Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 24 lipca 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 30/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: Sędzia Zenon Stankiewicz

Protokolant: protokolant sądowy- stażysta Aleksander Wawer

przy udziale oskarżyciela prywatnego L. K.

po rozpoznaniu dnia 24 lipca 2019 r. w Warszawie

sprawy E. K. syna Z. i A. ur. (...), w S.

oskarżonego o przestępstwo z art. 212 § 2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela prywatnego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Południe w Warszawie

z dnia 9 sierpnia 2018 r. sygn. akt III K 590/17

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od oskarżyciela prywatnego na rzecz oskarżonego E. K. kwotę 840 zł tytułem kosztów obrony w postępowaniu odwoławczym oraz obciąża go kosztami sądowymi w tym postępowaniu.

Sygn. akt VI Ka 30/19

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 24 lipca 2019r.

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie
z dnia 9 sierpnia 2018r. został zaskarżony przez pełnomocnika oskarżyciela prywatnego. Niniejsze uzasadnienie sporządzone jest na wniosek skarżącego oraz obrońcy oskarżonego i dotyczy całości orzeczenia.

Apelacja jest niezasadna. Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie, nie dopuszczając się dowolności w ocenie zgromadzonego
w sprawie materiału dowodowego. Ocena ta, dokonana z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, nie wykracza poza ramy sędziowskiego uznania, nakreślone w art.
7 kpk
.

Zarzuty środka odwoławczego sprowadzają się w sposób oczywisty do polemiki z prawidłowymi ustaleniami Sądu, wyczerpująco uargumentowanymi
w uzasadnieniu orzeczenia. Bezzasadny jest w szczególności zarzut naruszenia przepisów postepowania poprzez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych uznanych za wiarygodne dowodów z dokumentów wskazanych w apelacji. Skarżący nie wskazuje, na czym opiera przekonanie, iż Sąd orzekający nie wziął pod uwagę tych dokumentów. Zostały one zaliczone do materiału dowodowego na rozprawie w dniu 19 czerwca 2018r. (k. 192 akt sprawy). Nie jest obowiązkiem organu orzekającego konkretne odniesienie się do każdego przedstawionego przez stronę dokumentu; uzasadnienie wydanego min. na podstawie tych dowodów orzeczenia dopuszcza w sposób oczywisty syntetyczność wywodu, zapobiegając jego nieczytelności powodowanej nadmierną, nie przystającą do potrzeb sprawy drobiazgowością. Przykładowo, trudno wyobrazić sobie próbę rzeczowego odniesienia się przez Sąd Rejonowy do prywatnego aktu oskarżenia sporządzonego w innej sprawie, wskazanego jako dokument w pkt. 6a środka zaskarżenia.

Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd I instancji ze zgromadzonego materiału dowodowego wyciągnął prawidłowe wnioski, a uzasadnienie zapadłego orzeczenia poddaje się kontroli instancyjnej, nie uzasadniając wskazywanej przez skarżącego konieczności ponownego rozpoznania sprawy. Podzielić
w szczególności należy wywód Sądu Rejonowego co do nieokreśloności osoby wskazanej przez oskarżonego jako fotografującego go dewelopera. Nie są tu nawet istotne rozważania odnośnie świadomości oskarżonego co do statusu żony owego dewelopera tj. L. K., przez niego zatrudnionej
i biorącej udział we wspólnie przeprowadzanej transakcji. Fotografowano bowiem z domu dewelopera, a na zamieszczonym na blogu zdjęciu nie sposób bez obawy omyłki dokonać identyfikacji osoby fotografującej. W sposób nader oczywisty obrazuje to załączony przez autora aktu oskarżenia dokument na
k. 13 akt sprawy.

Podziela nadto Sąd Okręgowy trafność kluczowego w sprawie wywodu Sądu orzekającego odnośnie braku w zachowaniu oskarżonego znamion pomówienia, w rozumieniu przepisu art. 212 kk. Nie powtarzając treści uzasadnienia, wskazać tu nadto należy na wyrażony przez Europejski Trybunał Praw Człowieka pogląd, wedle którego swoboda wypowiedzi stanowi jeden
z fundamentów demokratycznego społeczeństwa oraz jeden z podstawowych warunków jego rozwoju i samorealizacji jednostki. Swoboda ta odnosi się nie tylko do "informacji" czy "poglądów", które spotykają się z przychylną reakcją lub są uznawane za nieobraźliwe lub indyferentne, ale również do tych, które obrażają, szokują czy wzbudzają niepokój. Takie są wymogi pluralizmu, tolerancji oraz otwartości światopoglądowej, bez których nie można mówić
o "społeczeństwie demokratycznym". Oczywiście swoboda ta podlega wyjątkom, które jednak należy interpretować ściśle a konieczność zastosowania ograniczeń musi zostać wykazana w sposób przekonywający (por. wyrok z dnia 27 maja 2003 r. w sprawie o sygn.43425/98, LEX nr 78513).Takiej konieczności w środku odwoławczym nie wykazano, należało zatem zaskarżony wyrok utrzymać w mocy.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów sądowych postępowania odwoławczego uzasadnione jest nie uwzględnieniem środka odwoławczego wniesionego przez stronę postępowania.