Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 sierpnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Jolanta Dzitowska

Protokolant Katarzyna Amielawska

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2019. w G.

sprawy z powództwa głównego małoletnich P. N. i B. N. reprezentowanych przez matkę A. H.

przeciwko A. N. (1)

o podwyższenie alimentów

z powództwa wzajemnego A. N. (1)

przeciwko małoletnim P. N. i B. N. reprezentowanym przez matkę A. H.

o obniżenie alimentów

1.Podwyższa alimenty zasądzone od pozwanego A. N. (1) na rzecz małoletnich powodów P. N. i B. N. wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 9 lipca 2014r. w sprawie sygn. akt IIIRC 129/14 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 12 listopada 2014r. w sprawie sygn. akt VIRCa 229/14 z kwot po 600zł miesięcznie do kwot po 800 ( osiemset) złotych miesięcznie na każdego z małoletnich, płatne z góry do dnia 15 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności każdej z rat, do rąk matki małoletnich A. H., poczynając od dnia 16 sierpnia 2019r.

2. Powództwo wzajemne oddala.

3. Zwalnia pozwanego od opłaty sądowej od której powódka była zwolniona z mocy ustawy.

4. Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Jolanta Dzitowska

Sygn. akt IIIRC 203/18

UZASADNIENIE

A. H. reprezentująca małoletnie dzieci B. N. ur. (...) i P. N. ur. (...) wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego A. N. (1), należnych wskazanym małoletnim na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku o sygn. akt III RC 129/14, w dotychczasowej kwocie po 600 zł miesięcznie na każde dziecko, do kwoty po 800 zł miesięcznie na rzecz każdego uprawnionego.

W uzasadnieniu złożonego pozwu powódka wskazała, że koszty utrzymania jej rodziny od lipca 2014r. znacznie wzrosły. Podała, że utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 1.977,70 zł miesięcznie wraz z kwotą ok. 400 zł miesięcznie z tytułu nadgodzin w pracy oraz świadczeń na dziecko z programu 500+. Przedstawiła wraz z pozwem zaświadczenie o wynagrodzeniu z którego treści wynika, że w czerwcu 2018r. jej dochód z tytułu zatrudnienia w Przedszkolu Miejskim nr 1 w G. wyniósł netto 2.625,62 zł. Osiągane przez powódkę dochody nie wystarczają na pokrycie bieżących kosztów utrzymania mieszkania, wyżywienia i życia. Miesięczne wydatki z tytułu opłat wynoszą 1.933 zł. Raz w roku ponosi koszt podatku i ubezpieczenia w wysokości 850 zł. Wskazała na koszt wyżywienia wynoszący 600 zł miesięcznie. Młodsze dziecko ma alergię na kurz i musi przyjmować stale lekarstwa kosztujące 12 zł miesięcznie. Nadto powódka podała, iż ponosi takie koszty jak wyprawka w kwocie 450 zł na jedno dziecko, kosmetyki w kwocie 70 zł miesięcznie, koszt zakupu odzieży w łącznej wysokości 1.620 zł. Dzieci potrzebują również zabawek, nie mają rowerów i komputerów. Koszt wycieczek szkolnych to 320 zł. Małoletni nie jeżdżą nigdzie na wakacje. Ponoszony jest także koszt leczenia stomatologicznego w kwocie 800 zł. Starszy syn B. w związku z dysgrafią będzie potrzebował laptopa do zdawania egzaminów. Dzieci chcą uczestniczyć nadto w dodatkowych zajęciach sportowych, które są odpłatne.

Pozwany od wielu lat nie dokłada żadnych starań o utrzymanie i wychowanie synów i nie utrzymuje z nimi kontaktów, nie interesuje się ich losem, nie przesyła żadnych prezentów. Od czasu ostatniej sprawy minęły 4 lata, a potrzeby małoletnich wzrosły, chłopcy wchodzą w wiek dojrzewania. Wyłącznie na matce dzieci spoczywa obowiązek ich wychowywania. A. H. odrabia z nimi lekcje, pierze, gotuje, prasuje. Dziećmi nie interesują się także rodzice pozwanego.

Pozwany A. N. (1) wraz z odpowiedzią na pozew wniósł powództwo wzajemne o obniżenie obciążającego go względem małoletnich dzieci obowiązku alimentacyjnego z kwot po 600 zł miesięcznie, do kwot po 300 zł miesięcznie na małoletnich, płatne z góry do rąk matki dzieci do 15 dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Nadto wniósł o oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów.

