr 56826, postanowienia Sądu Najwyższego z 6 maja 2003r II KK 31/03 LEX nr 78381, z 13 maja 2002r V KKN 90/01 LEX nr 53913, z 28 grudnia 200Ir V KKN 329/00 LEX nr 51623 oraz wyrok Sadu Apelacyjnego w Lublinie z 23 czerwca 2004r II AKa 140/04 Prok. i Pr. 2005/4/17).

Z powyższych względów podniesienie zarzutu naruszenia art.4 kpk nie jest zasadne.

Zgodnie z przepisem art.410 k.p.k podstawę wyroku stanowić może tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej. Oznacza to, że sąd wydając wyrok nie może opierać się na tym co nie zostało ujawnione na rozprawie, jak również i to, że wyroku nie wolno wydawać na podstawie części ujawnionego materiału dowodowego, a musi on być wynikiem analizy całokształtu ujawnionych okoliczności, a więc i tych, które tezę aktu oskarżenia potwierdzają, jak i tych, które ją podważają (por. wyroki Sadu Najwyższego z 27 kwietnia 1979r, III KR 50/70 OSNPG 1979/10/140), z 30 lipca 1979r III KR 196/79 OSNPG 1980/3/43, z 14 czerwca 1984r I KR 120/84 OSNPG 1984/12/115, z 1 lutego 1996r III KRN 191/95 i Prok. i Pr. 1996/7-8/11).

Zauważyć w tym miejscu należy, iż zasada określona w art.410 kpk obowiązuje także strony procesowe, które przedstawiając własne stanowisko nie mogą opierać go na fragmentarycznej ocenie dowodów z pominięciem tego wszystkiego, co może prowadzić do innych wniosków ( por. wyroki Sądu Najwyższego z 30 lipca 1979r, III KR 196/79 OSNPG 1980/3/43 i z 5 listopada 1997r V KKN 62/97 Prok. i Pr. 1998/2/13).

O naruszeniu tego przepisu może być zatem mowa jedynie wtedy, gdy sąd orzekający pominie jakąś okoliczność ujawnioną w toku rozprawy lub oprze ustalenia faktyczne na okoliczności w toku rozprawy nie ujawnionej (por. wyrok Sądu Najwyższego z 9 kwietnia 1997r, IV KKN 103/96 Prok. i Pr. 1997/10/12 ).

Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, przedmiotem rozważań Sądu I instancji były wszystkie istotne dowody przeprowadzone i ujawnione w toku przewodu sądowego, oceniane z taką samą wnikliwością i starannością. Skoro więc Sąd I instancji oparł swe rozstrzygnięcie na analizie całokształtu ujawnionych okoliczności i przeprowadzonych dowodów nie można skutecznie stawiać mu zarzutu naruszenia art.410 kpk.

Tymczasem dokonanie takiej czy innej oceny dowodu przeprowadzonego lub ujawnionego na rozprawie nie stanowi naruszenia art.410 kpk, co jednoznacznie stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z 19 czerwca 2002r V KKN 34/01. Stąd też podniesienie zarzutu naruszenia art.410 kpk Sąd Okręgowy uznał za niezasadne.

Aprobaty Sądu II instancji nie zyskał podniesiony przez skarżącego zarzut mającego wpływ na treść orzeczenia naruszenia art. 424 § 1 k.p.k. Sąd ten zapoznał się z całością zgromadzonych w sprawie dowodów poprzez lekturę akt sprawy oraz załączników i nie miał problemów z przeprowadzeniem analizy rozumowania sądu i jego zgodności z materiałem dowodowym.

