Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 6 czerwca 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 1264/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk

Protokolant: protokolant sądowy – stażysta Anna Jabłońska

po rozpoznaniu dnia 6 czerwca 2019 r.

sprawy obwinionego T. M. syna J. i E., ur. (...) w P.

obwinionego o wykroczenie z art. 96 § 3 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim

z dnia 19 lipca 2018 r. sygn. akt II W 173/18

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia obwinionego od kosztów sądowych za postępowania odwoławcze, wydatki w tym zakresie przejmując na rachunek Skarbu Państwa.

VI Ka 1264/18

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja wniesiona przez obwinionego T. M. nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy stwierdzić, że złożony przez skarżącego środek odwoławczy jest wyłącznie próbą niczym nie popartej polemiki z prawidłowymi ustaleniami poczynionymi przez Sąd I instancji.

W ocenie Sądu odwoławczego, Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie oraz dokonał wszechstronnej analizy materiału dowodowego, na podstawie której poczynił właściwe ustalenia faktyczne, pozwalające na ustalenie, że T. M. popełnił zarzucane mu wykroczenie, opisane w treści art. 96 § 3 k.w.

Odmiennie od twierdzeń obwinionego, w ocenie Sądu Okręgowego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w dniu popełnionego wykroczenia stanowił własność T. M. i jak wynika ze znajdującej się w aktach dokumentacji fotograficznej –ok. godziny 13:15 w dniu 7 lutego 2018 r. został nieprawidłowo zaparkowany (k. 3, 4v.).

Podkreślenia wymaga fakt, iż po sprawdzeniu numeru rejestracyjnego pojazdu w bazie CEPiK, Straż Miejska zwróciła się listownie do obwinionego z żądaniem wskazania osoby, która w tym dniu użytkowała pojazd i popełniła stwierdzone wykroczenie. Obwiniony za pośrednictwem przesłanej do niego korespondencji został prawidłowo pouczony o konieczności wskazania kierującego, jak również o odpowiedzialności grożącej mu, jako właścicielowi pojazdu w przypadku niedokonania tej czynności. Za całkowicie bezpodstawne należy w tym miejscu uznać twierdzenie skarżącego, jakoby nie odpowiadając na wezwanie Straży Miejskiej potwierdził fakt, iż osobiście kierował pojazdem w dacie stwierdzonego wykroczenia.

Bezsprzecznym zatem jest, iż T. M. w zakreślonym terminie nie wskazał osoby, która w dniu 7 lutego 2018 r. kierowała stanowiącym jego własność pojazdem oraz nie złożył oświadczenia, że sam kierował wówczas tym pojazdem, czym wyczerpał znamiona wykroczenia opisanego w art. 96 § 3 k.w.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu Okręgowego wina obwinionego T. M. nie budzi najmniejszych wątpliwości, a złożona przez niego apelacja nie zawiera argumentacji pozwalającej na uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku.

Wymierzona obwinionemu kara grzywny jest w ocenie Sądu Okręgowego adekwatna i uwzględnia dyrektywy wymiaru kary, opisane w treści art. 33 k.w.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie odpowiednich przepisów – przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Z tych względów orzeczono, jak w wyroku.

SSO Adam Bednarczyk