W uzasadnieniu podniósł miedzy innymi, że powódka nie udowodniła w pozwie wzrostu potrzeb materialnych i niematerialnych małoletnich oraz nie wskazała, że zaszła istotna zmiana, która warunkowałaby potrzebę podwyższania alimentów. Nie przedstawiła rachunków za opłaty, wyżywienie, czy podobnych. Natomiast od czasu ostatniej sprawy alimentacyjnej stron możliwości zarobkowe i majątkowe A. N. (1) pogorszyły się. Pozwany/powód wzajemny pracuje w Niemczech w sklepie na stanowisku magazyniera i zarabia 2.011,19 euro miesięcznie brutto. Pozostaje w związku z partnerką z którą wziął ślub i ma urodzonego (...) syna N. oraz siedmioletnią córkę N.. Jego żona nie pracuje zawodowo, prowadzi dom i opiekuje się dziećmi. Cały ciężar utrzymania rodziny spoczywa na pozwanym/ powodzie wzajemnym. A. N. (1) w związku z pogorszeniem stanu jego zdrowia musiał zrezygnować z wcześniejszej działalności i szukać lżejszej i mniej płatnej pracy. Uczęszcza na częściowo odpłatną rehabilitację i ponosi z tego tytułu koszt ok 22 euro tygodniowo. Potrzeby dzieci pozwanego/powoda wzajemnego pochodzące z jego drugiego małżeństwa są duże. Córka N. idzie aktualnie do szkoły podstawowej. Po odliczeniu wszystkich opłat wymienionemu pozostaje niewielka kwota. A. N. (1) wziął kredyt na samochód, który spłaca w 48 ratach po 157 euro miesięcznie. Mieszka w miejscowości nie skomunikowanej z większym miastem, gdzie znajduje się lekarz dziecięcy, czy sklep. Do marca 2022r. spłacać nadto będzie kredyt zaciągnięty na działalność gospodarczą z której musiał zrezygnować z powodów zdrowotnych. Jego rata wynosi 241,55 euro miesięcznie. Chciałby widywać się z dziećmi, ale powódka nie życzy sobie tego. Matkę pozwanego/powoda wzajemnego dzieci widziały ostatni raz w listopadzie 2018r. kiedy odwiedziły ją w szpitalu.

Sąd ustalił co następuje:

A. H. i A. N. (1) posiadają dwóch synów B. N. ur. (...) i P. N. ur. (...)

Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem z dnia 9 lipca 2014r. zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 12 listopada 2014r. w sprawie sygn. akt IIIRC 129/14 podwyższył zasądzone w 2012r. alimenty z kwot 450 zł miesięcznie, do kwot 600zł miesięcznie ( d: odpis wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku i Sądu Okręgowego w Olsztynie k. 25, 85 akt SR w Giżycku Sygn. IIIRC 129/14). Małoletni nieprzerwanie przebywają pod opieką matki (d: wyjaśnienia stron k. 109-110). Obaj chłopcy pobierają dodatkowe lekcje języka angielskiego, których miesięczny koszt łącznie wynosi 320zł (d: przelew k. 101) . Okazjonalnie korzystają z korepetycji. B. dostał się do szkoły muzycznej i zachodzi konieczność zakupu gitary. Koszty utrzymania podwyższają należności za leczenie stomatologiczne. Mieszkają w mieszkaniu stanowiącym własność A. H.. Miesięczny koszt utrzymania mieszkania wynosi około 600zł (d: wyjaśnienia A. H. k.207-208).

A. H. pracuje jako nauczyciel dzieci przedszkolnych i zarabiała netto 2.625,62zł, od 1 marca 2019r. kwotę 2790 zł (d: zaświadczenie k. 6, 126). Spłaca kredyt mieszkaniowy. Boryka się problemami finansowymi i z tego powodu często korzysta z drobnych pożyczek u członków rodziny (d: zeznania B C. – O., A. G. k. 198-199).

A. N. (1) prócz powodów ma na utrzymaniu żonę i dwoje dzieci w wieku 7 i 2 lata (d: odpisy aktów stanu cywilnego k. 55, 58, 59). Pracuje w Niemczech jako magazynier i zarabia 2010 euro. Za wynajęcie mieszkania płaci 800 euro miesięcznie. Z powodów zdrowotnych zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej. Żona pozwanego otrzymuje zasiłki na dzieci w kwotach po 194 euro. Posiadają samochód V. (...)rok produkcji 2011, spłaca za niego raty po 170 euro miesięcznie. Samochód wykorzystuje pozwany do dojazdów do pracy (3 km), oraz lekarzy, pokonując odległości maksymalnie 25 km (d: wyjaśnienia A. N. k. 209). A. N. (1) spłaca miesięcznie kwotę ok. 241zł pożyczki zaciągniętej na rozpoczęcie działalności ( historii rachunku k. 148-154).