Nie budzi wątpliwości, że nienależyte sporządzenie uzasadnienia stanowi obrazę przepisów postępowania (art. 424 k.p.k.). Tyle tylko, że owa obraza może mieć wpływ na treść orzeczenia jedynie wtedy, gdy istnieją sprzeczności między wyrokiem a jego uzasadnieniem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 1984 r. w sprawie I KR 6/84, OSNKW 1984/11-12/128; Z. Doda, Glosa, NP. 1988/2-3/s. 180-189) albo kiedy uzasadnienie nie zawiera tak ważnych elementów jak oceny dowodów czy ustaleń faktycznych (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 21 grudnia 1970 r. w sprawie IV k.p. 217/70, OSNKW 1971/5/73; z dnia 21 marca 1975 r. w sprawie VI KZP 39/74, OSNKW 1975/6/70; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 17 września 2009 r. w sprawie II AKa 232/09, Prok. i Pr. - wkł. 2010/11/30). W pozostałych przypadkach uchybienie normie z art. 424 k.p.k. nie ma wpływu na treść orzeczenia (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 24 lutego 2011 r. w sprawie II AKa 17/11, KZS 2011/6/46 ). Sąd Okręgowy podkreśla, że o trafności rozstrzygnięcia nie decyduje jego uzasadnienie, lecz materiał dowodowy stanowiący podstawę orzeczenia. Uzasadnienie w

19

ramach kontroli odwoławczej jest jedynie punktem wyjścia do zbadania zasadności rozstrzygnięcia, mającym wyłącznie ułatwiać ocenę wyroku wydanego przez organ orzekający w pierwszej instancji. A zatem, pełni ono ważną rolę w postępowaniu odwoławczym, lecz oczywiste jest, że tylko w wyjątkowych sytuacjach uchybienia związane z uzasadnieniem wyroku będą zmuszały do podjęcia decyzji reformatoryjnej albo kasatoryjnej.

Sąd Okręgowy jest zdania, że jego treść nie była dotknięta nieusuwalnymi sprzecznościami albo elementarnymi brakami, które uniemożliwiałyby przeprowadzenie kontroli odwoławczej. Sąd I instancji sporządził pisemne uzasadnienie, na poziomie wystarczającym, umożliwiającym - po zapoznaniu się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym - analizę wyroku przez pryzmat zarzutów apelacyjnych, jak i w zakresie zagadnień koniecznych do rozważenia z urzędu.

Odnosząc się obecnie szczegółowo do zarzutów i argumentów zawartych w poszczególnych apelacjach Sąd odwoławczy stwierdza co następuje:

Obrońcy oskarżonych M. P. i L. H. eksponowali w swych apelacjach brak po stronie oskarżonych umyślności i zamiaru działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, gdy w rzeczywistości ich zdaniem celem ich działania była chęć pomocy i ułatwienia życia pacjentom.

Sąd odwoławczy nie podziela tej argumentacji. W tej materii w pełni przekonuje argumentacja Sądu Okręgowego, który w wyroku uchylającym poprzednie rozstrzygnięcie w sprawie, szczegółowo artykułował tą kwestię. Nie chcąc powielać przywołanej tamże argumentacji należy stwierdzić tylko, że jest oczywistym, że wypełniając odpowiednie rubryki zleceń na przedmioty ortopedyczne, a także fałszując dokumentację lekarską w przychodniach, w których byli zatrudnieni, co do wizyt pacjentów, obaj oskarżeni osiągnęli korzyść majątkową, co najmniej w takiej wysokości, w jakiej otrzymali refundację kosztów badania z Narodowego Funduszu Zdrowia, choć rzeczywiście były to kwoty niewielkie, zarówno obiektywnie, jak i tym bardziej w porównaniu do osiąganych przez oskarżonych dochodów. Nie oznacza to jednak, że z tego względu oskarżeni działali wyłącznie z pobudek altruistycznyeh, dla dobra pacjenta, chcąc im pomóc. Przecież dla pacjentów nie jest korzystne to, że przed uzyskaniem aparatu słuchowego nie zostali zbadani przez lekarza specjalistę, nawet jeśli byłoby to połączone z pewnym wysiłkiem np. koniecznością przybycia do przychodni i oczekiwaniem w kolejce. Nadto należy stwierdzić i to, że co prawda korzyści majątkowe oskarżonych były niewielkie ale i dla ich osiągnięcia nie było potrzeby dużego zaangażowania z ich strony.

