Sygn. akt III C 976/12
Dnia 1 sierpnia 2016r.
Referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Warszawie Wydziale III Cywilnym
Sebastian Chaber
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 sierpnia 2016r. w W.
w sprawie z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów m.st. W. – reprezentanta grupy i uczestników grupy:
1) podgrupa nr I, do której należą - M. F., B. F.,
2) podgrupa nr II, do której należą - K. W. (1), K. T., A. M., M. P., B. O., K. P.,
3) podgrupa nr III, do której należą - A. K. (1), P. D., J. Z. (1),
4) podgrupa nr IV, do której należą - W. S., T. S., P. F., K. W. (2), J. Z. (2), D. M.,
5) podgrupa nr V, do której należą - K. J., M. S., G. M., M. W., S. J., A. W. (1),
6) podgrupa nr VI, do której należą - R. N., H. N.,
7) podgrupa nr VII, do której należą - K. K., R. M., P. P., E. S.,
8) podgrupa nr VIII, do której należą - M. M., P. G., D. C.,
9) podgrupa nr IX, do której należą - G. J., R. W.,
10) podgrupa nr X, do której należą - M. J., A. K. (2), A. W. (2), P. W.
przeciwko (...) w W.
o zapłatę /w przedmiocie wyliczenia kosztów procesu w wykonaniu postanowienia zawartego w pkt 3 (i 4) wyroku z dnia 2 marca 2016r./
postanawia:
zasądzić od powoda na rzecz pozwanego kwotę 47 998,10 (czterdzieści siedem tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem 10/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Powyższym wyrokiem ustalono, iż:
„(…) strony ponoszą koszty procesu w rozmiarze:
a. powód w wysokości 90 (dziewięćdziesiąt) %;
b. pozwany w wysokości 10 (dziesięć) %, ”
zaś ich szczegółowe ustalenie pozostawiono do decyzji referendarza sądowego”
[karty 2122-2125, 2187v akt].
Jak zarazem orzekający ustalił, kosztami procesu poniesionymi przez strony były:
po stronie powoda (wnioski o zasądzenie kosztów k. 3-4, 22-23, 1498, 1512, 2052, 2079, 2080):
- koszty zastępstwa procesowego w wysokości sześciokrotności stawki minimalnej – tj. w łącznej kwocie 43 200 zł,
- opłaty skarbowe od udzielonych pełnomocnictw procesowych w łącznej kwocie 34 zł (k. 27, 1141),
- koszty zastępstwa procesowego w dwóch postępowaniach zażaleniowych w wysokościach po 3600 zł ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z 13.10.2011r., sygn. akt V CZ 77/11, opubl. Lex nr 1147811), w sumie: 50 434 zł
po stronie pozwanego (wnioski k. 1134, 1480, 1682, 2031, 2079)
- koszty zastępstwa procesowego w wysokości sześciokrotności stawki minimalnej – tj. w łącznej kwocie 43 200 zł,
- opłaty skarbowe od udzielonych pełnomocnictw procesowych w łącznej kwocie 34 zł (k. 1403, 1530),
- koszty zastępstwa procesowego w dwóch postępowaniach zażaleniowych w wysokościach po 3600 zł (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 13.10.2011r., sygn. akt V CZ 77/11, opubl. Lex nr 1147811),
- opłaty od zażalenia w kwotach 6949 zł (k. 1478) oraz 1552 zł (k. 2026), w sumie: 58 935 zł.
Łącznie koszty procesu wyniosły więc: 109 369 zł.
W kwestii powyższych ustaleń i oceny referendarz podnosi, że stopień skomplikowania sprawy i nakłady pracy pełnomocników uzasadniały ich wnioski o zasądzenie wielokrotności stawki minimalnej (7200 zł wobec w.p.s. przekraczającej 200 tyś. zł). Nie dotyczyło to postępowań zażaleniowych, w których ww. stopień skomplikowania i nakład pracy zrekompensowany został na ustawowym poziomie 50 % stawki minimalnej. Biorąc zarazem pod uwagę wynik procesu, w oparciu o ww. ustalenia orzekający wyliczył, że strony powinny ponieść koszty w następujących wysokościach: powód – 98 432,10 zł (którego obciążają w 90 %), pozwany – 10 936,90 zł (przegrana w 10 %). Porównanie kosztów faktycznie poniesionych z tymi, które strony powinny ponieść stosownie do stopnia, w jakimi przegrały sprawę, dawało zatem następujący wynik:
powód |
pozwany |
|
koszty poniesione |
50 434 zł |
58 935 zł |
koszty uwzględniające wynik procesu |
98 432,10 zł |
10 936,90 zł |
różnica: |
47 998,10 zł |
Dowodziło ono zarazem, że stroną, której koszty faktycznie poniesione są wyższe od kosztów, które powinna ponieść, jest strona pozwana, a różnica z tego tytułu wynosi 47 998,10 zł. Odzwierciedla to sentencja postanowienia.
Z tych względów, na podstawie art. 98 k.p.c., art. 99 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c. oraz § 2, § 3, § 6 pkt 7, § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.02.163.1348 z późn. zm.) orzeczono, jak wyżej.