Pozwany nie zna dobrze języka niemieckiego, choć już od ponad pięciu lat tam stale zamieszkuje.

A. N. (1) musi korzystać z rehabilitacji, a koszt miesięczny zabiegów wynosi ok. 90 euro(wyjaśnienia pozwanego ).

Pozwany od wielu lat nie utrzymuje z powodami żadnych kontaktów. Wyłącznie płaceniem alimentów wykonuje obowiązek wychowania synów. Wśród najbliższej rodziny pozwanego panuje przekonanie o jego trudnej sytuacji finansowej (d: zeznania T. N. i J. D. k. 199).

Sąd zważył, co następuje :

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Od daty podwyższenia alimentów upłynęło pięć lat.

Naturalny rozwój dzieci, który wymaga zakupu droższych ubrań, obuwia, większej ilości pożywienia, większych wydatków na edukację powoduje, że koszty utrzymania wraz z wiekiem dziecka wzrastają. Te okoliczności sprzeciwiają się obniżeniu alimentów.

Niewątpliwie A. N. (1) obciążony jest obowiązkiem alimentacyjnym wobec jeszcze dwojga dzieci. Nie można jednak równoważyć kosztów utrzymania dzieci nie objętych edukacją, z kosztem utrzymania nastolatków.

Z pewnością koszty utrzymania młodszych dzieci pozwanego powodują, że jest mu finansowo ciężko, zwłaszcza, że jego żona nie pracuje. Potwierdzają to zeznania świadków T. N. (2) i J. D., którym Sąd dał w całości wiarę.

Tego rodzaju okoliczności musiał jednak pozwany uwzględniać zakładając nową rodzinę. Nie mogą one stanowić o obniżeniu świadczeń na starsze dzieci, zasądzonych pięć lat temu. Sytuacja nie jest jednak chyba na tyle zła jak przedstawia A. N. (1). Nie przywozi on wprawdzie rodzinie prezentów, jednak stać go było na zakup samochodu, a zważywszy na odległość dzielącą miejsce zamieszkania od miejsca pracy, nie było to konieczne.

Sąd brał pod uwagę, że pozwany nie bierze innego udziału w wychowaniu synów B. i P., niż płacąc alimenty. Świadczenia nie są podwyższane często.

Małoletni nie są jeszcze samodzielni. Potrzebują uprania ubrań, przygotowania posiłków, opieki w chorobie, leczenia, wreszcie pracy wychowawczej. Czynności te w całości spełnia A. H., przez co wykonuje obowiązek alimentacyjny – art. 135 § 2 kr i o.

Wyznacznikiem możliwości zarobkowych pozwanego jest wysokość jego zarobków. Określenie udziału pozwanego w miesięcznych kosztach utrzymania synów na kwoty po 800 zł, stanowiące około 20% miesięcznego wynagrodzenia netto pozwanego, uwzględnia usprawiedliwione potrzeby uprawnionych, jak też możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. A. N. (1) nie jest obciążony szczególnie dużymi opłatami za mieszkanie, koszty leczenia pochłaniają niewielki procent dochodów, zaś obciążenia kredytowe (w tym zakupu samochodu) nie są niczym nadzwyczajnym w dzisiejszych czasach, zresztą te koszty winny obciążać nie tylko pozwanego, ale również jego żonę. Odnośnie znacznego zadłużenia alimentacyjnego, to pozwany sam do niego doprowadził. Był długi okres w którym prowadził działalność gospodarczą, miał troje dzieci, był zdrowy, więc zaistniała zaległość nie jest wytłumaczalna.

Sąd zważył nadto, że sytuacja majątkowa A. N. (1) przez fakt posiadania samochodu jest porównywalna z położeniem matki powodów. Nie znajduje uzasadnienia obciążenie matki wyższymi kosztami utrzymania synów, przez zmniejszenie należności zasadzonych od pozwanego.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Sąd nie zasądzał od pozwanego na rzecz pełnomocnika strony powodowej kosztów zastępstwa procesowego, albowiem nie wystąpił on ze stosownym wnioskiem.

Sąd z uwagi na obciążenia alimentacyjne A. N. (1), na podstawie art. 101 ust. 1 i 2 u.k.s.c. zwolnił go od opłaty od której powódka była ustawowo zwolniona.