Podkreślić też należy, że działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie musi oznaczać działania wyłącznie dla siebie, co w realiach sprawy oznacza działanie na rzecz firmy (...). Należy powtórzyć za Sądem Okręgowym poprzednio rozpoznającym apelacje stron, że oskarżeni lekarze wystawiali fałszywe dokumenty w postaci zleceń na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze (z wyłączeniem środków pomocniczych, przysługujących comiesięcznie), a także fałszowali dokumentację medyczną poszczególnych pacjentów, znajdującą się w ich przychodniach, którzy w rzeczywistości nie byli ich pacjentami, na skutek działania pracowników firmy (...). To oni, dążąc do pozyskania i utrzymania klientów na aparaty słuchowe, oferowali się wobec nich załatwiać wszelkie formalności, dążąc niewątpliwie do tego, żeby tacy klienci właśnie w firmie (...) kupili aparaty słuchowe, których ceny były przecież niebagatelne. W tym celu pracownicy firmy (...) przekazywali m.in. oskarżonym lekarzom zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne, by ci je wypełnili, dając tym samym z jednej strony prawo pacjentom do uzyskania refundacji kosztów zakupu aparatu słuchowego, z drugiej zaś strony umożliwiając firmie (...) pozyskanie nowego klienta, a tym samym osiągnięcie realnego zysku.

20

W tym kontekście nie ma też wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji prawnej czynów przypisanych oskarżonym M. P. i L. H.. Oskarżeni bowiem działali umyślnie i w zamiarze osiągnięcia osiągnięcia korzyści majątkowej.

Nawet jednak gdyby racją było to, że oskarżeni działali wyłącznie w interesie pacjentów, których nie oszukiwali, to przecież nie powodowałoby to bezkarności ich zachowań, które wyczerpywały znamiona przestępstw przeciwko dokumentom i przestępstwa oszustwa popełnionego na szkodę Narodowego Funduszu Zdrowia.

Zachowując w pamięci powyższe uwagi a odnosząc się do apelacji obrońcy oskarżonych T. S. i T. B. stwierdzić należy, że i w przypadku tych oskarżonych nie sposób wątpić w umyślność ich działania i w zamiarze osiągnięcia korzyści majątkowej. Przecież to pracownicy firmy (...)., dążąc do pozyskania i utrzymania klientów na aparaty słuchowe, oferowali się wobec pacjentów załatwiać wszelkie formalności, dążąc niewątpliwie do tego, żeby tacy klienci właśnie w ich firmie kupili owe aparaty. W tym celu przekazywali m.in. oskarżonym lekarzom zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne, by ci je wypełnili, dając tym samym z jednej strony prawo pacjentom do uzyskania refundacji kosztów zakupu aparatu słuchowego, z drugiej zaś strony umożliwiając firmie (...) pozyskanie nowego klienta, a tym samym osiągnięcie realnego zysku.

Oczywista jest też realna korzyść firmy (...) z tytułu sprzedaży danego aparatu słuchowego a działanie poszczególnych protetyków słuchu, było podejmowane w celu sprzedaży jak największej ilości aparatów słuchowych. W tym celu dążyli do maksymalnego uproszczenia formalności, jakich musieli dopełnić pacjenci, a także do obniżenia kupowanych przez nich aparatów - również kosztem NFZ. Dzięki tym zabiegom A. B. osiągała realny zysk w tym także wynikający ze sprzedaży danego aparatu słuchowego, za cenę, w skład której wchodziła dopłata z NFZ. W konsekwencji nie sposób uznać, by oskarżeni T. B. i T. S. działali wyłącznie w interesie pacjentów, nawet jeśli ich postępowanie niektórym z nich przyniosło pewną korzyść, bo oskarżonymi kierowała przede wszystkim chęć pozyskania klientów dla spółki (...).

Sąd Okręgowy w niniejszym składzie w pełni aprobuje też argumentację Sądu Okręgowym poprzednio rozpoznającego sprawę, w kwestii przekazywania lekarzom dokumentacji medycznej pacjentów. I tak prosta logika wskazuje, że skoro to oskarżeni zajmowali się wszystkim co było związane nie tylko z badaniem audiograficznym, dopasowaniem odpowiedniego aparatu słuchowego, ale również wszystkimi formalnościami związanymi z jego sprzedażą i uzyskaniem dofinansowania na jego zakup, ich podpis znajdował się na zleceniu w rubryce potwierdzenie wydania, a każdy protetyk słuchu, wiedział, że dla uzyskania refundacji zakupu aparatu słuchowego niezbędne jest potwierdzenie przeprowadzenia badania lekarskiego przez lekarza specjalistę, to oskarżeni T. B. i T. S., będąc takimi protetykami słuchu, zajmującymi się poszczególnymi pacjentami, od których najpierw przyjmowali dokumenty, w szczególności skierowania do lekarza specjalisty, wypełniali część zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi, wiedzieli, że dla otrzymania refundacji konieczne są stosowne adnotacje lekarskie na zleceniach, to jest oczywiste, że przekazanie tej dokumentacji nie odbywało się bez ich wiedzy i woli, ale przy ich aktywnym udziale. Przy tym, oskarżeni nie musieli przekazywać tych dokumentów osobiście a mogli to robić za pośrednictwem innych osób.

Sami pacjenci nie kontrolowali najczęściej treści tych dokumentów, często nie mając wiedzy, czym jest indywidualna wkładka i czy dofinansowanie, jakie uzyskali z NFZ dotyczyło tylko aparatu słuchowego, czy także wkładki skoro tymi sprawami zajmowali się oskarżeni.

Mając na uwadze powyższą argumentację uznać należy, że działanie tych oskarżonych wyczerpywało znamiona przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 §2k.k. iart. 12 kk.

21

Co do pozostałych argumentów obrońcy oskarżonych T. S. i T. B. należy stwierdzić, że sąd ocenił zeznania D. i J. D., dostrzegł różnice w ich relacjach a ocena ta nie budzi zastrzeżeń Sądu Okręgowego. Z kolei odnośnie zarzutu nie ujawnienia na rozprawie dokumentów związanymi z ich przesłuchaniem przez Sąd wezwany należy stwierdzić, że uchybienie to nie mogło mieć wpływu na treść wyroku. Tym samym nie ma podstaw do kwestionowania rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w tym zakresie (pkt. XIX wyroku).

Należy przyznać rację obrońcy oskarżonego T. S., który kwestionował ustalenie przez Sąd, że oskarżony T. S. przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. W ocenie Sądu Okręgowego jednakże, uchybienie to nie mogło mieć wpływu na treść wyroku, gdyż dowód z wyjaśnień tego oskarżonego nie miał znaczenia dla dokonania ustaleń faktycznych w sprawie. Ustalenia faktyczne sądu w tej części wynikają z treści zleceń na zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami i ortopedycznymi i środki pomocnicze, w konfrontacji z zeznaniami pacjentów, których te zlecenia dotyczyły i wynikami opinii z badania pisma ręcznego.

Mając na uwadze powyższą argumentację, uznać należy, iż rozstrzygnięcie uznające winę oskarżonych w zakresie przypisanych im czynów, zasługuje na pełną akceptację.

Z kolei w części zaskarżonego wyroku dotyczącego rozstrzygnięcia o karze wymierzonej oskarżonym sąd podzielił w znacznym stopniu zarzut o rażącej niewspółmiernej surowości tego rozstrzygnięcia w zakresie wymiaru kary pozbawienia wolności.

Odnosząc się do tak postawionego zarzutu apelacji obrońców należy wskazać, że jako podstawę odwoławczą ustawodawca traktuje tylko taką niewspółmierność kary, która ma charakter rażący. Niewspółmierność musi zatem już przy wstępnym oglądzie rzucać się w oczy i nie nadawać się do zaakceptowania, nie może być więc to dysproporcja mała ale znaczna. Z sytuacją rażącej niewspółmierności mamy do czynienia w szczególności wówczas, gdy rozmiar represji w rozpoznawanej sprawie jest w sposób oczywisty nieproporcjonalny w stosunku do dolegliwości wymierzanych podobnym sprawcom w podobnych sprawach.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który w wyroku z 2 lutego 1995 roku wyraził pogląd, iż nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby - również w potocznym znaczeniu tego słowa - „rażąco" niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować (KRN 198/94 OSNKW 1995, z.6, poz.18). Zatem rażąca niewspółmierność kary zachodzić może tylko wówczas, gdyby na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary można było przyjąć, iż zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji, a karą jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary art.53 kk oraz zasad ukształtowanych przez orzecznictwo Sądu Najwyższego (wyrok Sądu Najwyższego z 14 listopada 1973r, III KR 254/73 OSNPG 1974, z.3-4, poz.51).

Kierując się powyższymi zasadami Sąd Okręgowy podziela zawarty w apelacjach zarzut upatrujący w orzeczeniu wobec wszystkich oskarżonych kary pozbawienia wolności w wymierzonej wysokości rażącej niewspółmierności. Kara wymierzona przez Sąd Rejonowy w tej wysokości byłaby rażąco niewspółmiernie surowa do stopnia ich winy i stopnia społecznej szkodliwości ich czynów. Powyższe stanowisko sąd odwoławczy oparł przede wszystkim na uznaniu, iż wymierzając oskarżonym karę Sąd Rejonowy w Bydgoszczy nienależycie uwzględnił fakt niewielkiej wartości szkody wyrządzonej przestępstwami, ich dotychczas nienagannego sposób życia a w przypadku T. S. i T. B. także pewną wewnętrzną niesprawiedliwość wyroków jakie zapadły w niniejszych sprawach.

22

W konsekwencji Sąd Okręgowy zastosował wobec osk. M. P. i L. H. art.37a kk uznając, iż wystarczającą sankcją karną za przypisane im czyny będzie kara grzywny w wysokości orzeczonej przez sąd obok kar pozbawienia wolności.

Jednocześnie Sąd Okręgowy stwierdza, iż wobec jednoznacznie prawidłowej kwalifikacji prawnej czynów przypisanych tym oskarżonym wysokości zagrożenia karą pozbawienia wolności i brzmienia art.66 kk, nie jest możliwe i dopuszczalne warunkowe umorzenie postępowania wobec tych oskarżonych.

W przypadku osk. T. S. i T. B. Sąd Okręgowy uznał, iż wymierzone im kary jednostkowe i łączna (w przypadku T. B.) pozbawienia wolności rażą niewspółmierną surowością

Sąd miał tu bowiem na uwadze ilość i wagę okoliczności łagodzących tych wskazanych przez Sąd Rejonowy w pisemnych motywach wyroku, ale też potrzebę pewnej wewnętrznej sprawiedliwości poszczególnych rozstrzygnięć wobec tych oskarżonych. Skoro bowiem w wyroku z dnia 19.10.2016r. oskarżeni skazani zostali za kilkakrotnie większą liczbę jednostkowych czynów tego samego rodzaju również na karę pozbawienia wolności w wysokości 1 roku, to obecnie orzeczone kary w tej samej wysokości rażą surowością. Stąd konieczność ich obniżenia do wysokości, jak w pkt le i f.

Dlatego też Sąd zmienił zaskarżony wyrok poprzez obniżenie orzeczonej kary pozbawienia wolności, uznając ją za adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości ich czynów oraz że spełni ona wobec oskarżonych cele kary w zakresie wychowawczego oddziaływania.

Jednocześnie uwzględniając w części apelację prokuratora, należało uzupełnić przyjętą kwalifikację prawną przypisanych tym oskarżonym czynów o art.4§l kk , jako że mając na uwadze treść apelacji, fakt nie orzeczenia przez sąd o środku karnym z art.72§ 1 pkt 1 kk uznać należało ustawę karną obowiązującą w dacie popełnienia czynów przez oskarżonych za względniejszą. W dalszej konsekwencji modyfikacji podlegała podstawa prawna warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności z art.70§l kk na art.70§l pkt 1 kk.

W ocenie Sądu Okręgowego nie było zasadne żądanie obrońcy osk. T. S. i T. B. obniżenia okresu warunkowego zawieszenia im kary do roku, gdyż w tym zakresie Sąd nie dostrzega by rozstrzygnięcie w tej części raziło surowością.

Mając na uwadze powyższą argumentację, orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono po myśli art. 636 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k. oraz art.2 i art. 3 ( w przypadku osk. osk. T. S. i T. B. ) a art. 3 (w przypadku osk. M. P. i L. H.) ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

Z kolei w części dotyczącej osk. A. T.- R. o kosztach procesu orzeczono po myśli art. . 636 § 1 kpk.

23